Μάλλον θα τα πήρε στο κρανίο  και σίγουρα δεν θα ήταν η πρώτη φορά βλέποντας και ακούγοντας όσα ..ιερά και τέρατα γράφονται για τον θεατρικό χώρο της Επιδαύρου και απευθυνόμενος μέσω της σελίδας του στο ΦΜ, άστραψε και βρόντηξε ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Ευδόκιμος Τσολακίδης.

Μα πώς και να τον κατηγορήσουμε…

Με αφορμή την παράσταση “Αντιγόνη” του Ούλριχ Ράσε και τα αδιανόητα γραφικά που ακούμε πάλι από ειδήμονες και μη που εκτίθενται ανεπανόρθωτα με τις ασυναρτησίες τους… πάμε πάλι … μέχρι να το εμπεδώσετε…
Επίδαυρος… Για να μη σας περνάνε για Βλάχους.

1. Μη λέτε ότι θέλετε ν ακούσετε τον λόγο του Αισχύλου, του Σοφοκλή ή του Ευριπίδη και φεύγετε απογοητευμένοι που δεν τον ακούσατε. Ο λόγος των τραγικών έχει ν ακουστεί σε αρχαίο θέατρο εδώ και 2,5 χιλιάδες χρόνια περίπου. Στην Επίδαυρο ακούμε τον λόγο των μεταφραστών.
2. Και μιας και περί λόγου ο λόγος, στο θέατρο δεν πάμε ν ακούσουμε τον λόγο αλλά να δούμε την δράση. Αν θέλουμε ν ακούσουμε τον λόγο καθόμαστε στην πολυθρονάρα του σπιτιού μας παίρνουμε το βιβλίο με το έργο απ την βιβλιοθήκη μας και το διαβάζουμε (κατά προτίμηση φωναχτά).
   3. Μη λέτε ότι ο χώρος είναι ιερός και σας πιάνει δέος και άλλες τέτοιες ξεπερασμένες μπαναλιτέ. Δείτε λίγο όλους αυτούς που τα λένε αυτά… δεν έχουν μια ξινίλα; Δεν διακατέχονται από μια γεροντοκορίαση παλαιού τύπου; έτσι θέλετε να γίνετε κι εσείς; Η Επίδαυρος είναι ένα ωραίο, εντυπωσιακό, τεράστιο, αναστηλωμένο, ανοιχτό αρχαίο θέατρο. Θέατρο είναι δεν είναι ναός. Ο ρόλος του είναι να προσφέρει διασκέδαση και ψυχαγωγία. Κι αφήστε τα χαζά με τον Ασκληπιό και τις θεραπείες. Ούτε που ξέρουμε πως λειτουργούσε τότε αυτό το ζήτημα και ούτε έχουμε καμιά σχέση εμείς με κείνους. Αν και σήμερα πάει κάποιος για να θεραπευτεί με γεια του με χαρά του αλλά αν πηγαίνει και για τη “φάση” και μετά για τα κοψίδια στο Ληγουριό και μετά για το “Καπάκι” και πάλι με γεια του και με χαρά του.
   4. Μη λέτε ότι είναι αρχαιοελληνικό θέατρο διότι αρχαιοελληνικό και μάλιστα του 4ου αιώνα π.κ.ε. είναι μόνο το κάτω διάζωμα. Το πάνω είναι ρωμαϊκό και προστέθηκε δυο αιώνες μετά.
   5. Μη λέτε ότι ο σκηνοθέτης του άλλαξε τα φώτα του έργου διότι δουλειά του σκηνοθέτη είναι ακριβώς αυτό, ν αλλάζει τα φώτα στα έργα. Για αυτό πάμε να δούμε 500 φορές την Αντιγόνη. Για να δούμε πως της άλλαξε τα φώτα ο συγκεκριμένος σκηνοθέτης και να μας αρέσει ή να μη μας αρέσει.
