Μάθημα ζωής η συναυλία Μαρινέλλα – Κώστα Χατζή στο Βελλίδειο. Πήγαμε είδαμε ακούσαμε, σχολιάζουμε.
Κάποιες στιγμές νιώθεις ότι ο χρόνος σταματά και εσύ καθηλωμένος απολαμβάνεις τη στιγμή. Είναι εκείνες οι στιγμές που έρχεσαι αντιμέτωπος με τις ομορφιές της ζωής όπως όταν αντικρίζεις τον άνθρωπο σου και ενδόμυχα λες ευχαριστώ στην ίδια τη ζωή.
Μια τόσο μεγάλη στιγμή ζήσαμε χθες όσοι παραβρεθήκαμε στο Βελλίδειο στη συναυλία της Μαρινέλλας και του Κώστα Χατζή. 
Ο Κώστας Χατζής με την ευγένεια της ψυχής του σαν τρυφερός πατέρας μας ‘’πήρε από το χέρι’’ και με το χαμόγελο και την κιθάρα του μας είπε σκληρές αλήθειες για να μας αφυπνίσει από το λήθαργο της αδράνειας μας δείχνοντας τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε για να λεγόμαστε ΑΝΘΡΩΠΟΙ.
Συνοδοιπόρος του σε αυτό το μάθημα ζωής η κυρία Μαρινέλλα. Και τι να πει κανείς για τη Μαρινέλλα… Ένα εκτυφλωτικό φως που θέλεις όλη τη ώρα να το βλέπεις, ένα κοριτσάκι που είναι μέσα στο νάζι και στη φρεσκάδα. Ένα κορίτσι που μόλις πιάνει το μικρόφωνο στο χέρι του, βγαίνουν από το στοματάκι του όλα τα όμορφα ακούσματα αυτού του κόσμου. Μια πραγματική ερμηνεύτρια που καταφέρνει, να χορεύει, να τραγουδάει και να γαληνεύει την ψυχή σου ακαριαία.
Αυτοι οι ερμηνευτές που όπως φαίνεται αγαπιούνται βαθιά, ξεδίπλωσαν τις ψυχούλες τους επι σκηνης χθες βράδυ στο Βελλίδειο και μας κράτησαν μαγεμένους για σχεδόν τρεις ώρες απολαμβάνοντας τους να ειρηνεύουν τρεις αυτοί κύκλους τραγουδιών, πλεον ιστορικούς, το «Ρεσιτάλ», το «Ταμ-ταμ» και η «Συνάντηση», μαζι βέβαια με μια μοναδική ορχήστρα που απαρτιζόταν από σπουδαίους μουσικούς .
Ήταν πολύ όμορφο το γεγονός ότι σε μια σκηνή όπου συνήθως ξεδιπλώνονται ξύλινα και άηχα λόγια αυτή τη φορά έσκαγε σαν πυροτέχνημα η αλήθεια της ΖΩΗΣ.
Η αλήθεια είναι πικρή και οι άνθρωποι έχουν καρφί, αν καταφέρουμε όμως να γίνουμε και πάλι παιδιά θα μπορέσουμε να αποτινάξουμε τα βάσανα μας και με μια δρασκελιά θα φτάσουμε στου ουρανού την πόρτα.
Μόνο οι αλήτες και τα παιδιά είναι ευτυχισμένοι όμως αν πετάξουμε στον ουρανό τη χειροβομβίδα που έχουμε στο στήθος μας, την καρδιά μας , τότε θα εξαφανιστούν όλοι οι αρουραίοι της νύχτας και οι κουρσάροι που τη λεηλατούν με φωτιές. Τότε η καρδιά σαν καράβι σε παρθένο ταξίδι θα ματώσει τον ουρανό, θα πάρει το χιόνι από πάνω μας, θα τινάξει τη στάχτη από τη ζωή μας, θα φωτίσει την άβυσσο και θα αλλάξει του κόσμου η τάξη.
Όταν θα μιλάμε με το χρυσό πουλί, την καρδιά μας, κανείς δεν θα έχει εχθρούς και μίση και όλοι θα ζούμε σαν να είμαστε ίσοι. Μόνο με την αγάπη θα είμαστε όλοι φίλοι και αδερφοί στη γη, δεν θα υπάρχουν μικροί και μεγάλοι . Δεν θα σκύβουμε μπροστά στα όνειρα μας το κεφάλι. Δεν θα υπάρχουν σύνορα γιατί η αγάπη σύνορα δεν γνωρίζει.
Να θυμάστε αναγνωστόπουλα μου η αγάπη όλα τα υπομένει. Η αγάπη όλα τα ελπίζει, δίνει ζωή στην οικουμένη και η γη γυρίζει και η γη γυρίζει. Αρχή και τέλος η αγάπη δεν γνωρίζει. Οι δρόμοι είναι έρημοι όταν χάσουμε την αγάπη μας.
Μόνο όταν σταματήσουμε να είμαστε άνθρωποι απλοί θα πάρουμε πίσω τα όνειρα που μας έκλεψαν και θα ημερέψει η καρδία μας. Μόνο όταν σταματήσουμε να είμαστε απλοί άνθρωποι και γίνουμε καλοί θα μπορέσουμε να πάρουμε την μοίρα μας στα χέρια μας και να μην χαθεί η τύχη του κόσμου από αυτούς που τον κυβερνούν.
Πόσο επίκαιρα τραγούδια, πόσο διαχρονικά… Τελικά η μουσική είναι μια γλυκιά μάγισσα, μια πλανεύτρα που σε έλκει συνεχώς κοντά της. Σε έλκει να πιείς το νέκταρ της ζωής. Σε ωθεί να βγεις έξω από την πραγματικότητα , για να μπορέσεις να την δεις αντικειμενικά , να την νιώσεις , να την καταλάβεις και μετά να κάνεις το μεγάλο βήμα που τόσο καιρό δείλιαζες να κάνεις.
Να θυμάστε Kulturosupakia μου όλη η ζωή είναι υπόθεσις ΧΑΜΟΓΕΛΟ. Είμαστε όλοι μας φτωχοί. Γυμνοί γεννιόμαστε και δεν υπάρχει άλλο ρούχο από την ΑΓΑΠΗ. Εύκολη θα’ ναι η ζωή με ένα ΧΑΜΟΓΕΛΟ. Να θυμάστε πως ό,τι μας πληγώνει ή μας θαμπώνει αν το κοιτάξουμε από ψηλά θα μας φανεί τόσο ασήμαντο που στη στιγμή θα το ξεχάσουμε γιατί όταν κοιτάμε από ψηλά βλέπουμε τον κόσμο που είναι τόσο όμορφος σαν ζωγραφιά.
Η χθεσινή βραδιά ήταν πραγματικά μια απόλαυση. Ένα μάθημα ζωής.
Στο τέλος της συναυλίας μας ευχαρίστησαν και όλοι μαζί σηκωθήκαμε όρθιοι και τους χειροκροτούσαμε για την τόσο μαγευτική νύχτα που μας πρόσφεραν απλόχερα.
Η δική σας, Ζωούλα…
Φωτογραφικό υλικό
