ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΕΙΣΟΔΟΣ
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ
Παρασκευή, 4 Ιουλίου, 2025
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΕΙΣΟΔΟΣ
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Παράξενη Ζωή

Ορλάντο Μπλουμ: Ωραίος και ολοτσίτσιδος στις διακοπές του [photos]

από Kulturosupa
από Kulturosupa

 Ορλάντο Μπλουμ: Ωραίος και ολοτσίτσιδος στις διακοπές του [photos]

Το γύρο του διαδικτύου κάνουν τις τελευταίες ώρες οι γυμνές φωτογραφίες του Ολράντο Μπλουμ από τις διακοπές του στην Ιταλία με την αγαπημένη του Κέιτι Πέρι.

Οι φωτογραφίες που ανέβηκαν στη “New York Daily News” δείχνει το ζευγάρι στη Σαρδηνία και σε μερικές πόζες πάνω στο κανό, ο Μπλουμ κωπηλατεί όπως τον γέννησε η μαμά του, αφήνοντας να δούμε τα προσόντα του και μπρος και πίσω.

Φωτογραφικό υλικό

0 comment 2798 προβολές
FacebookTwitterPinterestLinkedinTumblrRedditWhatsappTelegramSkypeViberEmail
Έργα & Παραστάσεις (δελτία τύπου)

ΠΗΤΕΡ ΠΑΝ και ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΕΣ ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΦΙΛΤΡΟ σε ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ

από Kulturosupa
από Kulturosupa

 ΠΗΤΕΡ ΠΑΝ και ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΕΣ ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΦΙΛΤΡΟ σε ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ

Κάτι παράξενο συμβαίνει στη Χώρα του Ποτέ.
 
Η Μάγισσα Κλο Κλο, μαζί με τον πειρατή Κάπταιν Χουκ και τον πιστό βοηθό του Μίστερ Σμι, αιχμαλωτίζει τις Πριγκίπισσες των παραμυθιών στο νησί του Δράκου.

Την ίδια στιγμή, ο Πήτερ Παν με τη βοήθεια της Τίνκερμπελ και των Νεράιδων, καταστρώνουν το σχέδιο διάσωσης και κατευθύνονται προς το πειρατικό πλοίο.

 
Θα καταφέρουν άραγε ο Πήτερ Παν, η Τίνκερμπελ και οι Νεράιδες να τις ελευθερώσουν;
 
Θα μπορέσουν η Σταχτοπούτα, η Πεντάμορφη, η Πριγκίπισσα του Χιονιού, η  Μικρή Γοργόνα, η Τάιγκερ Λίλλυ, η Γιασεμή και η Εσμεράλντα να γυρίσουν στα Παραμύθια και να ξαναφέρουν τη χαρά στα  χείλη των παιδιών;
 
Ο αγαπημένος ήρωας των παιδιών συναντά τις Πριγκίπισσες των Παραμυθιών σε μια φαντασμαγορική θεατρική παράσταση, με πολύ χορό, περιπέτεια και χιούμορ…

ΜΗΝ ΤΗ ΧΑΣΕΤΕ.
 
Κείμενα: Πένυ Φυλακτάκη
Σκηνοθεσία:  Βασίλης Ισσόπουλος
Σκηνογραφία: Μαγδαληνή Σίγα
Χορογραφίες: Χρήστος Κατίδης
Μουσική: Αντώνης Ανέστης
Φωτισμοί: Ανέστης Άγκος
 
Παίζουν: Θοδωρής Γεωργίτσης,  Χρήστος Κατίδης, Κώστας Καφαντάρης, Μαρία Σπαθοπούλου  
 
Παίζουν και χορεύουν: Άννα Αϊδηνίδου, Ελευθερία Κάτανα, Μαρία Κλιγκοπούλου, Εύη Κουρσαράκου, Ξένια Παπαδοπούλου, Φανή Σιώτη, Λίτσα Τζούρου
 
Τιμή εισιτηρίου:10€, Παιδικό, ανέργων, φοιτητικά 8€
.
 
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ
 
 
 
 
 
ΠΗΤΕΡ ΠΑΝ ΚΑΙ ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΕΣ ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΦΙΛΤΡΟ
 
 
Ώρα έναρξης παραστάσεων:  21:00
 
 
Κυριακή
7/8
ΚΑΒΑΛΑ
Κάστρο  Καβάλας
 
Σάββατο
13/8
Ν.ΜΟΥΔΑΝΙΑ
Ανοιχτό Θέατρο Νέων Μουδανιών 
(Φεστιβάλ Θάλασσας)
 
Τετάρτη
17/8
ΚΑΤΕΡΙΝΗ
Δημοτικό Θέατρο Πάρκου Κατερίνης
 
Δευτέρα
22/8
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Θέατρο Κήπου
 
Πέμπτη
25/8
ΝΑΟΥΣΑ
Θερινό Δημοτικό Θέατρο Νάουσας
 
Δευτέρα
29/8
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Θέατρο Μονής Λαζαριστών
(Φεστιβάλ Μονής Λαζαριστών)
 
Τετάρτη
7/9
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Θέατρο Κήπου
 
 
Πληροφορίες στο 6987 089 778 9:30π.μ.- 2:00μ.μ. & 5:30 -10:00μ.μ.

Φωτογραφικό υλικό

0 comment 389 προβολές
FacebookTwitterPinterestLinkedinTumblrRedditWhatsappTelegramSkypeViberEmail
Είδαμε και Σχολιάζουμε

Αξιοθαύμαστη «H NΟΣΤΑΛΓΟΣ» του Α. Παπαδιαμάντη κατά ΑΝΝΑ ΠΑΠΑΜΑΡΚΟΥ. Με «Μια Άλλη Ματιά» από τον Αχιλλέα Ψαλτόπουλο.

από Kulturosupa
από Kulturosupa

 Αξιοθαύμαστη «H NΟΣΤΑΛΓΟΣ» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη κατά ΑΝΝΑ ΠΑΠΑΜΑΡΚΟΥ. Με «Μια Άλλη Ματιά» από τον Αχιλλέα Ψαλτόπουλο.

Το διήγημα «Η Νοσταλγός», γράφτηκε από τον Παπαδιαμάντη το 1894 όταν ο συγγραφέας ήταν πια σαράντα τριών ετών, σε πλήρη συγγραφική ωριμότητα. Το 2005 έγινε ταινία από την Ελένη Αλεξανδράκη, με πρωταγωνιστές την Όλια Λαζαρίδου και τον Γιώργο Τσουλάρη, με μουσική του Νίκου Παπάζογλου και γυρισμένη στη Νίσυρο.


Ήρωες του διηγήματος είναι ο Μαθιός, ένας νέος 18 ετών και η Λιαλιώ μια εικοσιπεντάχρονη κοπέλα που είναι παντρεμένη με έναν πολύ μεγαλύτερό της άνδρα, τον 50χρονο μπάρμπα – Μοναχάκη. Ο Μαθιός είναι κρυφά ερωτευμένος με τη Λιαλιώ και κάποιο βράδυ η κοπέλα του προτείνει να κάνουν ένα περίπατο. Περπατώντας κοντά στο γιαλό η Λιαλιώ εκφράζει την επιθυμία να μπει σε μια βάρκα και να φύγει μακριά, προς τον τόπο καταγωγής της. Ο Μαθιός της προτείνει να πάρουν μια βάρκα και να φύγουν μαζί. Η Λιαλιώ νοσταλγεί τον τόπο της και δεν αντέχει να ζει πλέον μακριά από τους δικούς της. Ο Μαθιός, ντροπαλός και ιπποτικός ταυτόχρονα, δεν τολμά να εκφράσει ανοικτά τον έρωτά του για την κοπέλα. Όμως καθώς ξεμακραίνουν με την κλεμμένη βάρκα, γίνεται αισθητή η απουσία της Λιαλιώς. Ο μπάρμπα – Μοναχάκης μαζί με άλλους άνδρες παίρνουν μια μεγάλη βάρκα (μια σκαμπαβία) και αρχίζουν να καταδιώκουν τους δύο «δραπέτες». Τελικά οι διώκτες προλαβαίνουν τους δύο νέους στην παραλία του Αγ. Νικολάου και η Λιαλιώ επιστρέφει ηθελημένα στο σύζυγό της λέγοντας στον Μαθιό : «– Σύρε στο καλό, με τη σκαμπαβία, Μαθιέ μου π’λάκι μου,» του είπε με τόνον ειλικρινούς συγκινήσεως το Λιαλιώ’ «κρίμας που είμαι μεγαλύτερη στα χρόνια από σένα’ αν πέθαινε ο μπάρμπα – Μοναχάκης θα σ’ έπαιρνα.».
 
Έργο θαλάσσιου journey, φυγής και καταδίωξης. Νυκτερινό. Μια νύχτα, όμως γεμάτη θαύματα, μια νύχτα γεμάτη μάγια. Με το φεγγάρι να έχει μόλις ανατείλει. Απ’ αυτές που μαζί με το φυσικό τοπίο βοηθούν και ενδυναμώνουν τα ερωτικά σκιρτήματα. Μια ερωτική ιστορία που θα μείνει ατελής. Ανεκπλήρωτη. Όπου στον φυσικό νόμο της έλξης θα αντιπαρατεθεί ο ηθικός νόμος του «πρέπει». Κι έτσι η υπέρβαση (άλλοι την λένε αμαρτία) δεν θα συμβεί. Κι έτσι ο Μαθιός (σύμφωνα με πολλούς αναλυτές, ο ίδιος ο Παπαδιαμάντης) θα μείνει με την πικρή γεύση της ακύρωσης και την γλυκιά ανάμνηση μιας περιπέτειας που δεν μπόρεσε να ευοδώσει τον πόθο του. Και η Λαλιώ;!
 
Εδώ δίνεται και το πρώτο «εύγε» στην σκηνοθέτιδα Άννα Παπαμάρκου. Γιατί δεν αρκείται σε μια γραμμική, χρονικά συμπαγή αναπαράσταση των γεγονότων, αλλά διασπά τον χρόνο στο «τώρα» και στο «τότε». Έτσι στο «τώρα» μια ώριμη γυναίκα, η έξοχη Αριέττα Μουτούση, σεμνή αστική φιγούρα, γίνεται αφηγήτρια της «τότε» περιπέτειας. Νάναι άραγε η μεγαλωμένη Λιαλιώ; Όλες οι σκηνοθετικές ενδείξεις συνηγορούν σ’ αυτό. Επομένως η Λιαλιώ γίνεται διπλά Νοσταλγός. Όχι μόνο της πατρίδας της (φαινόμενο που σίγουρα θα το αντιμετωπίσουμε σύντομα και στις μέρες μας, με όλους αυτούς τους νέους μας που αναγκάστηκαν να ξενιτευτούν λόγω κρίσης), αλλά  και της στιγμής εκείνης που έστω και για ελάχιστες ώρες ήταν πραγματικά ελεύθερη, ο εαυτός της. Ούτε «θυγατέρα», ούτε «σύζυγος», αλλά μια γοητευτική γυναίκα που ΔΡΑ αυτοβούλως, απεγκλωβισμένη από τους δύο ρόλους που της έχουν επιβληθεί. Ελεύθερη αν θέλει να γευτεί έναν «ολοκληρωμένο» νεανικό έρωτα που τον έχει στερηθεί. Γιατί τον Νιό που τον είχε ερωτευθεί πριν τον γάμο της, φαίνεται πως τον είχε ερωτευθεί και η Θάλασσα, και τον πήρε κοντά της, πνίγοντάς τον.
.
Κι εδώ βρίσκεται το μεγαλείο της Λιαλιώς, σ’ αντίθεση ίσως με άλλες επαναστατημένες ηρωίδες έργων. Δεν επιζητεί τον σαρκικό έρωτα, όπως θα ήταν φυσικό σ’ αυτήν την ηλικία. Η απάντησή της στον Μαθιό, όταν αυτός, ξεπερνώντας την φυσική συστολή του και την απειρία της ηλικίας του, τολμά να της φιλήσει το χέρι, είναι αποστομωτική: « Αν ήθελα να κάμω τον έρωτα, το σιγουρότερο θα ήτον να μείνω σιμά στον μπάρμπα- Μοναχάκη. Απόδειξις ότι δεν θέλω, είναι ότι εκίνησα να πάω πίσω εις τους γονείς μου. Οι γονείς μου δε θα μπορούν νε με σκεπάσουν, αν το κάμω, ο μπάρμπα- Μοναχάκης θα μ’ εσκέπαζε, και πολύ.(δηλ. θα μου έκανε έρωτα)» και «Δεν του φεύγω, γυρίζω στην πατρίδα μου, πάω να ‘βρω τους γονείς μου… Ανίσως ο μπάρμπα –Μοναχάκης έρθη στην πατρίδα να μ’ εύρη, καλώς να ‘ρθη! Ξέρει πολύ καλά πως δεν είμαι ικανή να προδώσω την τιμή  του. Μα ξέρει και τούτο, πως δε μπορώ να ζήσω στα ξένα.» Η παρόρμησή της να μη μειώσει ή ατιμώσει τον σύζυγό της, ούτε ελάχιστα, είναι αξιοθαύμαστη. Παρ’ όλο που αυτός όλο στον καφενέ περνούσε την ώρα του και την άφηνε πάντα μοναχή. Η εσωτερική της δύναμη για μια γυναίκα της ηλικίας και της εποχής της είναι μοναδική : «Να μη μας πιάσουν μοναχά. Δε με μέλει τι θα πη ο κόσμος, να! ούτε τόσο δα, καρφί δε μου καίεται! Ημείς να είμαστε αθώοι, και άφησε τους ανόητους να μας κατηγορούν!»
 
