Δεν νομίζω πως υπάρχει πιο εύστοχος στίχος από αυτόν του Βιτσέντζου Κορνάρου, που να περιγράφει την εμφάνιση του Γιάννη Χαρούλη, στο fix factory of sound.
.
Έχουν περάσει 13 χρόνια από τότε που για πρώτη φορά ανέβηκε ο Χαρούλης στον Λυκαβηττό σε ένα αφιέρωμα για τον Ξυλούρη, κατ’ απαίτηση του Χρήστου Θηβαίου, και ομολογουμένως από εκείνη την στιγμή φάνηκε κάτι ιδιαίτερο πάνω του. Μία ιδιαίτερη φωνή με γνήσιο μέταλλο που στέκεται στιβαρή ακόμη και σε τραγούδια που έχουν ερμηνεύσει τεράστιοι τραγουδιστές από Καζαντζίδη μέχρι Ξυλούρη.
Όπως ήταν αναμενόμενο και αυτή η νύχτα του Χαρούλη στο fixήταν soldout κι αυτό άρχισε μάλιστα να φαίνεται ήδη από νωρίς στις 8 όπου οι πρώτοι ακροατές άρχισαν να σχηματίζουν ουρές έξω και σύντομα ο χώρος της μουσικής σκηνής κατακλύστηκε απ΄ όλων των ηλικιών. Αυτή άλλωστε είναι και η μαεστρία του, να κερδίζει τους πάντες όπως συνέβη και το βράδυ της Παρασκευής.
Τo τι συνέβη στη συνέχεια δεν περιγράφεται με λόγια, όσο κλισέ κι αν ακούγεται αυτό, μα ας κάνουμε μια προσπάθεια.
.
.
Γύρω στις 22.30 λοιπόν σείστηκε το μαγαζί με την εμφάνιση του Χαρούλη και ολόκληρης της καλοδουλεμένης του μπάντας, σαν να βρισκόμασταν σε ποδοσφαιρικό γήπεδο! Με τα τραγούδια “Τότε κι εγώ” και τις “μαγγανείες” του Θανάση άνοιξε το πρόγραμμα, μας καλωσόρισε πάντα με χαμόγελο και καλοσύνη και τα πράγματα πήραν το δρόμο τους…
.
Από την αρχή έβλεπες ένα δυναμικό κοινό και έναν εκρηκτικό Χαρούλη που άναβε φωτιές με το λαγούτο και τη φωνή του, παίζοντας και τραγουδώντας μαζί με τον κόσμο, ως είθισται, σε τραγούδια όπως η “πλύστρα του ουρανού”! Το εντυπωσιακό με τον Γιάννη είναι ο τρόπος ερμηνείας του. Χαμογελαστός και φιλικός όταν απευθύνεται στον κόσμο μα όταν τραγουδά θεριεύει, σαν να έχει “μία τίγρη μέσα του” καθώς λέει και ο Αποστολάκης. Συνηθίζεται μάλιστα να γράφεται για την επικοινωνία που έχει ο καλλιτέχνης με τον κόσμο μα αυτό που κάνει ο Χαρούλης, είναι φαινόμενο… Δεν ξεσηκώνει απλώς τους ακροατές του, μιλάει στις καρδιές τους γιατί πολύ απλά ο ίδιος δεν ενδιαφέρεται για τη δόξα και τα μεγάλα λόγια, έχει κλείσει μέσα του τον Γιάννη τον παλιότερων χρόνων και προχωράει γι’αυτό τον αγαπά κι ο κόσμος. “Του Λασιθιού η στράτα”, “της λήθης το πηγάδι”, “ο τρελός” και άλλα πολλά τραγούδια μας έκαναν να μην καταλάβουμε πότε τελείωσε το πρώτο μέρος.
.
Μετά το διάλειμμα (15’) o Χαρούλης εμφανίστηκε μόνος του αποδεικνύοντας πως ένα άτομο μπορεί να γεμίσει τη σκηνή και μόνο του μοιάζοντας με πολυμελή ορχήστρα! Καθιστός αυτή τη φορά “χτύπαε το λαγούτο σαν το’χε μαθημένο” με τραγούδια του Θανάση, του Σωκράτη και περάσματα από Παπάζογλου και πολλών ακόμη. Από τις πιο όμορφες μας χάρισε η ερμηνεία του στο τραγούδι “καίγομαι” του Ξαρχάκου! Τι να πεις βέβαια για τον Κωνσταντή Πιστιόλη; Παίζει όλων των ειδών τα πνευστά (γκάιντα, κλαρίνο, μελλόντικα, φλογέρα, τρομπέτα, didgeridooκ) , τραγουδά όπως στο “ποιος πλούσιος απέθανε” όλα μέσα στη δική του τρέλα! Συνολικά όμως όλη η ορχήστρα έκλεψε τις εντυπώσεις, καλοδουλεμένη και υψηλών προδιαγραφών το απέδειξε και σε ορχηστρικά κομμάτια, με τον Συνοδινό να παίζει ηλεκτρική κιθάρα και να τραγουδά, τον Πορφύρη στο τσέλο και φυσικά τον εκπληκτικό Τόλιο στα τύμπανα να σολάρει!
Κι αν όλα όσα έγιναν παραπάνω δεν σας πείθουν, τα λένε όλα τα 3 διαδοχικά encores!
.
Το πρόγραμμα κανονικά τελείωσε στη 1.23 μα το μαγαζί εξακολουθεί να σείεται και να καλεί πίσω τον Χαρούλη! Αρχικά a cappela με το “δε λες κουβέντα” στη συνέχεια με την “τίγρη” και τον “ερωτόκριτο”, και τέλος με τα μαλαματένια λόγια και τα “σύννεφα του γιαλού” με τον κόσμο εκστασιασμένο να συνεχίζει το ξέφρενο γλέντι ξεπερνώντας την πολύωρη ορθοστασία!
.
Συνοπτικά ο Χαρούλης αποτελεί ό,τι καλύτερο έχει να δείξει η νέα γενιά τραγουδιστών παρουσιάζοντας κάτι νεωτεριστικό. Καταφέρνει να συνδυάσει τα ριζίτικα, με τα έντεχνα ακόμη και λαϊκά τραγούδια με έναν ριζοσπαστικό ήχο, μία ροκ φόρμα θα λέγαμε μπλέκοντας το λαγούτο με την ηλεκτρική κιθάρα, το παραδοσιακό με το ροκ, γιατί άλλωστε και η παράδοση είναι ροκ ως γνήσια και ανεπιτήδευτη καθαρή και πηγαία!
Χορηγός επικοινωνίας 
Μαζί του:
Κωνσταντής Πιστιόλης/ πνευστά
Μιχάλης Πορφύρης/ τσέλο
Παύλος Συνοδινός/ ηλεκτρική κιθάρα
Πάνος Τόλιος/ τύμπανα
Ηχοληψία/ Γιάννης Παξεβάνης, Νίκος Κωνσταντάκης
Φωτογραφικό υλικό
