Σελίδα 1470 – Kulturosupa.gr

Τι κρατάμε από τη 15η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου (θα’ ναι άραγε η τελευταία;). Γράφει η Μαρία Διαμαντοπούλου.

από Kulturosupa 10 Μαΐου 2018

από Kulturosupa

Αυλαία την Κυριακή, με τη συνοδεία μιας πολύ γερής μπόρας, για την 15^η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης! Η τελευταία μέρα κύλισε με κρασί, τραγούδι και ταξίδια σε όλο τον κόσμο…

Το πρόσωπο του κρασιού και στο τέλος κέρασμα!

Το ελληνικό κρασί –και όχι μόνο- είχε την τιμητική του στη συγκεκριμένη εκδήλωση, όχι μόνο ως γευστική απόλαυση, αλλά και ως στοιχείο πολιτισμού. Οι Έλληνες έχουμε μακραίωνο δεσμό με το κρασί, ήδη από την εποχή του Ομήρου και ο δεσμός αυτός έχει αποτυπωθεί στην Τέχνη, στη λογοτεχνία και στην καθημερινή ζωή. Το κρασί είναι ζωντανός οργανισμός ,που μεταλλάσσεται απρόβλεπτα και ταυτίζεται στο τέλος με την ανθρώπινη ψυχή. Δεν είναι τυχαίο που του αποδίδουμε χαρακτηρισμούς ανθρώπινους(γλυκό, αψύ κτλ)Στο τέλος της εκδήλωσης, κεραστήκαμε κιόλας κρασιά διαφόρων ποικιλιών!

Ο άνθρωπος που ζηλέψαμε όλοι, με 1042 πτήσεις σε όλο τον κόσμο…

Ο κ. Αριστείδης Λάμπρου, με συνομιλητή τον κ. Ζορπίδη, μας ταξίδεψαν σε όλο τον κόσμο, παρουσιάζοντας το βιβλίο του κ. Λάμπρου, που έχει ταξιδέψει και στις πέντε ηπείρους. Μας αφηγήθηκε περιπέτειες του, αγωνίες, αστεία περιστατικά, αλλά και απειλητικές για τη ζωή του καταστάσεις ,που είχαν κυρίως να κάνουν με άγρια ζώα! Έχει πετάξει μέσα σε τυφώνα και έχει συναντήσει αντάρτες στη Σρι Λάνκα. Αυτό, όμως, που δε θα ξεχάσει ποτέ ήταν το πρωινό ξύπνημα στη σκηνή των Βεδουίνων στη Σαχάρα και οι απίστευτες θάλασσες του Ειρηνικού! (Αλλά σαν την Χαλκιδική, ΔΕΝ έχει, όπως μας είπε αστειευόμενος!)

Τσιτσάνης και… καρεκλοπόδαρα!

Από τις τελευταίες εκδηλώσεις της διοργάνωσης, ήταν η παρουσίαση του βιβλίου με τις πρώιμες συνθέσεις του Βασίλη Τσιτσάνη, με τη συνοδεία ζωντανής μουσικής. Η καταιγίδα που ξέσπασε, όμως, ήταν τόσο δυνατή, ώστε γι’ αρκετή ώρα ο ήχος της κάλυπτε την ορχήστρα!

Τι κρατάμε από τη 15^η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου:

· Μέχρι στιγμής, δεν έχουν ανακοινωθεί επίσημα στοιχεία, αλλά επισκέφθηκαν την Έκθεση πάνω από 54.000 άνθρωποι, σύμφωνα με στοιχεία του 2017.

· Ρεκόρ εκθετών και εκδηλώσεων φέτος, αλλά όλο αυτό το πλήθος των εκδηλώσεων προβλημάτισε τους επισκέπτες που, είτε έτρεχαν από εκδήλωση σε εκδήλωση, είτε έπρεπε να επιλέξουν ανάμεσα σε πολλές. Δεν υπήρχαν κάποια κενά και οι αποστάσεις μεταξύ των χώρων κάποιες φορές ήταν μεγάλες. Τα νούμερα αναφέρουν 600 εκθέτες από 22 χώρες και 500 εκδηλώσεις!

· Για πρώτη φορά φέτος τα παιδιά είχαν τον δικό τους, ξεχωριστό χώρο, με ιδιαίτερο χαρακτήρα ,πολύ παιχνίδι ,αλλά και ευκαιρίες δημιουργίας και μάθησης.

· 285 Έλληνες εκδότες καθιστούν τη φετινή έκθεση την πιο πετυχημένη μέχρι στιγμής, ενώ κάποιες γωνίες ξεχώρισαν για την αισθητική και την πρωτοτυπία τους.

· Special guests για φέτος, ο ArneDahl, ο γάλλος φιλόσοφος Φρεντερίκ Βορμς, αλλά και πολλοί επώνυμοι Έλληνες συγγραφείς: Χρήστος Χωμενίδης, Λένα Διβάνη, Αμάντα Μιχαλοπούλου, Ισίδωρος Ζουργός, Θωμάς Κοροβίνης, Θανάσης Χειμωνάς, Γιώργος Σκαμπαρδώνης π. Θεόφιλος Φάρος, Σοφία Νικολαϊδου και πολλοί άλλοι.

· Το ψηφιακό βιβλίο είχε την τιμητική του στη 15^η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου, με σχετική ημερίδα, αλλά και με την ανακοίνωση της Εθνικής Βιβλιοθήκης για τη δημιουργία ψηφιακού τμήματος, με πάνω από 2000 τίτλους προς e-δανεισμό.

· Πολλές πρόσωπα της πολιτικής σκηνής έκαναν αισθητή την παρουσία τους, τόσο στα εγκαίνια, όσο και στη διάρκειά της, με επικεφαλής την υπουργό Πολιτισμού, κ. Λυδία Κονιόρδου, δίνοντας μια πιο επίσημη χροιά και την πρόθεση να καταστεί η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου σημείο αναφοράς στην πνευματική ζωή της χώρας και όχι απλά ένα απέραντο βιβλιοπωλείο.

· Πραγματοποιήθηκαν 9 εικαστικές εκθέσεις («Δρόμοι επιβίωσης», «Περι-διαβάζοντας (σ)την πόλη», έκθεση σπάνιων γαλλικών βιβλίων, έκθεση Ιταλών εικονογράφων, δύο εκθέσεις εικονογράφησης παιδικού βιβλίου, κ.ά.) και προβολές 11 ταινιών.

· Η Πράξη «Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης» έχει ενταχθεί στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Κεντρική Μακεδονία 2014-2020» (ΟΠΣ 5002343) και συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης. Η τύχη της Έκθεσης, θα κριθεί μετά τη λήξη του ΕΣΠΑ και τη δημιουργία νέων πηγών χρηματοδότησης καθώς και κάποιου νέου φορέα στη θέση του ΕΚΕΒΙ (Εθνικού Κέντρου Βιβλίου) που έχει καταργηθεί…

· Για πρώτη φορά, έχει γυριστεί ντοκιμαντέρ για την Έκθεση, για τη δημιουργία του οποίου πραγματοποιήθηκαν γυρίσματα με στιγμιότυπα εντός και εκτός της έκθεσης, αλλά και με συνεντεύξεις πολυάριθμων Ελλήνων και ξένων συμμετεχόντων. Η ταινία διάρκειας περίπου 40 λεπτών που θα παραχθεί, θα προβάλλει την έκθεση με διάφορες ευκαιρίες και αφορμές, ενώ μικρότερες, δεκάλεπτες εκδοχές της, θα αξιοποιηθούν ως υλικό προβολής της ΔΕΒΘ και της Ελλάδας στις μεγαλύτερες διεθνείς εκθέσεις βιβλίου.

Τέλος, λοιπόν, για φέτος! Του χρόνου με υγεία να ξαναπάμε!΄

Φωτογραφικό υλικό

Ενισχύστε την “Κulturosupa” με μία δωρεά στο PayPal !

10 Μαΐου 2018 0 comment 3235 προβολές

Θεατρικά (Κουλτουρο) Βραβεία Θεσσαλονίκης

Γίνε εσύ αυτός που θα απονέμει τα Βραβεία Κοινού στα 8α ΘΒΘ [Διαγωνισμός – Δες πως]

από Kulturosupa 10 Μαΐου 2018

από Kulturosupa

Πάγια θέση των Θεατρικών Bραβείων Θεσσαλονίκης και μετά τη μεγάλη ανταπόκριση σας, αλλά και την εξαίρετη παρουσία σας κατά τη διάρκεια των Απονομών Βραβείων, τα 3 μεγάλα Bραβεία Κοινού όπως ακράδαντα πιστεύουμε, οφείλουν να απονεμηθούν από θεατρόφιλο κοινό. Θεατές που κατά τη διάρκεια της περασμένης χειμερινής θεατρικής σεζόν 2017/8, είδαν, έκριναν και ψήφισαν τις αγαπημένες τους παραστάσεις, ήρθε η ώρα να απονεμηθούν τα έπαθλα στους κατόχους απο το κοινό τους.

Γι’ αυτό προκηρύσσουμε και για φέτος ανοιχτό – απλό- διαγωνισμό για τους 3 υπερτυχερούς θεατρόφιλους που θα ανέβουν στη σκηνή του θεάτρου Κολοσσαίον την Τρίτη 22 Μαίου 2018 να απονείμουν οι ίδιοι τα 3 Βραβεία Κοινού στα 8α Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης, καθώς θα είναι και επίσημοι καλεσμένοι μας.

Για να συμμετάσχετε στο διαγωνισμό πρέπει οπωσδήποτε:

-Την Τρίτη 22 Μαίου 2018 να είστε ελεύθεροι και να βρίσκεστε στο θέατρο Κολοσσαίον το αργότερο έως τις 7 το απόγευμα.

-Να συμπληρώσετε τη φόρμα ενδιαφέροντος ΚΛΙΚ ΕΔΩ σημειώνοντας ονοματεπώνυμο, το E-MAIL σας, ΥΠΗΡΕΣΙΑ επιλέγεται “Διαγωνισμός”, στο ΘΕΜΑ γράφεται ΘΕΑΤΡΟΦΙΛΟΣ και στο ΛΕΥΚΟ ΠΕΔΙΟ ΜΗΝΥΜΑΤΟΣ οπωσδήποτε το κινητό τηλέφωνο σας. Τέλος, ΠΑΤΑΤΕ ΑΠΟΣΤΟΛΗ και σας εμφανίζει το εξής μήνυμα: “Thanks! Your email was success fully sent”.

–ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΕΩΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΜΑΙΟΥ 2018

-Από τις συμμετοχές που θα λάβουμε θα κληρωθούν 3 θεατρόφιλοι (+3 αναπληρωματικοί) οι οποίοι θα ειδοποιηθούν τηλεφωνικά για να τους δοθούν όλες οι λεπτομέρειες.

Μην το σκέφτεστε καθόλου. Γίνε εσύ αυτός που θα απονέμει το ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΟΙΝΟΥ.

ΔΕΙΤΕ & ΑΥΤΑ

Ενημερώσεις έως την βραδιά Απονομής.

–ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ πρώτη ανακοίνωση.

(ημερ. δημ: 15/4/2018)  -Αναλυτικά διαβάστε ΕΔΩ

.

-Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΘΥΡΙΔΗΣ δημιουργός της παράστασης «Alexander the Great. Rock Opera» σκηνοθετεί για δεύτερη χρονιά την Τελετή Απονομής.

(ημερ. δημ: 23/5/2018)  -Αναλυτικά διαβάστε ΕΔΩ

.

-Τα Θ.Β.Θ. τιμούν  την ΤΙΝΑ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΥ, ηθοποιό σκηνοθέτη και δημιουργός του θεατρικού χώρου studio NΕΜΕΣΗ, πρωτοπόρα στη θεατρική διδασκαλία.

(ημερ. δημ: 25/4/2018)  -Αναλυτικά διαβάστε ΕΔΩ

.

–

Τα ΘΒΘ τιμούν τη μνήμη του

ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΕΜΠΕΣΗ

, κορυφαίου θεατρικού παραγωγού που άφησαν εποχή τόσο οι παραστάσεις όσο και οι συνεργασίες του με κορυφαίους πρωταγωνιστές (θα παρευρεθεί η σύζυγος Νινέτα και η κόρη του Νταίζη Λεμπέση).