Τόχει μετανιώσει η ώριμη Λιαλιώ, που δεν παραδόθηκε στον Μαθιό; Το τελευταίο άναμμα του κεριού μας δείχνει την πεποίθησή της πως, καλά έκανε. Όμως, βαθιά μέσα της η νοσταλγία για έναν έρωτα που θα μπορούσε να ανθίσει, και στραγγαλίστηκε στην γέννησή του, από την προσωπική της αξιοπρέπεια, δείχνει πως το βάσανό του σιγοκαίει μέσα της. Κι αυτή την εσωτερική μελαγχολία, για κάτι που χάθηκε πριν δοκιμαστεί και ίσως αργότερα ξεφτίσει από μόνο του, κατόρθωσε να ενσωματώσει στην εξομολόγησή της η Αριέττα Μουτούση, που λειτουργεί τελικά σαν εξορκισμός της πληγής του παρελθόντος.
 
Αξιοθαύμαστες και οι άλλες δύο ερμηνείες.  Η λεπτεπίλεπτη Μαρία Λογοθέτη σαν νεαρή Λιαλιώ, ήταν πραγματικά ερωτεύσιμη. Ξωτικό, Νεράϊδα του Γυαλού, το Όραμα μιας Γυναίκας, εξέπεμπε, χάρη, δυναμισμό και αξιολάτρευτη αθωότητα. Ο Δημήτρης Λιόλιος υπήρξε απόλυτα πειστικός σαν Μαθιός, διχασμένος ανάμεσα στην τόλμη, την συστολή, τον πόθο του και την απαρχή της υπεροχής του Ανδρισμού του. Εύστοχα τα Κοστούμια της Ιωάννας Τιμοθεάδου, να συνάδουν με τον ψυχισμό των ηρώων. Λίγα πλατιά σκαλοπάτια με δύο προστατευτικά Π της Λένας Λέκκου ήταν αρκετά για να μας μεταφέρουν μέσα στο πέλαγος της φυγής και του έρωτα, φωτισμένα αριστοτεχνικά από την έμπειρη Ελευθερία Ντεκώ, και να δημιουργήσουν την σκηνική μαγεία. Μεγάλο «εύγε» για την εκπληκτικά ευαίσθητη και ταξιδιάρα μουσική του Δημήτρη Λαμπριανού. Από τα μεγάλα συν της παράστασης.
 
Αν υπάρχει κάτι που προσωπικά το βρήκα περιττό, κι αν θέλετε, και διασπαστικό της ομοιογένειας της παράστασης, ήταν η χρήση του βίντεο με τον μπάρμπα-Μοναχάκη, Θοδωρή Κατσαφάδο να μας εξηγεί τα κίνητρά του. Ίσως για να συμπληρωθεί το κουαρτέτο ή να γεμίσουν κάποια νοηματικά κενά(;) στην προ-ιστορία. Το βίντεο είναι και η μόδα της εποχής, βλέπετε.
 
Η παράσταση της Άννας Παπαμάρκου, με τους άξιους συντελεστές της, με αξιοθαύμαστη ευαισθησία, αυτοέλεγχο και αποφυγή άσκοπων μελοδραματισμών (τ’ ακούς «Συρανό»;) μας ταξίδεψε σε μακρινές θάλασσες, σε πέλαγα λησμονημένης αθωότητας, μας ξαναθύμισε με Νοσταλγία τους πρώτους μας έρωτες και μας συγκίνησε βαθιά. Άλλωστε τι είναι μια πετυχημένη θεατρική παράσταση εκτός από ένα ονειρικό ταξίδι δύο ωρών, σε κόσμους αλλοτινούς;! Επί πλέον μας ξανασύστησε μια ηρωίδα μοναδική, να Νοσταλγεί το προοίμιο του φεμινισμού. Ευχόμαστε να την δούμε και σε κλειστό χώρο, σύντομα. Μακάρι.
/
Αχιλλέας Ψαλτόπουλος (Σκηνοθέτης, Ηθοποιός, Κριτικός) 
 
ΑΝΑΛΥΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΕΔΩ 
-ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Καλοστημένη παράσταση με τρυφεράδα του νόστου… Είδαμε & Σχολιάζουμε… ΕΔΩ

Φωτογραφικό υλικό

0 comment 538 προβολές
FacebookTwitterPinterestLinkedinTumblrRedditWhatsappTelegramSkypeViberEmail
Έργα & Παραστάσεις (δελτία τύπου)

ΚΘΒΕ: «ΕΠΤΑ ΕΠΙ ΘΗΒΑΣ», ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

από Kulturosupa
από Kulturosupa

 ΚΘΒΕ: «ΕΠΤΑ ΕΠΙ ΘΗΒΑΣ», ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Είδαμε & Σχολιάζουμε ΕΔΩ
.
Οι «Επτά επί Θήβας» του Αισχύλου, η καλοκαιρινή παραγωγή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος που κατέκτησε κοινό και κριτικούς συνεχίζει την περιοδεία της σε όλη την Ελλάδα. Η παράσταση ανεβαίνει σε μια νέα, σύγχρονη μετάφραση του ποιητή Γιώργου Μπλάνα και σε σκηνοθεσία του διεθνούς φήμης Λιθουανού σκηνοθέτη Τσέζαρις Γκραουζίνις.

Ο Γιάννης Στάνκογλου ερμηνεύει –σε διπλή διανομή με τον πρωταγωνιστή του ΚΘΒΕ Χρίστο Στυλιανού– τον ρόλο του Ετεοκλή. Μαζί τους η Νάντια Κοντογεώργη (Αντιγόνη), η Ιώβη Φραγκάτου (Ισμήνη), ο Γιώργος Καύκας (Άγγελος), ο Αλέξανδρος Τσακίρης (Κήρυκας) και ένας 14μελής χορός ηθοποιών.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

  • 2 Αυγούστου -Δελφοί, Θέατρο Φρύνιχος
  • 4 Αυγούστου -Χαλκίδα, Θέατρο «Ορέστης Μακρής»
  • 10 Αυγούστου -Χαλκιδική, Αμφιθέατρο Σίβηρης («24ο Φεστιβάλ Κασσάνδρας 2016»)
  • 18 Αυγούστου- Αλεξανδρούπολη, Θέατρο Πάρκου Εγνατία
  • 20 Αυγούστου- Δίον, Αρχαίο Θέατρο Δίου
  • 24 Αυγούστου Ιωάννινα,  Υπαίθριο Θέατρο ΕΗΜ- Φρόντζου
  • 28 Αυγούστου- Παπάγου, Κηποθέατρο Παπάγου
  • 31 Αυγούστου- Ελευσίνα, Παλαιό Ελαιουργείο (Φεστιβάλ “Aισχύλεια 2016”)
Λίγα λόγια για το έργο
Η σύγκρουση των δύο γιων του Οιδίποδα είναι το θέμα των «Επτά επί Θήβας». Μετά την αποκάλυψη των φρικτών πράξεών του, ο Οιδίποδας άφησε τον θρόνο στους δύο γιους του, τον Ετεοκλή και τον Πολυνείκη. Εκείνοι συμφώνησαν να κυβερνούν τη Θήβα εναλλάξ. Ωστόσο, όταν ήρθε η σειρά του Πολυνείκη να αναλάβει την εξουσία, ο Ετεοκλής δεν τήρησε την υπόσχεσή του. Αυτό προκάλεσε την οργή του Πολυνείκη, ο οποίος συμμάχησε με τον βασιλιά του Άργους Άδραστο και οργάνωσε εκστρατεία εναντίον της Θήβας. Επτά αρχηγοί από κάθε ένα από τα δύο αντίπαλα στρατεύματα παρατάχτηκαν εκατέρωθεν των επτά πυλών της πόλης. O Ετεοκλής και ο Πολυνείκης κατέληξαν να βρίσκονται ο ένας απέναντι στον άλλο στην έβδομη πύλη.
 
Ο Ετεοκλής είναι ο μοναχικός κεντρικός ήρωας της τραγωδίας. Η Θήβα βρίσκεται σε ασφυκτική κατάσταση πολιορκίας κι εκείνος προσπαθεί να οργανώσει την αντεπίθεση, σε μια μάχη καταδικασμένη να καταλήξει χωρίς πραγματικό νικητή.
 
Σημείωμα σκηνοθέτη
Φαίνεται πως όλοι μας –όχι μόνο οι Έλληνες αλλά όλοι όσοι μένουμε στην Ευρώπη– ζούμε με την αίσθηση πως κάποιοι εξαιρετικά απειλητικοί εχθροί στέκονται έξω από τα εύθραυστα τείχη της συνηθισμένης, μίζερης αλλά βολικής –ακόμη–  ζωής μας.
 
Δεν γνωρίζουμε το όνομα του εχθρού – ο εχθρός έχει πολλά προσωπεία, πολλά ονόματα. Μερικές φορές μοιάζει πως ο χειρότερος εχθρός μας έχει το δικό μας πρόσωπο, το δικό μας όνομα.
 
Χρειαζόμαστε μια τραγωδία, προκειμένου να ανακαλύψουμε ξανά ότι είμαστε άνθρωποι και ότι μας ενώνει η κοινή ανθρώπινη μοίρα. Το σίδερο και το ατσάλι θα γίνουν σκόνη, εμείς θα παραμείνουμε.
 
