Με αφορμή μια δράση παιδικού σταθμού σε συνεργασία με ιππικό όμιλο προκύπτουν διάφορα θέματα που μπορούν να θιχτούν.
Ένα βασικό είναι ότι πλέον οποιοσδήποτε βλέπει το κάτι που τον δυσαρεστεί για τον Χ,Ψ λόγω αντιδρά άμεσα και χωρίς ιδιαίτερη σκέψη πάνω σ’ αυτό που βλέπει. Για το συγκεκριμένο γεγονός έχουν λεχθεί πολλά του τύπου κακοποίηση των ζώων κλπ.
Εφόσον δεν ήμουν παρόν δεν θέλω να λάβω κάποια θέση. Αλλά για να μιλήσουμε περί κακοποίησης πρέπει να λάβουμε πολλά υπόψιν. Πρώτων το πως το άλογο δέχτηκε όλη την κατάσταση. Θα μου πείτε πως να ρωτήσουμε το άλογο; Αυτό πλέον δεν γίνεται αλλά για να μπορέσουμε να το αντιληφθούμε θα πρέπει να έχουμε γνώσεις βασικής γλώσσας σώματος του αλόγου και ενδείξεων άγχους. Αυτό θα μπορούν φαντάζομαι να το απαντήσουν οι εκπαιδευτές ή οι φροντιστές του αλόγου.
Κάτι άλλο που αναφέρεται είναι ότι τα άλογα αυτά είναι εκπαιδευμένα για θεραπευτικούς σκοπούς που σημαίνει ότι έχουν επιλεχθεί τα πιο ήρεμα και σταδιακά έχουν μάθει να διαχειρίζονται καταστάσεις παρόμοιες με αυτήν. Αν λάβουμε επίσης υπόψιν ότι και η τέχνη μπορεί να έχει θεραπευτικό χαρακτήρα δεν βλέπω κάπου κάποιο σφάλμα. Το άλογο εκτελούσε την εργασία που του έχει ανατεθεί, όπως θα έκανε και ένα σκύλος οδηγός τυφλών ή βοηθός Α.Μ.Ε.Α. Θα θεωρηθούν και αυτά κακοποίηση;
Έρευνές μάλιστα έχουν δείξει ότι τα επίπεδα σεροτονίνης (η ορμόνη της χαράς) αυξάνονται σε ποντικούς που έπρεπε να εργαστούν εν αντιθέσει με άλλους που είχαν μόνιμη πρόσβαση σε τροφή. Πιθανός να σχετίζεται με την δημιουργικότητα και την χρησιμότητα που νιώθει κανείς όταν έχει να κάνει κάτι.
Με βάση το παραπάνω μπορούμε να πούμε ότι πολλοί που αυτοαποκαλούνται φιλόζωοι λαμβάνουν μόνον υπόψιν τις βιολογικές ανάγκες που έχει ένα ων και αγνοούν την ψυχολογία του παντελώς. Φροντίζουν μόνο την τροφή, το χώρο που θα του παρέχουν και μια μικρή βόλτα. Και στο ενδιάμεσο δεν ασχολούνται καθόλου ποιοτικά μαζί του. Η μόνη τους ασχολία είναι να του ικανοποιούν την όποια απαίτηση για να μην τους ενοχλεί ή λόγω τύψεων που δεν ασχολούνται μαζί του ή ασχολούνται μόνο ποσοτικά. Πολλές φορές αυτό οδηγεί σε στρες στα σκυλιά και για να του λύσουν την ένταση του παίρνουν καινούργια παιχνίδια. Σας θυμίζει κατι η κατάσταση; Έμενα λίγο πολύ το «σύνδρομο της Ελληνίδας μάνας».
Όλος αυτός ο ευνουχισμός που συμβαίνει σε ψυχολογικό επίπεδο μου μοιάζει πολύ πιο πολύ για κακοποίηση παρά αυτό το συμβάν. Θα μου πείτε ότι έτσι μάθαν και δεν γνώριζαν παραπάνω και έχετε δίκιο, αλλα το πρόβλημα είναι, όχι ότι δεν γνωρίζουν αλλα ότι προσπαθούν να έχουν γνώμη σε θέματα που δεν τους αφορούν. Και αν θέλουν να έχουν γνώμη ας μελετήσουν την κατάσταση πριν μιλήσουν. Όλα μια αφορμή για εκτόνωση;
Ας πάρουν τα σκυλιά τους και να πάνε μια βόλτα στο βουνό ή για τρέξιμο. Και θα εκτονωθούν και θα δημιουργήσουν καλύτερο δεσμό με το σκύλο τους. Αλλά πάντα ψάχνουμε την εύκολή λύση.
Μια καλή λύση είναι να μπορέσετε να βρείτε κώδικες επικοινωνίας με το σκύλο σας. Σ’ αυτό βοηθάει η μελέτη της γλώσσας του σώματος του ώστε να καταλάβετε τις απαντήσεις του και αντί να του μιλάτε τόσο λεκτικά να προσπαθήσετε μέσω της αίσθησης.
Παρατηρήστε πως νιώθετε, το πως κάθεστε, τη στάση σας, τι κινήσεις κάνετε και τι αντιδράσεις λαμβάνετε από το σκύλο σας. Καλό είναι να μην βιαστείτε να βγάλετε ερμηνείες και γρήγορες απαντήσεις αλλα να δώσετε λίγο χρόνο στον εαυτό σας και στο σκύλο σας να συνηθίσετε αυτό το νέο κώδικα επικοινωνίας σύντομα θα αντιληφθείτε ότι μέσω του συναισθήματος μπορείτε να χτίσετε ολόκληρες γέφυρες επικοινωνίας αντί απλά κανάλια. Πρόκειται για μια διαδικασία που θέλει χρόνο αλλα μπορεί να ενισχύσει από την επικοινωνία με το σκύλο μέχρι και την επικοινωνία με τον ίδιο μας τον εαυτό.
Για να μπορέσετε να έχετε αποτέλεσμα όμως χρειάζονται κανόνες. Πχ Τι ώρα θα εξασκείστε στη γλώσσα αυτή; Πρόκειται για μια «ξένη» γλώσσα και θέλει και αυτή εξάσκηση. Πόση ώρα θα διαθέτετέ για εξάσκηση; Πόσες φορές την βδομάδα; Κλπ
Παράλληλα θα πρέπει να βοηθάτε και το σκύλο σας να αντιληφθεί το δικό σας κώδικα. Τι σημαίνουν οι λέξεις που του λέτε; Οι κινήσεις που κάνετε; Μαθαίνοντας του κάποιες βασικές εντολές πχ να κάθετε, να μιλάει ή να φέρνει τα παιχνίδια του τα οποία να έχουν το όνομα του το κάθε ένα, το βοηθάτε να καταλάβει καλύτερα τι του ζητάτε.
Όλα αυτά δεν χρειάζεται να παίρνουν πολύ χρόνο και να κουράσουν, ίσα ίσα το καλύτερο θα είναι να γίνονται διασκεδαστικά και για τους 2, ένα είδος παιχνιδιού και εξερεύνησης. Μην αναζητείτε έτοιμες απαντήσεις αλλά ψάξτε για τις δικές σας! Αρκεί να μην δοθούν πρόχειρα για να δοθεί απλώς ένα τέλος. Η εκπαίδευση μπορεί κάλλιστα να γίνει διασκεδαστική μέσα από το παιχνίδι.
