Νύχτα «αθανασίας» χθες βράδυ με Χαρούλα Αλεξίου και Τάνια Τσανακλίδου στο Παλαι ντε Σπορ…
…πήγαμε, είδαμε, ακούσαμε και σχολιάζουμε…
“Λένε ότι ο χρόνος περνάει, οι άνθρωποι κουράζονται να ζουν αυτά που τους πληγώνουν.. Η σκηνή όμως δεν σε αφήνει ούτε να μεγαλώσεις, ούτε να ξεχάσεις…Κάθε φορά που είμαι εδώ τα γεννάω όλα από την αρχή. “τάδε έφη η Χαρούλα Αλεξίου στο Παλαι ντε Σπορ.
Χθες το βράδυ με τη Χαρούλα, με την αγαπημένη μας Τάνια Τσανακλίδου και τους Nouveau Sextet, καταφέραμε με τη βοήθεια τους να ξαναθυμηθούμε, να νιώσουμε, να συγκινηθούμε, να χαμογελάσουμε, να έρθουμε σε επαφή με τον εαυτό μας, να ονειρευτούμε και να ξαναγεννηθούμε….
Περάσαμε μέσα από κύματα, κάναμε το μηδέν μας άπειρο και χτίσαμε παλάτια δίπλα στη θάλασσα. Γιατί θέλει τρέλα η ζωή, αναγνωστόπουλο μου και νοστιμιά για να μπορέσεις να βρεις τις πόρτες του Παραδείσου. Τούτη η γη θέλει σπίρτο και φωτιά, να χαθείς μέσα σε ένα φλογερό flamenco, να απογειωθείς και από τη γη με το φως να ενωθείς. Μια φλέβα είναι η ζωή και χτυπά γρήγορα γι’ αυτό πρέπει να βάλεις ΨΥΧΗ και στον Έρωτα και στον θάνατο.
Ζήσε το ταξίδι Kulturosupaki μου, αυτό κάναμε εμείς χθες, το ζήσαμε γιατί ένα αστείο είναι η ζωή χωρίς πως και γιατί. Πήραμε μυρωδιά ότι ο καιρός είναι μαύρος μάγκας και μαύρο φίδι. Ακούσαμε την καρδιά μας και καταφέραμε να ξεγελάσουμε τον Άγιο Πέτρο. Ναι τα καταφέραμε, γιατί χθες ζήσαμε μια βραδιά ΑΘΑΝΑΣΙΑΣ.
Απελευθερωθήκαμε, γεμίσαμε όλη την ‘’κάμαρα’’ (το στάδιο) με ΑΓΑΠΗ και φτάσαμε στον Θεό. Η καρδιά μας, η τρελή με δύναμη και φωτιά έφτασε στην ανάσταση της. Αντέξαμε γιατί κλέψαμε χρώμα της φωτιάς και βρήκαμε χαμένους θησαυρούς . Χορέψαμε όλοι μαζί στον ρυθμό των ΘΕΛΩ μας.
Καταφέραμε μέσα σε ένα μινοράκι να ξεχάσουμε και να σπάσουμε ό,τι μας κρατάει δέσμιους, ξεφύγαμε από της παγκόσμιας λογικής τα πέντε μέτρα, νιώσαμε ελεύθεροι χωρίς ταυτότητα. Με τη μουσική, που είναι της ψυχής μας ο ήχος, κάναμε θαύματα.
Τα ζητήσαμε όλα από τη ζωή μας για να έχει ένα τόπο η καρδιά πριν να γεράσει, να μην είναι ένα κορμί στους πέντε ανέμους. Καήκαμε πάνω από τα χαμένα όνειρα μας που έγιναν στάχτες όταν η ελπίδα μας έχασε την ταυτότητα της. Καήκαμε για τον πόλεμο που όταν φουντώνει το αίμα που χάνεται δεν μετριέται. Καήκαμε για όλες τις λαχτάρες που έχουμε πάρει. Χαθήκαμε στα δίχτυα της απουσίας που ψάχνει να βρει το γιατί.
Δεν εγκαταλείψαμε όμως. Πήραμε την καρδιά μας, ένα παπάκι, τη σουλτάνα τη Φωφώ και πολλά τραγούδια για συντροφιά και φύγαμε μακριά, ζήσαμε έξω από τα μέτρα της λογική , της απώλειας και του πόνου. Καταφέραμε μέσα σε ρεφρέν τραγουδιών και στιχάκια της στιγμής να βρούμε την αγάπη. Καταφέραμε μέσα σε ένα ταγκό και ένα φιλί να κάνουμε πάλι όνειρα.
Βρήκαμε τους ανθρώπους μας που έχουν μπέσα, χαμόγελο και λόγια από χρυσάφι.
Ξημέρωσε και το φως έφτασε γιατί η φωτιά της ψυχής μας άγγιξε, γιατί μας έμεινε η ροκιά και η καρδιά από τη Συναυλία.
-Τι άλλο να σας πω για τη χθεσινή συναυλία αναγνωστόπουλα μου;
Τα είχε όλα.
Είχε τις απολαυστικές Τάνια Τσανακλίδου και Χαρούλα Αλεξίου, που για ακόμα μια φορά κατέθεσαν την ψυχούλα τους επί της σκηνής. Η αγάπη και η εκτίμηση που τρέφει η μια για την άλλη ήταν ολοφάνερη. Είδαμε δυο πολύ καλές φίλες που μας πρόσφεραν απλόχερα το ταλέντο τους. Η Χαρούλα έκανε ειδική μνεία και στον αγαπημένο φίλο της Αντώνη Βαρδή, που θα μείνει για πάντα μέσα στις καρδιές μας με τα υπέροχα τραγούδια του.
-Είχε υπέροχους φωτισμούς.
-Είχε καταπληκτικούς μουσικούς, τους Nouveau Sextet που μας ας ξετρέλαναν με τις μελωδίες τους. Ακούσαμε ελληνικά παραδοσιακά τραγούδια διασκευασμένα με τον δικό τους τρόπο. Ένα καινούργιο συγκρότημα, επίσημα ως μπάντα ενώθηκαν τον Μάρτιο του 2013, που έχει να δώσει πάρα πολλά.
Κυρίως όμως είχε το κοινό της Θεσσαλονίκης που υποδέχτηκε με πολλή ζεστασιά και αγάπη τις δυο καλλιτέχνιδες ζώντας τη συναυλία με όλο τους το είναι.
Είχε και μερικά αρνητικά βέβαια, κακός ήχος και ζέστη ταλαιπώρησαν για αρκετή ώρα όσους βρισκόμασταν ψηλά στις κερκίδες αλλά ευτυχώς διορθώθηκαν έγκαιρα..
Η δική σας,
Ζωούλα
Φωτογραφικό υλικό
