ΣΕΞ ΜΕ… ΦΥΤΑ!
Όπως το ακούς! «Είμαι η Πίτσα της «ΟΙΚΟνικής πραγματικότητας» και είμαι καλά!».
Νομίζεις αναγνώστη μου ότι τρολάρω; Ότι χρησιμοποιώ έναν παραπλανητικό τίτλο για να τσιμπήσεις; Ότι φαντασιώνομαι διάφορα; Ότι το έχασα γενικώς; Παρότι το τελευταίο είναι «κοινό μυστικό» μετά από απανωτά εγκεφαλικά, εντούτοις φίλε μου στην προκειμένη περίπτωση, πλανάσαι! Ο τίτλος κυριολεκτεί επακριβώς και αναφέρεται σε πραγματικό- πραγματικότατο γεγονός! Τί θα πει δεν καταλαβαίνεις… Τί σε δυσκολεύει; Η λέξη «εναλλακτικό»; Η λέξη «φεστιβάλ» ή το «σεξ με φυτά»; Εσύ δηλαδή πώς θα περιέγραφες μια πρωτοπόρα εκδήλωση που διαρκεί μια βδομάδα και λαμβάνει χώρα σε πάρκο όπου οι συμμετέχοντες επιδίδονται σε λάγνες ερωτοτροπίες με τα φυτά;Αν διαβάσεις την πρόταση το λιγότερο 7 φορές με προσήλωση, σοβαρότητα και συγκέντρωση, μετά θα την επαναλάβεις κι εσύ τόσο άνετα και φυσικά όπως εγώ…
Γιατί ομολογώ ότι το «ανετιλίκι» μου πήρε χρόνο… στο πρώτο άκουσμα και εν συνεχεία ανάγνωση, το κάτιτις μου το έπαθα και θέλω να είμαι ειλικρινής. Σιγά- σιγά όμως, με υπομονή και επιμονή, διαβάζοντας την είδηση και ξαναδιαβάζοντας, κάπου στην όγδοη επανάληψη, την εμπέδωσα, την κατανόησα, την χώνεψα. Βοήθησαν και μερικές σόδες. Βοήθησε και το ανοιχτό μου μυαλό, που εκείνη τη στιγμή τυχαία είχε ορθάνοιχτα παράθυρα να αεριστεί. Α, βοήθησε και η γεωπονική ειδικότης για την βαθύτερη ενδοσκόπηση του φυτικού κόσμου. ΑΝ βέβαια συνδυαζόταν και με ψυχιατρική, θα είχα αποφύγει την προηγηθείσα επώδυνη διαδικασία και με το πρώτο, θα έπιανα το μήνυμα σαν πουλί στον αέρα! Έστω και χωρίς αυτήν όμως, τα κατάφερα με κάποιο κόπο και τώρα άνετη μπορώ να βροντοφωνάξω «Είμαι η Πίτσα και είμαι καλά!»
Και γιατί να ΜΗΝ είμαι δηλαδή… Επειδή κάποιοι βάλθηκαν να με τρελάνουν; Εδώ ξεπέρασα τη ντόπια «αριστερά» και θα σκαλώσω στις… φυτοσυνουσίες των Αυστραλών; Που σίγουρα θα αναρωτιέσαι τί έστησαν… Εκεί λοιπόν, στη μακρινή Μελβούρνη, κάποιοι αμφιλεγόμενοι «καλλιτέχνες» (τα εισαγωγικά απαραίτητα), από τις 6 μέχρι τις 14 Μαίου, δημιούργησαν ένα νέο, εναλλακτικό φεστιβάλ «οικοσεξουαλικότητας» με τίτλο «Ecosexual bathhouse». Μην πάει ο νους σου σε τίποτα συμβατικότητες με θεωρητικά μπλα- μπλα, σχετικές προβολές, προώθηση οικοσεξουαλικών ειδών και λοιπά φεστιβαλικά ξενέρωτα. Καμία σχέση. Το κόνσεπτ είναι άκρως βιωματικό και άκρως ευφάνταστο, ώστε να ανακαλύψεις τη σεξουαλικότητά σου σε σχέση με τη φύση και η περφόρμανς πραγματοποιείται- όχι όπου κι όπου, αλλά στον Βασιλικό Κήπο της Μελβούρνης!
