Να ‘ταν κι άλλο! 3ωρος χορταστικός Κωστής Μαραβέγιας χθες βράδυ στο Fix Factory of Sound. Πήγαμε, είδαμε, ακούσαμε, σχολιάζουμε…
-Γράφει η Ιωάννα Καμενίδου.
Αγαπημένοι και αγαπημένισσες, καλησπέρα!
Ελπίζω να είστε όλοι καλά και να απολαμβάνετε μια ήσυχη, ξεκούραστη Κυριακή. Εγώ πάλι ζω ακόμα στον απόηχο της χθεσινοβραδινής sold out συναυλίας των Maraveyas Ilegal και είμαι εδώ για να σας μεταφέρω το κλίμα, τον πανικό και την αγάπη που ζήσαμε στο Fix Factory of sound. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή λοιπόν.
Ελπίζω να είστε όλοι καλά και να απολαμβάνετε μια ήσυχη, ξεκούραστη Κυριακή. Εγώ πάλι ζω ακόμα στον απόηχο της χθεσινοβραδινής sold out συναυλίας των Maraveyas Ilegal και είμαι εδώ για να σας μεταφέρω το κλίμα, τον πανικό και την αγάπη που ζήσαμε στο Fix Factory of sound. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή λοιπόν.
Αγίου Βαλεντίνου εχθές, καρδούλες και έρωτες παντού και εγώ σαν καθαρόαιμο forever alone, επέλεξα να περάσω τη βραδιά με την κολλητή μου, στη συναυλία του αγαπημένου μου Κωστή Μαραβέγια.
Ήταν η 6η φορά που θα τον έβλεπα ζωντανά, αλλά η ανυπομονησία και η χαρά ήταν για άλλη μια φορά η ίδια.
Ήταν η 6η φορά που θα τον έβλεπα ζωντανά, αλλά η ανυπομονησία και η χαρά ήταν για άλλη μια φορά η ίδια.
Οι πόρτες άνοιγαν στις 21.00 και εμείς φτάσαμε εκεί στις 20.15. Ένας πανικός. Μεγάλη ουρά απ’έξω, με άτομα κυριολεκτικά όλων των ηλικιών, έφηβοι, φοιτητές και ενήλικες να περιμένουν για άλλη μια φορά μέσα στο κρύο, γεμάτοι χαρά και τσαχπινιά. (Τόσα ζευγάρια έχω να δω από τότε που ο Νώε γέμιζε την κιβωτό!)
Αν και παλιότερα οι συναυλίες του ξεκινούσαν στις 22.00, πλέον βγαίνει κατά τις 22.30, με τον κόσμο να τον καταχειροκροτεί και αυτός να τραγουδάει το «Μη τον ρωτάς τον ουρανό», του Χατζιδάκι.
Ευδιάθετος, γλυκύτατος και γεμάτος ευγνωμοσύνη για το κοινό που τον τίμησε για άλλη μια φορά με την παρουσία του, συνέχισε κανονικά τη ροή της συναυλίας, μέχρι που παρασύρθηκε από την ενέργεια του κόσμου και σταμάτησε να ακολουθεί τη setlist του.
Μας γνωστοποίησε ότι ποτέ δε βάζει συναυλία την επομένη από τη Θεσσαλονίκη, γιατί είναι πάντα κουρασμένος και ενθουσιασμένος με το κοινό της, που τόσο αγαπάει.
Τραγούδησε κομμάτια του από το 2007 μέχρι και σήμερα, αγαπημένα διασκευασμένα ελληνικά και ξένα τραγούδια, κάποια που είχε χρόνια να πει ζωντανά, κάποια που έγραψε για τη θεατρική παράσταση «Ο Φιλάργυρος» και από ένα σημείο και έπειτα, όπως κάνει συνήθως στη Θεσσαλονίκη, απλά ρωτούσε τον κόσμο και τραγουδούσε αυτά που του ζητούσαν.
Οι όμορφες στιγμές ήταν πολλές, όπως όταν ο κιθαρίστας Άγγελος Αγγελίδης ανέβηκε στον εξώστη και φωτισμένος έπαιζε από ψηλά, όταν μας έδωσε μια γεύση από τον καινούριο δίσκο που βγαίνει φέτος, όταν ο κόσμος έπεσε χαμηλά στο «Λόλα», αλλά και τα πειράγματα στην μπάντα του.
Δεν έλειψαν και τα απρόοπτα, με σημαντικότερο την έλλειψη του ακορντεόν. Δε θα κρύψω την απογοήτευσή μου, καθώς στο μυαλό μου ο Κωστής είναι άμεσα συνδεδεμένος με το ακορντεόν του, αλλά δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς. Χάλασε πριν τη συναυλία και δεν υπήρχε χρόνος να φτιαχτεί. Η μπάντα όμως και η όμορφη φωνή του Κωστή, κατάφεραν να σώσουν την απώλεια και να μας δώσουν ένα εξίσου όμορφο αποτέλεσμα.
Αν και στο προηγούμενο Live μου τραγούδησε χρόνια πολλά από τη σκηνή, οφείλω να πω ότι αντικειμενικά, η χθεσινή ήταν η καλύτερη μέχρι τώρα συναυλία του, η πιο άμεση και η πιο…μεγάλη σε διάρκεια!
3 συνεχόμενες ώρες έπαιξαν και τραγούδησαν, 3 συνεχόμενες ώρες δε βαρεθήκαμε λεπτό! Η συναυλία έκλεισε στις 01.30 περίπου, με το αγαπημένο «Δε σταματώ» και ο Κωστής ανανέωσε το ραντεβού του, με εμάς να περιμένουμε πως και πως πότε θα ξαναπέσουμε μαζί του χαμηλά…
Φωτογραφικό υλικό
