Juanjo Corrales: Η ψύχη του Φεστιβάλ Κουκλοθέατρου Κιλκίς αποχαιρετά…
.
Κι όμως, 17 ολόκληρα χρόνια πέρασαν από τότε που ένας ωραίος τρελός, οραματίστηκε ένα φεστιβάλ κουκλοθεάτρου και παντομίμας, σε μια πόλη που τίποτα το σημαντικό δεν γινόταν ενώ το όραμα του φάνταζε δονκιχωτικό…
.
Όμως οι εκατοντάδες παραστάσεις απ όλο τον κόσμο, με εξέχουσες παρουσίες, τα πάμπολλα εργαστήρια για μικρούς και μεγάλους, η παγκόσμια αναγνώριση, το τεράστιο ενδιαφέρον του κοινού απ όλη την Ελλάδα και η αγάπη του ντόπιου πληθυσμού, εδραίωσαν και καθιέρωσαν ένα φεστιβάλ μοναδικό και συνυφασμένο στον ελλαδικό χώρο με το κουκλοθέατρο. Άλλο δεν υπήρχε.
Δημιουργός και εμπνευστής ήταν ο ωραίος τρελός ισπανός, Juanjo Corrales, που σε χθεσινή του [6/7/2016] σημείωση στην προσωπική του σελίδα στο f/b, αποχαιρετά οριστικά το Φεστιβάλ Κουκλοθέατρου Κιλκίς μετά απο 17 ολόκληρα χρόνια…
.
Η καθολική του παρουσία, η ευγένεια, το χαμόγελο και η εξυπηρέτηση του, θα μας λείψει…
================================================================================
Χαιρετισμός προς τους πολίτες του Κιλκίς
Λίγες μέρες πριν πέρασα μια τελευταία φορά από το δημαρχείο για να παραδώσω τα κλειδιά που για 17 χρόνια είχα στην κατοχή μου: Τα κλειδιά από το γραφείο του φεστιβάλ, το θέατρο, την Αυστροελληνική καπναποθήκη και τα κλειδιά από το «ξύλινο σπιτάκι», ένα χωρίς χρήση θεραπευτήριο για σπήλαιο- θεραπεία, που το 2005 διαμορφώσαμε σε ξενώνα και στέκι του φεστιβάλ που αγαπήθηκε από όσους καλλιτέχνες ανά τον κόσμο πέρασαν από εκεί.
Είναι σαν ψέμα,… έχουν περάσει 17 χρόνια και αφήνοντας τα, μου έρχεται ένα γλυκό κύμα νοσταλγίας. Είναι πολλές και ωραίες οι αναμνήσεις. Τόσες προσωπικότητες, τόσες εθνικότητες, γλώσσες, έργα, διάλογοι…. και τόσες καλές συνεργασίες και φιλίες.
Όλα αυτά που συνέβησαν στο Κιλκίς, μένουν μέσα μου και με συνοδεύουν στο δρόμο της συνέχειας.
Όλα αυτά που συνέβησαν στο Κιλκίς, μένουν μέσα μου και με συνοδεύουν στο δρόμο της συνέχειας.
Η εμπειρία είναι το μεγαλύτερο αγαθό που έχουμε και δεν χρησιμοποιείται για το όφελος των λίγων. Κληρονομείται στην κοινωνία και εφαρμόζεται στην κάθε πρόκληση για έναν καλύτερο κόσμο, με σεβασμό και χωρίς φόβους. Το να την μεταδώσουμε στους επόμενους, είναι το χρέος μας στην ζωή.
Ευγνώμον, αφήνω την οργάνωση του φεστιβάλ με την ευχή να πετύχει το νέο όραμα που οι υπεύθυνοι του, σχεδίασαν για το μέλλον του.
Χαιρετώ και ευχαριστώ, όλους τους ανθρώπους του Κιλκίς που όλα αυτά τα χρόνια πέρασαν από τις αίθουσες και τις δραστηριότητες του φεστιβάλ:
Τα παιδιά, τους μαθητές που μεγάλωσαν με το κουκλοθέατρο και που δημιούργησαν και κληρονόμησαν στους επόμενους, το ορισμό του “καλού μικρού θεατή”.
Τους γονείς που είδαν τα παιδιά τους να μεγαλώνουν μέσα από τα «διαπολιτισμικά ταξίδια» που τα ταξίδευε το θέατρο.
Την πόλη του Κιλκίς, που φιλοξένησε ένα τόσο ιδιαίτερο φεστιβάλ και που έγινε γνωστή παντού ως πόλη του κουκλοθέατρου και του πολιτισμού.
Ιδικά θέλω να εύχομαι κάθε καλό στους ανθρώπους που βοήθησαν σε αυτό το έργο.
Ο Χρήστος Σπίγκος και ο Τάκης Τερζίδης, που πέρα από την δημιουργία του φεστιβάλ, εκείνη την άνοιξη του 1999 με το προξενιό του μακαρίτη και αξιόλογου κιλκισιώτη Κώστα Λαχά, είχαν καταλάβει την σημασία μιας νέας , πρόσθετης πολιτιστικής ταυτότητας για την πόλη και την δυνατότητα να παράγουν πραγματική πολιτιστική πολιτική μέσα από την διάσταση του φεστιβάλ.
Επίσης και σε εκείνους τους εργαζόμενους του δήμου που κατάλαβαν την ουσία του φεστιβάλ και το υπηρέτησαν, κάνοντας την δουλειά τους, με όρεξη και χωρίς γκρίνιες.
Στους πολιτιστικούς συλλόγους της πόλης που στήριξαν με όλα τους τα δυνατά την ανοδική πορεία του φεστιβάλ: Η Πολιτιστική Εταιρία Εκπαιδευτικών, Η Τέχνη του Κιλκίς, Οι Αργοναύτες…
Σε όλους ένα μεγάλο ευχαριστώ!
Είναι πολλές οι ανθρώπινες ιστορίες και τα πρόσωπα που συμπληρώνουν τον 17 χρόνο -“puzzle” του φεστιβάλ κουκλοθέατρου του Κιλκίς.
Στην ερώτηση γιατί επιθυμώ να μη συνεχίσω να διευθύνω το φεστιβάλ, απαντώ ότι έκλεισε ο κύκλος της θητεία μου ολοκληρώνοντας το έργο μου στο Κιλκίς …. ουδείς αναντικατάστατος
Όσο υπήρχανε «συν…» (συνεργασία, συνάφεια, συνείδηση, συναισθησία, συνεννόηση, σύνεση), το υπηρέτησα.
Όσο υπήρχανε «συν…» (συνεργασία, συνάφεια, συνείδηση, συναισθησία, συνεννόηση, σύνεση), το υπηρέτησα.
Στα «δυς…» (δυσλειτουργία, δυσαρμονία, δυσαρέσκεια, δυσφορία, δυσαισθησία), που αναπτύχθηκαν τα τελευταία χρόνια, δεν μπορούσα να βρω έναν δρόμο για την συνέχεια μετά από την λήξη της σύμβασης μου.
Εύχομαι καλή και σπουδαία συνέχεια στο Φεστιβάλ Κουκλοθέατρου του Κιλκίς, τώρα που ενηλικιώθηκε .
Φωτογραφικό υλικό