(ημερ. δημ: 4/5/2018)  -Αναλυτικά διαβάστε ΕΔΩ

.

–

Τα Θ.Β.Θ. στηρίζουν και σε αυτή τη διοργάνωση το περιοδικό δρόμου ΣΧΕΔΙΑ για τον σπουδαίο κοινωνικό του στόχο και εκπρόσωποί του θα το διαθέτουν προς πώληση

έναντι 4 ευρώ

στη διάρκεια της βραδιάς.

(ημερ. δημ: 6/5/2017) -Αναλυτικά διαβάστε ΕΔΩ

.

–ΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ όλων των κατηγοριών.

(ημερ. δημ: 7/5/2018) -Αναλυτικά διαβάστε ΕΔΩ

/

–

Τη μνήμη της αξέχαστης ΖΩΗΣ ΛΑΣΚΑΡΗΣ τιμούν τα 8α ΘΒΘ.

Η βραδιά θα είναι εξ΄ ολοκλήρου αφιερωμένη στη μνήμη της. Θα παρευρεθούν ο σύζυγος Αλέξανδρος Λυκουρέζος και η κόρη, Μαρία Ελένη Λυκουρέζου για να μιλήσουν και να παραλάβουν το τιμητικό βραβείο.

(ημερ. δημ: 4/5/2018) -Αναλυτικά διαβάστε ΕΔΩ

.

–Πρόσκληση Συμμετοχής σε θεατρόφιλους να απονείμουν οι ίδιοι τα 3 Βραβεία Κοινού.

(ημερ. δημ: 9/5/2018)  -Αναλυτικά διαβάστε ΕΔΩ

.

-Ο κορυφαίος μουσικός, κειμενογράφος, stand up comedian ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥ

παρουσιάζει τα 8α Θ.Β.Θ. 2018

(ημερ.δημ:11/5/2018) -Αναλυτικά διβάστε EΔΩ

.

-Το

χειροποίητο

ΕΠΑΘΛΟ

φιλοτέχνησε και φέτος, για 4η συνεχόμενη χρονιά, η κεραμίστα Σάντρα Λεπτοκαροπούλου και θα απονεμηθεί στους νικητές από εξέχουσες προσωπικότητες του θεατρικού και γενικότερα πολιτιστικού χώρου.

(ημερ. δημ: 17/5/2018) -Αναλυτικά διαβάστε ΕΔΩ

.

–

Φετινό –κεντρικό- τιμώμενο πρόσωπο είναι η σπουδαία ηθοποιός

ΚΑΤΙΑ ΔΑΝΔΟΥΛΑΚΗ

(ημερ. δημ: 14/4/2018)  -Αναλυτικά διαβάστε ΕΔΩ

.

,

–ΑΦΙΣΑ & ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 8ων Θεατρικών Βραβείων Θεσσαλονίκης 2018

(ημερ.δημ: 15/5/2018)

-Αναλυτικά διαβάστε ΕΔΩ

.

.

-Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

(ημερ.δημ: 18/5/2018)

-Αναλυτικά διαβάστε ΕΔΩ

.

– Σήμερα η μεγάλη βραδιά Απονομής των 8ων ΘΒΘ 2018 – Θέατρο Κολοσσαίον, Τρίτη 22 Μαίου, ώρα 21:00.

-Αναλυτικά διαβάστε ΕΔΩ

–

– Στη μεγάλη γιορτή του Θεάτρου ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ για όλους.

.

Αναφορές, άρθρα, παρουσιάσεις, συνεντεύξεις, προσκλήσεις κ.α. για τα 8α ΘΕΑΤΡΙΚΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΘΕΣΣΛΟΝΙΚΗΣ 2018, θα «προλογίσουν» όλο αυτό το διάστημα στην «Κ» τη σημαντική βραδιά. Δεν έχετε παρά να μείνετε συντονισμένοι: ΟΛΗ Η ΡΟΗ ΕΔΩ

.

-Ενημέρωση μέσω εκδήλωσης στο Facebook ΕΔΩ

-Κάντε like στη σελίδα των Θεατρικών Βραβείων Θεσσαλονίκης  ΕΔΩ

Φωτογραφικό υλικό

Ενισχύστε την “Κulturosupa” με μία δωρεά στο PayPal !

10 Μαΐου 2018 0 comment 1776 προβολές

Έργα & Παραστάσεις (δελτία τύπου)

Οι «Βάτραχοι» του Αριστοφάνη σε καλοκαιρινή περιοδεία. Πρόγραμμα παραστάσεων σε όλη την Ελλάδα.

από Kulturosupa 10 Μαΐου 2018

από Kulturosupa

Οι Βάτραχοι, του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Κώστα Φιλίππογλου θα περιοδεύσουν το καλοκαίρι ανά την Ελλάδα.

Στους «Βατράχους», κωμωδία που διδάχτηκε στα Λήναια το 405 π.Χ., ο Διόνυσος, απογοητευμένος από την πενία των δραμάτων που παρουσιάζονται στην Αθήνα, καθώς οι μεγάλοι τραγικοί έχουν πεθάνει, κατεβαίνει στον Κάτω Κόσμο προκειμένου να φέρει πίσω ένα μεγάλο ποιητή, ικανό να σώσει την Πόλη από την παρακμή.

Για τον σκοπό αυτό, διοργανώνει έναν ποιητικό αγώνα ανάμεσα στον Αισχύλο και τον Ευριπίδη, ορίζοντας διαιτητή τον ίδιο τον Πλούτωνα, ώστε να τον καταστρέψει. Και καλύτερος για τον Αριστοφάνη, που σατιρίζει ανελέητα τα νεωτερικά ήθη, άρα και τον τότε εκπρόσωπό τους Ευριπίδη αναδεικνύεται ο Αισχύλος. Ο Αισχύλος θα είναι ο νικητής.

Kostas_Filippoglou_Vatraxoi_PRESS_02_photo_Panos_Giannakopoulos-e1525874425636

Σημείωμα του σκηνοθέτη:

Στους Βατράχους ο Αριστοφάνης ξεδιπλώνει στην ορχήστρα μια φαντασμαγορική νέκυια, σαν άλλος Οδυσσέας, που αναζητά τον δρόμο για την ουτοπική Ιθάκη του. Πρέπει κανείς να μάθει τι είναι θάνατος, για να φέρει σε πέρας την ζωή του. Πρέπει να συνειδητοποιήσει η πόλις τις απουσίες της, για να είναι παρούσα ως πόλις. Πρέπει να καταβυθιστεί στον ξένο κόσμο του Άδη, για να κατακτήσει την ταυτότητά της.

Ο θεός Διόνυσος μασκαρεμένος σε Ηρακλή θα κατεβεί στον Άδη, για να φέρει στη γη τον Ευριπίδη, αφού η Αθήνα δεν έχει πια έναν τουλάχιστον μεγάλο ποιητή. Το ταξίδι αυτό, αν και γίνεται μέσα στον επιβλητικό ζόφο του κόσμου των ψυχών, διαθέτει την ευθυμία μιας ψυχαγωγικής περιήγησης, η οποία αγγίζει τα όρια του μεσαιωνικού καρναβαλιού.

Ο Διόνυσος δεν κατεβαίνει στον Άδη για να φέρει στον κόσμο ούτε κάποιον παλιό-καλό πολιτικό ούτε κάποιον παλιό-καλό φιλόσοφο ή στρατηγό. Κατεβαίνει για να φέρει έναν δραματικό ποιητή. Είναι προφανές πως ο Αριστοφάνης θεωρεί την ποίηση και το θέατρο το μόνο φάρμακο για να σώσει την χώρα από την παρακμή. Περίεργο πραγματικά, με τα δικά μας δεδομένα.

Kostas_Filippoglou_Vatraxoi_PRESS_03_photo_Panos_Giannakopoulos-e1525874491571

Ταυτότητα της παράστασης

Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας
Σκηνοθεσία: Κώστας Φιλίππογλου
Βοηθός σκηνοθέτρια: Γιώτα Σερεμέτη
Βοηθός σκηνοθέτη: Σήλια Κόη
Σκηνικά – Κοστούμια: Τέλης Καρανάνος, Αλεξάνδρα Σιάφκου
Κίνηση: Σοφία Πάσχου
Μουσική: Νίκος Γαλενιανός
Σχεδιασμός φωτισμών: Νίκος Βλασόπουλος
Φωτογραφίες: Πάνος Γιαννακόπουλος

Παίζουν με σειρά εμφάνισης: Λάκης Λαζόπουλος, Σοφία Φιλιππίδου, Δημήτρης Πιατάς και ο Αντώνης Καφετζόπουλος

Μαζί τους οι: Άννα Καλαϊτζίδου, Γιάννης Στεφόπουλος, Γιώργος Συμεωνίδης, Εριφύλη Στεφανίδου, Τάσος Δημητρόπουλος, Γιάννης Γιαννούλης, Δημήτρης Δρόσος, Ειρήνη Μπούνταλη, Φοίβος Συμεωνίδης, Χρήστος Κοντογεώργης, Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος

Μουσικοί – περφόρμερ: Σταμάτης Πασόπουλος, Christoph Blum

Στον χορό συμμετέχει όλος ο θίασος

Πρόγραμμα Περιοδείας

Κυρ 1/7 – 21:15
Θερινό Δημοτικό Θέατρο Μελίνα Μερκούρη – Βόλος

Δευ 2/7 – 21:15
Θερινό Δημοτικό Θέατρο Μελίνα Μερκούρη – Βόλος

Τρι 3/7 – 21:15
Κηποθέατρο Αλκαζάρ – Λάρισα

Τετ 4/7 – 21:15
Θέατρο Αλσους Μελίνα Μερκούρη – Βέροια

Πεμ 5/7 – 21:15
Ανοιχτό Θέατρο Ποντοκώμης «Μ.Θεοδωράκης» – Κοζάνη

Παρ 6/7– 21:15
Υπαίθριο θέατρο ΕΗΜ – Φρόντζου – Γιάννενα

Σαβ 7/7 – 21:15
Αρχαίο Θέατρο Νικόπολης – Νικόπολη

Κυρ 8/7 – 21:00
Υπαίθριο Θέατρο Αιγιαλείας Γ. Παππάς – Αίγιο

Τρι 10/7 – 21:15
Ρωμαϊκό Ωδείο – Πάτρα

Τετ 11/7 – 21:15
Ρωμαϊκό Ωδείο – Πάτρα

Πεμ 12/7 – 21:15
Αρχαιολογικός χώρος Δελφών – Δελφοί

Σαβ 14/7 – 21:15
Θέατρο Βουνού – Καστοριά

Δευ 16/7 – 21:15
Δημοτικό Θέατρο Αλεξανδρούπολης – Αλεξανδρούπολη

Τρι 17/7 – 21:15
Θερινό Δημοτικό Θέατρο – Κομοτηνή

Τετ 18/7 – 21:15
Δημοτικό Θερινό Αμφιθέατρο – Ξάνθη

Πεμ 19/7 – 21:15
Ανοιχτό Αμφιθέατρο ΤΕΙ – Σέρρες

Παρ 20/7 – 21:15
Ανοιχτό Θέατρο Πολυγύρου – Πολύγυρος

Κυρ 22/7 – 21:15
Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων – Καβάλα

Δευ 23/7 – 21:15
Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων – Καβάλα

