Ανοιξιάτικος «κηπουρικός» οργασμός και 7 κοινά λάθη της εποχής. Από τους «Πρακτικούς Οδηγούς Κηπουρικής» της «K».
Ε ναι, επιτέλους τη «νιώσαμε» την Άνοιξη! Που για έναν φιλανθή συνδυάζει αυθεντικό ρομαντισμό με… πρακτικό ρεαλισμό. Και δίπλα στα υπέροχα αισθήματα που του εμπνέει η φύση, έρχονται να προστεθούν τα μοναδικά που του προκαλούν οι δικές του «δημιουργίες»… μόνο που ξέρει ότι χωρίς κατάθεση κόπου, χρόνου, ψυχής, καμιά δημιουργία δεν δικαιώνεται και ήδη έχει σηκώσει μανίκια μετά από έναν βαρύ χειμώνα που άφησε πολλές πληγές… Ξέρει ότι τούτη την καθοριστική εποχή, θα πρέπει να χύσει μπόλικο ιδρώτα για να απολαύσει άμεσα τους καρπούς των κόπων του σε όλο τους το μεγαλείο! Η στήλη από την πλευρά της, ως αρωγός στο αξιοθαύμαστο έργο του, δεν σκοπεύει να του θυμίσει τα αυτονόητα, παρά να επισημάνει κάποια λάθη της εποχής, τονίζοντας τα πιο συνηθισμένα «ΔΕΝ», όπως:
ΔΕΝ πετάς «αβασάνιστα» τα φυτά σου…
Δεν θα κουραστώ ποτέ να το επαναλαμβάνω: οι εκπλήξεις και ανατροπές που μπορούν να παρουσιάσουν τα ταπεινά φυτά σου… ούτε από ζωντανό άνθρωπο! Εκεί που όλα μοιάζουν εντελώς «χαμένα», μπορεί ξαφνικά ένα ωραίο πρωί να δεις τα κατάξερα κλαδιά γεμάτα πεταγμένα μάτια και να τρίβεις τα δικά σου! Είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που η υπομονή και η πίστη αμείβονται «χειροπιαστά» και γενναιόδωρα, γεμίζοντάς σε με αισθήματα που μόνο βιώνονται, ΔΕΝ περιγράφονται… Οπότε, αφού κλαδέψεις βαθιά το πάσχον φυτό σου μέχρι να συναντήσεις γερό- σφιχτό βλαστό, αφού λιπάνεις και ενισχύσεις με νέο χώμα, θα αρχίσεις να ποτίζεις κανονικά και ΑΞΙΖΕΙ να περιμένεις… μέχρι τις πρώτες καλές ζέστες του Μαίου, όπου θα κριθεί οριστικά η τύχη ενός φυτού π.χ. σαν την όψιμη μπουκαμβίλια ή το χιώτικο γιασεμί ή τη λεμονιά, που επλήγησαν σοβαρά από τον φετινό παγετό. Μόνο αν παραμένει ξερό – παρά τις φροντίδες- μέχρι τα μέσα του Μάη, το πετάς, καθώς είναι πλέον προφανές ότι έχει ζημιωθεί η ρίζα.
ΔΕΝ αυξάνεις απότομα το πότισμα…
.
