.
Ειλικρινά δεν αντέχω, μου τρυπάει τον εγκέφαλο κάθε φορά που ακούω για ακραία φυσικά φαινόμενα τη στερεότυπη γελοιότητα περί «εκδίκησης» της φύσης! Λες και όσοι το ξεστομίζουν αναφέρονται σε… άνθρωπο με αισθήματα που μπορεί να χαίρεται, να θυμώνει, να συγκινείται, να φοβάται, να μισεί, να εκδικείται κλπ., ξεχνώντας ότι η φύση κατεξοχήν ΓΕΝΝΑ αισθήματα στον άνθρωποως βασική πηγή τροφοδοσίας, ΔΕΝ τα βιώνει προφανώς η ίδια με μια παιδαριώδη λογική παραμυθιών ή μυθολογίας… γιατί αν μας αρέσει να την προσωποποιούμε κατά τα αρχαία πρότυπα των Ολύμπιων θεών αποδίδοντάς της ανθρώπινες ιδιότητες και αισθήματα σαν αυτό της εκδίκησης, κανονικά θα έπρεπε να έχει αφανίσει προ πολλού με οργή σύσσωμο το ανθρώπινο είδος από προσώπου γης! Άσε που θα την είχε προλάβει ο… Δίας με τους κεραυνούς του στα κουφιοκέφαλατων ανίερων Υβριστών!
Ας τελειώσει λοιπόν η γελοία καραμέλα ότι «η φύση εκδικείται», που μαζί με την άλλη γελοία εφεύρεση περί «κλιματικής κρίσης», απλά προσφέρουν βολικά άλλοθι για αποποίηση ανθρώπινων ευθυνών… Τα φυσικά φαινόμενα, ενίοτε πανίσχυρα και πάντα απρόβλεπτα, εκδηλώνονται προαιώνια από καταβολής κόσμου και είναι ο τρόπος της φύσης να πορεύεται στο διηνεκές και να «αναπροσαρμόζει» τα δεδομένα που εμποδίζουν την προδιαγεγραμμένη πορεία της… Ο χαρακτηρισμός «ακραία» ή «πρωτόγνωρα» δόθηκε βεβαίως από τον άνθρωπο λόγω επιπτώσεων στην ανθρώπινη κοινότητα αποκλειστικά, γιατί όταν εκδηλώνονται με την ίδια ισχύ πχ. σε μια ακατοίκητη έρημο, ουδείς μιλά για «ακρότητα» εφόσον δεν τον αφορά… Κι όσο για τον χαρακτηρισμό «φυσική καταστροφή», πρόκειται επίσης για καθαρά ανθρώπινογλωσσικό εφεύρημα με δόση παραλογισμού, εννοώντας ότι η φύση καταστρέφει έργα ανθρώπων, αφού όμως προηγουμένως τα έργα των ανθρώπων κατέστρεψαν τη φύση και μοιραία η τελευταία- έχοντας μάλιστα επιδείξει δυσανάλογη ανοχή κι έχοντας στείλει άπειρες προειδοποιήσεις- κάποια στιγμή… στέλνει τον θεαματικό λογαριασμό!
