Σε μια περίοδο που ο πολιτισμός βιώνει μια από τις πιο δύσκολες στιγμές του στη χώρα μας αλλά και παγκοσμίως, η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης συνεχίζει ανελλιπώς να προσφέρει τη μουσική της, την ποιότητά της, τις ιδέες της μέσα από livestreaming μεταδώσεις μέσα από το κανάλι της στο YouTube.
Μια τέτοια δράση αποτελεί και η συναυλία της ΚΟΘ στο Βασιλικό Θέατρο, η οποία μαγνητοσκοπήθηκε χωρίς κοινό τον περασμένο Οκτώβριο και πλέον βρίσκεται αναρτημένη σε δύο μέρη στο κανάλι της Ορχήστρας. Η συναυλία, την οποία διευθύνει η Ζωή Τσόκανου και συμμετέχει ως σολίστ η Μυρτώ Παπαθανασίου, πήρε το όνομα από το Τραγούδι στο Φεγγάρι, τη γνωστή άρια του Αντονίν Ντβόρζακ, καθώς θα παρουσιαζόταν μια βραδιά πανσελήνου.
Το Α΄ μέρος της συναυλίας ξεκινά με τα πνευστά να βρίσκονται στον εξώστη και να μας καλωσορίζουν, με χαρούμενους και ρομαντικούς τόνους, με τη Φανφάρα του Πωλ Ντυκά από το μπαλέτο “La Peri” . Στη συνέχεια αναλαμβάνουν τα έγχορδα της Ορχήστρας από τη σκηνή του θεάτρου και μας παρουσιάζουν τα ελεγειακά «Χρυσάνθεμα» του Τζιάκομο Πουτσίνι. Μια μελωδία μελαγχολική, βαθιά, με έντονες συναισθηματικές αλλαγές. Έπειτα στη σκηνή, μαζί με τη ορχήστρα, ανεβαίνει η διεθνούς φήμης σοπράνο Μυρτώ Παπαθανασίου κι ερμηνεύει την άρια “A mio cor”από την όπερα Αλτσίνα του Γκέοργκ Φρήντριχ Χαίντελ, που είναι ένας ρόλος που την καθιέρωσε. Η μάγισσα Αλτσίνα που μεταμόρφωνε τους ανθρώπους σε ζώα, σ’ αυτήν τη γεμάτη πόνο άρια τραγουδά για τη ραγισμένη της καρδιά. Το Α΄ μέρος ολοκληρώνεται με την «Εισαγωγή» και την άρια “Adddio del passato” από την Τραβιάτα του Τζουζέπε Βέρντι. Έτσι η Ορχήστρα, σε μια μελωδία γεμάτη αντιθέσεις, δίνει έναν ευχάριστο τόνο και εορταστικό αλλά συνάμα δραματικό, συναισθηματικό και ρομαντικό. “Addio del passato” τραγουδά η ερωτευμένη Βιολέτα, μέσα από την ερμηνεία της Μυρτώς Παπαθανασίου, και μοιάζει σαν έναν τελευταίο θρήνο καθώς σύντομα θα πεθάνει και δε θα ζήσει τίποτα από την αγάπη του παρελθόντος για την οποία αδίκως θυσιάστηκε.
Το Β΄μέρος της συναυλίας ξεκινά με «Το Ειδύλλιο του Ζίγκφριντ» του Ρίχαρντ Βάγκνερ. Ένα έργο ρομαντικό και γλυκό, που έγραψε ο συνθέτης για τη γυναίκα του Κόζιμα μετά τη γέννηση του γιου τους, Ζίγκφριντ. Έπειτα ακούγεται μια από της πιο ωραίες άριες του κλασικού ρεπερτορίου «Τραγούδι στο Φεγγάρι», από την όπερα Ρουσάλκα του Αντονίν Ντβόρζακ, σε μια άψογη ερμηνεία από τη διεθνούς φήμης σοπράνο, που μας συνεπήρε. Μια άρια παραμυθένια και ερωτική, καθώς η Ρουσάλκα είναι μια νύμφη που ερωτεύεται έναν άνθρωπο και ζητά από το Φεγγάρι να πει στον αγαπημένο της να την ονειρεύεται κι ότι εκείνη νιώθει να τον τυλίγει μέσα στα χέρια της από την αγάπη που νιώθει γι’ αυτόν.