Τί συμβαίνει στη διάρκειά της; Η «καλλιτεχνική» ομάδα προσκαλεί τους συμμετέχοντες (αντιγράφω) «να εξερευνήσουν το κοινωνικό και ψυχολογικό όριο ανάμεσα στην οικολογία και την σεξουαλικότητα, να δοκιμάσουν τα όρια της εξέλιξης και των αναστολών τους, να εκφράσουν τις βαθύτερες οικο- σεξουαλικές επιθυμίες τους, καθώς ο όρος «οικοσεξουαλικότητα» θέτει ως ερωτικό σύντροφο όχι έναν άνθρωπο, αλλά την ίδια τη φύση, η ίδια η βιόσφαιρα είναι εραστής σας…» Ελπίζοντας ότι οι «φυτο-εραστές» θα αγαπήσουν (μέσω της λαγνείας) περισσότερο το περιβάλλον και θα νοιαστούν για την προστασία του. Πώς θα το πετύχουν; Μπορούν για παράδειγμα να ρουφούν το νέκταρ λουλουδιών σαν «πρόστυχες μελισσούλες» (έτσι ακριβώς αναφέρεται), να γλείφουν μια πετούνια με… βρώμικα υπονοούμενα, να χαϊδεύουν έναν φύκο αισθησιακά, να βάζουν τα δάχτυλα όπου βρούν… άνοιγμα και λοιπά σεξουαλικά, να μη τα λέω εγώ και ντρέπομαι… Σημασία έχει να αποβάλλεις τις αναστολές σου και να αφήσεις ελεύθερη τη γ@μ@τη – κυριολεκτικά, φαντασία σου, απέναντι στον υβίσκο – εραστή σου!
Μας πληροφορούν επίσης ότι έχουν εξασφαλίσει ειδική άδεια για το φεστιβάλ, ώστε να μην ανησυχούν οι ευαίσθητοι για τις ταμπέλες «Μη πατάτε το πράσινο» ή «Μην αγγίζετε τα λουλούδια», απλά τα… πηδάτε. Ενημερώνουν επίσης ότι το δρώμενο λαμβάνει χώρα σε ειδικά διαμορφωμένο λαβύρινθο ώστε να μην είναι ορατοί από τυχόν περίεργους, αν και αυτό δεν το καταλαβαίνω. Θα περνάω ας πούμε εγώ από το πάρκο, θα δω κάποιους μισόγυμνους ή ολοτσίτσιδους να γλείφουν αισθησιακά τα βελανίδια με λάγνο βλέμμα, να ερωτοτροπούν με τις τουλίπες ρουφώντας νέκταρ σαν «πρόστυχες μελισσούλες», να χαίδεύουν με υπονοούμενα τα κοτσάνια… και θα σταθώ με περιέργεια να δω τί κάνουν! Ήμαρτον! Τόση αδιακρισία πια… Τέλος πάντων, αφού θέλουν… ντεμέκ να κρύβονται σε δημόσιο χώρο, γούστο και καπέλο τους. Όπως «φτιάχνεται» καθείς και λόγος δεν μου πέφτει. Τέλος, πέρα από το βαθιά φιλοσοφικό, μας ενημερώνουν και για το πρακτικό κομμάτι της υπόθεσης, που σημαίνει πως ό,τι έχεις να κάνεις θα το κάνεις σε 45 λεπτά – τόσο κρατάει η βίζιτα ολοκλήρωσες- δεν ολοκλήρωσες και θα σου κοστίσει «από» 20 δολλάρια. Για τα απλά, αν έχεις έξτρα βίτσια, η ταρίφα ανεβαίνει.