Επομένως η καταστροφή ΔΕΝ είναι έργο της φύσης, παρά η αναμενόμενη συνέπεια «παρά φύσιν» ανθρώπινων ενεργειών… οι οποίες επιπλέον συνοδεύονται από εγκληματικές παραλείψεις, λάθη, ανεπάρκειες, αστοχίεςκλπ. με πολιτική βούληση και εφαρμογή, άρα πρόκειται γιακαθαρά πολιτική πράξη και ουδόλως «φυσική»! Γιατί άραγε ευθύνεται η φύση ή το κλίμα για τα ανύπαρκτα μέσα προστασίας και πρόληψης των οργανωμένων (υποτίθεται) κοινωνιών;; Με ποια παράλογη λογική της αποδίδουμε εκδικητική ή καταστροφική μανία επειδή ακολουθεί ανέκαθεν τους δικούς της απαράβατους νόμους υπεράνω οποιουδήποτε άλλου;; Ή επειδή αντιδρά στην τρομακτική ασέλγεια εις βάρος της από το ανθρώπινο είδος των τάχα «έλλογων» όντων που φαντασιώνονται απόλυτη κυριαρχία πάνω της ανατρέποντας τραγικά τα σοφά δεδομένα της;;; Γιατί περιμένουμε να ανέχεται επ’ άπειρον και αδιαμαρτύρητα τα ανθρώπινα αίσχη που την βιάζουν σε βαθμό κακουργήματος;;
Βλέποντας με δέος την πρόσφατη τραγωδία των τρομακτικών πλημμυρών στον θεσσαλικό κάμπο (αυτό που ο πρωθυπουργός αποκάλεσε ανερυθρίαστα «αναποδιά»), ανέτρεξα στο «υδάτινο» ιστορικό της περιοχής, που κάθε άλλο παρά τυχαία μαστίζεται επί δεκαετίες από πλημμύρες… Διάβασαας πούμε για την τεράστια ιστορική λίμνη Κάρλα που στην αρχαιότητα αποκαλούνταν Βοιβιής με έκταση 195.000 στρέμματα… η οποία λειτουργούσε από αιώνων ως φυσικός ταμιευτήτας, υποδεχόμενη στην πελώρια λεκάνη της τους όγκους του νερού που κατέβαιναν από τις πλαγιές του Κίσσαβου και του Ολύμπου και το νερό πολλών παραπόταμων του Πηνειού… Ωστόσο το 1960 η κυβέρνηση Καραμανλή αποφάσισε να την αποξηράνει ολοκληρωτικά για να αποδώσει στους αγρότες επιπλέον καλλιεργήσιμη έκταση (έναντι της ψήφου τους βεβαίως) και παρότι μελέτες από το 1913 ακόμη, πρότειναν μερική και όχι ολική αποξήρανση… γεγονός που μοιραία διατάραξε ανεπανόρθωτα την ισορροπία του οικοσυστήματος με απρόβλεπτες συνέπειες στη χλωρίδα και πανίδα του βιότοπου, στην υδροδότηση, την άρδευση, τα πλημμυρικά φαινόμενα, τον υδροφόρο ορίζοντα, τις ίδιες τις καλλιέργειες και ανάγκασε 40 χρόνια μετά σε μερική και πανάκριβη «επανασύσταση» της λίμνης, μόλις στο 1/5 του αρχικού μεγέθους της και πλέον με προβληματική έως αμφίβολη «επιβίωση», τύπου Κορώνειας…
Διάβασα ακόμη για τις δραματικές επεμβάσεις στα πολλά ποτάμια της περιοχής με αδιάψευστα ντοκουμέντα από αεροφωτογραφίες της δεκαετίας του ’50 και τωρινές… όπου φαίνεται ξεκάθαρα το αδιανόητο στένεμα στις κοίτες τους με συνεχή μπαζώματα, καταλήγοντας να χάσουν πάνω από το μισό πλάτος τους! Εκεί δηλαδή που το παραπανίσιο από βροχές νερό έρρεε με άνεση σε πλάτος πχ. 100 μέτρων, τώρα αναγκάζεται να στριμωχτεί πχ. σε 30 μέτρα, που όχι μόνο αυξάνουν κατακόρυφα την ορμή του, αλλά φυσικά δεν το «χωρούν» και υπερχειλίζει πλημμυρίζοντας τις παρακείμενες εκτάσεις… όπου δεν έφτασε το μπάζωμα προς οικοδόμηση πάνω σε φερτές ύλες με σαθρό υπέδαφος ανύπαρκτης σταθερότητας, αλλά δεν σταθεροποιήθηκαν ούτε καν οι κοίτες, «προστατευμένες» με απλά αναχώματα που φυσικά η ορμή του νερού τα παίρνει παραμάζωμα στο λεπτό! Πώς λοιπόν να μην καταρρεύσουν οι παραποτάμιες κατασκευές πάνω σε«κινούμενη άμμο»; Πέραν του ότι μέχρι και εκβολές ποταμών τσιμεντοποιήθηκανπρος «εκμετάλλευση» οικοδομώντας πάνω τους προβλήτες λιμανιών, πάρκινγκ κλπ. φράζοντας την έξοδο του νερού στη θάλασσα!
