Ζωή Τηγανούρια, η Φεγγαρογεννημένη που μάγεψε στο «Παρά θιν’ αλός»!
Αδιαχώρητο στην πλατεία Δημαρχείου Καλαμαριάς, για την τρίτη στη σειρά εκδήλωση του φεστιβάλ «Παρά θιν’ αλός». Λογικό και αναμενόμενο όταν φιλοξενείται μια σπάνια καλλιτέχνιδα διεθνούς φήμης, και επιπλέον με «ελεύθερη είσοδο»! Και εδώ οφείλουμε να αποδώσουμε τα εύσημα στο Δήμο, που με τη δωρεάν είσοδο σε όλες τις εκδηλώσεις του φεστιβάλ, προσφέρει σε καιρούς ανέχειας ένα σπουδαίο πολιτιστικό δώρο, δεδομένων και των ποιοτικών επιλογών. Όπως καλή ώρα η συναυλία της Ζωής Τηγανούρια, σε σύμπραξη με τη Φιλαρμονική του Δήμου Καλαμαριάς. Που άλλο να διαβάζεις γι αυτήν και να λες «θέλω να πάω» και εντελώς άλλο να ζεις τη ζωντανή εμπειρία από κοντά! Να «εισπνέεις» με κάθε κύτταρο τη μουσική του μαγικού ακορντεόν της, να χαζεύεις τα «φτερωτά» δάχτυλα πάνω στα πλήκτρα, να μοιράζεσαι την υπέροχη θετική αύρα, το πάθος, τη γλύκα μιας… Φεγγαρογεννημένης! Καθότι πριν την εμφάνισή της δίπλα στη Φιλαρμονική που είχε ήδη πάρει θέση στη σκηνή, μια φωνή την παρουσιάζει στο κοινό ξεκινώντας με το ‘’Γεννημένη στη Σαμοθράκη…» Το μυστηριακό νησί του επιβλητικού Φεγγαριού, που στην περίπτωσή της γέννησε ένα εξαιρετικό δείγμα καλλιτέχνη!
Ο μαέστρος της μπάντας Γιάννης Κούκας, καλησπερίζει το πολυπληθές κοινό προλογίζοντας την εκδήλωση και καλεί στη σκηνή τη Ζωή Τηγανούρια για να εκτελέσουν μαζί το πρώτο εισαγωγικό κομμάτι, με την ίδια και τους μουσικούς της ως «μέλη» της ορχήστρας. Στο δεύτερο κομμάτι η Ζωή περνά μπροστά ως σολίστ και η σκηνή αποκτά αίφνης μια λάμψη ιδιαίτερη, από μια παρουσία γοητευτική, ντυμένη κομψά, με μεσογειακό ταμπεραμέντο, γλυκιά ζεστασιά, θεατρική αύρα… Καλωσορίζει με χαμόγελα, εκφράζει τις ευχαριστίες της στους διοργανωτές και το κοινό και δίνει με δυο λόγια το στίγμα της «πολυσυλλεκτικής» βραδιάς, που κάλυψε ένα ευρύτατο ρεπερτόριο, ικανοποιώντας τις προτιμήσεις όλων. Σε ένα μουσικό ταξίδι που περιπλανήθηκε ανά τον κόσμο για να καταλήξει στην παραδοσιακή Ελλάδα, περιλαμβάνοντας και αρκετές δικές της συνθέσεις ως δημιουργού με ιδιαίτερο χρώμα, όπου ανακατεύονται γλυκά η μελωδική νοσταλγία με τον σύγχρονο ρυθμό. Συνθέσεις που ερμήνευσαν δύο άξιοι συνεργάτες της, η Πολυτίμη και ο Στάθης Γκατζούρας, των οποίων τη δισκογραφική δουλειά επιμελείται η Ζωή.