Είτε πρόκειται για φυλλοβόλα φυτά που μόλις «ξύπνησαν» από τον χειμερινό λήθαργο, είτε για αειθαλή που αρχίζουν να ενεργοποιούνται πετώντας νέα βλαστάρια, η αύξηση του ποτίσματος θα γίνει σταδιακά και με μέτρο μέχρι τη μέγιστη ποσότητα του καλοκαιριού. Θα ανοίξεις τους λάκκους γύρω από τη ρίζα του φυτού και θα ξεκινήσεις με λίγο νεράκι- όχι πλημμυρίζοντας τον λάκκο- και πάλι μεσημεριανή, ζεστή ώρα, καθώς ο «αμφιλεγόμενος» Μάρτης συνεχίζει με χαμηλές βραδινές θερμοκρασίες. Όσο ζεσταίνει ο καιρός, αυξάνεται τόσο η συχνότητα ποτίσματος όσο και η ποσότητα νερού, ακολουθώντας τις καιρικές διακυμάνσεις και μετατοπίζοντας την ώρα ποτίσματος το απόγευμα και προς το καλοκαίρι τις βραδινές ώρες. Δεν ξεχνάς ποτέ τον χρυσό κανόνα που λέει «ΟΧΙ σε οποιαδήποτε απότομη αλλαγή», διότι αν ξεκινήσεις να μπουκώνεις τα φυτά σου με νερό, απλά θα ρίξουν όλα τους τα φύλλα και θα αναρωτιέσαι γιατί…
ΔΕΝ λιπαίνεις με «μανία» για να ενισχύσεις περισσότερο…
Έχω έναν πελάτη που προκειμένου να «μεγαλώσει» γρήγορα κάποιες πικροδάφνες που θέλει να τον κρύβουν από τον γείτονα, τις έχει κυριολεκτικά τρελάνει με εβδομαδιαία λίπανση- σχεδόν όλο το χρόνο! Τρεις φορές μέχρι τώρα κινδύνεψαν να καούν κι όσο κι αν εξηγώ ότι το «μεγάλωμα» ενός φυτού είναι θέμα βιολογίας και όχι τροφής… πέρα βρέχει! Σαν να προσπαθείς να μετατρέψεις ένα παιδί σε ανεπτυγμένο ενήλικα, μπουκώνοντάς το με φαγητό! Καταφέρνοντας να το κάνεις απλά… παχύσαρκο! Που σημαίνει πρακτικά ότι το λίπασμα μπορεί να ενισχύσει μέχρις ενός σημείου το φυτό και η παραπανίσια δόση όχι μόνο ΔΕΝ βοηθά περαιτέρω και δεν απορροφάται, αλλά καθίσταται τοξική, πέραν της άσκοπης χημικής επιβάρυνσης του εδάφους. Ένα καλό λίπασμα – κατά προτίμηση οργανικό/ βιολογικό σε κόκκους- αποδεσμεύεται αργά και λιπαίνει σταδιακά για μήνες, οπότε μία εφαρμογή το Μάρτη είναι αρκετή, εκτός αν το φυτό μας είναι καχεκτικό και ίσως απαιτηθεί μια δεύτερη αρχές του Μάη. Όταν συναντάς σκευάσματα που συνιστούν χρήση κάθε βδομάδα, να ξέρεις ότι πρόκειται για… νεράκι ή αδρανές υλικό με «ίχνη» λιπαντικών στοιχείων, ωστόσο ακριβοπληρωμένο λόγω συνεχούς (και άχρηστης) κατανάλωσης. Επίσης δεν ξεχνάς πριν τη λίπανση να καθαρίσεις καλά τα ζιζάνια- δεν έχεις λόγο να τα… ταΐσεις- και μετά τη λίπανση οπωσδήποτε το πότισμα.
ΔΕΝ ξεχορταριάζεις τσαπίζοντας ανθισμένα ζιζάνια…
Διότι καταρχήν το τσάπισμα απλά κόβει στο επίπεδο του εδάφους τα αγριόχορτα αφήνοντας τη ρίζα μέσα, η οποία φυσικά θα ξαναβλαστήσει και μάλιστα πιο δυνατά, δίνοντας ένα ακόμα πιο φουντωμένο φυτό- ανεπιθύμητο εν προκειμένω. Κατά δεύτερον, όταν αυτό γίνεται ενώ τα ζιζάνια είναι ανθισμένα, έχουν ήδη προλάβει σε μεγάλο ποσοστό να ρίξουν σπόρο στο έδαφος και βέβαια να πολλαπλασιαστούν ανεξέλεγκτα. Οπότε για σωστό ξεχορτάριασμα που θα διαρκέσει για πολύ, είτε μετά από βροχή, είτε αφού ποτίσουμε καλά και οπωσδήποτε ΠΡΙΝ τα ζιζάνια προλάβουν να ανθίσουν, τα βγάζουμε ένα- ένα μαζί με τη ρίζα ή σκάβουμε βαθιά/ φρεζάρουμε αναποδογυρίζοντας χώμα και ρίζες. Είναι σίγουρα πιο κουραστικό και χρονοβόρο, ωστόσο το μακράς διάρκειας και εξαιρετικό αποτέλεσμα θα μας αποζημιώσει με το παραπάνω! Διαφορετικά θα πρέπει κάθε τρεις και λίγο να είμαστε με την τσάπα στο χέρι για να δούμε το παρτέρι μας καθαρό μόνο για δυο-τρεις μέρες…
ΔΕΝ φυτεύεις αυτή την εποχή γυμνόριζα φυτά…
Ενώ μέχρι το Φλεβάρη μπορούσες να φυτέψεις ας πούμε οπωροφόρα ή τριανταφυλλιές με γυμνή ρίζα – που είναι σαφώς φθηνότερα και με ευκολότερη διαδικασία ή να βγάλεις από τη γη οποιοδήποτε φυτό χωρίς μπάλα χώματος γύρω από τη ρίζα και να το μεταφυτεύσεις οπουδήποτε, τώρα που ο λήθαργος έχει λήξει και άρχισε η κυκλοφορία των χυμών, αυτό πλέον «απαγορεύεται», διότι απλά το φυτό κινδυνεύει να μην «πιάσει». Από δω και πέρα για τις φυτεύσεις απαιτείται η προστασία της ρίζας με χώμα για τη μείωση του σοκ και μετά τη φύτευση στο λάκκο, οπωσδήποτε καλό πότισμα, κάτι που φυσικά ισχύει και για μεταφυτεύσεις όταν αλλάζουμε γλάστρα.