Στη συνέχεια παρακολουθούμε αποσπάσματα από το λαϊκό μπαλέτο «Η θάλασα»του διακεκριμένου και διεθνώς αναγνωρισμένου Έλληνα συνθέτη Νίκου Σκαλκώτα. Αμέσως στο νου μας έρχονται εικόνες από μια θάλασσα φουρτουνιασμένη αλλά και ήρεμη, καταγάλανη αλλά και σκοτεινή.
Τέλος, το τελευταίο μέρος αυτής της συναυλίας κλείνει με τη σπουδαία άρια “Vissid’ arte”από την Τόσκα του Τζιάκομο Πουτσίνι. Η Τόσκα μέσα από την, σπαρακτική θα λέγαμε, άρια αναφέρει ότι έχει αφιερώσει όλη της τη ζωή στην Τέχνη και την Αγάπη, δεν πείραξε ποτέ κανέναν και παρέμεινε πιστή στις αξίες της και τώρα ζει βασανιστικές στιγμές παρακαλώντας τον Σκάρπια να σώσει τον αγαπημένο της.
Σε μια διαδικτυακή συναυλία διάρκειας 77 περίπου λεπτών η ΚΟΘ μας μετέδωσε μια πλούσια συναυλία με μοναδικά έργα του κλασικού ρεπερτορίου. Συναισθήματα αγάπης, λύπης, έρωτα, πόνου, χαράς μας κατέκλεισαν σ’ όλη τη διάρκεια του θεάματος. Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφέρουμε και να επαινέσουμε τον επαγγελματισμό και την προσπάθεια όλων των συντελεστών. .
.
Οι μουσικοί της Ορχήστρας, παρ’ όλες τις αποστάσεις και τα μέτρα που λαμβάνονται για την πρόληψη της μετάδοσης του κορωνοϊού, ήταν εξαιρετικοί, συντονισμένοι και ακούγονταν σαν ένα ενωμένο σύνολο. Η μαέστρος Ζωή Τσόκανου αποτελεί πάντα μια εξαιρετική παρουσία στη σκηνή και στη διεύθυνση και σίγουρα η εκφραστικότητά της είναι κάτι που δεν περνά απαρατήρητο. Η Μυρτώ Παπαθανασίου, μια Ελληνίδα σοπράνο που έχει καταφέρει να εμφανιστεί στα μεγάλα θέατρα του εξωτερικού, πάντα μας καθηλώνει με τις ζωντανές ερμηνείες της και την άψογη τεχνική της.
Συμπερασματικά η διαδικτυακή συναυλία της ΚΟΘ Τραγούδι στο Φεγγάρι αποτελεί μια μικρή απόδραση στον κόσμο της μουσικής και του συναισθήματος. Πρόκειται για ένα μέσο για να έρθουμε πιο κοντά στο θέαμα που τόσο μας λείπει αυτές τις μέρες. Ακόμα και μέσα από μια οθόνη, ακόμα και σε κομμάτια με διαφορετικές ξένες γλώσσες, η μουσική ως μια παγκόσμια γλώσσα καταφέρνει να ξυπνά μέσα μια πανδαισία συναισθημάτων. Γι’ αυτό ελπίζουμε ακόμα και τώρα η ΚΟΘ να συνεχίσει να μας προσφέρει, έστω και με αυτόν τον τρόπο, συναυλίες με έργα σπουδαίων δημιουργών και σύντομα να την απολαύσουμε και πάλι δια ζώσης και ζωντανά.
Φωτογραφικό υλικό