Ωστόσο το μεγαλύτερο μέρος του δίωρου προγράμματος, κατά το οποίο η Ζωή δεν εγκατέλειψε ούτε λεπτό τη σκηνή, ήταν αφιερωμένο σε κομμάτια κλασικά που έγραψαν ιστορία, κυρίως στον κινηματογράφο και όχι μόνο… Μεταξύ των οποίων κάποια από τα ωραιότερα ταγκό και βαλς που έχουν γραφεί και οι μελωδίες τους παραμένουν ανεξίτηλα τυπωμένες ως διαχρονικές μουσικές αξίες. Υπέροχες συνθέσεις του Astor Piazzolla, του Ennio Morricone, του Goran Bregovic, του Σοστάκοβιτς, τραγούδια της Πιάφ και πολλά ακόμη, συνέθεσαν έναν εκλεκτό μουσικό καμβά, που πάνω του το ακορντεόν της Ζωής πραγματικά «ζωγράφισε», με τη μαεστρία ενός μεγάλου δεξιοτέχνη! Που άλλοτε τη συνόδευε η Φιλαρμονική, προσδίδοντας απολαυστικό όγκο στο άκουσμα με το πλήθος των πνευστών και κρατάμε ακόμα στ’ αυτιά μας την εντυπωσιακή εκτέλεση από το «Καλάσνικωφ» του Μπρέγκοβιτς που δόνησε τον αέρα… Την οποία Φιλαρμονική, επαίνεσε πολλάκις η Ζωή, που «τα εκπληκτικά αυτά παιδιά κατάφεραν σε ελάχιστο χρόνο να ετοιμάσουν ένα δύσκολο ρεπερτόριο».
Άλλοτε πάλι τη συνόδευαν οι δικοί της εξαίρετοι μουσικοί– Δημήτρης Καζάνης (βιολί), Γιάννης Ταυλάς (κιθάρα), Γιώργος Πολίτης (μπάσο), Στέλιος Γενεράλης (κρουστά) – κι εδώ αξίζει ειδική μνεία στον Δ. Καζάνη, έναν σπάνιο δεξιοτέχνη του βιολιού που έδωσε πραγματικό ρεσιτάλ! Ενώ η ίδια με το ακορντεόν της σε ρόλο… πλήρους ορχήστρας, κατάφερε να το «μετατρέψει» από… κλαρίνο, μέχρι λύρα, βιολί, σαντούρι, μπουζούκι! Αποκαλύπτοντας με τρόπο αξιοθαύμαστο, τις απίστευτες δυνατότητες ενός πολυφωνικού οργάνου, που συνδυάζει τη γλυκύτητα των έγχορδων, τη δύναμη των πνευστών, τη ρυθμικότητα των κρουστών. Και ακουμπισμένο σταθερά πάνω στο μέρος της καρδιάς, δεν γίνεται να μη μεταφέρει στο παίξιμό του, «κάτι» από τους παλμούς της… Ένα «κάτι» που αποτυπωνόταν ανάγλυψα στο πρόσωπο της Ζωής την ώρα της εκτέλεσης, καθώς με κλειστά μάτια και έκδηλο πάθος ταξίδευε μέσα στη μελωδία, ενώ το αεικίνητο, έντονα παλλόμενο κορμί, κρατούσε το δικό του ρυθμό. Τη στιγμή που τα χέρια, με θαρρείς… ταχυδακτυλουργικά κόλπα χάιδευαν τα πλήκτρα, σε σολαρίσματα υψηλής δεξιοτεχνίας, προκαλώντας συχνά ανατριχίλα συγκίνησης και θαυμασμού… Όπως την κορυφαία στιγμή που έπαιξε μόνη ένα Ηπειρώτικο μοιρολόι και αναρωτιόσουν πού βρέθηκαν τόσα κλαρίνα με τόσο γλυκό κελάηδισμα να χτυπά ίσια στην καρδιά…
Γιατί επέλεξε ως τελευταίο σταθμό του μεγάλου ταξιδιού, την Ελλάδα και τις ρίζες της μουσικής παράδοσης, με τραγούδια νησιώτικα, της Ηπείρου, του Πόντου, της Θράκης, αλλά και του Τσιτσάνη, που άγγιξαν βαθιές χορδές, εκτελεσμένα αυθεντικά ή διασκευασμένα και με το ακορντεόν, μεγάλο – και συχνά απρόβλεπτο- πρωταγωνιστή. Επιλογές που ξεσήκωναν το κοινό με θερμά χειροκροτήματα, πολλά «μπράβο» και… «καρεκλάτους» χορούς, όπως και η παρουσία του συζύγου της Στέλιου Γενεράλη ο οποίος βγαίνοντας μπροστά στη σκηνή με το νταούλι του συνεπήρε τον κόσμο, ενώ η ίδια ενθάρρυνε τις θετικές αντιδράσεις με τα ζεστά λόγια, το χαμόγελο, τη σκηνική ευγένεια, το έμφυτο επικοινωνιακό χάρισμα.
