Πασχάλης ΤΣΑΡΟΥΧΑΣ και Νικόλας ΑΔΕΣΠΟΤΟΣ: Τούτοι κατάλαβαν το νόημα νωρίς! Βρεθήκαμε στη μουσική σκηνή ΣΦΙΓΓΑ και ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΜΕ.
Βρεθήκαμε στη μουσική σκηνή Σφίγγα στο κέντρο των Αθηνών, με σκοπό την ακρόαση/θέαση δύο καλλιτεχνών που ανέβηκαν στη σκηνή και προκαλούν από το κέντρο. Και αν και αργήσαμε να πάμε τουλάχιστον αποζημιωθήκαμε. Τον Πασχάλη Τσαρούχα τον έχουμε ξαναδεί στη σκηνή, αλλά ο Νικόλας ο Αδέσποτος αν και αδέσποτος, μας είχε διαφύγει (παρότι έχει κυκλοφορήσει και προσωπικές δουλειές και έχει και πολλές συνεργασίες).
Τούτοι κατάλαβαν το νόημα νωρίς και το λεγόμενο/γραφόμενο είναι για όσα ακούσαμε και νιώσαμε που μας οδήγησαν στη διαπίστωση ότι τούτοι εδώ οι καλλιτέχνες θέλησαν μια παρουσία ουσιαστική/ ψυχαγωγική και όχι διασκεδαστική. Τι ευκολότερο από το να υπάρχεις στη σκηνή χτυπώντας τα κύμβαλα, τι περισσότερο δύσκολο, να επιθυμείς να ερμηνεύσεις και να καταγραφείς στο έκαστο κοινό σου με ό,τι και οι ίδιοι αγαπούν. Και το κατόρθωσαν στο έπακρο, όχι μονάχα από την εξαιρετικά μελετημένη ροή του προγράμματος και των τραγουδιών που επέλεξαν (τα καλύτερα ακούσαμε),αλλά από τις ερμηνείες τους. Φιλόδοξες ερμηνείες που αναμετρήθηκαν με παρόν, παρελθόν και έδωσαν και μέλλον. Γιατί τουλάχιστον προσωπικά, θα θέλαμε να ξανακούσουμε Σταμάτη Κραουνάκη από τον Πασχάλη Τσαρούχα ή Μάνο Ελευθερίου από τον Νικόλα.
Και πάνω που είπαμε να αλαφρώσουμε από τα θεατρικά που μας κυνηγούν και τα κυνηγάμε ξαναπέσαμε στην παγίδα μιας μουσικοθεατρικής κατάστασης. Και πως αλλιώς βέβαια αφού στη σκηνή ήταν ο Πασχάλης Τσαρούχας που στα σίγουρα είναι ή καλύτερα ερμηνεύει ιδιαιτέρως εκφραστικά/πρόσωπο-φωνή. Και η αλήθεια είναι ότι τούτο το καλλιτέχνη τον παρακολουθούμε χρόνια, εκτός των άλλων και για ένα σοβαρό λόγο. Είναι από τους ανθρώπους που κυνηγά και διεκπεραιώνει όλα του τα ταλέντα. Ότι διέθετε ως ταλέντο (ηθοποιία, συγγραφή, μουσική) μέσα στα χρόνια τόλμησε και προσπάθησε να το κοινοποιήσει, να του δώσει φόρμα, σχήμα ή ήχο ανεξαρτήτως αποδοχής και αποτελέσματος. Προσωπικά αυτό το μοντέλο σκέψης και μας ταιριάζει και το εκτιμούμε. Ωστόσο απρόσμενα καλή σκηνική παρουσία εμφάνισε και ο Νικόλας ο Αδέσποτος που περισσότερο δεσποζόμενος, θεσπιζόμενος και μετρημένος ήταν (έντεχνα) παρά τα όσα θα ήθελε εκ προσφώνησης και ως αστειευόμενοι το λέμε, ορμώμενοι και από το χιούμορ του επί σκηνής, συν του γεγονότος ότι διαθέτει και φωνάρα/ταλεντάρα.
Και ακούσαμε τα καλύτερα σε μια αριστοτεχνική, μαστορική ροή με πολλές καλές διασκευές, καλό ήχο, καλό γκελ σκηνής και κοινού, απροσδόκητες ανατροπές και εναλλαγές τραγουδιών που παραπέμπουν στην γνώση ότι η καλή μουσική είναι μια και αδιαίρετη. Μάνος Ελευθερίου, Σταμάτης Κραουνάκης, αφοί Κατσιμίχα, Κώστας Τριπολίτης, Γιώργο Ζαμπέτα Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Γιάννη Πάριο και άλλους πολλούς καθώς και δικά τους τραγούδια μουσικά και στιχουργικά. Συν στα άνωθεν η συμπαθητική μουσική σκηνή Σφίγγα αλλά κυρίως η μπάντα τους/οι μουσικοί που βρισκόταν επί σκηνής!
Στο σύνολο εξαιρετικό πρόγραμμα, το συστήνουμε ανεπιφύλακτα για όσο προλαβαίνετε και θα ξαναπάμε και εμείς.
.
.
Μαζί τους, ο Μπάμπης Παναγιωτακόπουλος στα τύμπανα, ο Πέτρος Βασιλειάδης στο μπάσο, ο Γιάννης Ζερβός στην κιθάρα και τα φωνητικά και ο Ματί Παλαιολόγος στα πλήκτρα.
λ
Μπράβο σε όλους σας!
Φωτογραφικό υλικό