Όλοι οι συντελεστές των Επτά επί Θήβας αντιμετωπίζουμε την εξής πρόκληση: προσπαθούμε να ερευνήσουμε πώς το κοινό μας ένστικτο επιβίωσης μπορεί να συμβαδίσει με την ανάγκη που έχουμε κληρονομήσει από τους προγόνους μας και είμαστε υποχρεωμένοι να περάσουμε στα παιδιά μας, την ανάγκη να παραμείνουμε άνθρωποι, παρά τον φόβο, την ανασφάλεια, την απελπισία.
Τσέζαρις Γκραουζίνις
 
«ΕΠΤΑ ΕΠΙ ΘΗΒΑΣ»
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας
Σκηνοθεσία: Τσέζαρις Γκραουζίνις
Σκηνικά-Κοστούμια: Κέννυ ΜακΛέλλαν
Μουσική: Δημήτρης Θεοχάρης
Χορογραφία-Κίνηση: Έντι Λάμε
Φωτισμοί: Αλέκος Γιάνναρος
Βοηθός σκηνοθέτη: Αθηνά Σαμαρτζίδου
Οργάνωση παραγωγής: Αθανασία Ανδρώνη
 
ΔΙΑΝΟΜΗ
Ετεοκλής: Χρίστος Στυλιανού, Πολυνείκης: Γιάννης Στάνκογλου, Άγγελος: Γιώργος Καύκας, Κήρυκας: Αλέξανδρος Τσακίρης, Αντιγόνη: Νάντια Κοντογεώργη, Ισμήνη: Ιώβη Φραγκάτου.
Χορός: Λουκία Βασιλείου, Δημήτρης Δρόσος, Δάφνη Κιουρκτσόγλου, Χρήστος Μαστρογιαννίδης, Κλειώ-Δανάη Οθωναίου, Βασίλης Παπαγεωργίου, Σταυριάννα Παπαδάκη, Γρηγόρης Παπαδόπουλος, Αλεξία Σαπρανίδου, Εύη Σαρμή, Πολυξένη Σπυροπούλου, Γιώργος Σφυρίδης, Ευανθία Σωφρονίδου, Κωνσταντίνος Χατζησάββας.
 
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
Τιμή προπώλησης μέσω ηλεκτρονικής κράτησης (έως και 15 ημέρες πριν από την παράσταση): 10 €
Τιμή προπώλησης: 12 €
Κανονικό εισιτήριο: 15 €
Φοιτητικό/ Άνω των 65 / Ομαδικό: 10 €
ΑΜΕΑ & Συνοδοί ΑΜΕΑ: 8 € *
* Ισχύει και για τους σπουδαστές που εμπίπτουν στο Σύμφωνο Συνεργασίας που υπέγραψε το ΚΘΒΕ με το Υπουργείο Παιδείας.
ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΔΕΚΤΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΕΣΤΙΑΣ ΘΕΡΙΝΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 2016
 

Φωτογραφικό υλικό

0 comment 654 προβολές
FacebookTwitterPinterestLinkedinTumblrRedditWhatsappTelegramSkypeViberEmail
Έργα & Παραστάσεις (δελτία τύπου)

22α ΜΕΡΚΟΥΡΕΙΑ 2016: ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ 21 έως 28 Αυγούστου στο Ανοιχτό Θέατρο Συκεών «Μάνος Κατράκης

από Kulturosupa
από Kulturosupa

 22α Μερκούρεια 2016: πρόγραμμα παραστάσεων 21 έως 28 Αυγούστου στο Ανοιχτό Θέατρο Συκεών «Μάνος Κατράκης.

Η «Όπερα του Ζητιάνου» του John Gay, την Κυριακή 21 Αυγούστου, από την Κεντρική Σκηνή του δήμου Νεάπολης-Συκεών «Μελίνα Μερκούρη» ανοίγει τον κύκλο των παραστάσεων των «Μερκουρείων 2016».

Ακολουθούν κατά σειρά οι «Επιτρέποντες» του Μενάνδρου από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ιωαννίνων τη Δευτέρα 22 Αυγούστου, η «Αριστοφανιάδα» από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κρήτης σε συνεργασία με την ομάδα ΙΔΕΑ (Τρίτη 23 Αυγούστου), το σκυριανό παραμύθι «Τα σαράντα κλειδιά» από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης (Τετάρτη 24 Αυγούστου), οι «Όρνιθες» του Αριστοφάνη από το Θεατρικό Εργαστήρι «Θέσπις» του δήμου Νεάπολης-Συκεών (Πέμπτη 25 Αυγούστου), το «Του ήλιου και του φεγγαριού» – μία σύνθεση από τις παραλογές του δημοτικού μας τραγουδιού, από το Θεσσαλικό Θέατρο-ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Λάρισας (Παρασκευή 26 Αυγούστου), «Το αγόρι με τη βαλίτσα» του Κένι Μάικ από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος (Σάββατο 27 Αυγούστου) και την «Απολογία Σωκράτη» του Πλάτωνα από το «Όψεις Πολιτισμού» υπό την αιγίδα του ΚΘΒΕ (Κυριακή 28 Αυγούστου).

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

ΚΥΡΙΑΚΗ 21 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2016

ΣΚΗΝΗ ΔΗΜΟΥ ΝΕΑΠΟΛΗΣ-ΣΥΚΕΩΝ

«Η ΟΠΕΡΑ ΤΟΥ ΖΗΤΙΑΝΟΥ» του John Gay

Μετάφραση-Διασκευή: Γλυκερία Καλαϊτζή
Σκηνοθεσία: Σταμάτης Στάμογλο
Μουσική: Κώστας Βόμβολος

Χορογραφίες: Κωνσταντίνα Καστέλλου

Σκηνογραφία: Μαγδαλινή Σίγα

Βοηθός Σκηνογράφου: Αναστασία Γυλλού

Φωτισμοί: Ιωάννα Γεωργαντά και Ανέστης

Αμανατίδης 

.

Παίζουν: Σταμάτης Στάμογλου, Σωτήρης Γκουντσούδης, Αναστασία Τσακίρη, Καίτη Λάζου, Ζωή Στερικλή, Μαίρη Σαμανάδη, Σάββας Παντελίδης, Ορέστης Πρεφτίτσης, Στέλλα Γιαλετζή, Σοφία Φραγγή, Εμμανουέλα Ζαφειρέλη, Ζουμπούλης Παπαπαρασκευάς, Γιώργος Πάνος, Χρήστος Μιχάκης, Παναγιώτης Διμπιτούζης, Κλεβί Γιάννης Κόντρα, Χαράλαμπος Γκατζώλας, Πόπη Κατράνα, Πασχαλίνα Γρούτκα, Εύα Παναγιωτίδου, Μαρία Χρήστου, Ράνια Παπαγιάγκου.

Συμμετέχουν και οι μικρές Βαρβάρα Γκουντσούδη και Άννα-Χριστίνα Στάμογλου.

.

Λίγα λόγια για το έργο…

Λονδίνο. Ο επικεφαλής συμμορίας απατεώνων και κλεπταποδόχος κύριος Πήτσαμ, ανακαλύπτοντας

τη σχέση της κόρης του Πόλυ, με έναν διακεκριμένο ληστή, τον Μακήθ, θέτει σε εφαρμογή ένα σχέδιο εξόντωσής του, ώστε να επωφεληθεί. Ενώνει τις δυνάμεις του με το διευθυντή της αστυνομίας, Λόκιτ, πατέρα ενός ακόμη ερωτικού θύματος του Μακήθ. Με τη βοήθεια μίας γυναίκας ελεύθερων ηθών, της Τζένη, τον παγιδεύουν και τον καταδικάζουν σε θάνατο. Όμως, οι σκοτεινοί δρόμοι του χρήματος, του έρωτα και της εξουσίας, δεν έχουν χαρτογραφηθεί επαρκώς από τους διώκτες του, έτσι ο Μακήθ θα έχει ακόμη μία ευκαιρία..

===========================================================================

ΔΕΥΤΕΡΑ  22 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2016    

ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

«ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΕΣ»  του Μενάνδρου

Μετάφραση: Τάσος Ρούσσος

Σκηνοθεσία: Ρουμπίνη Μοσχοχωρίτη

Μουσική (πρωτότυπη): Στάθης Δρογώσης

Σκηνικά – κοστούμια: Ηλένια Δουλαδίρη

Επιμέλεια κίνησης: Χρυσάνθη Παπαγεωργίου

Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Ζωή Ιωαννίδη,

Μαρία Κατσουλίδη, Γιάννης Κοτσαρίνης, Γιώργος

Κρήτος, Κατερίνα Μπιλάλη, Άρης Τσαμπαλίκας

Λίγα λόγια για το έργο …

Επιστρέφοντας από μακρά απουσία εκτός Αθηνών, ο νιόπαντρος Χαρίσιος ανακαλύπτει ότι η γυναίκα του γέννησε παιδί, το οποίο προφανώς δεν μπορεί να είναι δικό του. Αγανακτισμένος, εγκαταλείπει τη συζυγική εστία και περνά τον καιρό του μπεκρολογώντας και ασωτεύοντας στο σπίτι του φίλου του Χαιρέστρατου. Ο πεθερός του Σμικρίνης, αγανακτισμένος επίσης από τις σπατάλες του γαμπρού του, τις οποίες θεωρεί απειλή για την προίκα της κόρης του, αποφασίζεινα εξασκήσει το δικαίωμα της ἀφαιρέσεως που του παρείχε ο αθηναϊκός νόμος και να χωρίσει την κόρη του από τον άντρα της, έστω και παρά τη θέλησή της (ἀφαίρεσις ονομάζεται το δικαίωμα του κυρίου της νύφης, εν προκειμένω του πατέρα, να διαλύσει τον γάμο, αν θεωρεί ότι αντιβαίνει με τα συμφέροντα της γυναίκας). Εν τω μεταξύ, δύο δούλοι φιλονικώντας για τα χρυσαφικά που συνόδευαν ένα έκθετο παιδί (δηλαδή παιδί που ουσιαστικά το είχαν εγκαταλείψει κάπου να πεθάνει) καλούν τον Σμικρίνη να λειτουργήσει ως διαιτητής στη διαφορά τους (ἐπιτρέπω τινί τι σημαίνει εμπιστεύομαι υπόθεσή μου σε κάποιον). Το παιδί, βεβαίως, είναι ο γιος της Παμφίλης,τον οποίο είχε εκθέσει, προκειμένου να μην εκτεθεί η ίδια στα μάτια της κοινωνίας… 

Τιμή εισιτηρίων: 10€ και 5€ παιδικό, ανέργων,πολύτεκνων, ΑμεΑ και άνω των 65 χρόνων 

 ===========================================================================

ΤΡΙΤΗ 23 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2016          

ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΚΡΗΤΗΣ

«ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΙΑΔΑ» 
Είδαμε & Σχολιάζουμε ΕΔΩ
.

Δραματουργική επεξεργασία – σύνθεση κειμένων: Ομάδα ΙΔΕΑ
(Κώστας Γάκης, Κωνσταντίνος Μπίμπης, Αθηνά Μουστάκα)

Σκηνοθεσία – Μουσική: Κώστας Γάκης

Μουσικός επί Σκηνής: Στέφανος Τορτόπογλου

Σκηνικά -Κοστούμια: Ξανθή Κοντού

Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη

,

Παίζουν: Αντώνης Καφετζόπουλος,

Γεράσιμος Γεννατάς, Γιώργος

Πυρπασόπουλος, Ευαγγελία Μουμούρη,

Γιάννης Δρακόπουλος, Θάνος Τοκάκης 

Λίγα λόγια για το έργο..

