Μια όμορφη μουσική βραδιά διοργάνωσε το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης αφιερωμένη στο έργο του Δημήτρη Μαραμή. Μια πορεία «Από τον Σκοτεινό Έρωτα στον Ερωτόκριτο» με συνοδοιπόρους αγαπημένους και σταθερούς συνεργάτες του συνθέτη από την πόλη, το Θοδωρή Βουτσικάκη, τη Μέλα Γεροφώτη, την Ελένη Δημοπούλου και το Νίκο Κύρτσο. Στο Β’ μέρος κύριος ερμηνευτής ήταν ο διεθνώς καταξιωμένος Μάριος Φραγκούλης, ο οποίος αποτέλεσε την πρώτη μεγάλη συνεργασία του δημιουργού στο χώρο του έντεχνου ελληνικού τραγουδιού. Τους σπουδαίους ερμηνευτές συνόδευσε η Συμφωνική Ορχήστρα Νέων του Μεγάρου «ΜΟΥΣΑ» σε διεύθυνση Θοδωρή Παπαδημητρίου και στο πιάνο επί σκηνής βρέθηκε ο ίδιος ο συνθέτης. Μια μουσική αναδρομή στους μεγάλους σταθμούς του έργου του Δημήτρη Μαραμή συνεπήρε το κοινό για περίπου δύο ώρες.
Η συναυλία πραγματοποιήθηκε στις 19 Μαΐου στην αίθουσα «Φίλοι της Μουσικής», η οποία γέμισε από κάθε ηλικίας κοινό. Η ορχήστρα πήρε τη θέση της, μαζί με το μαέστρο, ενώ ο συνθέτης καθοδηγούσε από το πιάνο του τη μουσική. Το Α’ μέρος ξεκίνησε με την εμβληματική οβερτούρα από την τελευταία του όπερα «Ελευθέριος Βενιζέλος» που μας συγκίνησε ιδιαίτερα καθώς ταυτόχρονα προβαλλόταν στο υπόβαθρο η φωτογραφία της Όλγας Ταμπουρή-Μπάμπαλη, στη μνήμη της οποίας ήταν αφιερωμένη η συναυλία. Η Όλγα Ταμπουρή-Μπάμπαλη διετέλεσε για πολλά χρόνια Καλλιτεχνική διευθύντρια του Sani Festival αλλά ήταν και η πρώτη που αισθάνθηκε την επιτυχία του «Ερωτόκριτου» κι εμπιστεύθηκε τον Δημήτρη Μαραμή να παρουσιάσει για πρώτη φορά τα σπαράγματα αυτού του έργου. Ολόκληρο το Α’ μέρος περιελάμβανε χαρακτηριστικά αποσπάσματα από τα τέσσερα μουσικοθεατρικά έργα του συνθέτη, τα σύγχρονα ελληνικά μιούζικαλ «Ερωτόκριτος» και «Στοιχειωμένοι», τη λαϊκή όπερα «Καπετάν Μιχάλης» και τελευταία του όπερα «Ελευθέριος Βενιζέλος». Ακόμα ακούστηκαν τραγούδια κι από τους κύκλους τραγουδιών «Συμπόσιο» και «Αισθηματική ηλικία».
Ήταν ένα έντονο κι απογειωτικό ξεκίνημα σε μια μελωδική πορεία στο λόγο και το συναίσθημα, στην ποίηση και τον έρωτα. Στίχοι του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, Μιχάλη Γκανά, του Νίκου Καζαντζάκη, του Σωτήρη Τριβιζά και του Βιντσέντζου Κορνάρου ντύθηκαν με τη Μουσική του Δημήτρη Μαραμή κι ερμηνεύτηκαν εξαιρετικά από τέσσερις νεαρούς ερμηνευτές. Ο ανερχόμενος Νίκος Κύρτσος έδωσε ένα σύγχρονο ήχο στα τραγούδια, η Μέλα Γεροφώτη μας καθήλωσε με την ακρίβεια, τη θεατρικότητα και το βάθος των ερμηνειών της, η Ελένη Δημοπούλου μας ταξίδεψε με το αέρινο και γλυκό τραγούδι της, τη νεανική και θηλυκή σκηνική της παρουσία ως Αρετούσα, ενώ ο Θοδωρής Βουτσικάκης γέμισε τη σκηνή με τη λάμψη, την πληθωρικότητα και την αισθαντικότητα της φωνής.