Τρι 24/7 – 21:15
Ανοιχτό Θέατρο Μουδανιών – Μουδανιά

Τρι 24/7 – 21:15
Πνευματικό Κέντρο Βριλησσίων – Βριλήσσια

Τετ 25/7 – 21:15
Αρχαίο Θέατρο Δίου – Δίον

Πεμ 26/7 – 21:15
Θέατρο Δάσους – Θεσσαλονίκη

Παρ 27/7 – 21:15
Θέατρο Δάσους – Θεσσαλονίκη

Σαβ 28/7 – 21:00
Αμφιθέατρο Σίβηρης – Κασσάνδρα

Δευ 30/7 – 21:00
Βεάκειο Θέατρο – Πειραιάς

Τετ 1/8 – 21:00
Τεχνόπολις Ηρακλείου Κρήτης – Ηράκλειο

Πεμ 2/8 – 21:00
Τεχνόπολις Ηρακλείου Κρήτης – Ηράκλειο

Παρ 3/8 – 21:00
Φρούριο Φορτέτζα – Ρέθυμνο

Σαβ 4/8 – 21:00
Θέατρο Μίκης Θεοδωράκης – Εμπρόσνερος

Παρ 10/8 – 21.00
Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου

Σαβ 11/8 – 21.00
Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου

Πεμ 23/8 – 21:00
Ανοιχτό Θέατρο Χώρας Άνδρου – Άνδρος

Παρ 24/8 – 21:00
Πνευματικό Κέντρο Βριλησσίων – Βριλήσσια

Σαβ 25/8 – 21:00
Τεχνολογικό και πολιτιστικό πάρκο – Λαύριο

Κυρ 26/8 – 21:00
Αθλητικό & Πολιτιστικό Πάρκο Νέας Μάκρης – Νέα Μάκρη

Δευ 27/8 – 21:00
Θέατρο Ορέστης Μακρής – Χαλκίδα

Τετ 29/8 – 21:00
Δημοτικό θέατρο του Άλσους (Δ. Κιντής) – Ηλιούπολη

Πεμ 30/8 – 21:00
Θέατρο Βράχων Μελίνα Μερκούρη – Βύρωνας

Σαβ 1/9 – 21:00
Θέατρο Καστρομηνά «Μίκης Θεοδωράκης» – Χίος

Δευ 3/9 – 21:00
Δημοτικό Θέατρο «Αλέξης Μινωτής» – Αιγάλεω

Τρι 4/9 – 21:00
Θέατρο Πέτρας – Πετρούπολη

Παρ 7/9 – 21:00
Δημοτικό Κηποθέατρο – Παπάγου

Σαβ 8/9 – 21:00
Δημοτικό Κηποθέατρο – Παπάγου

Κυρ 9/9 – 21:00
Ευριπίδειο Θέατρο Ρεματιάς – Χαλάνδρι

Δευ 10/9 – 21:00
Ευριπίδειο Θέατρο Ρεματιάς – Χαλάνδρι

Φωτογραφικό υλικό

Ενισχύστε την “Κulturosupa” με μία δωρεά στο PayPal !

10 Μαΐου 2018 0 comment 4018 προβολές

Έργα & Παραστάσεις (δελτία τύπου)

Μη χάσετε «Το Μόνον Της Ζωής Του Ταξείδιον» με τη συγκλονιστική Ι. Παππά στο θέατρο Αυλαία 14-17 Μαίου.

από Kulturosupa 10 Μαΐου 2018

από Kulturosupa

————

Μπράβο Ιωάννα Παππά!

Συγκίνησες και τον… ουρανό! Είδαμε (καλοκαίρι 2017)

τη παράσταση «Το Μόνο Της Ζωής Του Ταξείδιον» & Σχολιάζουμε… ΕΔΩ

——————-

Στο θέατρο ΑΥΛΑΙΑ για τέσσερις παραστάσεις θα παρουσιαστεί η εξαιρετική παράσταση του Δήμου Αβδελιώδη , στο αριστούργημα του Γεωργίου Βυζηινού «Το μόνον της ζωής του ταξείδιον» μετά την εξαιρετική επιτυχία που σημειώνει στην Αθήνα [Θέατρο Τζένη Καρέζη].

Η Ιωάννα Παππά καταθέτει μια από τις σημαντικότερες εμηνείες των τελευταίων ετών και συγκλονίζει ερμηνεύοντας καθηλωτικά όλους τους ήρωες του διηγήματος.

Ο Δήμος Αβδελιώδης παρουσιάζει ένα από τα εμβληματικότερα έργα της ελληνικής πεζογραφίας. Ένα θαυμάσιο ταξίδι με μοναδικό μέσο την ερμηνεία και την κίνηση και με συνοδεία την αυθεντική μουσική του Βαγγέλη Γιαννάκη, η παράσταση συμπαρασύρει τους θεατές σε ένα μαγευτικό ταξίδι.

c2abcea4cebf20ce9ccf8ccebdcebfcebd20cea4ceb7cf8220ce96cf89ceaecf8220cea4cebfcf8520cea4ceb1cebeceb5ceafceb4ceb9cebfcebdc2bb2020collage

Πρόκειται για τη βιωματική ιστορία του ίδιου του Βιζυηνού, όταν πριν κλείσει ακόμα τα δέκα του χρόνια και μετά τον πρόωρο θάνατο του Πατέρα, η Μητέρα του τον στέλνει στην Κωνσταντινούπολη για να μάθει την τέχνη του ράπτη, στο εργαστήριο Ραπτικής ενός γέροντος συγγενούς τους, ο οποίος του συμπεριφέρεται με μεγάλη σκληρότητα, ενώπιον όλων των κατά πολύ μεγαλύτερών του μαθητευομένων ραπτών, κάνοντας τον νεαρό Βιζυηνό να ζήσει απροετοίμαστος και ανυπεράσπιστος μια βάναυση φυλακή, που καταφέρνει όμως να αποδράσει νικηφόρα με το πνεύμα του και την αγάπη του στον γέροντα Παππού του.

Έτσι ο δραματικός αυτός εγκλεισμός του, γίνεται η αιτία για να γράψει ένα από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, όχι μόνο γιατί είναι ένα δραματουργικό επίτευγμα πιστό στο πανανθρώπινο πνεύμα και τον παιγνιώδη χαρακτήρα του ελληνικού πολιτισμού, αλλά και γιατί είναι το πιο ευφυές και γοητευτικό έργο που γράφτηκε ποτέ για να κατανοήσουμε την αιτία, τον σκοπό και τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της κάθε Τέχνης, όσο και για τον χαρακτήρα αυτών που φιλοδοξούν να την υπηρετούν.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ:

Διδασκαλία ερμηνείας,

σκηνική όψη, κίνηση, σκηνοθεσία:

ΔΗΜΟΣ ΑΒΔΕΛΙΩΔΗΣ

Ερμηνεία:

ΙΩΑΝΝΑ ΠΑΠΠΑ

Κοστούμι:

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΠΑΤΣΟΓΛΟΥ

Μουσική:

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ

Βοηθός σκηνοθέτη:

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΟΥ

Trailers, Φωτογραφίες:

ΦΟΙΒΟΣ ΑΒΔΕΛΙΩΔΗΣ

Διεύθυνση Παραγωγής:

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΜΟΥΜΟΥΛΙΔΗΣ

Παραγωγή:

5Η Εποχή Τέχνης

Παραστάσεις 14,15,16,17 Μαίου.

Θέατρο ΑΥΛΑΙΑ

Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό 15 ευρώ

Φοιτητικό – Ανέργων 12 ευρώ.

Προπώληση Viva.gr και στα ταμεία του θεάτρου ΑΥΛΑΙΑ

ΠΡΟΣΦΟΡΑ: Τα πρώτα εισιτήρια θα διατεθούν στην προπώληση στην τιμή των 10 ευρώ.

Φωτογραφικό υλικό

Ενισχύστε την “Κulturosupa” με μία δωρεά στο PayPal !

10 Μαΐου 2018 0 comment 1643 προβολές

Έργα & Παραστάσεις (δελτία τύπου)

Ο «Αγαμέμνων» του Αισχύλου στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου 6 και 7 Ιουλίου

από Kulturosupa 10 Μαΐου 2018

από Kulturosupa

Στο διπλό ρόλο του Αγαμέμνονα και του Αίγισθου ο Γιάννης Στάνκογλου – Κλυταιμήστρα η Μαρία Πρωτόπαππα

Ο Τσέζαρις Γκραουζίνις, μετά την επιτυχία του Επτά επί Θήβας, επιστρέφει στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου με τον Αγαμέμνονα στις 6 και 7 Ιουλίου. Στο πρώτο έργο της τριλογίας της Ορέστειας του Αισχύλου, παρακολουθούμε την επιστροφή του στρατηγού Αγαμέμνονα στο Άργος, μετά το τέλος του Τρωικού πολέμου. Η υποδοχή της Κλυταιμήστρας μοιάζει θερμή, όμως κρύβει ένα οργανωμένο σχέδιο εκδίκησης, που έχει καταστρώσει μαζί με τον Αίγισθο, προκειμένου να εκδικηθεί τη θυσία της Ιφιγένειας, που σφαγιάστηκε για να ξεκινήσουν τα πλοία προς την Τροία. Καθώς η Κλυταιμήστρα δολοφονεί τον Αγαμέμνονα και την αιχμάλωτη πριγκίπισσα Κασσάνδρα, ακολουθεί τον κύκλο του αίματος του οίκου των Ατρειδών που ξεκίνησε με την Ιφιγένεια και συνεχίζεται στις επόμενες τραγωδίες της τριλογίας.

agamemnon1_low

Στο διπλό ρόλο του Αγαμέμνονα και του Αίγισθου ο Γιάννης Στάνκογλου. Κλυταιμήστρα η Μαρία Πρωτόπαππα. Μαζί τους ο Θοδωρής Κατσαφάδος, ο Αργύρης Πανταζάρας, η Ιώβη Φραγκάτου και 12μελής χορός. Το έργο ανεβαίνει σε νέα μετάφραση του Γιώργου Μπλάνα και πρωτότυπη μουσική του Χάρη Πεγιάζη.

agamemnon3_low__1_

Σημείωμα του σκηνοθέτη:
Αυτή η ιστορία του Αισχύλου εκφράζει με εκπληκτική δύναμη το παράλογο της ανθρώπινης μοίρας.
Πράγματι, χάνουμε αέναα στον αγώνα με το φόβο μας.
Πράγματι, φτιάχνουμε πολιτείες ασταμάτητα και είμαστε αιχμάλωτοι στις φυλακές που χτίζουμε εκούσια με τα ίδια μας τα χέρια.
Πράγματι, περιμένουμε σωτήρες και όταν τελικά εμφανιστούν συνειδητοποιούμε ότι δεν αξίζουν παρά τον οίκτο μας.
Πράγματι, αυτό που ονομάσαμε “δικαιοσύνη”, μας οδηγεί αργά ή γρήγορα στο έγκλημα.
Όλοι είμαστε ένοχοι.
Η τιμωρία είναι αναπόφευκτη.
Ευτυχισμένος είναι εκείνος που κατάφερε ν’ απαλλαγεί απ’ τις ελπίδες και τις προσδοκίες του και έμαθε την υπομονή.
Ο κόσμος του “Αγαμέμνονα” είναι ζοφερός. Αλλά επιτρέψτε το ταξίδι μας στον κόσμο του να είναι ουσιαστικό και συναρπαστικό, γιατί πιστεύω ότι η οδηγός μας – η Ποίηση – γνωρίζει το δρόμο προς τη χαρά.

Με αγγλικούς υπέρτιτλους.

Συντελεστές:
Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας
Σκηνοθεσία: Τσέζαρις Γκραουζίνις
Σκηνικά – Κουστούμια: Κέννυ ΜακΛέλλαν
Μουσική-Μουσική Διδασκαλία: Χάρης Πεγιάζης
Κίνηση: Έντι Λάμε
Φωτισμοί: Αλέκος Γιάνναρος
Βοηθός Σκηνοθέτη: Συγκλητική Βλαχάκη

agamemnon4_low

Παίζουν:
Μαρία Πρωτόπαππα, Γιάννης Στάνκογλου, Αργύρης Πανταζάρας, Ιώβη Φραγκάτου και ο Θοδωρής Κατσαφάδος

Χορός: Μάρκος Γέττος, Δημήτρης Γεωργιάδης, Τάσος Θεοφιλάτος, Πανάγος Ιωακείμ, Δημήτρης Καραβιώτης, Ηλίας Μενάγιερ, Δημήτρης Μηλιώτης, Αλέξανδρος Μούκανος, Αλέξανδρος Μπαλαμώτης, Βασίλης Παπαγεωργίου, Κλέαρχος Παπαγεωργίου, Γιώργος Παπανδρέου

Παραγωγή: Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου – Stefi & Lynx Productions/Arcadia Media – ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Βέροιας – ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Κοζάνης

Για τη Stefi & Lynx Productions:
Διεύθυνση Παραγωγής: Αναστασία Καβαλλάρη
Επικοινωνία: Ανζελίκα Καψαμπέλη
Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Αλίκη Δανέζη Knutsen

Promo photos: Τάσος Θώμογλου – Trailer: Πάτροκλος Σκαφίδας

Εισιτήρια από 8€ (early bird: 6,40€) στο greekfestival.gr και το 210 32 72000

Φωτογραφικό υλικό

Ενισχύστε την “Κulturosupa” με μία δωρεά στο PayPal !