Ο Αριστοφάνης πεθαίνει πάνω σε μια πρόβα τη στιγμή ενός έντονου διαπληκτισμού με τους ηθοποιούς του. Κατεβαίνει λοιπόν στον Άδη κι εκεί προσπαθεί να πείσει τους θεούς του κάτω κόσμου να του χαρίσουν μια εβδομάδα ζωής, ως τα επόμενα Διονύσια, ώστε να ανεβάσει το τελευταίο έργο του. Εκείνοι δέχονται με τον όρο να μην χρησιμοποιήσει στην παράστασή του αυτή ούτε μια βωμολοχία, ούτε ένα φαλλικό σύμβολο, ούτε ένα χυδαίο αστείο. Ο Αριστοφάνης αρνείται κάτι τέτοιο πεισματικά φέρνοντας διάφορα ξεκαρδιστικά παραδείγματα από τα έργα του και αντιπροτείνει στους θεούς του κάτω κόσμου να κάνει μια παράσταση για τους κατοίκους του Άδη κι αν οι εκείνοι πειστούν και τον κρίνουν άξιο, τότε να κερδίσει την πολυπόθητη εβδομάδα του. Οι Θεοί δέχονται και το πανηγύρι αρχίζει. Δημιουργείται ένα θέατρο εν θεάτρω με μια επιτομή από όλες τις υπέροχες στιγμές των έργων του, μια Αριστοφανιάδα! Έργα και ημέρες του μεγάλου κωμικού συγγραφέα παρελαύνουν μπροστά στα μάτια μας σε ένα ξεκαρδιστικό,δροσερό αλλά και συγκινητικό έργο που ανακατεύει με μαεστρία όλα τα ύφη της κωμωδίας!


Τιμή εισιτηρίων: 10€ και 5€ παιδικό, ανέργων, πολύτεκνων, ΑμεΑ και άνω των 65 χρόνω

===========================================================================

ΤΕΤΑΡΤΗ 24 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2016    

ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΚΟΖΑΝΗΣ

«ΤΑ ΣΑΡΑΝΤΑ ΚΛΕΙΔΙΑ» Σκυριανό παραμύθι 
Είδαμε & Σχολιάζουμε ΕΔΩ

Σκηνοθεσία: Ελένη Δημοπούλου

Μουσική: Κώστας Βόμβολος

Κίνηση: Μέλπω Βασιλικού
.

Παίζουν: Σοφία Αντωνίου, Θέμης Θεοχάρογλου, Σοφία Βούλγαρη, Κυριάκος Δανιηλίδης, Γιώργος Δημητριάδης, Δημήτρης Φράγκογλου

Λίγα λόγια για το έργο..

«Τα σαράντα κλειδιά» είναι μια πρόταση θεάτρου για όλη την οικογένεια, βασισμένη σε ένα υπέροχο λαϊκό παραμύθι που δίνει αυτή τη δυνατότητα. Πρόκειται για μια ιστορία αγάπης με πολλές περιπέτειες: η ζωή και οι δυσκολίες της, η αγάπη, η αγωνιστικότητα, η ζήλεια και το μίσος, η καλοσύνη και η κακία είναι ορισμένα μόνο από τα θέματα αυτού του ξεχωριστού παραμυθιού. Οι ηθοποιοί το αφηγούνται και ταυτόχρονα το παίζουν, εκτελούν τα τραγούδια, φτιάχνουν μπροστά μας τα σκηνικά, κατεβαίνουν στην πλατεία και συνεργάζονται με τους θεατές. Επτά ηθοποιοί ερμηνεύουν δεκάδες ρόλους σε μια παράσταση όπου η δημιουργική φαντασία συγκατοικεί με το χιούμορ, την ευαισθησία, τη θεατρική μαγεία. Με τα πιο απλά υλικά, οι ηθοποιοί μετατρέπουν τη σκηνή σε δάσος, θάλασσα, κάστρο και ταξιδεύουν μικρούς και μεγάλους, εξοικειώνοντας τους νεαρούς θεατές με τη γλώσσα του θεάτρου και τους κώδικες της αφήγησης και κινητοποιώντας τη σκέψη αλλά και την ενσυναίσθηση. 

Τιμή εισιτηρίων: 5€ γενική είσοδος 

===========================================================================

ΠΕΜΠΤΗ 25 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2016

ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ «ΘΕΣΠΙΣ»

«ΌΡΝΙΘΕΣ» του Αριστοφάνη

Σκηνοθεσία – Διασκευή: Γιώργος Κιουρτσίδης

Σκηνικά – Κοστούμια: Αννα – Μαρία Αγγελίδου

Μουσική: Κώστας Βόμβολος

Μουσική διδασκαλία: Αγγελική Καραγιώργη, Αλίκη Παπαδοπούλου
Φωτισμοί: Γιώργος Κιουρτσίδης, Ανέστης Αμανατίδης
.

Παίζουν (με αλφαβητική σειρά): Νάνσυ Αλεξανδράκη, Αλέξανδρος Αλεξανδράκης, Κωνσταντίνος Αυγητίδης, Δημήτρης Βαλιώτης, Γιώργος Βαρθόπουλος, Μαρία Βουλγαρίδου, Ειρήνη Γεωργιάδου, Μαρία Γεωργιάδου, Αστέριος Ζώττης, Γιώτα Καραβασίλη, Λαμπρινή Καραντινού, Αναστασία Κουγιουμτζίδου, Όλγα Μανωλοπούλου, Θανάσης Παπαδόπουλος, Πασχάλης Ρετζέπης, Σειτανίδου Διάνα, Γιάννης Τούλας, Εύα Τσούκα


Λίγα λόγια για το έργο…

Οι «Όρνιθες» είναι κωμωδία του Αριστοφάνη που παρουσιάσθηκε το 414 π. Χ. στα Διονύσια, χαρίζοντας στο δημιουργό της το δεύτερο βραβείο. Ο Αριστοφάνης έγραψε τους «Όρνιθες» απογοητευμένος από την τροπή του Πελοποννησιακού πολέμου. Με το μεγάλο αυτό έργο, ο Αριστοφάνης βρίσκει την ευκαιρία να διακωμωδήσει τους συκοφάντες και τους κόλακες του δήμου, καθώς και τις θεωρίες για νέα πολιτεύματα. Το έργο πραγματεύεται τη φυγή δυο ανθρώπων από την τυραννία του κόσμου στο βασίλειο του παραμυθιού και συνενώνει την πιο τολμηρή φαντασία με την πιο ανάερη ποίηση.


Τιμή εισιτηρίων: 5€ γενική είσοδος

===========================================================================

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 26 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2016   

ΘΕΣΣΑΛΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ –  ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΛΑΡΙΣΑΣ

«ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ»

Σκηνοθεσία, Σύνθεση παραλογών,μουσικές επιλογές: Κώστας Τσιάνος

Ενδυμασίες: Ελένη Ψύρρα

Φωτισμοί: Μάκης Παπατριανταφύλλου

Βοηθός σκηνοθέτη: Νίκος Ζαρκογιάννης

/

Παίζουν: Χριστίνα Βρακά, Νίκος Ζαρκογιάννης, Χρήστος Κορδελάς, Ανδρομάχη Μακρίδου, Γιάνης
Μπουραζάνας, Δημήτρης Όντος, Τζίνη Παπαδοπούλου, Πόπη Πελτεκοπούλου, Αριστέα Στεργιούλη, Χρήστος Χαλβατζάρα

Λίγα λόγια για το έργο…

Το έργο βασίζεται στις υπέροχες παραλογές του δημοτικού μας τραγουδιού που η καταγωγή του χάνεται στους αρχαίους μύθους, στα μεγάλα έργα του Ομήρου και των αρχαίων τραγικών μας ποιητών. Είναι μικρά δράματα που αφηγούνται με ποιητικό τρόπο, σημαντικές ιστορικές στιγμές, γνωστούς μύθους, δραματικές αλλά και κωμικές περιπέτειες του ανθρώπινου βίου που ισχύουν μέχρι σήμερα.

Το ανέβασμα της παράστασης βασίζεται στις συγκλονιστικές παραλογές «Της Αρετής και του Κωνσταντή», «Του γιοφυριού της Άρτας», «Του Μαυριανού και της αδερφής του», «Για ένα ζευγάρι ρόδα», « Η κουμπάρα που έγινε νύφη», «Η καλογριά και ο νιός τραγουδιστής» και άλλα.


Τιμή εισιτηρίων: 10€ και 5€ παιδικό, ανέργων, πολύτεκνων, ΑμεΑ και άνω των 65 χρόνων         
===========================================================================

ΣΑΒΒΑΤΟ 27 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2016       

ΚΡΑΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ

«ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΜΕ ΤΗ ΒΑΛΙΤΣΑ»  του Κένι Μάικ

Μετάφραση: Ξένια Καλογεροπούλου

Σκηνοθεσία – Φωτισμοί: Μιχάλης Σιώνας

Σκηνικά – Κοστούμια: Κατερίνα Κ. Παπαγεωργίου

Μουσική: Δημήτρης Τασούδης

Χορογραφία: Έντι Λάμε

Βοηθός σκηνοθέτη: Στεφανία Ζώρα

.

Παίζουν: Λίλα Βλαχοπούλου, Μαρία Καραμήτρη, Δημήτρης Καρτόκης, Άγγελος Νεράντζης, Τιμολέων Παπαδόπουλος 

Λίγα λόγια για το έργο…

Ο μικρός Ναζ ζει σε μια χώρα της Μέσης Ανατολής. Ξεσπά πόλεμος και η οικογένειά του αναγκάζεται να φύγει για να σωθεί. Ωστόσο τα χρήματα δεν αρκούν για να ταξιδέψουν όλοι και οι γονείς του τον στέλνουν μόνο του στον αδερφό του στο Λονδίνο. Ο Ναζ φαντάζεται ότι είναι ο Σεβάχ ο Θαλασσινός και διασχίζει ερήμους, βουνά και θάλασσες, με μόνη του συντροφιά την Κρίσια – ένα κορίτσι που έχει κι αυτό τον ίδιο προορισμό. Στη βαλίτσα έχει τις ιστορίες που του έλεγε ο πατέρας του.

.

Τιμή εισιτηρίων: 8€ γενική είσοδος

 ===========================================================================

ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2016

ΟΨΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ – Υπό την αιγίδα του ΚΘΒΕ

«ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ» του Πλάτωνα 
Είδαμε & Σχολιάζουμε ΕΔΩ

.

Διδασκαλία Ερμηνείας Αρχαίου Κειμένου, Σκηνικός χώρος, Σκηνοθεσία, Μετάφραση: Δήμος Αβδελιώδης.

Μακέτες, Κοστούμια: Αριστείδης Πατσόγλου.

Σκηνογραφικός σχεδιασμός κλεψύδρας: ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΡΧΑΙΑΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ Κώστας Κοτσανάς

Μεταγραφή στην Αγγλική γλώσσα- επιμέλεια υποτιτλισμού: Αμαλία Κοντογιάννη

.

Παίζουν: Σωκράτης: Βασίλης Καραμπούλας – Μέλητος: Γιάννης Κολόι

Πρόκειται για την αυθεντική Αναπαράσταση της πιο συγκλονιστικής δίκης στην ιστορία του πολιτισμού, στην ίδια ακριβώς γλώσσα που μιλήθηκε από τον Σωκράτη και καταγράφηκε με ακρίβεια από τον παρόντα νεαρό μαθητή του, Πλάτωνα, και κάνει την παρακολούθησή της για τους θεατές – δικαστές μια μοναδική βιωματική εμπειρία, έχοντας την αίσθηση ότι ζουν μέσα στην πραγματική ατμόσφαιρα εκείνης της μέρας της δίκης, κι όπου ο Σωκράτης και ο Μέλητος ενσαρκώνονται μπροστά τους ζωντανά.

Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία του θεάτρου, αλλά και για τα φιλολογικά δεδομένα, που επιχειρείται και υλοποιείται πρακτικά, να μιλιέται η αρχαία ελληνική γλώσσα έτσι, ώστε ν’ ακούγεται με έναν φυσικό, άμεσο και οικείο τρόπο χωρίς χαρακτήρα πειραματισμού, αναδεικνύοντας την αδιάλειπτη ενότητα όλων των μορφών της ελληνικής γλώσσας από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.


