Hallo μωρέ!!! Ο Γιώργος Μαζωνάκης στο Θέατρο Γης. Η «Κ» ήταν εκεί. [+photos]
Ανταπόκριση/Φωτογραφίες: Ευτυχία Πλαζουμίτη.
Hallo μωρέ!!!!, η φράση που ο Γιώργος Μαζωνάκης έλεγε συνέχεια. Μια φράση απλή, αλλά όλο ένταση. Ένταση από μουσική, από χορό, από την μαγεία που εκπέμπει το Θέατρο Γης. Τον απόλαυσα πραγματικά τον Γιώργο χτες [10/6/2016].
.
Ήθελα να πάω νωρίς στο Θέατρο γης. Πάντα το έχω σαν αρχή όταν θέλω να πάω κάπου, να πηγαίνω νωρίτερα. Βέβαια φαίνεται ότι τη συγκεκριμένη αρχή, την έχουν και άλλοι, μιας και μία ώρα νωρίτερα ο κόσμος που είχε μαζευτεί στο Θέατρο Γης ήταν απερίγραπτος. Μικροί και μεγάλοι. Μόνοι ή με παρέα.
9:00 το βράδυ και οι κερκίδες είχαν γεμίσει. Μέχρι και κάτω στο διάζωμα είχαν στρώσει κιλιμάκι κάποιοι και είχαν αράξει, με τις απαραίτητες φυσικά μπύρες και νερά.
10 παρά τη συναυλία άνοιξε η Μαλού. Μια δροσιά πραγματική μέσα στη ζέστη του καλοκαιριού. Με ένα απλό φορεματάκι ανέβηκε στη σκηνή και άρχισε να τραγουδάει. Ρεπερτόριο, από ροκ, σάλσα, ως και ρεμπέτικο. Απ όλα είχε από μπαξές. Ήταν όμως τόσο όμορφα δεμένα τα τραγούδια που δεν σου άφηνε περιθώριο να σκεφτείς τι ακούς. Απλώς τραγουδούσες μαζί της.
Και αφού μας αποχαιρέτησε χαμογελώντας, ήρθε στη σκηνή ο Μαζώ. Εκκεντρικό ντύσιμο, ένα παπούτσι με στρας που αντανακλούσε σε όλο το θέατρο θαρρείς και ένα διχτυωτό μπλουζάκι. «Hallo μωρέ»!!!!, η φράση που άκουγες σε όλη τη διάρκεια της συναυλίας, και ξεκίνησε.
Τον είχα δει και σε άλλες συναυλίες, αλλά αυτό πραγματικά ήταν το κάτι άλλο. Ίσως έφταιγε το καλοκαίρι, ίσως τα αστέρια ίσως και η μαγεία του Θεάτρου.
Ο Γιώργος αεικίνητος πάνω στη σκηνή, να τραγουδάει, να χορεύει, να μιλάει με τον κόσμο, να βγάζει selfi από τα κινητά των «πιστών» του φαν. Τράβηξε και μια τζούρα από το τσιγαράκι ενός θεατή και εκεί αναρωτιόμουν πόσο χαρούμενος θα ήταν αυτός/η που θα ήρθε τόσο κοντά του πια!!! Αξία που θα έχει αυτό το τσιγάρο.
Ρεπερτόριο και αυτός από τα δικά του τα καινούρια και τα παλιά μέχρι Δημητρίου, Καρρά, Παπάζογλου. Εκεί φυσικά που γινόταν ο καλός χαμός ήταν στα δικά του παλιά τραγούδια. Το «cucci φορεμα», «το μου λείπεις», «θελω να γυρίσω στα παλιά», γινόταν πανζουρλισμός. Φωνές, τσιρίδες, και τα κινητά ολονών να φωτίζουν και να γράφουν τη συναυλία.
Έφυγα από εκεί, δύσκολα μπορώ να πω…
Ήθελα να συνεχίσει και άλλο… Δεν μου έφτασε. Ίσως γιατί λίγο φαν, ίσως γιατί τελείωσε νωρίς… Περίπου στις 1, μας ευχαρίστησε και μας καληνύχτισε.
Πλούσιο φωτογραφικό υλικό από τη συναυλία ΕΔΩ
Φωτογραφικό υλικό