10 Μαΐου 2018 0 comment 2074 προβολές

Θεατρικά νέα- ειδήσεις- σχόλια- βίντεο

Νεο-επιθεωρησιακή Δικτατορία (Μέρος Ι). Γράφει ο ηθοποιός Δημήτρης Χατζηθεοδοσίου.

από Kulturosupa 9 Μαΐου 2018

από Kulturosupa

Φωτογραφία Ἐπικεφαλίδας – Λεζάντα: «Ὁ καρικατουρίστας Rodney Pike εἰσάγει τὸ πρόσωπο τοῦ Rowan Atkinson (Mr Bean) σὲ γνωστοῦς κλασσικοῦς πίνακες –πορτραίτα.(Photoshop)»

Βλέποντας κανεῖς τὰ ἔργα τῆς σαιζὸν ἢ καὶ ἔν γένει τῶν τελευταῖων χρόνων, διαπιστώνεται ἡ συνεχιζόμενη παρείσφρηση νέοκωμικῶν – νεοεπιθεωρησιακῶν στοιχεῖων, μιὰς διάχυτης παιγνιώδους διάθεσης καὶ ἀλαφρότητας σὲ ἔργα δραματικοῦ ρεπερτορῖου που αυτοχαρακτηρίζονται –πολλὲς φορές- ὡς μαύρες κωμωδίες, ἀλλὰ καὶ σὲ ἔργα βιογραφικὰ ἢ οἰκογενειακὰ.

Τὸ στοιχεῖο αὐτὸ ἐντείνουν ὁ βεντετισμὸς (πολλὲς φορὲς δια λόγους βιοπορισμοῦ) τῶν διαφόρων τοπικῶν καὶ ὑπερτοπικῶν στὰρ, σταρλέτων καὶ σταρίσκων, ἡ τρομερὴ ἀπήχηση τοῦ χιοῦμορ, τοῦ χαβαλέ, τοῦ καλαμπουριοῦ κλπ., παραδοσιακὰ στὴν ἐλληνικὴ κοινωνία, ἀρὰ καὶ στὸ θεατρικὸ κοινὸ καὶ φυσικὰ ἡ διακαης ἐπιθυμία τῶν θεατρικῶν ἐπιχειρηματιῶν γιὰ βεβαιότητα/ἐξασφάλιση πώλησης εἰσιτηρίων (γιὰ ἐλαχιστοποίηση τοῦ ρίσκου μὲ ἄλλα λόγια).

Πρακτικὰ αὐτὴ ἡ τάση, ἔχει σὰν ἀποτέλεσμα τὴν παραγωγὴ παραστάσεων ὅπου ἐμφανίζονται ρόλοι καρικατοῦρες, τύποι, ἀποστασιοποιημένες/χλευαστικὲς/ κριτικὲς ἐρμηνεῖες σὲ ρόλους ἢ ἔργα ἀκατάλληλα –κατὰ μίαν ἄποψη – διᾶ τοῦτο. Θέτοντὰς τὸ διαφορετικὰ, τὸ ἀποτέλεσμα εἶναι ἐρμηνευτικὲς ἀποδόσεις τῶν κειμένων μὲ τρόπο μὴ ἀρμοστὸ κατὰ μία αἰσθητικὴ ἀποψη κὶ οὗχὶ ἰδιαίτερα «παιδεμένες» ἀπὸ πλευρὰς ἡθοποιῶν. Μολονότι, βεβαίως, μπορεῖ κανεῖς νὰ τὸ ἀποδώσει σὲ σκηνοθετικὴ ἐπιλογή, τὸ παιχνιδάκι μὲ το κοινὸ, ὁ ἀνευ τέλους χαβαλὲς ἐπὶ σκηνὴς, τὸ τράβηγμα ἀστείων ἀπ΄τὰ μαλλιά, οἱ ἀβανταδόρικες παύσεις, τὰ νεύματα, ὁ ἐλαφρὺς τόνος κ.α. εἶναι συχνὰ περισσότερο στρατηγικὲς ἐπιλογὲς μάρκετιγκ καὶ ὅχι καλλιτεχνικὴς ἄποψης, καθῶς καὶ πραγμάτωσης καὶ ἐξαργύρωσης «περσόνων» ἡθοποιῶν που ἐμπορευματοποιοὺν ἔναν τύπο, κάνοντας τὸ γνωστὸ νούμερὸ τοὺς στὴν σκηνὴ -νούμερο γιὰ τὸ ὁποῖο ἀλίμονο, ἔχουν κοπιάσει, ἀλλὰ που συνήθως παραβιάζει τὴν οὑσιαστικὴ διαδρομὴ ἐνὸς ρόλου, περιορίζοντὰς τὸν σὲ προσαρμογὴ στὸν τάδε τύπο.

Στὰ τρία μέρη αὐτοῦ τοῦ ἀρθρου, θὰ ἐπιχειρηθεῖ ἡ πλαισίωση αὐτοῦ τοῦ φαινομένου τῆς νεοεπιθεωρησιακής τάσης καὶ ἡ θεματοποῖηση τοῦ, περισσότερο μὲ στὸχο τὴν νομιμοποίηση τοῦ στὸ διάλογο, παρὰ την κριτικῆ ἀποτίμησὴ τοῦ.

Ὀρίζοντας τὶς ἔννοιες:

Κωμωδία κατά Ἀριστοτέλη: «Ἡ δὲ κωμῳδία ἐστὶν ὥσπερ εἴπομεν μίμησις φαυλοτέρων μέν, οὐ μέντοι κατὰ πᾶσαν κακίαν, ἀλλὰ τοῦ αἰσχροῦ ἐστι τὸ γελοῖον μόριον. τὸ γὰρ γελοῖόν ἐστιν ἁμάρτημά τι καὶ αἶσχος ἀνώδυνον καὶ οὐ φθαρτικόν, οἷον εὐθὺς τὸ γελοῖον πρόσωπον αἰσχρόν τι καὶ διεστραμμένον ἄνευ ὀδύνης.» Ἀριστοτέλους Ποιητικὴ

ἀπόδοση: «Η κωμωδία, όπως το έχουμε ήδη πει, είναι μίμηση ανθρώπων χειρότερων από τον μέσο όρο των συνηθισμένων καθημερινών ανθρώπων, όχι όμως εν σχέσει με κάθε είδος κακίας, αλλά μόνο εν σχέσει με την ασχήμια, της οποίας μέρος είναι καθετί που, ως καταγέλαστο, προκαλεί το γέλιο. Ό,τι, πράγματι, προκαλεί το γέλιο είναι μια λαθεμένη συμπεριφορά ή μια ασχήμια που δεν προξενεί πόνο ή βλάβη· μια κωμική μάσκα, επιπαραδείγματι, είναι άσχημη ή αποτροπιαστική χωρίς να προξενεί πόνο.» Μετάφραση: Δ. Λυπουρλὴς

Κωμωδία: Ὁποιοδήποτε ἐργο ἐχει σκοπὸ νὰ διασκεδάσει μέσω χιούμορ, καὶ οἱ θεματικὲς ὑποδιαιρέσεις τῆς.

Μαύρη κωμωδία: Προσέγγιση σκοτεινῶν θεμάτων ὅπως ὁ θάνατος, ἡ αὐτοκτονὶα, ἡ ἀσθένεια κλπ, μὲ παιγνιῶδη διάθεση καὶ χιούμορ.

Ἐπιθεώρηση: μικτὸ (αλλὰ νόμιμο) εἰδος νεοελληνικοῦ θεάτρου σὲ ἀρθρωτὴ μορφὴ που συνδυάζει χορὸ, μουσικὴ, σάτιρα, πρόζα μονόλογο, διάλογο, αυτοσχεδιασμὸ, γκάγκ, χονδροειδὲς χιούμορ, τραγούδι με παιγνιῶδη διάθεση καὶ ἀλληλεπίδραση μὲ τὸ κοινὸ, γύρω ἀπὸ ένα κεντρικὸ ἄξονα θεματολογίας τῆς ἐπικαιρότητας.

Νεοεπιθεωρησιακὴ τάση: Ἡ τάση μετατροπῆς δραματικῶν ἔργων σὲ μαύρες κωμωδίες ἢ ἡ διαχείριση ἐνὸς θεατρικοῦ ἔργου χρήσῃ ἐπιθεωρησιακῶν στοιχεῖων, κυρίως τῆς χλευαστικῆς διάθεσης, τῆς ὑπερβολῆς, τῆς παιγνιώδους ἀπόδοσης, τοῦ σχολίου καὶ τὸ σπάσιμο τοῦ τέταρτου τοίχου μὲ ἢ χωρίς αὐτοσχεδιασμὸ.

Νέα ἐπιθεώρηση: Ἔργα που ἔχουν συγκεκριμένο σενάριο μὲ ἀρχὴ μέση καὶ τέλος, συνήθως ἐνὸς ἢ δύο συγγραφέων, που χρησιμοποιοῦν τὸ εὐφυολόγημα, τὸ γκάγκ, τὸ σχόλιο, τὴν πρόζα καὶ τὸν μονόλογο γύρω ἀπὸ θέματα που περισσότερο ἄπτονται τῆς κοινωνικῆς πραγματικότητας καὶ ἐπικαιρότητας, παρά τῆς πολιτικῆς. Χαρακτηριστικό εἶναι ὅτι, μολονότι ὑπάρχει ἡ διάτρηση τοῦ τέταρτου τοίχου διὰ αὐτοσχεδιασμοῦ, εἶναι χαρακτηριστικὰ μικρότερη ἀπὸ τὴν παραδοσιακὴ ἐπιθεώρηση. Πρόκειται στὴν οὑσία γιὰ πραγμάτευση ἔργου μὲ «ἐλαφρότερο» σημειολογικὸ κώδικα.

Νέα κωμωδία: Καταχρηστικὸς ὅρος, που μιμειται τὸν θεματικὸ διαχωρισμὸ παλαιὰς καὶ νέας κωμωδίας στὴν ἀρχαιότητα, γιὰ νὰ δηλώσει σήμερα, τὸν νέο τύπο χιουμοριστικοῦ θεάματος ὁπως διαμορφῶθηκε ἀπὸ τὴν ἐκπαίδευση τοῦ κοινοῦ στὴν τηλεοπτικὴ καὶ κυρίως ἰντερνετικὴ ἐποχὴ, που σὲ σχέση μὲ τὴν παλαιότερη κωμωδία καταστάσεων καὶ γραμμικῆς δομῆς, χαρακτηρίζεται ἀπὸ ταχύτητα, θραυσματικότητα, ἀλλεπάλληλα γκάγκ, καταιγισμὸ, pastiche, αὐτοσχεδιασμὸ, εὐφυολογημα, «χαβαλὲ», διάδραση καὶ φόρμες stand up comedy.

Στὰ παραπάνω ἀξίζει νὰ σημειωθεῖ ὅτι τὸ εἴδος τῆς ἐπιθεώρησης εἶναι τὸ πιὸ δυσπροσαρμοστικὸ στὴν παντοδυναμία τοῦ σκηνοθέτη, μὲ τὴν νέα κωμωδία καὶ τὴν νεοεπιθεωρησιακὴ τάση (ὅταν προέρχεται ἀπὸ βεντετισμὸ) νὰ ἀκολουθοῦν.

Ἀναπόφευκτα, πρέπει νὰ γίνει λόγος περὶ ἐπιθεώρησης, γιὰ τῆς ἀνάγκες τῆς παρούσας συζήτησης. Πρόκειται γιὰ ἔνα εἴδος που μοιάζει νὰ μετουσιώνει τὸ εὔθυμο πνεύμα τοῦ θεάτρου σκιῶν σὲ ἔνα συνολικότερο θέαμα, εἴς βάρος ὅμως τῆς δομῆς καὶ τῆς συνοχῆς. Περισσότερο ἔνα συνονθύλευμα ἀπὸ νούμερα , ἔχει χαρακτηριστεῖ ὡς τολμηρὴ, ἀπείθαρχη, ἀναρχικὴ στὴν σκηνοθεσία, δυσκολοκυβέρνητη, χοντροκομένη, σαρκαστικὴ, πάσχουσα ἀπὸ δυσαρμονία, μηδενισμὸ καὶ χαβαλὲ. Θὰ ἔλεγε κανεῖς ὅτι πρόκειται γιὰ ἔνα εἶδος, που παρὰ τὶς ὅποιες ἀντιρρήσεις στὴν αἰσθητικὴ τοῦ ἀξία, προσομοιάζει τὸν νεοελληνικὸ χαρακτήρα συμπεριλαμβανομένης τῆς βαναυσότητας καὶ τῆς ἐπιτήδευσῆς του.