Αν μου πει κανείς πως μετά από παρόμοια σεξουαλική ιεροτελεστία δεν νιώσει στα τρίσβαθα του είναι του το δράμα του πλανήτη… δεν τάξει τη ζωή του στη σωτηρία του περιβάλλοντος… δεν προσκυνά ως ιερά τα εγχειρίδια οικολογίας… θα τον πω τουλάχιστον κακοπροαίρετο. Και επίσης εκνευριστικά στενόμυαλο που δεν καταφέρνει να δει πίσω από το πρωτοποριακό και ευφυέστατο πρότζεκτ τους υψηλούς οικολογικούς στόχους και υπαρξιακές αναζητήσεις! Παρατάς χωρίς δεύτερη σκέψη οικολογικές οργανώσεις, κουραστικές πορείες, επικίνδυνους ακτιβισμούς και επιδίδεσαι σε αχαλίνωτο σεξ με φυτά, προκειμένου να δεις το φώς το αληθινό και αυθεντικά οικολογικό! Συνδυάζοντας μοναδικά την ευαισθητοποίηση για το περιβάλλον, την ανακάλυψη μιας νέας κρυμμένης σεξουαλικότητας και βεβαίως την ηδονή! Αν το καλοσκεφτείς, όλο τούτο το πακέτο, τελικά τζάμπα σου έρχεται…
Υποθέτω βέβαια ότι πρόκειται για τιμή γνωριμίας, καθότι πρωτοεμφανιζόμενη η δράση κι αν οι «καλλιτέχνες» διαπιστώσουν ότι οι πυροβολημένοι τσιμπάνε κι έχει καλή κονόμα η ξεφτίλα, από του χρόνου θα τσιμπήσουν την τιμή. Για πρεμιέρα τους αρκούν τα αεριτζίδικα 20δόλλαρα των αφελών; Στερημένων; Προβληματικών; Κρετίνων; Σοβαρά πασχόντων; Ή μήπως σφόδρα φυσιολατρών/ κουλτουριάρηδων/ αντικομφορμιστών/ επαναστατών κι εγώ η ανεπαρκής τους χλευάζω επειδή μου λείπουν τα εφόδια να αγγίξω το βάθος του… οργασμού τους; Άλλωστε- υποθέτω- και οι κτηνοβάτες με το ίδιο υψηλό σκεπτικό λειτουργούν, καταλήγοντας μετά από απανωτές ζωο-συνερεύσεις σε μέγιστους προστάτες του ζωικού βασιλείου. Γιατί όχι και οι… φυτοβάτες; Δεν αποκλείεται κι όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια, σαν ελόγου μου! Σε κάθε περίπτωση όμως, οι καλλιτεχνάρες «του γιατρού», πέρα από την ευφάνταστη κονόμα- έστω και περιορισμένη για αρχή, εξασφάλισαν μέγιστη δημοσιότητα που δεν το λες μικρή «επένδυση» με το καλημέρα…
Δεν συναντάς συχνά παρόμοιου βεληνεκούς βλήματα που στην Ελλάδα τα αποκαλούμε επιεικώς «μαλάκες» – με το λάμδα βαρύ να γεμίζει το στόμα και εν προκειμένω πιο κυριολεκτικά δεν γίνεται! Στην Αυστραλία δεν ξέρω πώς τους αποκαλούν, αλλά για να τους παρέχουν επίσημη άδεια γνωρίζοντας το πρότζεκτ, μάλλον θα πρόκειται για τιμητικό τίτλο. Άσε που ως γεωπόνο με έχουν αποσυντονίσει γιατί θα βλέπω κατσιασμένο φυτό κι άντε να πάει το μυαλό μου στην αιτία! Και πού είστε… φλογεροί «φυτο- εραστές», μη ξεχνάτε το προφυλακτικό, έτσι; Καλή γκόμενα η… μολόχα, αλλά υπάρχουν και «φυτικώς μεταδιδόμενα νοσήματα», μη ξεχνιόμαστε πάνω στο πάθος…
Με τις υγείες σας και ΤΑΧΕΙΑ ΑΝΑΡΡΩΣΗ εύχομαι! Κάτι άλλο δεν μπορώ να κάνω…
