.
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ:
Το άρθρο περιέχει γυμνές φωτογραφίες.
Γράφει ο Γιάννης Κυφωνίδης για την Κουλτουρόσουπα.
.
Δεν ξέρω εάν ευθύνεται η καραντίνα, ή το lockdown, και εάν βιωματικά με οδήγησε σε εκτονωτική αντίδραση, αλλά τους τελευταίους μήνες μέσα στο πλαίσιο της επιτρεπόμενης open water κολύμβησης στη θάλασσα πειραματίστηκα στο χειμερινό γυμνισμό, είτε με την έκθεση του γυμνού σώματος μου στον ήλιο, είτε στο νερό.
Πάντα όμως ως ένα κομμάτι της προπόνησης μου στη θάλασσα είτε με κολυμβητική στολή λόγω θερμοκρασίας, είτε με μαγιό και στο τέλος εντελώς γυμνός.
Τι ένιωσα;
Επαφή με τη φύση κι ελευθερία έκφρασης. Αναγέννηση κι επαναπροσδιορισμό. Μια άλλου τύπου performance πριβέ με πρωταγωνιστή και θεατή εμένα τον ίδιο. Βέβαια δεν αδικώ τους επικριτές που εικάζουν πράξη προβολής κι εξιμπισιονισμού. Εάν δε σε ξέρουν, δε σε γνωρίζουν, δε γνωρίζουν πως σκέφτεσαι, πως πράττεις, τι νιώθεις, τότε εύκολα κι επιμένω όχι άδικα μπορούν να υποθέσουν πολλά.
Ωστόσο το γυμνό μέσα στο νερό κι έξω στον ήλιο ή τη συννεφιά είναι ελευθερία έκφρασης. Και μια αναφορά στη γέννηση σου, ή ακόμη και στο θάνατο σου, όποτε κι εάν συμβεί, καθώς προ Πανδημίας οι σοροί από το νεκροτομείο παραδίδονταν γυμνές.
Σύμφωνα με τη Βικιπαίδεια οι όροι Naturism, γυμνισμός και κοινωνική γυμνότητα ορίζονται γενικά ως η πρακτική της έκθεσης του γυμνού σώματος. Οι όροι naturism και γυμνισμός γενικά επίσης σημαίνουν ότι οι δραστηριότητες γίνονται σε μη σεξουαλικά ή οικογενειακά πλαίσια. Η χρήση και ο καθορισμός αυτών των όρων ποικίλλουν γεωγραφικά και ιστορικά.
Οι γυμνιστές πιστεύουν ότι το γυμνό ανθρώπινο σώμα πρέπει να είναι αποδεκτό, να είναι σεβαστό και να το χαιρόμαστε. Πιστεύουν ότι η θέα του γυμνού σώματος δεν είναι ντροπή, δε διαφθείρει, δεν είναι υποτιμητική ή επικίνδυνη. Δεν θεωρούν ότι η συνεύρεση γυμνών ανθρώπων είναι κάτι ανήθικο ή σεξουαλικό. Πιστεύουν ότι η γύμνια είναι μία υγιής φυσική κατάσταση, ότι η γύμνια είναι η πιο αγνή μας κατάσταση καθώς έχουμε γεννηθεί γυμνοί.
Το μοντέρνο κίνημα του γυμνισμού είναι μια αναβίωση αρχαίων εθίμων που ήταν κυρίαρχα σε μεγάλο μέρος του κόσμου. Ακόμα και οι Εσκιμώοι πήγαιναν γυμνοί στα ιγκλού τους. Τη σημερινή εποχή μόνο μερικές απομονωμένες φυλές συνεχίζουν την πρακτική της γύμνιας με λίγα ή ακόμα και καθόλου ρούχα. Υπάρχουν τέτοιες κοινότητες στον Αμαζόνιο, στην υποσαχάρια Αφρική και στη Νέα Γουινέα.
Ο γυμνισμός δεν πρέπει να συγχέεται με την επιθυμία κάποιου να δει άλλους γυμνούς για σεξουαλικούς λόγους (ηδονοβλεψίας) ή με την επιθυμία κάποιου να τον δουν γυμνό για σεξουαλικούς λόγους (επιδειξίας).
Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι με το να είναι γυμνοί γίνονται πιο αποδεκτοί από τους άλλους για αυτό που είναι, τόσο σωματικά όσο πνευματικά και συναισθηματικά. Χωρίς ρούχα η κοινωνική τάξη του καθενός δεν είναι άμεσα ορατή.
Ωστόσο το γυμνό σώμα, αν και κοστούμι νοερό ή νοητό, συνδέεται ακόμη κι εν έτει 2021 με το Προπατορικό Αμάρτημα. Εξού κι όλες οι αντιδράσεις, τα σενάρια, οι σκέψεις και οι υποθέσεις στη θέα του.
Ενώ τελικά είναι μια μεγαλοπρεπής, ότι κι εάν σημαίνει αυτό, συμφωνία με τη φύση, με ακμή και παρακμή στη διάρκεια της εξέλιξης της.
Προσωπικά είτε ως ηθοποιός στο θέατρο τον κινηματογράφο και τις φωτογραφικές καμπάνιες, είτε ως δημοσιογράφος υποστηρίζοντας και προβάλλοντας το αυθεντικό γυμνικό κίνημα, πίστευα και πιστεύω ότι το γυμνό είναι αγνό και πρωτόλειο υλικό, σαν ένα είδους ρούχο χωρίς ίνες και ύφανση, που μας κάνει να αισθανόμαστε απόλυτα ελεύθεροι και αληθινοί.
Φωτογραφικό υλικό