ΔΕΝ μεταφυτεύεις από μικρή σε τεράστια γλάστρα…
Το κάνουν πολλοί αυτή την εποχή που είναι ιδανική για αλλαγή γλάστρας, θέλοντας να αποφύγουν τον μπελά των συνεχών μεταφυτεύσεων και παίρνοντας ένα φυτό από μικρή γλάστρα πχ. διαμέτρου 30 εκ,, το μεταφυτεύσουν κατευθείαν σε μια 60 εκ προκειμένου να ξενοιάσουν μια και καλή και περιμένοντας επιπλέον να δουν θεαματικά αποτελέσματα. Μόνο που επί 2-3 χρόνια το φυτό ΔΕΝ πρόκειται να πετάξει ούτε… ένα καινούργιο βλαστάρι, διότι η ρίζα μεγαλώνει τρεις φορές περισσότερο από το υπέργειο τμήμα του φυτού και εφόσον βρήκε άπλετο διαθέσιμο χώρο, θα τον εκμεταλλευτεί στο έπακρο και μόνο όταν τον καλύψει θα αρχίσει να αναπτύσσεται και το υπόλοιπο τμήμα. Που σημαίνει ότι αν θέλουμε όντως θεαματικά αποτελέσματα ανάπτυξης από μια μεταφύτευση, αυτή θα πρέπει να γίνεται σταδιακά και ένα φυτό από γλάστρα πχ 30 εκ θα μεταφερθεί σε 45 εκ και εν συνεχεία σε 60 εκ.
ΔΕΝ αφήνεις τα φύλλα να σαπίζουν «όπου να ‘ναι»…
.
Αρκετοί αφήνουν όλα τα πεσμένα φύλλα του χειμώνα να σαπίζουν μέσα στα παρτέρια με τα φυτά ή πάνω στο γκαζόν, πιστεύοντας ότι πρόκειται για «οργανικό λίπασμα» ή αυθεντικό «φυλλόχωμα». Ωστόσο αυτά τα φύλλα, αποτελούν τις πιο κοινές εστίες μολύνσεων, καθώς παρέχουν ιδανικό υπόστρωμα για ανάπτυξη μυκήτων ή διαχείμαση εντόμων και παραμένοντας σταθερά στον κήπο είναι σίγουρο ότι θα προκαλέσουν αρρώστιες όταν οι καιρικές συνθήκες τις ευνοήσουν. Μπορούν φυσικά να μετατραπούν σε εξαιρετικό οργανικό λίπασμα, αλλά μαζεμένα σε κατάλληλο σημείο του κήπου και με σωστή διαδικασία αερισμού- αναμόχλευσης – υγρασίας και όχι σκορπισμένα διάσπαρτα να σαπίζουν σε σταθερά σημεία, που ειδικά στο γκαζόν θα δημιουργήσουν αντιαισθητικές κηλίδες.
Όπως καταλαβαίνεις φίλε μου... το «ζουμί» της κηπουρικής μόλις άρχισε κι έχουμε πολλά να πούμε στη συνέχεια! Προς το παρόν σε αφήνω να δουλέψεις απερίσπαστος και προσέχοντας τα «λάθη», αφού σου ευχηθώ καλή δύναμη, θετική ενέργεια και σίγουρη επιτυχία!
------------------------------------------------------------------
Πρακτικοί Οδηγοί Κηπουρικής» της «Κ». [κλικ στον τίτλο]
--------------------------------------------
#Κουλτουρόσουπα #kulturosupa #ΠλανήτηςΓη #ΟικονικήΠραγματικότητα #ΠρακτικοίΟδηγοίΚηπουρικής #ΠίτσαΣτασινοπούλου #ΆνοιξηΚαιΦυτά #ΑνοιξιάτικηΚαλλιέργεια #ΛαθηΚηπουρικήςΦροντίδας