Στο Β’ μέρος παρουσιάστηκε ο πρώτος δίσκος του Δημήτρη Μαραμή «Σκοτεινός Έρωτας»σε ποίηση του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, απόδοση Σωτήρη Τριβιζά κι ερμηνεία Μάριου Φραγκούλη. Ένα ευαίσθητο έργο, με συναισθήματα που οδηγούν σε κάθε ερμηνεία και έκφανση του έρωτα, της αγάπης, της νεανικής αθωότητας και δημιουργικότητας. Η Νύχτα δίψασε για ίσκιους, Νανούρισμα στον καθρέφτη, Νάρκισσος και Μαδριγάλι είναι μερικά κομμάτια που ξεχώρισαν. Ήταν μια ευχάριστη συγκυρία να βλέπουμε επί σκηνής να συμπράττουν αυτοί οι δύο καλλιτέχνες, μετά από αρκετά χρόνια κι έχοντας διανύσει ο καθένας μια δική του πορεία. Ο Μάριος Φραγκούλης με τις δυναμικές του ερμηνείες και την αμεσότητά του, πρωταγωνίστησε στο Β’ μέρος και μας πήγε λίγο πίσω στο χρόνο, τότε που οι συνθέσεις του δημιουργού ξεκίνησαν τα πρώτα τους ταξίδια. Ξεχωριστή στιγμή αποτέλεσε η ερμηνεία του αγαπημένου τραγουδιού «Νεράιδα» από τον Μάριο Φραγκούλη και το Θοδωρή Βουτσικάκη. Οι δύο ερμηνευτές ένωσαν τις φωνές τους κι απογείωσαν το κομμάτι με το δικό τους μοναδικό τρόπο, καθώς και οι δύο έχουν συμπεριλάβει αυτό το τραγούδι στην προσωπική τους δισκογραφία. Κι ας μου επιτραπεί το προσωπικό σχόλιο, ίσως να είναι το πρώτο χαρακτηριστικό τραγούδι του συνθέτη, εκείνο που άκουσα κι εγώ πριν χρόνια και θέλησα να ανακαλύψω την ταυτότητα του δημιουργού που βρίσκεται πίσω από την ευαίσθητη κι αρμονική μελωδία. Το τέλος ήταν κάτι παραπάνω από εντυπωσιακό καθώς και οι πέντε ερμηνευτές τραγούδησαν τα «Εφτά κορίτσια» σε μια εξαιρετική πολυφωνική διασκευή.
Εκτός από τους πέντε τραγουδιστές, ακούραστοι, ταλαντούχοι, εξαιρετικοί ερμηνευτές και οι μόνοι που έμειναν επί σκηνής σε όλη τη διάρκεια της συναυλίας ήταν οι νεαροί μουσικοί της Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης «ΜΟΥΣΑ» στην οποία παιδιά, πραγματικά, κάθε ηλικίας απέδωσαν με απίστευτο επαγγελματισμό και δυνατό ήχο τις σύγχρονες μελωδίες του συνθέτη. Φυσικά αναπόσπαστο κομμάτι αυτής της συναυλίας ήταν ο μαέστρος Θοδωρής Παπαδημητρίου, ο οποίος διαχειρίστηκε άριστα την ευθύνη να διευθύνει τους νεαρούς μουσικούς αλλά και να αποδώσει όλα τα κομμάτια μέσα από πλούσιες, δυναμικές και λυρικές ενορχηστρώσεις.
Αιτία όλων αυτών, επόπτης, οδηγός του μουσικού αυτού ταξιδιού ο συνθέτης Δημήτρης Μαραμής. Ταγμένος στη μουσική του και την Τέχνη του δεν έχει σταματήσει, όλα αυτά τα χρόνια, να δημιουργεί μουσικές μελωδίες με ταυτότητα, ποιότητα κι ευαισθησία. Συνδυάζει με σπάνια άμεσο τρόπο το λόγο, την ποίηση, την παράδοση με τη σύγχρονη μουσική. Αναδεικνύοντας τις δυνατότερες φωνητικές ικανότητες των εκάστοτε τραγουδιστών του, μέσα από απλές φόρμες και οικείες μουσικές αναφορές καταφέρνει να πείσει και να συγκινήσει ακόμα και το πιο αμύητο κοινό. Μέσα από την προσωπική του αναζήτηση πάνω σε σημαντικά θέματα της ανθρώπινης ύπαρξης καταφέρνει να μελοποιήσει ιστορίες από παγκόσμιας εμβέλειας κείμενα και προσωπικοτήτων που άλλαξαν την πορεία της Ελλάδας. Και φυσικά δεν ήταν δυνατόν να μη συμμετέχει στη συναυλία του, κι έτσι ως μουσικός συνόδευσε στο δικό του όργανο, το πιάνο, ενώ ανέλαβε, όπως πάντα, και το ρόλο του αφηγητή που εξηγούσε κι έδενε τη διαδρομή από το ένα έργο στο άλλο.
Συμπερασματικά ήταν μια πανέμορφη συναυλία γεμάτη μουσικές, λυρικές κι ευαίσθητες μελωδίες. Μια αναδρομική μουσική αφήγηση «Από τον Σκοτεινό Έρωτα στον Ερωτόκριτο» όπου μέσα σ’ αυτήν υπήρχε συμπυκνωμένο σχεδόν όλο το έργο του Δημήτρη Μαραμή από τη δημιουργική κι εξερευνητική νεότητα έως την πιο ολοκληρωμένη μουσικά ωριμότητα. Μέσα από εξαιρετικές και μοναδικές ερμηνείες των πέντε τραγουδιών, τις ενορχηστρώσεις και τη φρεσκάδα της «ΜΟΥΣΑ» ταξιδέψαμε σε συναισθήματα αγάπης, νοσταλγίας, πόθου, ολοκλήρωσης κι Έρωτα. Ήταν σίγουρα μια συναυλία που θα θυμόμαστε για καιρό.
Φωτογραφικό υλικό
