Ένα άκρως διασκεδαστικό πάρτι γενεθλίων η συναυλία των ΜΠΛΕ στο Principal. Είδαμε & Σχολιάζουμε.
Είκοσι χρόνια μουσικής πορείας συμπλήρωσαν οι Μπλε και γι’αυτό μία γενέθλια συναυλία ήταν ότι ακριβώς άρμοζε στην περίσταση. Έχοντας δει κάποιος αρκετές φορές το συγκρότημα live, θα μπορούσε να αναρωτηθεί τι είναι εκείνο που θα διαφοροποιούσε την εν λόγω συναυλία από τις προηγούμενες. Κι αυτό γιατί, ελλείψει καινούριας δισκογραφικής δουλειάς – το «20» (2016) ήρθε με ένα κενό δέκα ετών μη έχοντας κάποιο τραγούδι να θυμόμαστε – ούτως ή άλλως οι συναυλίες τους ήταν ένα απάνθισμα των τραγουδιών της πορείας τους. Η απάντηση φυσικά ήταν η παρουσία της Θεοδοσίας Τσάτσου.
Όπως ήταν αναμενόμενο, ο χώρος του Principal Club Theatre γέμισε ασφυκτικά το περασμένο βράδυ του Σαββάτου. Και φυσικά υπήρχε μεγάλο εύρος ηλικιών, αλλά όπως αποδείχτηκε με τη συμμετοχή του κόσμου, οι εικοσάρηδες του τότε και του σήμερα μόνο κάποιες ρυτίδες, άντε και παραπανίσια κιλά, μπορεί να τους ξεχωρίζουν. Η συναυλία ξεκίνησε λίγο πριν τις 11 με τις δύο «Μπλε κυρίες» επί σκηνής. Η Τζώρτζια γνωστή, η Θεοδοσία για αρκετούς, κυρίως τους νεότερους, σχεδόν άγνωστη. Σίγουρα τα φώτα «έπεφταν» περισσότερο πάνω της και η ίδια ίσως είχε το τρακ να «κερδίσει» το κοινό της. Όσοι τη θυμόμαστε, την είχαμε αφήσει με την ανάμνηση του «αέρινου ξωτικού», εδώ όμως ήταν πιο «σκληρή», πιο ροκ, αλλά με το μοναδικό μέταλλο στη φωνή της.
Τη σκυτάλη του προγράμματος πήρε πρώτα η Τζώρτζια, με την εξαιρετική οικειότητα που έχει αναπτύξει με το κοινό τόσα χρόνια και τη μοναδική θεατρική της εμφάνιση στη σκηνή. Έχει άλλωστε ταυτιστεί με τους Μπλε από τα πρώτα χρόνια της πορείας τους και έχει δώσει το ιδιαίτερο στίγμα της τόσο στη δισκογραφία, όσο και στις ζωντανές εμφανίσεις- ιδιαιτέρως σε αυτές.
Στη συνέχεια η Θεοδοσία, μας γύρισε με συγκίνηση πολλά χρόνια πίσω, 1996, σχεδόν τρομάζεις με τη σκέψη ότι άκουγες τα συγκεκριμένα τραγούδια τότε, από αυτό το πλάσμα κι έχεις αναμνήσεις, εικόνες, γεύσεις… «Φοβάμαι», «Νιώθω Ενοχές», «Σ’αγαπώ» από τις απαράμιλλες επιτυχίες του συγκροτήματος.
Το πάθος και η ενέργεια ξεχείλιζαν καθ’όλη τη διάρκεια της συναυλίας και από τις δύο. Αυτό βέβαια είχε άμεση ανταπόκριση από το κοινό που συνόδευε τραγουδώντας και χορεύοντας. Είναι η γνωστή εκτόνωση που ξέρεις ότι θα έχεις κάθε φορά στις συναυλίες των Μπλε. Ιδιαίτερα επιτυχημένες και οι διασκευές πάνω σε γνωστά ροκ κομμάτια των Led Zeppelin και ACDC με τον εκπληκτικό Στέλιο Φράγκο στην κιθάρα.
Μετά από τρεις ώρες επί σκηνής το Principal είχε πάρει «φωτιά», με το απολαυστικό ανκόρ ως το κερασάκι στην τούρτα. Και μια και λέμε για τούρτα, εμφανίστηκε κι αυτή όπως ταιριάζει σε γενέθλια. Μέχρι και ο Σάββας Δομόσογλου ανέβηκε στη σκηνή με την κιθάρα του, συμπληρώνοντας την άκρως παρεϊστικη ατμόσφαιρα.
Χρόνια πολλά λοιπόν στους Μπλε, αλλά και σε μας, να είμαστε καλά να ανταμώνουμε έτσι απλά για να διασκεδάζουμε. Να ευχηθούμε στα επόμενα είκοσι χρόνια?…
——————————————————————
Tags: #Μπλε, #Συναυλία, #PrincipalClubTheatre, #Κουλτουρόσουπα, #Είδαμεκαι Σχολιάζουμε, #ΡέναΚαλπάκη
-Η Θεοδοσία Τσάτσου, μια φορά και ένα καιρό, 2014, μίλησε εκ βαθέων στην «Κ», κλικ ΕΔΩ
Φωτογραφικό υλικό