Πάντοτε σημείο ἐπικαιρότητας, μιὰς καὶ προέρχεται ἀπὸ ὁμιλοῦσα μίμηση ἐφημερίδας, ἡ ἐπιθεώρηση, ὁμοιάζει μὲ ἔνα ἱδιότυπο news feed τῆς ἐποχῆς, τὸ ὁποῖο, ὁ ὁποιοσδῆποτε ἔχει παρασυρθεῖ ἀπὸ τὴν ροὴ νέων κάποιου κοινωνικοῦ μέσου δικτύωσης, γνωρίζει τὴν ὑπουλη σαγηνευτικότητα.

Ἡ ἐπιθεώρηση λοιπὸν, ἀπὸ τὸ παρεξηγημένο εἴδος τοῦ Φῶτου Πολίτη (ὁ ὁποῖος ἧταν ἐνεργὸς πολέμιὸς τῆς, μὲ μεστῆ καὶ ὁρθὴ ἐπιχειρηματολογία περὶ τοῦ ποιον τῆς καὶ τῆς κάκιστης αἰσθητικῆς τῆς ἀξίας), ἀναδείχθηκε γιὰ τὶς πολλαπλὲς ἀρετὲς τῆς ὁπως ἠ δημιουργικότητα, ἡ σύνθεση, ἡ ἀντιστασιακότητα – ἱδιαίτερα τὴν ματαπολεμικὴ περίοδο καὶ τὴν περίοδο τῆς δικτατορὶας-, ἐνῶ ἀναγνωρίστηκε γιὰ τὴν προπαγανδιστικὴ της ἀξία, τὴν ὁποῖα μάλιστα ἡ πάλαι ποτὲ ἀριστερὰ ἔσπευσε νὰ εναγκαλιστεῖ.

Τὸ βασικότερο ὅμως συστατικὸ τῆς ἐπιθεώρησης ἧταν καὶ παραμένει τὸ στοιχεῖο τῆς διασκέδασης. Μέσα ἀπὸ ένα πρίσμα ἐλαφρότητας, κάθε ζήτημα ἔρχεται στὰ μέτρα τῆς ὁμήγυρης, ὅπως σὲ ἔνα καπηλειὸ τρόπον τινὰ, καὶ γίνεται ἀφορμὴ για χιοῦμορ. Ἀσφαλῶς αὐτὴ ἡ λειτουργία – τουλάχιστὸν σὲ ψυχολογικὸ ἐπίπεδο – μπορεῖ νὰ εἶναι ἔνας εὐγενὴς μηχανισμὸς ἐπιβίωσης καὶ διαχείρισης τῆς πραγματικότητας. Γίνεται ὅμως πιὰ προβληματικῆ καὶ βλαπτικὴ γιὰ τὸ κοινωνικὸ, πνευματικὸ καὶ αἰσθητικὸ συλλογικὸ ἐπίπεδο, ὅταν ὑποσκελίζει ἄλλες μορφὲς πλαισίωσης καὶ διαχείρισης τοῦ καθημερινοῦ βιωματικοῦ φαινομένου (τῆς καθημερινῆς ζῶσας ἐμπειρίας δηλαδῆ).

ce9dceb5cebf-ceb5cf80ceb9ceb8ceb5cf89cf81ceb7cf83ceb9ceb1cebae1bdb420ce94ceb9cebacf84ceb1cf84cebfcf81ceafceb1202

Ἁς μὴν λησμονεῖται, πῶς στὴν κλασσικὴ Ἑλλάδα, γιὰ κάθε μία κωμωδὶα, ἀντιστοιχούσαν τρεῖς τραγωδίες. Ἔτσι στο θέατρο διδάσκονταν τρία παραδείγματα «πράξεως σπουδαῖας καὶ τελεῖας » καὶ σὰν μὲτρο σύγκρισης καὶ ἀποσυμπίεση ἔνα «φαύλο, αἰσχρὸ καὶ γελοῖο». Τὸ ἀποτέλεσμα ἧταν νὰ τοποθετεῖται τὸ κοινὸ τοῦ ἀρχαίου Θεάτρου στὸ μέσον ἢ στὴν ὁρθῆ στάθμη ἐνὸς ἡθικοῦ φάσματος πρὸς τὸ εὐ πολιτεύεσθαι καὶ εὐ κοινωνεὶν, που ἔδειχνε καὶ κινητοποιοῦσε πρὸς τὸ ἱδανικὸν χῶρὶς νὰ ἀπελπίζει, ἀλλὰ ἀντίθετα ἀντιδιαστέλλοντας τὴν τιποτένια ποταπότητα τῶν μικροπροβλημάτων καὶ τῶν καμωμάτων τῆς καθημερινότητας τῆς ἀγοράς. Ἀν ἀπὸ αὐτὸ τὸ φάσμα ἀφαιρεθεῖ ὁ τραγικὸς πόλος τοῦ ἰδεαλιστικοῦ προβληματισμοῦ, μένει μονάχα ἔνα ἐφήμερο, δύσμορφο καὶ δυσαρμονικὸ αἴσθημα ὑπεροχῆς, ποὺ δὲν ὁδηγεῖ ἀσφαλῶς στὴν μεσότητα ἀλλὰ στὴν ἀμετροέπεια.

Λόγω τῆς φυσιολογικῆς δημοφιλίας που ἔχουν τὰ εὔπεπτα, εὐχάριστα, διασκεδαστικὰ μὰ καὶ κατανοητὰ θέματα καὶ φόρμες τῆς ἐπιθεώρησης σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν μεσοαστικὴ ἱκανοποίση τοῦ τύπου «ἡ κυρία τάδε πάει καὶ στὸ θέατρο» καὶ «ἄχ, ξέρεις, εἴδα τὴν δεῖνα ἡθοποιὸ στὸ θέατρο καὶ ἧταν καταπληκτικὴ», τὸ κατατρεγμένο καὶ παρεξηγημένο ἐκεῖνο εἴδος ἄρχισε νὰ πολλαπλασιάζεται καὶ νὰ ἐπεκτείνεται σὰν ζιζάνιο, νὰ μολύνει τοῦς δημιουργοῦς σὰν μάστιγα καὶ νὰ πνίγει τὰ ἄλλα εἴδη σὰν κισσὸς ἢ παράσιτο.

Χονδροειδῆ ἀστεῖα καὶ ὑπερβολικοὶ τύποι βρίσκουν τὸν δρόμο τοῦς στὴν σκηνὴ καὶ ἐπιβραβεύονται ἀπὸ τὸ πρόσκαιρο γέλιο τοῦ φιλοθεάμονος κοινοῦ, σὲ ἔργα ἀνυπόπτως ἐπιθεωρησιακὰ . «Ψημένοι» καὶ ἀναγνωρισμένοι ἡθοποιοὶ, ἐξαργυρῶνουν τὴν σκηνικὴ τοῦς ἄνεση καὶ τὴν ἀναγνωρισιμότητὰ τοὺς, ζωντανεύοντας εὔθυμα τὰ πάσης φύσεως θεάματα που συμμετέχουν. Ἀσφαλῶς ἡ στάση αὐτὴ τῶν καλλιτεχνῶν, εἰδικὰ στὶς περιπτώσεις που παρεισφρέει σὲ σκηνὲς δραματικῶν ἔργων, μισεύει τὴν ὁλοκληρωτικὴ καλλιτεχνικὴ μεταμόρφωση καὶ ἀπόδοση του ρόλου (για τὸν ἡθοποιὸ) καὶ τῆς σκηνὴς (για τὸν σκηνοθέτη). Πρίν ὅμως σπεύσει κανεῖς νὰ ἐπιρρίψει εὐθύνες στοὺς καλλιτέχνες ἢ καὶ τοὺς δαιμονοποιημένους, σὲ ἀργυραμοιβούς, θεατρώνηδες, πρέπει νὰ ἀναγνωρισθεῖ καὶ νὰ σημειωθεῖ πῶς τοῦτη ἡ τάση ἔχει νὰ κάνει μὲ τὴν γενικότερη ἀντίληψη τοῦ θεατρικοῦ φαινομένου καὶ τῆς ὑποκριτικὴς ἵκανότητας απὸ τὸ κοινὸ καὶ τὸ γενικότερο συλλογικὸ φαντασιακὸ.

Ὁ ἡθοποιὸς, εἶναι ἔνα λεπτεπίλεπτο, τρυφερὸ πλάσμα ποὺ μεταμορφώνεται ἐπενδύοντας τὴν ψυχὴ τοῦ (γιὰ ὁσο τῆν ἔχει), προκειμένου νὰ παρουσιάσει μιὰν κατάσταση ὁντολογικὴς ὑπαρξης (τρόπου ὕπαρξης δηλαδὴ) σύμφωνης μὲ τὸ κεῖμενο τοῦ ἔργου, τὸ περιεχόμενο τῆς ψυχῆς του καὶ τὸ ὅραμα τοῦ σκηνοθέτη.

Ὅταν αὐτὴ ἡ ἱκανότητα δὲν γίνεταὶ ἀντιληπτὴ καὶ δὲν μπορεῖ νὰ πλαισιωθεῖ διανοητικὰ καὶ ἄντιληπτικὰ ἄπὸ τὸ κοινὸ ὡς τέτοια (ἵσως λόγω ἑγγύτητας μὲ τοῦς ὑποκριτὲς ἀλλὰ ἔλλειψης τριβῆς μὲ τὸ θεατρικὸ συμβὰν), ὁ ἡθοποιὸς ὑποβιβάζεται σὲ ἔνα σύνολο νούμερων, σὲ καμώματα καὶ νάζια, σὲ μιὰ περσόνα ἢ μιὰ καρικατοῦρα, μὲ βαση τὴν πιὸ ἀναγνωρίσιμη καὶ ἀποδεκτὴ ἐκδοχὴ του. Μιλῶντας μὲ ὅρους ἀγορὰς, αὐτὸ, μεταβάλλει ριζικὰ τὴν διαδρομὴ ἐπιβίωσης ἔνὸς ἡθοποιοῦ καλλιτέχνη, ὁ ὁποίος ἀναγκάζεται, κομμάτι, κομμάτι νὰ παγιοποιεῖται καὶ νὰ ἀρτηριοσκληρήνει σὲ μόνο ἔνα κανάλι ἔκφρασης, χάνοντας τεράστιο κομμάτι ἀπὸ τὴν πρόκληση, τὸ ένδιαφέρον καὶ τὴν αἰσθητικὴ, ψυχολαξευτικὴ καὶ ἐκπαιδευτικὴ ἱδιότητα τοῦ μέσου.

Καὶ δὲν σημαίνεται πῶς μὲ τὸ νάζι, τὸ κάμωμα ἢ καὶ τὴν μανιέρα δεν μπορεῖ κανεῖς νὰ φτάσει σὲ πυκνώσεις, ψυχοβαρομετρικὰ ὑψηλὰ ἢ χαμηλὰ καὶ μεγάλες στιγμὲς – ἄλλωστὲ τὸ ἐξομολογητικό θέατρο τῶν ἀρίστων ψυχῶν εἶναι ἔνα ἱδανικὸ Θέατρο. Τὸ γενικότερο, ὅμως, ἀντιληπτικὸ σύνολο τοῦ κοινοῦ, τὸ ὁποίο βιώνοντας ἀθλιες ψυχοδιανοητικὲς κοινωνικὲς, οικονομικοπολιτικὲς καὶ ἐκπαιδευτικὲς συγκυρίες ψάχνει γνῶριμες σανίδες σωτηρίας γιὰ νὰ δεῖ μιὰ ναρκισσιστικὴ προβολὴ του στὴν σκηνὴ, ἔναν εὐσεβὴ πόθο, ἔναν γνώριμο-ἄγνωστο γείτονα τῆς διπλανὴς πόρτας, ἔναν παλιάτσο, καραγκιόζη ἢ σαλτιμπάγκο, μεταμορφώνει τὴν ἀναγνωρίσιμη, ἐπιτυχημένη καὶ εὔπεπτη πλευρὰ-περσόνα ἐνὸς ἡθοποιοῦ-περφόρμερ, σὲ ἵδια φυλακὴ.