Τιμή εισιτηρίων: Προπώληση 12€ και 10€ φοιτητικό και ανέργων. Είσοδος 15€ και 12 φοιτητικό και ανέργων  

 ============================================================================

Info:

ΑΝΟΙΚΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΥΚΕΩΝ (Καρόλου Κουν 13, Συκιές – Ώρα παραστάσεων: 9 μ.μ. – Πληροφορίες: 2313.313125

Φωτογραφικό υλικό

0 comment 629 προβολές
FacebookTwitterPinterestLinkedinTumblrRedditWhatsappTelegramSkypeViberEmail
Έργα & Παραστάσεις (δελτία τύπου)

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η πρεμιέρα της παράστασης του «Οιδίποδα τύραννου» στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου.

από Kulturosupa
από Kulturosupa

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η πρεμιέρα της παράστασης του «Οιδίποδα τύραννου» στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου. 

[ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ] Μια μεγάλη καλλιτεχνική επιτυχία, από τη σύμπραξη δύο κορυφαίων θεσμικών θεάτρων, του θεάτρου Βαχτάνγκοφ της Μόσχας με το Εθνικό Θέατρο. 
 
Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η πρεμιέρα της παράστασης του «Οιδίποδα τύραννου» του Σοφοκλή, την Παρασκευή 29 Ιουλίου, στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, παρουσίατου Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου.
 
Το κοινό ενθουσιασμένο αποθέωσε τους Ρώσους και Έλληνες συντελεστές της παράστασης.
 
Ο Οιδίποδας Τύραννος του Σοφοκλή, το εμβληματικότερο, ίσως, δράμα της αρχαίας γραμματείας, ανήκει στο Θηβαϊκό κύκλο. Σύμφωνα με τις πηγές διδάχθηκε  για πρώτη φορά το 428 π.Χ. , εν μέσω του Πελοποννησιακού πολέμου και του λοιμού που είχε αποδεκατίσει το λαό της Αθήνας. Στο επίκεντρο της προβληματικής του έργου τίθεται το άτομο σε σχέση με την προσωπική του ελευθερία, την εξουσία, την κοινωνία και τη θεϊκή βούληση. 
 
Η περίληψη του έργου
Τα ανάκτορα της Θήβας έχουν γεμίσει από ικέτες που ζητούν από τον βασιλιά Οιδίποδα να βοηθήσει το λαό. Ο λοιμός, που αποδεκατίζει την πόλη, έχει ανησυχήσει και τον ίδιο το βασιλιά, που έχει ζητήσει χρησμό από το μαντείο των Δελφών. Ο χρησμός του Απόλλωνα προβλέπει πως η πόλη θα σωθεί μόλις βρεθεί ο υπαίτιος για το θάνατο του βασιλιά Λάιου και αποβληθεί από την πόλη. Ο Οιδίποδας ξεκινά την έρευνα, που όσο πιο βαθιά πηγαίνει τόσο πιο κοντά τον φέρνει στην αλήθεια. Ο ίδιος που έσωσε τη Θήβα από τη μάστιγα της Σφίγγας, ο ίδιος τώρα την μολύνει με τις πράξεις του. Ένας παλιός χρησμός επαληθεύτηκε. Όσο κι αν προσπάθησε να αποφύγει το πεπρωμένο του, κάθε πράξη του τον οδήγησε προς αυτό. Τώρα, ο μόνος δρόμος που μένει είναι αυτός της εξορίας.
 
Ταυτότητα παράστασης
Σκηνοθέτης: Rimas Tuminas
Σκηνογράφος: Adomas Jacovskis
Ενδυματολόγος: Maksim Obrezkov
Συνθέτης: Faustas Latenas  
Σύνθετης  χορικών:  Θοδωρής Αμπαζής
Φωτιστής: Narek Tumanian
Χορογράφος: Andzelika Cholina
Δραματολόγος / ακαδημαϊκός σύμβουλος: Dmitry Trubothckin
Μετάφραση χορικών από τα αρχαία στα νέα ελληνικά: Έλσα Ανδριανού
Μουσική διδασκαλία χορικών: Μελίνα Παιονίδου
Βοηθός σκηνοθέτη: Irina Gromova
 
 
Διανομή
Evgeny Knyazev – Τειρεσίας
Liudmila Maksakova – Ιοκάστη    
Pavel Yudin – Στρατιώτης
Victor Dobronravov – Οιδίπους
Ekaterina Simonova – Γυναίκα από το παλάτι
Valery Ushakov – Αγγελιαφόρος από την Κόρινθο
Vitalijs Semjonovs –Κορυφαίος
Maxim Sevrinovskiy – Αγγελιαφόρος από το παλάτι
Eldar Dzhanibekov – Κρέων
Artur Ivanov – Βοσκός από τη Θήβα
Evgeny Kosyrev – Ιερέας
Irina Gromova – Αγόρι
 
Χορός
Ilya Algaer                              
Παναγιώτης Αθανασόπουλος           
Θανάσης Βλαβιανός              
Γιώργος Γάλλος                                  
Δημήτρης Γεωργιάδης                      
 Κώστας Κοράκης                               
Δαυίδ Μαλτέζε                                  
Λεονάρδος Heifetz-Μπατής  
Σωκράτης Πατσίκας               
Γιώργος Στάμος                                 
Σπύρος Τσεκούρας
 
Παιδιά: Αφροδίτη Αντωνάκη, Γεωργία Μητροπούλου
 
Η παράσταση θα παρουσιαστεί στις 22 Σεπτεμβρίου στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού

Φωτογραφικό υλικό

0 comment 793 προβολές
FacebookTwitterPinterestLinkedinTumblrRedditWhatsappTelegramSkypeViberEmail
Συναυλίες- μουσική ενημέρωση (δελτία τύπου)

JOSS STONE: Μια απίστευτη φωνή «σερβιρισμένη» με τσαχπινιά. Είδαμε στο ΛΟΦΟ της ΣΑΝΗΣ & Σχολιάζουμε.

από Kulturosupa
από Kulturosupa

JOSS STONE: Μια απίστευτη φωνή «σερβιρισμένη» με τσαχπινιά. Είδαμε στο ΛΟΦΟ της ΣΑΝΗΣ & Σχολιάζουμε…

Η απόλυτη καλοκαιρινή συναυλία χθες βράδυ στο λόφο της Σάνης. Σε ένα ατμοσφαιρικό χώρο πάνω από τη θάλασσα, η εκπληκτική φωνή της JossStone με την αέρινη παρουσία της μας ξεσήκωσε με την αμεσότητα και τις υπέροχες μουσικές της.
 
Δεν ήξερα τι να περιμένω από την εμφάνιση της Joss Stone, καθώς δεν είχα κάποια σχετική εικόνα της. Κι ευτυχώς κάποια στερεότυπα του τύπου: Βρετανίδα, 28 χρονών, από τις πιο πλούσιες της γενιάς της, δεν πρόλαβαν να σχηματίσουν αρνητικούς συνειρμούς, που έτσι κι αλλιώς θα καταρρίπτονταν στο πρώτο 5λεπτο.
 
Λίγο μετά τις 9 και μισή, η «νεράιδα» με το λευκό διάφανο φόρεμά της ανέβηκε ξυπόλητη, όπως το συνηθίζει, στη σκηνή. Στο άκουσμα της φωνής της προκλήθηκε μια ιδιαίτερη «αναστάτωση» ειδικά στους άντρες του κοινού και όχι αδικαιολόγητα. Διαθέτει αυτό το σπάνιο συνδυασμό φωνάρας, εντυπωσιακής εμφάνισης και ανεπιτήδευτης αμεσότητας. Και δικαιολογημένα βέβαια, καταλαβαίνεις αμέσως γιατί το σύνολο αυτό αποτελεί ένα αδιαμφισβήτητο money maker.
 
Εξαιρετικά επικοινωνιακή από την αρχή, σχεδόν μας αφόπλισε όταν από το δεύτερο κιόλας τραγούδι κατέβηκε απ’ τη σκηνή και περπατώντας ανάμεσα στον κόσμο μας παρότρυνε να σηκωθούμε και να χορέψουμε. Έφερε κυριολεκτικά τα πάνω κάτω στη διάταξη του κόσμου στο χώρο! Γέμισε όρθιους κάτω από τη σκηνή, κάτι που προφανώς δεν ήταν ό,τι καλύτερο για όσους πλήρωσαν ακριβότερο εισιτήριο για τις πρώτες θέσεις. Φυσικά η Joss ήξερε τι έκανε. Ήθελε αυτή την ενέργεια του ένθερμου κοινού μπροστά της, που ανταποκρίνεται στην τσαχπινιά της και όχι καθήμενους να την παρακολουθούν σαν να πήγαν να θαυμάσουν την κόρη τους που τραγουδάει…
 
Δεν σταμάτησε λοιπόν να μας εκπλήσσει καθ’ όλη τη διάρκεια του προγράμματός της. Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς; Την απίστευτη soul φωνή με το εξαιρετικό μουσικό εύρος ή την απλότητα, τη γλυκύτητα, τον αισθησιασμό και την τσαχπινιά; Το οικείο κλίμα που δημιούργησε από την πρώτη στιγμή, δεν σταματούσε να το τροφοδοτεί συνεχώς είτε εξιστορώντας πληροφορίες για τα τραγούδια της είτε απαντώντας σε σχόλια του κοινού.
 
Το πρόγραμμά της ήταν εξαιρετικά ευχάριστο με ανάλαφρες (όχι ελαφριές) μελωδίες από το πρόσφατο άλμπουμ της “Water for your soul”, καθώς και διασκευές σε reggae και hip hop ρυθμούς. Στα φωνητικά τη συνόδευαν δύο έγχρωμες φυσικά γυναικείες παρουσίες που ταίριαζαν απόλυτα με το δικό της soul ηχόχρωμα. Ενδυματολογικά μόνο δημιουργούσαν μία διακριτική αντίθεση με τα μαύρα φορέματά τους σε σχέση με της Stone.     
 
Λίγο πριν κατηφορίσουμε το λόφο, στο encore γελάσαμε μαζί με τη γλυκιά Joss σαν μια μεγάλη παρέα. Τη στιγμή της παύσης της για μια τελευταία ανάσα στο τελείωμα του τραγουδιού της “Right to be Wrong”, ακούστηκε ένα δυνατό γέλιο που την έκανε να αποσυντονιστεί. Η αντίδρασή της ήταν να γελάσει και η ίδια προσπαθώντας να ανακτήσει τη συγκέντρωσή της. Το αποτέλεσμα ήταν να ακούσουμε ένα acapella υπό τον ήχο μόνο των γρύλων. Και κάτι τέτοιες λεπτομέρειες είναι που σε «κερδίζουν», ειδικά όταν βλέπεις ότι ένα τέτοιο μεγάλο ταλέντο, μόλις 28 χρονών, από τις πιο πλούσιες της γενιάς της, όπως λέγαμε και παραπάνω, δεν έχει «καβαλήσει το καλάμι»…

h

Φωτογραφικό υλικό

0 comment 681 προβολές
FacebookTwitterPinterestLinkedinTumblrRedditWhatsappTelegramSkypeViberEmail
Είδαμε και Σχολιάζουμε

«ΟΡΕΣΤΕΙΑ» του ΑΙΣΧΥΛΟΥ κατά Γιάννη ΧΟΥΒΑΡΔΑ: Μια συναρπαστική θεατρική εμπειρία. Με «Μια Άλλη Ματιά» από τον Αχιλλέα Ψαλτόπουλο.

από Kulturosupa
από Kulturosupa

 «ΟΡΕΣΤΕΙΑ» του ΑΙΣΧΥΛΟΥ κατά Γιάννη ΧΟΥΒΑΡΔΑ: Μια συναρπαστική θεατρική εμπειρία. Με «Μια Άλλη Ματιά» από τον Αχιλλέα Ψαλτόπουλο.