.
Προβάλλοντας σε όλη τη διάρκεια τη Φιλαρμονική, τον μαέστρο και τους συνεργάτες της και κρατώντας για κλείσιμο στο encore, το εμβληματικό κομμάτι του Μπρέγκοβιτς, που «ακινητοποίησε» και τους ανύποπτους περαστικούς, έχοντας μαζευτεί ολογυρα να ακούν εκστατικοί… Και ξεσπώντας βέβαια όλοι σε επευφημίες και χειροκροτήματα, ενώ εκείνη, πιασμένη από τα χέρια με τον μαέστρο και τους μουσικούς, υποκλινόταν βαθιά και έστελνε ένα τελευταίο αποχαιρετιστήριο φιλί μαζί με τα ευχαριστώ της…
Μόνη ένσταση της βραδιάς, το τεχνικό κομμάτι στη ρύθμιση του ήχου, που ειδικά στην έναρξη δημιούργησε κάποια προβλήματα, αλλά στην πορεία «κάπως» διορθώθηκε και είναι κρίμα να αδικούνται από τεχνικά θέματα, τέτοιου επιπέδου συναυλίες. Ένα άλλο ενοχλητικό «θεματάκι» σε παρόμοιες εκδηλώσεις, είναι τα ανεξέλεγκτα πιτσιρίκια, που χωρίς καμία επιτήρηση, λειτουργούν στο χώρο σαν να βρίσκονται σε παιδότοπο την ώρα της συναυλίας και μπορεί αίφνης ενώ παρακολουθείς, να σου έρθει μια μπάλα στο κεφάλι! Προφανώς η έννοια του σεβασμού για τους γονείς είναι άγνωστη… Ωστόσο, μιλάμε για πταίσματα, σε μια μουσική βραδιά που μας συνεπήρε, χάρη σε ένα εξαιρετικά δομημένο πρόγραμμα με απολαυστικές επιλογές, άρτιες εκτελέσεις και ένα θαυματουργό ακορντεόν που γλύκανε την ψυχή και εντυπωσίασε την ακοή μας… Κι όσο για την υπόκλιση και τα ευχαριστώ σου Ζωή, σου τα επιστρέφουμε στο πολλαπλάσιο! Η σπουδαία σου πορεία άλλωστε αποδεικνύει ότι τα αξίζεις με το παραπάνω… πατριώτισσα, καμάρι της Σαμοθράκης!
#Κουλτουρόσουπα #kulturosupa #Μουσικομανία #ΑκούσαμεΚαιΣχολιάζουμε #ΠίτσαΣτασινοπούλου #ΔήμοςΚαλαμαριάς #ΦεστιβάλΠαραΘινΑλός #ΖωήΤηγανούρια #ΦιλαρμονικήΔήμουΚαλαμαριάς
===================================================
Δείτε & αυτά:
–ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Η ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΑΤΖΕΝΤΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ 2017. Θέατρο, συναυλίες, φεστιβάλ και άλλα πολλά. ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ – ΕΔΩ
–Θέατρο Δάσους & Θέατρο Γης 2017: Θεατρικές παραστάσεις και συναυλίες –ΕΔΩ
–Καλοκαιρινές θεατρικές περιοδείες 2017 – ΕΔΩ
–Καλοκαιρινές Συναυλίες 2017 –ΕΔΩ
–Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα. Πρόγραμμα παραστάσεων –ΕΔΩ
–Τι παίζουν οι κινηματογράφοι στη Θεσσαλονίκη ΤΩΡΑ – ΕΔΩ
–ΕΙΔΑΜΕ θεατρικές παραστάσεις & ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΜΕ –ΕΔΩ
–ΕΙΔΑΜΕ μουσικές συναυλίες & ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΜΕ – ΕΔΩ
-Φεστιβάλ Καλοκαιριού 2017 – ΕΔΩ
————————————————————————————-
Φωτογραφικό υλικό