Ἡ ἀνάλυση ὅμως γιὰ τὴν φύση καὶ τὶς αἰτίες τῆς στάσης αὐτῆς τοῦ κοινοῦ καὶ γιὰ τὴν ἀληλλεπίδρασὴ της μὲ τὴν νέα κωμωδία.

συνεχίζεται τὸ ἐπόμενο δεκαἡμερο

Κήρυξ ἐπιφυλλίδι

8/05/2018

Φωτογραφικό υλικό

Ενισχύστε την “Κulturosupa” με μία δωρεά στο PayPal !

9 Μαΐου 2018 0 comment 3010 προβολές

Θεατρικά (Κουλτουρο) Βραβεία Θεσσαλονίκης

Τη μνήμη της αξέχαστης Ζωής Λάσκαρη τιμούν τα 8α Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης 2018.

από Kulturosupa 9 Μαΐου 2018

από Kulturosupa

«Την εσπέραν του Σαββάτου 20 Ιουνίου, στην φαντασμαγορικήν χοροεσπερίδα εις τα Αστέρια της Γλυφάδας, εξελέγη Σταρ Ελλάς 1959 η 18ετις δεσποινίς Ζωίτσα Κουρούκλη με το ψευδώνυμον Αμαρυλλίς, υπό τας επευφημίας του πλήθους που είχε κατακλύσει το κέντρον», κατά την εφημερίδα «Απογευματινή» της εποχής… Κάπως έτσι άρχισαν όλα για την 18χρονη δεσποινίδα Ζωίτσα… και το πανέμορφο κορίτσι από τη Θεσσαλονίκη, πέρα από τον τίτλο ομορφιάς, έμελλε να κερδίσει τις καρδιές του κόσμου και να διαγράψει μια πορεία που απέδειξε ότι ο τίτλος «σταρ Ελλάς» ήταν τελικά… προφητικός! Γιατί στην περίπτωσή της ο όρος «σταρ» δικαιώθηκε στον απόλυτο βαθμό. Και όχι με τα σύγχρονα τερτίπια του «σταρ σύστεμ», αλλά επειδή ανήκε σε εκείνη την ευλογημένη ράτσα των λίγων και εκλεκτών που γεννιούνται με αστέρι… που η παρουσία τους και μόνο εκπέμπει λάμψη στο χώρο, λες και ξάφνου άναψε προβολέας… που η γοη τεία τους στην οθόνη ή στη σκηνή δεν αφήνει το βλέμμα να ξεμακρύνει από πάνω τους, σκιάζοντας οτιδήποτε άλλο…

cea4ceb720cebccebdceaecebcceb720cf84ceb7cf8220ceb1cebeceadcf87ceb1cf83cf84ceb7cf8220ce96cf89ceaecf8220ce9bceaccf83cebaceb1cf81ceb720cf84ceb9cebccebfcf8dcebd20cf84ceb1208ceb120ce98ce92ce98-1

Ναι, το 1944 γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη ένα αυθεντικό αστέρι, η Ζωή Κουρούκλη… που πολύ γρήγορα θα άφηνε λαμπρό αποτύπωμα στο καλλιτεχνικό στερέωμα, με το όνομα Ζωή Λάσκαρη και «νονό» τον Γιάννη Δαλιανίδη, προκειμένου να μη τη συγχέουν με την συνονόματη ξαδέλφη της τραγουδίστρια. Όπου ο «νονός» με την κοινή καταγωγή, αλλά και ο τίτλος ομορφιάς, έπαιξαν καταλυτικό ρόλο για το ξεκίνημα, καθώς ο Γ. Δαλιανίδης την επέλεξε ως πρωταγωνίστρια στη δραματική ταινία «Κατήφορος» το 1961, συστήνοντας στο κοινό ένα πανέμορφο και συνάμα ταλαντούχο πλάσμα. Η μεγάλη επιτυχία της ταινίας, καθιέρωσε με το «καλημέρα» τη νεαρή Ζωή Λάσκαρη ως σημαντική πρωταγωνίστρια, οδηγώντας την στην πόρτα της μεγαλύτερης κινηματογραφικής εταιρείας στην Ελλάδα, που δεν ήταν άλλη από τη Φίνος Φιλμ. Για να ξεκινήσει μια καριέρα θεαματική και η ανάδειξή της ως ένα από τα πλέον εμπορικά ονόματα, δίπλα σε αυτά της Βουγιουκλάκη και Καρέζη.

Με μεγάλες κινηματογραφικές επιτυχίες, από κοινωνικό δράμα και κωμωδία μέχρι τα εμβληματικά μιούζικαλ του Γ. Δαλιανίδη, όλο αυτό που σήμερα αποκαλούμε «χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου». Στην οποία η Ζωή ή σωστότερα «Ζωίτσα» για το συνάφι της, έγραψε το όνομά της ομοίως με χρυσά γράμματα, σημαδεύοντας κάποιες από τις πιο αγαπημένες ταινίες του ’60 και ‘70… που καθώς περνούν μέσω της τηλεόρασης διαχρονικά από γενιά σε γενιά, κρατούν πάντα ζωντανή τη θύμηση μιας εποχής γεμάτης χρώμα, ανεμελιά και όνειρα, και το πρότυπο ενός κοριτσιού δροσερού, δυναμικού και μοιραίου που έκαιγε αντρικές καρδιές στο διάβα της και όχι μόνο στην οθόνη… «Μερικοί το προτιμούν κρύο», «Νόμος 4000», «Κορίτσια για φίλημα», «Στεφανία», «Οι θαλασσιές οι χάντρες», «Μια κυρία στα μπουζούκια», «Μαριχουάνα στοπ», μερικές από τις ταινίες που έχουν λατρέψει από την γιαγιά μέχρι την εγγονή, γνωρίζοντας αυτολεξεί κάθε ατάκα και κάθε διάλογο από την αρχή μέχρι τους τίτλους τέλους… Και απολαμβάνοντας θαρρείς με τρόπο μαγικό, κάθε επανάληψη εδώ και χρόνια της πιο λαμπερής παρέας που πέρασε από την οθόνη, με τη Ζωίτσα, τον Κ. Βουτσά, τη Ρ. Βλαχοπούλου, τη Μ. Καραγιάννη, τον Α. Αλεξανδράκη, τον Ν. Ηλιόπουλο, τη Μ. Χρονοπούλου, τον Ν. Κούρκουλο… Αστέρια αυτόφωτα σε μια εποχή αθωότητας, με ορδές θαυμαστών να παραληρούν…

Κάπου εκεί, το 1966, επιχειρεί και την πρώτη της θεατρική εμφάνιση στην Κύπρο, με ελληνικό και ξένο ρεπερτόριο, ενώ το 1970 ανεβαίνει σε αθηναϊκή σκηνή με το έργο «Μαριχουάνα στοπ» του Γ. Δαλιανίδη για να ακολουθήσει η τεράστια επιτυχία «Εραστές του ονείρου» με τον Τόλη Βοσκόπουλο, που άφησε εποχή… Στη συνέχεια προσανατολίζεται σε κλασικές επιλογές του διεθνούς ρεπερτορίου, ανεβάζοντας μεταξύ άλλων «Ξυπόλητη στο πάρκο», «Η κυρία του Μαξίμ», «Οι άντρες προτιμούν τις ξανθές», «Μις Πέπσι» κ.α. Το 1990 ο Μίνως Βολανάκης τη σκηνοθετεί στην μεγάλη θεατρική επιτυχία «Καινούργια σελίδα» του Ν. Σάιμον, ενώ το 1994 ο Ανδρέας Βουτσινάς στο «Ορφέας στον Άδη» του Τ. Ουίλιαμς σε συνεργασία με το ΚΘΒΕ, με το οποίο επίσης συνεργάστηκε για την παράσταση «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ» του Ε. Άλμπι. Ανάμεσα στις ποιοτικές θεατρικές δουλειές της συγκαταλέγονται παραστάσεις όπως «Τρεις ψηλές γυναίκες» (Άλμπι), «Τρωάδες» (Ευριπίδη), «Το μακρύ ταξίδι μιας μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα» (Ο’ Νηλ), «Ευαίσθητη ισορροπία» (Άλμπι), «Διαμάντια και μπλουζ» (Αναγνωστάκη), «Ρόουζ» (Σέρμαν), «Ωραία χρόνια» (Πίντερ) κλπ. έχοντας συνεργαστεί με κορυφαίους σκηνοθέτες σαν τον Μ. Κακογιάννη, Μ. Βολανάκη, Α. Βουτσινά, Σ. Φασουλή, Α. Σαπίρο, Γ. Ρεμούνδο, Κ. Μπάκα κ.α.

Όσο για την προσωπική ζωή μιας αυθεντικής σταρ, δεν θα μπορούσε να αφήσει ασυγκίνητα τα Μέσα, που ασχολήθηκαν με τις σχέσεις της, το γάμο της με τον Α. Λυκουρέζο, τις δύο κόρες της Μάρθα από προηγούμενο γάμο και Μαρία Ελένη, την ενασχόλησή της με τα κοινά ως δημοτική σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων, καθότι ως ανήσυχο και ευρύ πνεύμα, πέρα από καλλιτέχνις, την διέκρινε παράλληλα ιδιαίτερη κοινωνική ευαισθησία και συχνά εξέφραζε άποψη για τα πράγματα χωρίς φόβο και πάθος. Άλλωστε όσοι την γνώρισαν από κοντά, μιλούν με θαυμασμό για τη ντομπροσύνη, την αυθεντικότητα, τη γενναιοδωρία ενός πλάσματος χαρισματικού, που ήξερε να εκτιμά τη φιλία και τον «λόγο» όσο λίγοι… και κατάφερε να συνδυάσει μαγικά, το πρότυπο ενός σαγηνευτικού θηλυκού με την ευθύτητα που διαθέτει ένα «αντράκι»…

Όταν στις 18 Αυγούστου 2017, το λαμπερό της άστρο έσβησε απρόσμενα για να μετοικήσει εκεί όπου ανήκε, σαν να λιγόστεψε το φως ολόγυρα και σαν να πένθησε μαζί με τους αγαπημένους της μια ολόκληρη γενιά που μοιράστηκε μαζί της στιγμές αξιολάτρευτες της νιότης…

Τη μνήμη της σπουδαίας πρωταγωνίστριας στην κατηγορία των αυθεντικών αστεριών, και συνάμα ενός υπέροχου ανθρώπου, τιμούν με συγκίνηση τα Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης και ευχαριστούν θερμά την οικογένειά της που θα παραστεί για την απονομή του τιμητικού βραβείου.

Κείμενο Πίτσα Στασινοπούλου

Φωτογραφικό υλικό

Ενισχύστε την “Κulturosupa” με μία δωρεά στο PayPal !

9 Μαΐου 2018 0 comment 7832 προβολές

Έργα & Παραστάσεις (δελτία τύπου)

Δευτέρες της Τέχνης στο ΑΠΘ – «Απόψε: Λόλα Μπλάου» του Γκέοργκ Κράισλερ

από Kulturosupa 9 Μαΐου 2018

από Kulturosupa

Μετά από έναν κύκλο επιτυχημένων παραστάσεων στην Αθήνα, την Πάτρα και τη Θεσσαλονίκη, η θεατρική παράσταση «Απόψε: Λόλα Μπλάου» θα παρουσιαστεί την Πέμπτη 17 Μαΐου 2018 και ώρα 21:00, στην Αίθουσα Τελετών του ΑΠΘ, στο πλαίσιο της σειράς πολιτιστικών εκδηλώσεων του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης «Δευτέρες της Τέχνης στο ΑΠΘ».

Πρόκειται για την καυστική σάτιρα του διάσημου Αυστριακού καμπαρετίστα Γκέοργκ Κράισλερ, γραμμένη το 1971, που αποτελεί ένα εξαιρετικό μιούζικαλ-όχημα για μία ηθοποιό/τραγουδίστρια, καθώς η ιστορία ξεδιπλώνεται μέσα από 20 τραγούδια τύπου καμπαρέ, διαφορετικού ύφους και ευρείας γκάμας που εκτείνεται από τη δεξιοτεχνική κωμωδία έως την τραγωδία.