Η μοναδική σωζόμενη μέχρι σήμερα Τριλογία του Αρχαίου Θεάτρου, είναι αυτή του Αισχύλου, που γράφτηκε και παρουσιάστηκε το 458 π.Χ. στη γιορτή των Διονυσίων. Αποτελείται από τις τραγωδίες «Αγαμέμνων», «Χοηφόροι» και «Ευμενίδες». Οι 3 τραγωδίες παρουσιάζονταν, κατά το συνήθειο εκείνης της εποχής, την ίδια μέρα, κλείνοντας έναν θεματικό κύκλο. Ακολουθούσε ένα σατυρικό δράμα, συνήθως συγγενικό θεματολογικά, για να αποχωρίσει το «κοινό» με καλή διάθεση.
.
«Αγαμέμνων»
Περιγράφεται η επάνοδος του βασιλιά Αγαμέμνονα στην πατρίδα του, τις Μυκήνες, μετά από 10 χρόνια απουσίας του στον Τρωικό Πόλεμο. Ακολουθεί η υποδοχή και ο φόνος του, από την γυναίκα του Κλυταιμνήστρα, καθώς και ο φόνος της Κασσάνδρας, κόρης του Τρώα Βασιλιά Πριάμου και της Εκάβης, την οποία είχε φέρει μαζί του ως τρόπαιο από την Τροία. Το έργο ολοκληρώνεται με την έξαλλη ικανοποίηση της Κλυταιμνήστρας για το γεγονός ότι σκότωσε εκείνον που είχε θυσιάσει την κόρη της Ιφιγένεια και με την ανακούφιση του Αίγισθου, ξαδέλφου του Αγαμέμνονα  και εραστή της Κλυταιμνήστρας, που επιτέλους θα πάρει πίσω το θρόνο τον οποίο πιστεύει ότι δικαιούται. Ο χορός όμως αφήνει να εννοηθεί ότι τίποτα δεν μένει ατιμώρητο και ότι οι Θεοί μπορεί να στείλουν τον Ορέστη, εξόριστο στερνοπαίδι του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμνήστρας, για να αποκαταστήσει την δικαιοσύνη.
.
Για να κατανοήσουμε πλήρως τον «Κύκλο Αίματος των Ατρειδών» παραθέτουμε επί πρόσθετες πληροφορίες.  Ο πατέρας του Αίγισθου, συγκεκριμένα, ο Θυέστης ήταν αδελφός του Ατρέα, του πατέρα του Αγαμέμνονα. Τα δύο αδέλφια, Ατρέας και Θυέστης, διέπραξαν πολλές βιαιότητες και απάτες για να αρπάξει ο ένας από τον άλλο το θρόνο και τελικά ο Ατρέας έφτασε στο σημείο να σκοτώσει και να μαγειρέψει τα ανίψια του, δηλαδή τα παιδιά του Θυέστη, και μετά να τον καλέσει ανήξερο σε ένα μακάβριο δείπνο. Στο τέλος του δείπνου ο Ατρέας του αποκάλυψε χαιρέκακα ότι είχε μόλις φάει τα ίδια του τα παιδιά και σαν τρελός ο Θυέστης έφυγε αποφασισμένος για εκδίκηση. Σύμφωνα με ένα χρησμό θα έπαιρνε το αίμα του πίσω μόνον αν αποκτούσε γιο με αιμομιξία, από την ίδια του την κόρη -έτσι και έκανε. Ο καρπός αυτής της σχέσης ήταν ο Αίγισθος. Ο Αίγισθος φέρεται να σκότωσε τον Ατρέα και έτσι να βρέθηκε μαζί με τον πατέρα του στο θρόνο των Μυκηνών, διώχνοντας τον Αγαμέμνονα και τον Μενέλαο στη Σπάρτη. Όταν ο Αγαμέμνονας ανελίχθη στο θρόνο της Σπάρτης εξεδίωξε τον Θυέστη και τον Αίγισθο από τις Μυκήνες. Ο Αίγισθος όχι μόνον μισούσε τον Αγαμέμνονα ως παιδί του άνδρα που έκανε το προαναφερόμενο αποτρόπαιο έγκλημα σε βάρος των αδελφών και του πατέρα του, αλλά και σαν εκείνον που -στα δικά του μάτια- κατείχε άνομα την εξουσία. Επιπλέον ο ίδιος ήταν ο μόνος που είχε απομείνει ζωντανός από την βασιλική πλευρά του Θυέστη και συνιστούσε απειλή για τον Αγαμέμνονα, ο οποίος και τον είχε εξορίσει.
.
Όσον αφορά την Κλυταιμνήστρα, ησχέση της με τον Αγαμέμνονα ήταν βίαιη εξαρχής, αν και δεν αναφέρεται στην τραγωδία: η Κλυταιμνήστρα ήταν βασιλοπούλα στη Σπάρτη. Ο Αγαμέμνονας για να την παντρευτεί και να πάρει τον θρόνο της Σπάρτης σκότωσε τον πρώτο της σύζυγο Τάνταλο και το βρέφος παιδί του, ένα γιο που μάλλον είχε αποκτήσει ο Τάνταλος με την Κλυταιμνήστρα. Όταν παντρεύτηκε με το ζόρι την Κλυταιμνήστρα βρέθηκε μαζί με τον αδελφό του Μενέλαο στο θρόνο της Σπάρτης κι από εκεί διεκδίκησε ξανά τις Μυκήνες. Φεύγοντας για εκεί, την πήρε μαζί του, ενώ στην Σπάρτη έμεινε ο Μενέλαος, που παντρεύτηκε την αδελφή της, Ωραία Ελένη. Για τα δεινά της Κλυταιμνήστρας, στην διάρκεια του γάμου της με τον Αγαμέμνονα, διαβάστε και το συγκλονιστικό «Γράμμα στον Ορέστη» του Ιάκωβου Καμπανέλλη.
 
ΧΟΗΦΟΡΕΣ ή ΧΟΗΦΟΡΟΙ
Από το «φέρω χοές» δηλ. τιμές στον νεκρό, στον τάφο του – λάδι, κρασί, μέλι, σπόροι βρασμένοι κλπ. Αποτελεί το δεύτερο μέρος της Ορέστειας, Το έργο αφηγείται τον φόνο της Κλυταιμνήστρας και του Αιγίσθου από τον Ορέστη. Ο Ορέστης, συνοδευόμενος από τον πιστό του φίλο Πυλάδη, επιστρέφει στην ιδιαίτερη πατρίδα του, το Άργος, για να θρηνήσει στον τάφο του πατέρα του. Όταν φθάνει, συναντά τον χορό των Χοηφόρων ακολουθούμενες από την αδελφή του Ηλέκτρα. Κρύβεται και, αφού παρακολουθήσει τις σπονδές, αποκαλύπτει την ταυτότητά του. Αναγνώριση από την Ηλέκτρα, που τον παρακινεί σε εκδίκηση. Αμέσως, θέτει σε εφαρμογή το σχέδιό του, έχοντας τη συμπαράσταση της αδελφής του και του χορού. Ζητά φιλοξενία στο ανάκτορο του πατέρα του, προσποιούμενος τον ξένο, και αναγγέλλει αρχικά τον δήθεν θάνατο του Ορέστη. Την σφαγή της μητέρας του Κλυταιμνήστρας, μετά από κάποιους δισταγμούς και πισωγυρίσματα, θα ακολουθήσει η σφαγή του Αίγισθου. Τώρα είναι ο Ορέστης βασιλιάς των Μυκηνών, αλλά εμφανίζονται και τα πρώτα κρούσματα τύψεων, που θα μετατραπούν στις φρικτές Ερινύες.
 
ΕΥΜΕΝΙΔΕΣ
Ο Ορέστης έχει καταφύγει ικέτης στον ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς μετά τον φόνο του Αίγισθου και της μητέρας του Κλυταιμνήστρας. Η «προφήτις», ιέρεια του μαντείου των Δελφών, Πυθία, μιλάει πρώτη και αναφέρεται στην ιστορία του ναού. Η μάντισσα αποσύρεται και ο Ορέστης ζητάει την προστασία του θεού. Ο Απόλλων του δίνει τη συμβουλή να φύγει όσο οι Ερινύες ακόμα κοιμούνται, παραδέχεται πως αυτός συμβούλεψε τον Ορέστη για τον φόνο της μητρός του και τον παροτρύνει να καταφύγει στην Αθήνα, ικέτης της Θεάς Αθηνάς. Έτσι και γίνεται. Τον ακολουθούν, όμως,  οι Ερινύες και το φάντασμα της Κλυταιμνήστρας. Η Θεά Αθηνά Ιδρύει τον Άρειο Πάγο, το ανώτατο αυτό δικαστήριο που ισχύει μέχρι τις μέρες μας, για να κρίνουν οι θνητοί την αθωότητα ή ενοχή του Ορέστη. Μιας και προκύπτει ισοψηφία,  η Αθηνά δίνει τελευταία την ψήφο της (υπέρ του Ορέστη) και έτσι ο Ορέστης αθωώνεται. Οι Ερινύες γίνονται έξω φρενών και γι’ αυτό διαμαρτύρονται άγρια, απειλώντας με καταστροφές την πόλη των Αθηνών. Η Αθηνά προσπαθεί να τις καθησυχάσει τάζοντας τους τάματα και θυσίες εκ μέρους των πολιτών για να τις εξευμενίσει ώστε να μην επιφέρουν μίσος στην πολιτεία. Οι Ερινύες, Ευμενίδες πια, δέχονται και ηρεμούν. Έτσι στο φινάλε αυτό, ο Αισχύλος καταφέρνει να μετατρέψει την φυσιογνωμία των Ερινύων που ήταν θεότητες τρομερές και εκδικητικές και να τις κάνει πιο προσιτές στις εγκλήσεις του λαού μιας και μας δίνει την δυνατότητα μέσω έγκλησης να απευθυνθούμε σ’ αυτές και να τις παρακαλέσουμε για επιείκεια.  Η δε λύση του με την συμφιλίωση υπέδειξε την ανάγκη συναινετικών διαδικασιών για την λειτουργία της ζωής (βλέπε Μετάνοια, Εξομολόγηση και Θεία Κοινωνία, στον Χριστιανισμό). Κι έτσι «κλείνει» ο Κύκλος των Ατρειδών. Όσο για τον Ορέστη, στην ομότιτλη τραγωδία του Ευριπίδη, «Ορέστης», μαθαίνουμε πως θα παντρευτεί αργότερα την ξαδέλφη του Ερμιόνη, κόρη του Μενελάου και της Ωραίας Ελένης, ο δε Πυλάδης θα παντρευτεί την Ηλέκτρα.
 