   6. Και κάτι γενικότερο περί θεάτρου που δεν αφορά μόνο την Επίδαυρο επειδή μερικοί είστε θεατρικά αναλφάβητοι. Ένα θεατρικό έργο από μόνο του είναι μάλλον λογοτεχνία παρά θέατρο. Για να γίνει θέατρο πρέπει να το πάρει ένας σκηνοθέτης και να το ανεβάσει. Το έργο μας λέει τι θα πούμε, ο σκηνοθέτης μας λέει ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ την ώρα που λέμε αυτά που λέει το έργο. Το ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ δηλαδή ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ την ώρα που λέγονται αυτα που έγραψε ο συγγραφέας είναι αυτό το βασικό στοιχείο που λείπει από τα θεατρικά έργα και που το βάζει ο σκηνοθέτης ώστε να γίνει ένα έργο παράσταση. ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΗΓΑΊΝΟΥΜΕ ΚΥΡΙΩΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΙ ΟΧΙ ΤΙ ΛΕΓΕΤΑΙ. Γι αυτό πολύ σωστά λέμε είδα τον Οιδίποδα του Όστερμάγιερ, του Στούρουα, του Ρίχτερ, του Μπρουκ κλπ ΕΠΕΙΔΗ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙ Ο ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙ Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ.
   7. Είναι γελοίο και σας εκθέτει ανεπανόρθωτα το να ζητάτε από τους σκηνοθέτες να γράψουν “διασκευή” όταν ανεβάζουν ένα έργο. Ο σκηνοθέτης διαβάζει το έργο χίλιες φορές και προσπαθεί να φανταστεί την σκηνική του πραγμάτωση. Προσπαθεί να καταλάβει τι θέλει να πει ο συγγραφέας με το έργο του και μετά συγκεντρώνεται σ αυτό που θέλει να πει αυτός με την παράστασή του. Ο σκηνοθέτης για να πει αυτό που θέλει να πει έχει κάθε δικαίωμα και δεν χρειάζεται να λογοδοτήσει σε κανέναν αν ανεβάσει τον Άμλετ και τον εξυπηρετεί να βάλει σε ένα σημείο της παράστασης ένα κείμενο του Μπρέχτ. ΕΙΝΑΙ ΓΕΛΟΙΟ ΝΑ ΤΟΥ ΖΗΤΑΤΕ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙ ΔΙΑΣΚΕΥΗ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΑΥΤΟ. Αυτά δεν είναι εύκολα πράγματα και δεν μπορεί να τα κάνει ο κάθε εις τυχάρπαστος. Οι συγγραφείς δεν ξέρουν απαραιτήτως τι θέλουν να πουν με το έργο τους οπότε εκει αρχίζουν τα δύσκολα. Ο Τσέχοφ δεν ήξερε τι είναι ο Γλάρος και τι συμβολίζει και τι ήθελε να πει μ αυτό με τον ίδιο τρόπο που δεν ήξερε ο Μπέκετ τι είναι ο Γκοντό. Αυτά είναι δουλειά των θεατρολόγων. Οι καλλιτέχνες δεν είναι υποχρεωμένοι να ξέρουν τι θέλουν να πουν με το έργο τους.
   8. Το ότι έχουμε τυχάρπαστους σκηνοθέτες είναι ένα θλιβερό φαινόμενο της εποχής μας.
   9. Οι θεωρητικοί του θεάτρου μπορεί να βλάψουν ανεπανόρθωτα το θέατρο.
   10. Γενικώς μη μασάτε από κανέναν και να μην ακολουθείτε τις συμβουλές των ειδικών. Όταν σας αρέσει κάτι δεν σημαίνει ότι είστε βλάκες επειδή δεν άρεσε στον ειδικό και τούμπαλιν. Πιο πιθανό είναι ο βλάκας να είναι ο ειδικός.

Έχω να πω πολλά ακόμα αλλά βαρέθηκα και πάω να κάνω μια βουτιά γιατί κάνει ζέστη