Μέσα από τραγούδια, τραχιά αστεία και πολιτικά σκετς, το έργο του Κράισλερ διηγείται την ιστορία της Βιεννέζας, εβραϊκής καταγωγής τραγουδίστριας, Λόλα Μπλάου, που ξεκινά την καριέρα της στη Βιέννη το 1938, λίγο πριν την προσάρτηση της Αυστρίας στο Γ΄ Ράιχ. Παρακολουθούμε τη διαδρομή της από την Ελβετία μέχρι την Αμερική, όπου και θα κατακτήσει το όνειρο μιας λαμπρής καριέρας αλλά και θα συνειδητοποιήσει την ψευδαίσθηση του αμερικανικού ονείρου, και στη συνέχεια, τη συντετριμμένη επιστροφή της στη μεταπολεμική Βιέννη, όπου και θα διαπιστώσει ότι, δυστυχώς, οι άνθρωποι, μετά τον πόλεμο, δεν έχουν αλλάξει καθόλου.

Ο MichaelSeibel, σκηνοθέτης της παράστασης, σημειώνει: «η σκηνοθετική προσέγγιση συνδέει το περιεχόμενο του θεατρικού έργου με τα κοινωνικά δεδομένα του κόσμου μας σήμερα, ενός κόσμου, στον οποίο και πάλι υπάρχουν άνθρωποι-θύματα της προσφυγιάς που πρέπει να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους. Και πάλι οι ίδιοι λόγοι υπαγορεύουν σήμερα αυτές τις καταστάσεις, όπως και τότε. Πόλεμοι και διωγμοί εξαιτίας διαφορετικών αντιλήψεων και θεωρήσεων για τη ζωή, τη θρησκεία και τον πολιτισμό. […] Η καλλιτεχνική όμως μεταφορά του έργου αυτού στη σκηνή προϋποθέτει πάνω από όλα μία πρωταγωνίστρια, η οποία να είναι σε θέση, χάρη στις τραγουδιστικές, χορευτικές και υποκριτικές δεξιότητές της να υποδυθεί σε όλο το εύρος τον ρόλο της Λόλα Μπλάου. Με την Κατερίνα Γιαμαλή η παράσταση αυτή διαθέτει μία ηθοποιό, η οποία ανταποκρίνεται στο έπακρο στις καλλιτεχνικές απαιτήσεις του έργου».

Συντελεστές

Μετάφραση: Κοραλία Σωτηριάδου

Απόδοση στίχων τραγουδιών: Κατερίνα Γιαμαλή – Κοραλία Σωτηριάδου

Σκηνοθεσία: Michael Seibel

Σκηνικά – Κοστούμια: Λαμπρινή Καρδαρά

Επιμέλεια κίνησης: Όλγα Σπυράκη

Φωτισμοί: Αντώνης Παναγιωτόπουλος

Video: Χρήστος Καρτέρης

Επί σκηνής:

Λόλα Μπλάου: Κατερίνα Γιαμαλή

Πιάνο: Τάσος Σπηλιωτόπουλος

Για την παρακολούθηση της παράστασης, απαιτείται η επίδειξη πρόσκλησης δωρεάν εισόδου. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να προμηθεύονται τις προσκλήσεις δωρεάν εισόδου από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων του ΑΠΘ, από την Πέμπτη 10 Μαΐου έως και την Πέμπτη 17 Μαΐου 2018 και ώρες 9:00-14:00. Πληροφορίες: Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων του ΑΠΘ, τηλ. 2310 991313, 2310 991334

Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας, καταρχήν για τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας του ΑΠΘ.

Φωτογραφικό υλικό

Ενισχύστε την “Κulturosupa” με μία δωρεά στο PayPal !

9 Μαΐου 2018 0 comment 1317 προβολές

Έργα & Παραστάσεις (δελτία τύπου)

Οι πρώτοι σταθμοί της καλοκαιρινής περιοδείας του «ΜΑΜΜΑ ΜΙΑ!»

από Kulturosupa 9 Μαΐου 2018

από Kulturosupa

Των Benny Andersson, Bjorn Ulvaeus & Catherine Johnson

Απόδοση κειμένου-στίχων-σκηνοθεσία: Θέμις Μαρσέλλου

MAMMAMIA! πώς ν’ αντισταθώ… ΞΑΝΑ!

Το «ΜΑΜΜΑ ΜΙΑ!» των ΑΒΒΑ, ένα από τα πιο επιτυχημένα και δημοφιλή μιούζικαλ όλων των εποχών σε ολόκληρο τον κόσμο, έρχεται μετά από ειδική άδεια των δημιουργών στη «χώρα» του και… για πρώτη φορά, «μιλάει» ελληνικά!

Τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Donna, ερμηνεύει η Δέσποινα Βανδή, μπαίνοντας, για πρώτη φορά, στο χώρο του μιούζικαλ.

Το απολαυστικό μιούζικαλ που έσπασε ταμεία για 2 χρόνια σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, τώρα σε περιοδεία από την 1η Ιουλίου 2018, σε ανοιχτά θέατρα σε όλη την Ελλάδα, σε μια υπερπαραγωγή από την εταιρεία «Θέαμα Ακροπόλ», με 30μελή θίασο και ζωντανή ορχήστρα, σε σκηνοθεσία-απόδοση κειμένου και στίχων της Θέμιδας Μαρσέλλου.

Η ιστορία ξεκινάει όταν η κόρη της Donna, Sophie αναζητά τον πραγματικό της πατέρα για να τον καλέσει στο γάμο της. Τι θα συμβεί όταν αντί για έναν, ανακαλύψει τρεις υπέροχους μπαμπάδες; Η Donna δεν έχει ιδέα για όλα αυτά και η περιπέτεια αρχίζει!

Η συνέχεια επί σκηνής…!

Ταυτότητα Παράστασης:

Μουσική – στίχοι: Benny Andersson, Bjorn Ulvaeus

Κείμενο: Catherine ohnson

Σκηνοθεσία – Απόδοση κειμένου και στίχων: Θέμις Μαρσέλλου

Μουσική Διεύθυνση – Διδασκαλία Ορχήστρας: Ηλίας Καλούδης

Χορογραφίες: Άννα Αθανασιάδη

Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης

Κοστούμια: Παναγιώτα Κοκκορού

Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος

Video design – προβολές: Κάρολος Πορφύρης

Φωνητική Διδασκαλία: Δημήτρης Μπουζάνης

Οργάνωση Παραγωγής: Ντόρα Βαλσαμάκη

Πρωταγωνιστούν

ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΒΑΝΔΗ

Άκης Σακελλαρίου, Αλέξανδρος Μπουρδούμης, Αργύρης Αγγέλου, Μπέττυ Μαγγίρα, Μαριέλλα Σαββίδου, Εύα Τσάχρα και ο Άρης Μακρής.

Παίζουν:

Βασίλης Αξιώτης, Μαρία Βασιλάτου, Μάριος Χατζηαντώνη, Μανώλης Θεοδωράκης, Μάριος Μαριόλος, Ιουλίτα Μωσαίδου, Νάντια Τόλιου, Θοδωρής Γιαννόπουλος, Ελένη Δήμου, Γιάννης Λάφης, Γιώργος Μαρτίνος, Μαρία Μέντζα, Ντόρα Γκέγκα και η Θέμις Μαρσέλλου.

Ορχήστρα:

Διεύθυνση Ορχήστρας – Πιάνο: Ηλίας Καλούδης

Γιώργος Κονής, Νικόλας Wastor, Χρήστος Γκάτσος, Γιώργος Κατσαμάκης, Κώστας Αρσένης, Γιώργος Μούρτος

Παραγωγή: Θέαμα Ακροπόλ

Επικοινωνία: Μαρκέλλα Καζαμία/ReactCommunications, 6946507792

Διάρκεια: 140’

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑΣ:

ΠΡΕΜΙΕΡΑ: 1 ΙΟΥΛΙΟΥ, ΤΟΠΟΣ ΤΕΧΝΩΝ ΧΩΡΑ – ΥΠΑΤΗ ΛΑΜΙΑΣ

2 ΙΟΥΛΙΟΥ, ΑΝΟΙΧΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑΝΝΙΤΣΩΝ, ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ

3 ΙΟΥΛΙΟΥ, ΠΑΡΚΟ ΑΛΤΙΝΑΛΜΑΖΗ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ

4 ΙΟΥΛΙΟΥ, ΑΝΟΙΧΤΟ ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΤΕΙ, ΣΕΡΡΕΣ

5 ΙΟΥΛΙΟΥ, ΘΕΑΤΡΟ ΓΑΒΑΛΙΩΤΙΣΣΑΣ, ΕΔΕΣΣΑ

6 ΙΟΥΛΙΟΥ, ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΣΟΥΣ ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ, ΒΕΡΟΙΑ

ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ:

KΥΡΙΑΚΗ 8 ΙΟΥΛΙΟΥ, ΘΕΑΤΡΟ «ΑΛΙΚΗ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ», ΒΡΙΛΗΣΣΙΑ

ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΘΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΟΥΝ ΟΙ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑΣ

Προπώληση εισιτηρίων:

http://tickets.mammamiagreece.gr

https://www.viva.gr/tickets/theater/periodeia/mamma-mia/

Απολαύστε 10 ολόκληρα λεπτά από το ξεσηκωτικό φινάλε.

Στην αρχή είναι η υπόκλιση και επιστρέφουν με τραγούδια για να ξεσηκώσουν όλο το θέατρο…

-Είδαμε βαθμολογήσαμε με 7 & Σχολιάζουμε εδώ

————————————————

Φωτογραφικό υλικό

Ενισχύστε την “Κulturosupa” με μία δωρεά στο PayPal !

9 Μαΐου 2018 0 comment 2422 προβολές

Είδαμε και Σχολιάζουμε

Διαμάντι σπάνιας αξίας η παράσταση «Οι Δούλες» από το Θέατρο Τέχνης! Είδαμε και σχολιάζουμε.

από Kulturosupa 9 Μαΐου 2018

από Kulturosupa

Παρά τον αναμφισβήτητο πλούτο της ελληνικής γλώσσας, είναι φορές που μοιάζει ανεπαρκής για να αποδώσει συμβάντα και συναισθήματα σε όλη τους την έκταση. Που όσο κι αν παιδεύεσαι ψάχνοντας κοσμητικά επίθετα, αδυνατείς να περιγράψεις με ακρίβεια ένα ζωντανό βίωμα ικανό να καθηλώνει και τελικά εκπίπτεις σε έναν… φιλολογούντα πλεονασμό. Γιατί πώς να μεταφέρεις με γραπτό λόγο το μέγεθος και την ένταση αυτού που συνεπήρε την ψυχή, το μυαλό, τις αισθήσεις σε μια παράσταση; Που δεν ήταν άλλη από την παράσταση «Οι Δούλες» του Ζαν Ζενέ από το Θέατρο Τέχνης και σε σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη, εισπράττοντάς την ως ακριβό δώρο στο θέατρο Αθήναιον…

Το εμβληματικό έργο του Ζενέ με πληθώρα ανεβασμάτων σε ποικίλες εκδοχές, πραγματεύεται σε πρώτο επίπεδο τη ζωή δύο υπηρετριών και την ιδιαίτερη σχέση τους με την κυρία. Μια ζωή ασφυκτικά κλεισμένη σε ταπεινή σοφίτα χωρίς προοπτική διαφυγής, και μια σχέση ποτισμένη «ταξικό» μίσος, ωστόσο καλυμμένο με τα δέοντα προσχήματα. Μόνη διέξοδος από την ασφυξία για τις δύο αδελφές- δούλες, η καταφυγή σε φαντασιώσεις με μορφή «θεατρικού παιχνιδιού», υποδυόμενες την κυρία και σκηνοθετώντας τον θάνατό της. Ένα παιχνίδι, που πέρα από φυγή, τους δίνει τη δυνατότητα να εκτονώνουν το καταπιεσμένο μίσος για μια κυρία που καλύπτει με μανδύα «φιλανθρωπίας» ή «νοιαξίματος» τη βαθιά ταπείνωση στην οποία τις υποβάλλει, άλλοτε απροκάλυπτα κι άλλοτε ύπουλα… Μέχρι που κάποια στιγμή και αφού έχουν προηγηθεί μια αφελής ενέργεια της δούλας καθώς και αποτυχημένες προσπάθειες να τη δηλητηριάσουν, στο επικίνδυνο «παιχνίδι» τους θα χαθούν τα όρια μεταξύ φαντασίωσης και πραγματικότητας και αυτό θα αποβεί μοιραίο για τις ίδιες…

ce94cebfcf8dcebbceb5cf8220ce96ceb5cebdcead20ce98ceadceb1cf84cf81cebf20cea4ceadcf87cebdceb7cf82