Η  ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Γενικά και κατά κανόνα, δύο είναι οι τρόποι αναβίωσης της Αρχαίας Τραγωδίας. 1ος) Πιστή αναπαραγωγή του κειμένου, είτε στα Νεοελληνικά (Κουν, Ροντήρης, Εθνικό Θέατρο, Κ.Θ.Β.Ε., κλπ.), είτε στα Αρχαϊκά (Άρης Ρέτσος) και προσπάθεια κλασικότροπης αναπαράστασής του (κατά την παράδοση του Άγγελου Σκελιανού και της Εύας Πάλμερ[1927-30]) ή 2ον) Απελευθέρωση από τα δεσμά του παραδοσιακού ανεβάσματος και κοίταγμα με μια σύγχρονη ματιά (Τσαρούχης 1977, Τερζόπουλος 1986) και προσπάθεια μέσα από το ανέβασμα να μιλήσουν τα αρχαία κείμενα για οικεία σημερινά πράγματα, δημιουργώντας τους κατάλληλους οπτικούς (συνήθως)  συνειρμούς. Έλεγε ο Τσαρούχης, όταν ανέβασε τις δικές του «Τρωάδες» (σαν Μικρασιάτισσες πρόσφυγες, ή γυναίκες της Κύπρου) σ’ ένα πάρκινγκ στην οδό Καπλανών, στο κέντρο της Αθήνας: « Δεν Θέλησα να φέρω κοντά μας το έργο, αλλά να δείξω πόσο είναι κοντά μας.» Παρ’ όλα αυτά, αυτού του τύπου τα ανεβάσματα (άλλοτε εύστοχα, άλλοτε όχι τόσο) κατά κανόνα επισύρουν το αδικαιολόγητο μένος των υποστηρικτών του κλασικισμού. Μα ποιος τους όρισε θεματοφύλακες;! Ξεχνούν, όμως, οι φανατικοί πιουρίστες πως ΟΥΔΕΙΣ ανεβάζει τις αρχαίες τραγωδίες, όπως ακριβώς ανέβαιναν στην Αρχαιότητα, αλλά μόνο κατά προσέγγιση, και με συνειρμούς από τις ελλιπείς μαρτυρίες που μας κληροδοτήθηκαν από τότε. Ας είναι.
 
Ο Γιάννης Χουβαρδάς, μέσα απ’ αυτό το αιματοκύλισμα που ακολουθεί οίκαδε το τέλος ενός (με τα τότε δεδομένα) Παγκοσμίου Πολέμου διαισθάνθηκε αντιστοιχίες  με τον δικό μας Εμφύλιο Πόλεμο, που ακολούθησε μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Ξάδελφος εναντίον ξαδέλφου, σύζυγος εναντίον συζύγου, γιος εναντίον μητέρας. Σφαγές στο όνομα της εκδίκησης και της δικαιοσύνης. Εμμονοληπτικές ιδεολογίες που αψηφούν τον ιερό παράγοντα «ανθρώπινη ζωή». Υιοθέτησε, λοιπόν, οπτικά, και μουσικά μια γραμμή που παρέπεμπε στα μαύρα εκείνα χρόνια κι έστησε ένα καμβά από εξαιρετικά ευρήματα που έμεινε σημειολογικά συνεπής μέχρι τέλους της παράστασης.
.
Φυσικά υπήρχαν περικοπές στον, έξοχα μεταφρασμένο από τον Δημήτρη Δημητριάδη, Αισχύλειο Λόγο. Ίσως λίγο περισσότερες απ’ ό,τι έπρεπε στις Ευμενίδες, που πρόκειται για έναν «αγώνα λόγων» φιλοσοφικού, νομικού και κοινωνικού περιεχομένου με πολυσύνθετη δραματουργία. Όμως, έπρεπε να χωρέσει και 3 Τραγωδίες σε 2,5 συνεχείς ώρες, που δεν έκαναν πουθενά «κοιλιά». Επί πλέον έπρεπε να υπονομεύσει και την επικρατούσα τότε άποψη πως ο άντρας είναι ανώτερο ον από την γυναίκα, και άρα ο μητροκτόνος Ορέστης αθωώνεται γιατί στο κάτω-κάτω σκότωσε μια Γυναίκα, ενώ η Κλυταιμνήστρα σκότωσε έναν Άντρα και μάλιστα σύζυγό της. Άρα δικαίως τιμωρήθηκε. Κι αυτό το αποδέχονται σαν ορθό, Δύο άσπιλοι Θεοί: οι κατάλευκα ντυμένοι Απόλλωνας και Αθηνά. Αλλά ας μη πάμε μακριά. Και η δική μας θρησκεία κηρύσσει «η δε Γυνή να φοβείται τον Άντρα», και απαγορεύει στις Γυναίκες να μπαίνουν στο Ιερό ή στο Άγιο Όρος, και απαγορεύει να μεταλαμβάνουν όταν έχουν τον έμμηνο κύκλο τους, ως «ακάθαρτες», που θα αποβάλουν την Θεία Κοινωνία με το αίμα τους. Οποία Τυφλότης ! Εξ ου και οι κατά Χουβαρδά Ερινύες, παραπέμπουν ενδυματολογικά σε παπάδες ή παπαδιές (όπως προτιμάτε), εξ ου και τα γυαλιά που φορούν απαξάπαντες, ιδιαίτερα όταν ενσωματώνονται στον Χορό (εκτός της έξοχης Κλυταιμνήστρας – Καριοφυλλιάς Καραμπέτη).
 
Γιατί τα πάθη και τα «πιστεύω» τους δεν τους επιτρέπουν να δουν «πέρα από την μύτη» τους, με προεξάρχοντα τον βαριά διοπτροφόρο Ορέστη. Έναν Χορό που ορθώς είναι μεικτός, αφού απ’ αυτόν ξεπηδούν οι ποικίλοι ήρωες-αντιήρωες των 3 έργων, και σ’ αυτόν καταλήγουν αφού παίξουν τον ρόλο τους. Θα μπορούσε να ήταν στην θέση τους «καθείς από ημάς».
.
Από τα highlights της παράστασης η σχεδόν βουβή και άκρως συγκινητική, τρυφερή σκηνή αναγνώρισης του Ορέστη (ένας άψογος Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης) από την Ηλέκτρα (συγκλονιστική η Στεφανία Γουλιώτη, δυναμική και ως Αθηνά), μέσα από ένα κινησιολογικό παιδικό παιχνίδι παντομίμας, και η «αβάστακτη ελαφρότητα του είναι» της Πυθίας- Άλκηστις Πουλοπούλου στην αρχή και στο τέλος των Ευμενίδων. Δυναμικός, υπερόπτης και σχεδόν αγροίκος, γεμάτος αντρική έπαρση ο Αγαμέμνων του Νίκου Κουρή, σχεδόν βουβός αλλά εκπέμποντας εσωτερικό δυναμισμό, ο συνένοχος Πυλάδης- Νίκος Ψαρράς, μετετράπη σε έξοχο Showman– Απόλλωνα στο τελευταίο μέρος, ενώ ο Ιερώνυμος Καλετσάνος υπήρξε ένας συναρπαστικός εμπαθής Κήρυκας, στηριζόμενος στα 2 του ξίφη-πατερίτσες.
.
Έπαινος και για τους 5 υπόλοιπους ηθοποιούς (Δημήτρης Παπανικολάου, Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Σύρμω Κεκέ, Χριστίνα Μαξούρη, Πολύδωρος Βογιατζής) που δυναμικά υποστήριξαν τους ρόλους τους, δημιουργώντας μια συμπαγή ερμηνευτικά παράσταση συνόλου.
.
Εξαιρετικός ο μουσικός και ηχητικός σχεδιασμός του Σταύρου Γασπαράτου. Τα σκηνικά της Εύας Μανιδάκη (καταπληκτικό το εύρημα του επίπλου ραδιοφώνου-πικάπ), μαζί με τα κοστούμια της Ιωάννας Τσάμη και τον υποβλητικό φωτισμό που επέβαλε ο «μάστορας» Λευτέρης Παυλόπουλος δημιούργησαν μιαν ατμόσφαιρα που εμένα τουλάχιστον με ταξίδεψε και στον αριστουργηματικό «Κομφορμίστα» του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι.
.

Μια συναρπαστική θεατρική εμπειρία. Μια τολμηρή κι εμπνευσμένη ανάγνωση.
Αχιλλέας Ψαλτόπουλος (Σκηνοθέτης, Ηθοποιός, Κριτικός)
.

Μικρά τυχαία βίντεο-αποσπάσματα [ερασιτεχνική λήψη] + αυλαία, πρεμιέρα 27/7/2016, θέατρο Δάσους Θεσσαλονίκης.

Φωτογραφικό υλικό

0 comment 3167 προβολές
FacebookTwitterPinterestLinkedinTumblrRedditWhatsappTelegramSkypeViberEmail
Θεατρικά νέα- ειδήσεις- σχόλια- βίντεο

Γιάννης Αναστασάκης: ο μη Σταρ Διευθυντής του ΚΘΒΕ, που θέλει να γίνει Σούπερ Σταρ!!!

από Kulturosupa
από Kulturosupa

Γιάννης Αναστασάκης: ο μη Σταρ Διευθυντής του ΚΘΒΕ, που θέλει να γίνει Σούπερ Σταρ!!!

Είναι πραγματικά γελοίο αυτό που συμβαίνει κάθε χρόνο στις πρεμιέρες του Αρχαίου Θεάτρου της Επιδαύρου. Και επειδή στην Επίδαυρο δεν παίζουν Σεφερλήδες και άλλοι σελέμπριτις ηθοποιοί, που το κάθε φωτογραφικό κλικ είναι οξυγόνο στην καριέρα τους, αδυνατούμε να καταλάβουμε, να δικαιολογήσουμε, να εξηγήσουμε, την υπέρ-προβολή διευθυντάδων που ξεπερνούν και καπελώνουν  ακόμη και τους πρωταγωνιστές των παραστάσεων τους, αυτών που πριν λίγο ίδρωσαν στη σκηνή κάτω από τα βλέμματα χιλιάδων θεατών.
 
Μόνο που φέτος η αυτοπροβολή μέσω φωτογραφιών (και άλλων ευτράπελων) του Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ, Γιάννη Αναστασάκη, που διανεμήθηκαν στον Τύπο, ξεπέρασε κάθε, μα κάθε προηγούμενο.
 
Είναι δικαίωμα του συνευρεθεί πριν, μετά, μέσα και έξω από τα καμαρίνια με όσους φίλους, γνωστούς, συναδέλφους επιθυμεί.., είναι δικαίωμα του να φωτογραφηθεί με τους πάντες,.. είναι δικαίωμά του να χαρεντιστεί μπροστά στο φακό με τους «συντρόφους» και πολιτικά αφεντικά του, άλλωστε τους χρωστά την καρέκλα… αλλά στο συνοδευτικό του δελτίου Τύπου της πρεμιέρας της παράστασης «Επτά επί Θήβας», τη περασμένη βδομάδα 22/7 στην Επίδαυρο, από τις  48 φωτογραφίες στις 14!!! να ποζάρει ο ίδιος, πάει πολύ!
 
Πώς να ερμηνεύσουμε και ποιο το νόημα αυτών των φωτογραφιών, πέρα από την προβολή του ιδίου «αγκαλιά» με τον κόσμο της τέχνης, τη διανόησης, της πολιτικής και βάλε! Και εντάξει, είναι αλήθεια ότι παρόμοια ενσταντανέ από Επιδαύρειες παραστάσεις κουλτούρας, για τα εικονιζόμενα πολιτικά πρόσωπα, λειτουργούν ως βούτυρο στο ψωμί τους, καθότι δεν φημίζονται για την ιδιαίτερη… έφεση στα πολιτιστικά δρώμενα! Οπότε μια φωτογράφιση σε αρχαίο δράμα στην «περί πολλού» Επίδαυρο και η ευρεία δημοσίευσή της, προσφέρει μια «εξιλέωση» για την πλήρη αδράνεια. Κι αν δεν τους προσφέρει αυτό το «βούτυρο» ο εκλεκτός τους διορισμένος, ποιος θα το κάνει; Ανταποδοτικά είναι αυτά… Να θεωρεί όμως ο Διευθυντή Κρατικής Σκηνής ότι τα προσωπικά του χαριεντίσματα, πολιτικά και καλλιτεχνικά, οφείλουν να δημοσιευτούν επίσημα προς… ενημέρωση του κοινού, ξεφεύγει πολύ και είναι τουλάχιστον λυπηρό.
 
