Μιχάλη Ρακιντζή γιατί δεν έπαιξες το Είσαι σαν κουνέλι... χθες βράδυ στο Principal; Πήγαμε, ειδαμε, ακούσαμε, σχολιάζουμε...
Κάθε μουσικόφιλος που σέβεται τον εαυτό του πρέπει να πάει σε μια "ρετρό" συναυλία. Αυτό σκεφτόμουν χθες καθώς ξεκίνησα να πάω με την παρέα μου στο Principal club Theater για να δούμε από κοντά τον Μιχάλη Ρακιντζή και την μπάντα του.
Τελικά Kulturosupakia μου, δεν βίωσα ακριβώς αυτό που είχα στο μυαλό μου. Υπήρχαν κάποια ρετρό ίσως και cult θα μπορούσε να πει κάποιος στοιχεία, αλλά τελικά την παράσταση έκλεψε η άψογα εκτελεσμένη μουσική. Αντικρίσαμε μια άρτια μπάντα με τον κιθαρίστα Μάνο Μανουσέλη να δικαιολογεί τη φήμη του ως ένας από τους καλύτερους μουσικούς της Ελλάδας.
Η μικρή Νανά παρέα με τον Πουφ, μας φώναζε προκλητικά "Viva Sahara" μέσα από τα στενά της Ύδρας.
Η συναυλία ουσιαστικά χωριζόταν σε δυο μέρη. Στο πρώτο μέρος μετά από μια δυναμική εισαγωγή ακούσαμε κυρίως τις γνωστές ‘’Ρακιντζίστικες’’ pop-rock μπαλάντες (Μπλέχτηκα, Μωρό μου Φάλτσο κ.α), δοσμένες με διάφορες ηχητικές πινελιές (από reggae περάσματα μέχρι hardstyle). Η συμμετοχή του κοινού ήταν ανάμεικτη σε αυτό το μέρος καθώς φανατικοί θαυμαστές του που ήξεραν και τον παραμικρό στίχο του κάθε κομματιού βρίσκονταν πλάι πλάι με παρέες που έπιναν αδιάφορα και κάπως μουδιασμένα τα ποτά τους, περιμένοντας τα μεγάλα του hit.
Το μεγάλο μπαμ έγινε στο δεύτερο μέρος. Μόλις ακούστηκε το ‘’Ποια με καταράστηκε’’ σε ηλεκτρονική εκτέλεση. Το κοινό σαν να "ξύπνησε" εκστασιάστηκε και έγινε πραγματικός ΠΑΝΙΚΟΣ.
Ξαφνικά γέμισε η αρένα με κόσμο, που δεν κατάλαβα ακόμα και τώρα που σας γράφω που ακριβώς βρισκόταν πριν.
Ένιωθα σαν να βρισκόμουν σε metal συναυλία. Το Crowd surfing εναλλασσόταν σε δευτερόλεπτα με moss pit. Μέχρι και wall of death απολαύσαμε ακούγοντας τις ρετρό επιτυχίες (Μη μου μιλάς για Καλοκαίρια, Έτσι μ’αρέσει, S.A.G.A.P.O. κ.α.) του Μιχάλη.
Εν ολίγοις εκεί που δεν το περιμέναμε έγινε το ΕΛΑ ΝΑ ΔΕΙΣ…
Ειλικρινά τέτοια ανταπόκριση από κοινό έχω να δω πολύ καιρό.
Με το "Δικός σου για πάντα" μας χαιρέτησε ο Μιχάλης και τη σκυτάλη πήραν οι Cult Battles, οι οποίοι μας χάρισαν ένα απολαυστικό ‘80/’90s party.
Υ.Γ Την ώρα που φεύγαμε από το χώρο ταλαιπωρούσα την παρέα μου τραγουδώντας για χιλιοστή φορά το ΕΙΣΑΙ ΣΑΝ ΚΟΥΝΕΛΙ (το οποίο δυστυχώς δεν ακούσαμε από τον Μιχάλη καθώς δεν ήταν στο playlist της συναυλίας). Γιατι άραγε;;;
Η Ζωούλα σας