Στην συναρπαστική παράσταση που αγγίζει καταλυτικά (+), το σπουδαίο έργο του Ζενέ, αποτέλεσε προφανώς τα δυνατά σαν ατσάλι θεμέλια για ένα οικοδόμημα αξιοθαύμαστο. Άλλωστε το γεγονός των συνεχών ανεβασμάτων εδώ και 50 χρόνια αφότου γράφηκε, το καθιστά κλασικό αποδεικνύοντας τη διαχρονική δύναμη του περιεχομένου. Εντοπισμένη στην έξοχη αλληγορία που μεταφέρει μια μυθοπλασία αριστοτεχνικά δομημένη, όπου οι εκπρόσωποι δύο αντίπαλων τάξεων αποδίδουν συμβολικά και άκρως θεατρικά μέσα από εμπνευσμένη πλοκή, τις περίεργες σχέσεις εξάρτησης μεταξύ υποταγής και εξουσίας… Από τη μια, η ανώτερη τάξη της κυρίας ως σύμβολο εξουσιαστή με ποικίλα πρόσωπα, άλλοτε να χαϊδεύει εκμαυλίζοντας κι άλλοτε να υποτιμά ταπεινώνοντας, προκειμένου να διατηρεί τον έλεγχο των υποταγμένων με τη μέθοδο του «καρώτου και μαστίγιου»… Και από την άλλη, η κατώτερη τάξη των (υπο)δούλων με ευρύ κοινωνικό συμβολισμό και ζωές στριμωγμένες αναπόδραστα σε άθλιες σοφίτες, ωστόσο εξαρτημένοι από τους αφέντες και με σταθερό μίσος που ποτέ δεν θα καταφέρουν να πάρουν τη θέση τους… επιλέγοντας εδώ τις ψευδαισθήσεις και ένα σκηνοθετημένο «παιχνίδι» μέχρι τελικής πτώσης, ως φυγή από την ασφυκτική πραγματικότητα που πονά… Ένα έξοχο έργο βαθιά αλληγορικό, με ευφάνταστη πλοκή, ελκυστικούς χαρακτήρες, ποιητικότατο λόγο, από τα διαμάντια της παγκόσμιας δραματουργίας.

Το οποίο η σκηνοθέτιδα Μαριάννα Κάλμπαρη προσέγγισε με τρόπο υποδειγματικό για το μέγεθός του, καταφέρνοντας να μας συνεπάρει. Με μια άκρως εμπνευσμένη και ταυτόχρονα απέριττη σκηνοθετική γραμμή, που χωρίς εντυπωσιασμούς στόχευσε καίρια στην καρδιά της ουσίας, αναδεικνύοντας με εξαιρετικούς συμβολισμούς και θεατρικότητα τον πυρήνα του έργου. Όπου το κυρίαρχο συγγραφικό εύρημα του «θεατρικού παιχνιδιού» των δύο Δούλων, πυροδότησε τη σκηνοθετική φαντασία και όλη η σκηνική δράση στηρίχθηκε σε αυτό, δοσμένο με ευρηματικότητα, εύστοχες λεπτομέρειες, θαυμάσια αισθητική… κάπως σαν μια «παράσταση μέσα στην παράσταση», με συμβολικό φόντο τα χαρακτηριστικά φώτα από καθρέφτη θεατρικού μακιγιάζ, με φροντιστές σκηνής να επιμελούνται κάθε τόσο τις αλλαγές του «σκηνικού» από την «παράσταση- φαντασίωση» της Κλερ και της Σολάνζ, με αναγγελίες από μικροφώνου κομβικών σημείων της πλοκής, δίνοντας την αίσθηση ενός «επαγγελματικά» σκηνοθετημένου παιχνιδιού. Πέραν αυτής της εμπνευσμένης και άψογα υλοποιημένης κεντρικής ιδέας, διάσπαρτα ευφάνταστα ευρήματα συνέβαλαν στη θεατρικότητα, την ατμόσφαιρα, τη σκηνική οικονομία, την απόδοση συμβολισμών σε σχέση με τη διαφορά των τάξεων και την ανάδειξη ευρύτατης γκάμας συναισθημάτων, που κυμάνθηκαν μεταξύ τρυφερότητας, συγκίνησης, σκληρότητας, απόγνωσης, μίσους, φόβου… Πληθώρα έντονων συναισθημάτων, συχνά με «υπαινικτική» λεπτοδουλεμένη σημειολογία- ειδικότερα στη σκηνή της συνύπαρξης των δύο Δούλων με την κυρία- προσέδωσαν επιπλέον δύναμη και θεατρική γοητεία σε ένα άψογο αισθητικά και λειτουργικά αποτέλεσμα, με ολοκάθαρο σκηνοθετικό όραμα και σαφή ταυτότητα, που επιπλέον οδήγησε σε ένα καταπληκτικής δύναμης φινάλε…

Ωστόσο τίποτα δεν θα ήταν ίδιο, αν δεν υπήρχαν οι «στυλοβάτες» της παράστασης, ήτοι οι ερμηνείες των τριών ηθοποιών, εκ των οποίων οι πρωταγωνιστικές των δύο Δούλων καθήλωσαν και νιώθουμε την ανάγκη να υποκλιθούμε. Διότι σπάνια συναντάς τόση υποκριτική ωριμότητα και τόση αρτιότητα στην τελευταία λεπτομέρεια, σε σημείο να συγκινείσαι όχι απαραίτητα από τον ρόλο και τα λόγια του, όσο από την αξιοσύνη και την ιερή προσήλωση αυθεντικών καλλιτεχνών. Τόσο η Κάτια Γέρου – Σολάνζ, με προσωπικό στίγμα χαρακτηρισμένο από υπέροχη θεατρικότητα και συνδυασμό εκφραστικότητας, αθωότητας, έντονου συναισθηματισμού, τραγικότητας, όσο και η Κωνσταντίνα Τάκαλου – Κλερ, με αφοπλιστική ερμηνεία δουλεμένη μέχρι την πιο αδιόρατη έκφραση/ κίνηση και απόδοση ενός οριακά εκρηκτικού ψυχικού κόσμου, παλλόμενου από τον κυνισμό μέχρι τη συντριβή, παρέδωσαν μαθήματα υποκριτικής υψηλού επιπέδου και κατόπιν τούτου τα λόγια περιττεύουν! Πειστικότατη επίσης η Μαριάννα Κάλμπαρη– εδώ ως ηθοποιός στον περιορισμένης έκτασης αλλά εμβληματικό ρόλο της κυρίας, τον οποίο υποδύθηκε εξαιρετικά και εν μέρει ως «σουρεαλιστικό» στερεότυπο της τάξης της στα όρια της καρικατούρας, με τη δέουσα υπεροψία, αυταρχισμό, ειρωνεία, αλλοπρόσαλλες αντιδράσεις ή επίδειξη υποκριτικής γενναιοδωρίας…

ce94cebfcf8dcebbceb5cf8220ce96ceb5cebdcead20ce98ceadceb1cf84cf81cebf20cea4ceadcf87cebdceb7cf82-1

Σπουδαίο κεφάλαιο στο εγχείρημα η άριστα επιλεγμένη μουσική και ηχητική κάλυψη της παράστασης, που πιο ατμοσφαιρικά δεν θα μπορούσαν να υποστηρίξουν το κλίμα, ενώ το μουσικό κομμάτι του φινάλε που συνοδεύει την αποχώρηση των θεατών, αφήνει βαθιά χαραγμένη αίσθηση που σε ακολουθεί για πολύ… Ευφυέστατο το μίνιμαλ σκηνικό με σύγχρονη αισθητική, εύστοχο συμβολισμό, έντονη «θεατρική σημειολογία» που υπηρέτησε άψογα τις σκηνοθετικές απαιτήσεις… εξαιρετικά τα κοστούμια με φροντισμένες λεπτομέρειες και ενδεικτικά αξεσουάρ, αναδεικνύοντας ξεκάθαρα τους χαρακτήρες… υπέροχοι οι φωτισμοί με τις διακυμάνσεις τους, συνέβαλαν σε μεγάλο βαθμό όχι μόνο στη δημιουργία ατμόσφαιρας- συχνά «σκοτεινής», αλλά με τον τρόπο τους και στην απόδοση των συμβολισμών.

Κάτι ελάχιστο που θα παρατηρούσαμε (–) αφορά στον μονόλογο της Σολάνζ λίγο πριν το φινάλε, που παρότι άρτια ερμηνευμένος και με πλεονάζον συναίσθημα από την Κ. Γέρου, θεωρούμε ότι ελαφρώς «πλατείασε», τραβώντας σε μάκρος και δημιουργώντας στο εν λόγω σημείο μια μικρή κοιλιά, που αν είχε κάπως συντομευθεί, ίσως κέρδιζε περισσότερο με πιο «συμπυκνωμένη» δύναμη. Μιλώντας πάντα για το ελάχιστο και με υποκειμενικό κριτήριο…

Εν κατακλείδι (=) ο αρχικός φόβος της γράφουσας επαληθεύτηκε… οι μεγαλόστομες λέξεις τελικά καταλήγουν σε ένα φορτωμένο κείμενο που αδυνατεί να αποδώσει μια φορτισμένη αίσθηση… αυτήν που θα κουβαλάμε για καιρό από μια παράσταση- διαμάντι, ικανή να θυμίζει σε καιρούς καλλιτεχνικών εκπτώσεων «τί εστί Θεατρική Τέχνη»… ΕΥΓΕ! Είναι αυτονόητο ότι θεωρούμε «επιτακτική ανάγκη» την επανάληψη της παράστασης στη Θεσσαλονίκη…

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ:

7,4 ΣΤΑ 10

Για τη παράσταση διαβάστε ΕΔΩ

—————–

Τα 8α Θεατρικά (Κουλτουρο) Βραβεία Θεσσαλονίκης 2018 θα πραγματοποιηθούν τη Τρίτη 22 Μαίου 2018, Θέατρο Κολοσσαίον, ώρα 21:00 – Είσοδος ελεύθερη.

———————-

Φωτογραφικό υλικό

Ενισχύστε την “Κulturosupa” με μία δωρεά στο PayPal !

9 Μαΐου 2018 0 comment 4977 προβολές

1
…
1.468
1.469
1.470
1.471
1.472
…
1.921

Τι κρατάμε από τη 15η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου (θα’ ναι άραγε η τελευταία;). Γράφει η Μαρία Διαμαντοπούλου.

Φωτογραφικό υλικό

Γίνε εσύ αυτός που θα απονέμει τα Βραβεία Κοινού στα 8α ΘΒΘ [Διαγωνισμός – Δες πως]

Φωτογραφικό υλικό

Οι «Βάτραχοι» του Αριστοφάνη σε καλοκαιρινή περιοδεία. Πρόγραμμα παραστάσεων σε όλη την Ελλάδα.

Φωτογραφικό υλικό

Μη χάσετε «Το Μόνον Της Ζωής Του Ταξείδιον» με τη συγκλονιστική Ι. Παππά στο θέατρο Αυλαία 14-17 Μαίου.

Φωτογραφικό υλικό

Ο «Αγαμέμνων» του Αισχύλου στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου 6 και 7 Ιουλίου

Φωτογραφικό υλικό

Νεο-επιθεωρησιακή Δικτατορία (Μέρος Ι). Γράφει ο ηθοποιός Δημήτρης Χατζηθεοδοσίου.

Φωτογραφικό υλικό

Τη μνήμη της αξέχαστης Ζωής Λάσκαρη τιμούν τα 8α Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης 2018.

Φωτογραφικό υλικό

Δευτέρες της Τέχνης στο ΑΠΘ – «Απόψε: Λόλα Μπλάου» του Γκέοργκ Κράισλερ

Φωτογραφικό υλικό

Οι πρώτοι σταθμοί της καλοκαιρινής περιοδείας του «ΜΑΜΜΑ ΜΙΑ!»

Φωτογραφικό υλικό

Διαμάντι σπάνιας αξίας η παράσταση «Οι Δούλες» από το Θέατρο Τέχνης! Είδαμε και σχολιάζουμε.

Φωτογραφικό υλικό

Δημοφιλέστερα άρθρα

Τελευταία άρθρα