Γράφει ο μουσικός Φώτης Τουμανίδης
.
Όταν η εβδομάδα τελειώνει με μια συναυλία, ξεκινάει ένα πολύ ωραίο σαββατοκύριακο. