Ενέργεια, συναίσθημα, ταλέντο στη κοινή συναυλία των Μάλαμα, Ιωαννίδη, Μπαλάφα. Είδαμε στο Φιξ & Σχολιάζουμε
Ενέργεια, συναίσθημα, ταλέντο! Τρεις λέξεις που θα μπορούσαν να περιγράψουν την κοινή συναυλία των Μάλαμα, Ιωαννίδη, Μπαλάφα στον ανοιχτό χώρο του Φιξ. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Στις 5 Ιουλίου αγαπημένοι καλλιτέχνες μοιράστηκαν τη σκηνή του FixFactoryofsound openair. Οι πόρτες άνοιξαν για το κοινό στις 17:00. Όπως ήταν αναμενόμενο ο κόσμος που εμφανίστηκε εκείνη την ώρα ήταν περιορισμένος λόγω της ζέστης και του προγράμματος που θα ξεκινούσε αρκετά αργότερα. Προς μεγάλη μου έκπληξη η συναυλία ξεκίνησε ακριβώς στις 18:35!
Πρώτοι στη σκηνή ανέβηκαν οι ταλαντούχοι ΛΑΡΓΚΟ. Ένα συγκρότημα σχετικά καινούριο που δεν έχει γίνει ακόμα γνωστό στο ευρύ κοινό, αλλά με πρόσφατη δυνατή παρουσία ειδικά στην πόλη μας.
Τα τραγούδια τους επηρεασμένα από τη βαλκανική, την ηπειρώτικη αλλά και τη ρεμπέτικη μουσική πάντρευαν αρμονικά παλιά και νέα ακούσματα. Το κοινό τους αγκάλιασε και ενθουσιάστηκε τόσο, που αψήφησε τη ζέστη κι άρχισε να χορεύει στους έθνικ ρυθμούς του συγκροτήματος.
Tη σκυτάλη πήρε αρμονικά ο Λεωνίδας Μπαλάφας ο οποίος συνέχισε να συνδέει το παρελθόν με το παρόν με έναν διαφορετικό τρόπο. Στην αρχή πιο συγκρατημένος τραγουδούσε πάντοτε παρέα με την κιθάρα του και τους μουσικούς του που τον ακολουθούν πιστά σε κάθε συναυλία. Καθώς η ώρα περνούσε ο Λεωνίδας έβρισκε όλο και περισσότερο το κέφι του και άρχιζε να αστειεύεται με το κοινό και να δημιουργεί σε όλους ευχάριστα συναισθήματα όπως πάντα. Φυσικά δεν παρέλειψε να τραγουδήσει μεγάλες του επιτυχίες όπως «Πυροσβεστήρας», «Ταξίδι για να σε βρω» και «Να στσθώ στα πόδια μου». Με το «Ρημαδιό» η εμφάνιση του ολοκληρώθηκε μετά από θερμή παράκληση του κοινού.
.
Μετά από διάλειμμα ενός τετάρτου (που χρησιμοποιήσαμε κυρίως για να μετριάσουμε την πολύωρη ορθοστασία) στη σκηνή ανέβηκε ο Αλκίνοος Ιωαννίδης πλαισιωμένος από τους μουσικούς του.
Γεμάτος ενέργεια και χιούμορ κράτησε ζωντανό το ενδιαφέρον του κοινού από την αρχή ως το τέλος της εμφάνισης του έχοντας για συνοδεία στα τραγούδια του μόνο έγχορδα μουσικά όργανα. Το δέσιμο του με τους μουσικούς του επί σκηνής ήταν φανερό και παρόλο που τα δυναμικά όργανα έλειπαν απο το σχήμα ο επαγγελματισμός τους κάλυπτε το κενό. Πέρα από τις γνώριμες επιτυχίες του, «Προσκυνητής», «Όνειρο ήτανε», «Θα ΄μαι κοντά σου», δεν έλειπαν από το πρόγραμμα τραγούδια από το νέο του δίσκο “Μικρή Βαλίτσα” αλλά και τραγούδια του Ορφέα Περιδη, ενός τραγουδοποιού που εκτιμάει και ήθελε να φέρει στην παρέα του.
.
.
Τέλος το παρόν έδωσε και ο Σωκράτης Μάλαμας ξεκινώντας με «Τα παιδιά μες στην πλατεία». Λιτός, πράος, χαμογελαστός και ευχάριστος όπως πάντα, συμπορεύτηκε με ένα σύνολο ταλαντούχων μουσικών να τον πλαισιώνει και πραγματοποίησε ένα μουσικό ταξίδι σε παλαιότερες και πιο πρόσφατες επιτυχίες που έχει αγαπήσει το κοινό του, το οποίο -πάντα πιστό- έσπευσε να μετακινηθεί όσο γίνεται πιο κοντά στη σκηνή για καλύτερη οπτική επικοινωνία με τον αγαπημένο τους καλλιτέχνη. Αρμονική όπως πάντα με τον αγαπημένο καλλιτέχνη η Λαμπρινή Καρακώστα εντυπωσίασε με τη γλυκύτατη χροιά της, η οποία αντέχει σε διαφορετικές και ποικίλες τονικές διαβαθμίσεις. Και μπορεί ο Σωκράτης να μην έπαιξε «ως τις τέσσερις η ώρα», όπως ζητούσαν οι φανατικοί του ακόλουθοι, όμως σχεδόν μέχρι τη μία το πρωί αξιωθήκαμε να τον ακούσουμε.
.
Ξεχωριστή λοιπόν, η συνεργασία και των τεσσάρων! Συναυλία από αυτές που δε βλέπουμε συχνά στην Ελλάδα – και ειδικά στη Θεσσαλονίκη-, η οποία ξεκίνησε με το φως του θερινού ήλιου και τελείωσε μέσα στην καλοκαιρινή νύχτα. Αν δεν ήταν και η ορθοστασία να μας βαραίνει τα πόδια θα ήταν ακόμα καλύτερα, αλλά άξιζε σίγουρα τον κόπο.
Φωτογραφικό υλικό