Και ρωτώ τους ανεγκέφαλους τεχνοκράτες με ένα μάτσο πτυχία: ΔΕΝ βρέθηκε ένας αγράμματος παππούς ή γιαγιά, γεννημένοι και μεγαλωμένοι στα χωριά του κάμπου, να σας πει ότι το νερό, εκτός από δύναμη γίγαντα, διαθέτει αλάνθαστη μνήμη, ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ ΠΟΤΕ τις προαιώνιες διαδρομές του και με κάθε τρόπο τις αναζητά για διέξοδο;;; Ότι όταν "ασφυκτιά" τα τινάζει όλα στον αέρα για να ακολουθήσει τη φυσική του πορεία και ΔΕΝ το σταματά ούτε όλο το τσιμέντο του κόσμου;;; Πότε θα αντιληφθούμε τα άνοα (κατ΄ευφημισμόν έλλογα) όντα ότι την καταστροφή ΔΕΝ την φέρνει το φυσικό φαινόμενο αλλά οι ανθρώπινες παρεμβάσεις και πολιτικές επιλογές;;; Πότε θα αντιληφθούμε ότι για την επιβίωση οφείλει ο άνθρωπος να προσαρμοστεί στις επιταγές στης φύσης και όχι βέβαια το αντίθετο που τόσο αλαζονικά επιδιώκει και το πληρώνει με βαρύτατο τίμημα;;; Προφανώς κάποιοι παππούδες και γιαγιάδες, που τώρα κοιτούν με δέος από ψηλά, τα είπαν με τα δικά τους αυθεντικά σοφά λόγια στους χαρτογιακάδες με τα σχέδια (κάνοντας ταυτόχρονα το σταυρό τους), αλλά σιγά μην έδιναν σημασία οι σπουδαγμένοι με τις περγαμηνές στις "γραφικές ασυναρτησίες" των αγράμματων γερόντων...
Και σαν να μην έφτανε που αγνόησαν προκλητικά τη σοφία της φύσης και υποτίμησαν αλαζονικά τη δύναμή της, το πλέον εγκληματικό για τις κοινότητες της περιοχής με διαχρονικό ιστορικό πλημμυρών λόγω των άνωθεν παρεμβάσεων, ήταν η ανυπαρξία αποτελεσματικής θωράκισης με αντιπλημμυρικά έργα ολκής και η ανυπαρξία συντήρησης των ήδη υπαρχόντων από δεκαετίες! Όταν μόλις τρία χρόνια πριν ο «Ιανός» έστειλε δυνατό προειδοποιητικό σήμα- κοντά σε πολλά αντίστοιχα προηγούμενων χρόνων- και τα κοντά 200 εκατομμύρια από κοινοτικούς πόρους που δόθηκαν για αντιπλημμυρική προστασία, πήγαν σε ημέτερες τσέπες ή στο διάολο, με την Ευρώπη να μας καθίζει για πολλοστή φορά στο σκαμνί για τον συγκεκριμένο λόγο, απαιτώντας εξηγήσεις γιατί δεν έγιναν επί τρία χρόνια αυτά που χρυσοπλήρωσε!
Πώς λοιπόν τολμάτε κάποιοι να μιλάτε για «εκδίκηση» της φύσης και «φυσική καταστροφή»;;; Η φύση μας κατέστρεψε ή τα αχρεία λαμόγια διαχρονικάμε την ανοχή και ενίοτε ενεργό συμμετοχή όλων ημών «κατ’ εικόνα» των εκλεγμένων ηγετών μας;;;
Η καταστροφή του παραγωγικού θεσσαλικού κάμπου και των αγροτών με τραγικές, ανυπολόγιστες συνέπειες για ΟΛΗ τη χώρα είναι ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ, τελεία και παύλα!
.
Δείτε όλα τα τελευταία άρθρα της Π. Σ. με μια ματιά εδώ.
Ακολουθήστε το Kulturosupa.gr στα social media