Λες και πρόκειται για κοσμική στήλη gossip περιοδικού της προηγούμενης χλιδάτης δεκαετίας,  στις τωρινές εποχές της έσχατης ένδειας, οφειλόμενης – για να μη ξεχνιόμαστε- στον «συντροφικό» συρφετό και περίγυρο του κυρίου Διευθυντού… λες και πρόκειται για λαμπερά εξώφυλλα προσώπων στον φανταχτερό κόσμο της showbiz, όταν η μόνη τους προβολή οφείλει να είναι το σοβαρό τους έργο. Ένα έργο αμιγώς πολιτιστικό με όλη τη σημασία του όρου, που καθόλου δεν συνάδει με πάλαι ποτέ κοσμικότητες ενός καιρού αλλοτινού, ούτε με γκλαμουράτες φωτογραφίσεις φάτσα κάρτα στα Μέσα, με αφορμή μια παράσταση στην Επίδαυρο. «Χρησιμοποιώντας» την ως ευκαιρία για  προσωπικό θεαθήναι και (απαθανατισμένης) επίδειξης υψηλών γνωριμιών και πολιτικών φίλων, από έναν θεσμικό παράγοντα πληρωμένο από σένα και από μένα, που (δι)ορίστηκε σε κορυφαία θέση για να παράγει πολιτιστικό έργο. Και αυτό περιμένει να εισπράξει το κοινό κύριε Διευθυντά και όχι τις πολυπληθείς φωτογραφίσεις σας με «επώνυμους»! Για τις παραστάσεις, τις θεατρικές δράσεις, τη διαχείριση της κρατικής σκηνής θέλει να ενημερωθεί και ποσώς το απασχολούν οι ναρκισσιστικές πόζες σας δίπλα σε κυβερνητικούς ή καλλιτεχνικούς παράγοντες! Αντίθετα το προκαλούν, καθώς αποπνέουν φτηνό σταριλίκι και επίδειξη της «άνωθεν προστασίας»…
 
Και  για να καταλάβετε επακριβώς  περί τίνος πρόκειται, από την αποστολή του υλικού σημειώσαμε τα εξής:

12 φωτογραφίες από την παράσταση, μαζί με την υπόκλιση.
3 φωτογραφίες από επώνυμο κοινό στις κερκίδες.
16 φωτογραφίες πρωταγωνιστών, Γιάννης Στάνκογλου, Χρίστος Στυλιανού, Νάντια Κοντογεώργη κ.α. με συνάδελφους τους
Λοιπές: μεμονωμένοι επώνυμοι
.
Και 14 αποκλειστικά «οικογενειακές» φωτογραφίες του Καλλιτεχνικού Διευθυντή του ΚΘΒΕ, Γιάννη Αναστασάκη να μοστράρει με τους:

– Νίκο Βούτση (Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων)
–Νίκο Ξυδάκη (Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών)
– Ράνια  Αντωνοπούλου (Αναπληρώτρια Υπουργός Εργασίας)
– Θανάση Παπαγεωργίου (Σκηνοθέτης, Πρόεδρος Δ. Σ.  Εθνικού Θεάτρου)
– Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο (Καλλιτεχνικός Διευθυντής Φεστιβάλ Αθηνών -Επιδαύρου, σκηνοθέτης)
– Keith Morrill  (Πρέσβης του Καναδά στην Ελλάδα) με τη σύζυγό του
– Νίκο Διαμαντή (Καλλιτεχνικός Διευθυντής Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά)
–Βαρβάρα Λαζαρίδου (Υπεύθυνη του αρχαίου θεάτρου Επιδαύρου)
–Νικαίτη Κοντούρη (σκηνοθέτης)
–Γιώργο Πάτσα (σκηνογράφος – ενδυματολόγος)
–Γιώργο Μπαμπινιώτη (Επίτιμος Καθηγητής Γλωσσολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Πρόεδρος της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας)
– Σταύρο Τσιώλη (σκηνοθέτης, σκηνοθέτης)
 
Εξυπακούεται φυσικά με Γιάννη Στάνκογλου, Χρίστο Στυλιανού, Νάντια Κοντογεώργη, συντροφιά με Άρη Στυλιανού (Πρόεδρος Δ.Σ. ΚΘΒΕ) και Μαρία Τσιμά (Αναπληρώτρια Καλλιτεχνική Διευθύντρια ΚΘΒΕ)… Σαφώς δεν θα είναι μόνο αυτές, υπήρξε προφανώς επιλογή από τον ίδιο, και από τις δεκάδες που τραβήχτηκαν στάλθηκαν  οι συγκεκριμένες που απεικονίζουν τη φιγούρα  του κατ άλλα σοβαρού κου Διευθυντού…
 
Και ενώ τα φλας εστιάζουν στο πρόσωπό του μετά την παράσταση, ένα ακόμα σκανδαλώδες θέμα προκύπτει κατά την υπόκλιση των «ΕΠΤΑ…». Όπου βλέπουμε τον κύριο Διευθυντή, γεμάτο χαρά και περηφάνεια να παίρνει θέση επί σκηνής συμμετέχοντας στο χειροκρότημα του φινάλε της παράστασης.
 
Και ερωτούμε. Εχει  δικαίωμα ο εκάστοτε Διευθυντής να λαμβάνει «συχαρίκια» από μια παράσταση που δεν έχει καμία απολύτως αρμοδιότητα;
.
Πότε ξανάγινε Διευθυντής του ΚΘΒΕ να υποκλίνεται στο κοινό λαμβάνοντας επευφημίες για τη ΜΗ συμμετοχή του; Ο λόγος ήταν η Επίδαυρος; Και γιατί δεν το πράττει σε άλλες παραστάσεις; Ένα ξέρουμε και ένα μάθαμε. Η αυλαία της πρεμιέρας ανήκει στους ηθοποιούς, ανήκει στους συντελεστές. Όλα τ’ άλλα είναι εκ του πονηρού και οι προκλήσεις (οφείλουν να) έχουν όρια.
 
Παρακάτω πλούσιο φωτογραφικό υλικό του μη Σταρ Διευθυντή του ΚΘΒΕ, που θέλει να γίνει Σταρ.

Φωτογραφικό υλικό

0 comment 5452 προβολές
FacebookTwitterPinterestLinkedinTumblrRedditWhatsappTelegramSkypeViberEmail
Είδαμε και Σχολιάζουμε

Σπουδαία, πολύ σπουδαία παράσταση η «ΟΡΕΣΤΕΙΑ» από τον ΓΙΑΝΝΗ ΧΟΥΒΑΡΔΑ. Λίγα σχόλια + βίντεο.

από Kulturosupa
από Kulturosupa

 Σπουδαία, πολύ σπουδαία παράσταση η «ΟΡΕΣΤΕΙΑ» από τον ΓΙΑΝΝΗ ΧΟΥΒΑΡΔΑ. Λίγα σχόλια + βίντεο.

Μια σπουδαία με όλη τη σημασία της λέξης παράσταση, μια τολμηρή πρόταση η σύγχρονη ανάγνωση της «ΟΡΕΣΤΕΙΑΣ» απο τον ΓΙΑΝΝΗ ΧΟΥΒΑΡΔΑ, είδαμε χθες βράδυ 27/7/2016 στο θέατρο Δάσους της Θεσσαλονίκης.
 
Μια παράσταση που ξάφνιασε ευχάριστα, εντυπωσίασε, συνάρπασε θα λέγαμε, από την ακέραια μορφή της σε όλα αυτά που πρέσβευε, χωρίς κανένα ψεγάδι.
 
Εμβληματική σκηνοθεσία, με «αδιανόητα» εμπνευσμένα ευρήματα, διεισδυτικές ερμηνείες συνόλου, αξίζει να αναφερθούν όλοι οι πρωταγωνιστές ένας προς ένας: Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, Καριοφυλλιά Καραμπέτη, Νίκος Κουρής, Στεφανία Γουλιώτη, Νίκος Ψαρράς, Άλκηστις Πουλοπούλου, Δημήτρης Παπανικολάου, Ιερώνυμος Καλετσάνος, Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Σύρμω Κεκέ, Χριστίνα Μαξούρη και Πολύδωρος Βογιατζής.
 
Εξαίρετη μετάφραση από τον σπουδαίο μας Δημήτρη Δημητριάδη, [και διασκευή από τον σκηνοθέτη], ελιτίστικο ύφος και πνεύμα, «τρελό» κλίμα καθόλη την διάρκεια, στοχευμένη «παρανοϊκή» κίνηση και χορό, άρτια εικαστικά, άψογη αισθητική και φευγάτο αέρα που παραπέμπεται σε άλλες σχολές θεάτρου. Τα δε τραγούδια του 40’ κ 50΄ [μπορεί και παλιότερα…] που ακούγοντας τα θεσπέσια ενσωματωμένα στη τριλογία, πιστέψτε με, θα τα ερωτευτείτε… Ηταν το ένα και το αυτό.
 
Μια σπουδαία φρέσκια δουλειά συνόλου [άνετα παίζεται και σε κλειστό χώρο ίσως να΄ναι και καλύτερα], που θα εκτιμηθεί στο μέλλον ως σημείο αναφοράς και συγχαρητήρια στη τόλμη της παραγωγής να περιοδεύει «αρχαία» μεν, αιρετικά δε…
 
Αλλά και μια παράσταση που δεν είναι για όλους και δεν είναι τόσο εύκολη… Αν είστε του κλασσικού απλά αποφύγετε την, αν είστε ψαγμένοι στο μυαλό, ανήσυχοι στην ψυχή, τρέξτε να την δείτε. Δεν χάνεται.
 
Επαναλαμβάνεται σήμερα 28/7 και διαρκεί 2,5 γεμάτες… ώρες στα τσιμέντα χωρίς πλάτη… του θεάτρου Δάσους της Θεσσαλονίκης.
 
Αναλυτικά η γνώμη μας για την παράσταση – έκπληξη του καλοκαιριού, προσεχώς στην «Κ»

Μικρά τυχαία βιντεο-αποσπάσματα [ερασιτεχνική λήψη] + αυλαία.
.

Φωτογραφικό υλικό

0 comment 1184 προβολές
FacebookTwitterPinterestLinkedinTumblrRedditWhatsappTelegramSkypeViberEmail
Όλες οι δημοσιεύσεις σε αυτή την ιστοσελίδα εκφράζουν τις απόψεις και τη γνώμη των συντακτών τους και όχι του εκδότη ή αρχισυντάκτη, των διαχειριστών ή συντονιστών (εκτός των δημοσιεύσεων των ιδίων) και ως εκ τούτου δεν φέρουν καμία ευθύνη για αυτές. Επιτρέπεται η αναδημοσίευση του υλικού μόνο με την αναφορά της πηγής ©Kulturosupa.gr.

Επικεφαλής: Τσιρόγλου Ιωάννης. Συντακτική Ομάδα Kulturosupa:Αδαμάκου Βένια, Βυζαντιάδου Νέλη, Ζαχαριάδης Κρίτωνας, Κανακάρη Αννια, Μπαιρακτάρη Ειρήνη, Μπαστουνάς Γιώργος, Παπαδανιήλ Ελπίδα, Στασινοπούλου Πίτσα, Ταυλαρίδου Ζωή.

Τηλέφωνο: +30 6983 101 110

URL: http://www.kulturosupa.gr

Email: kulturosupa@yahoo.gr

Facebook Instagram Youtube Spotify Twitter Tiktok

Δημοφιλέστερα άρθρα

Τελευταία άρθρα

Σωφέρ Θεάτρου: Συνομιλώντας με την Ελένη Κοκόζογλου για τον «Ρινόκερο» και το Casa...
Συζήτηση παρουσία του συγγραφέα Χαβιέρ δε Διός: Στην «Πράγα» συναντά ο καθένας τον...
24+1 ευχές για το 2024 από 25 νέους καλλιτέχνες της Θεσσαλονίκης. Καλή χρονιά!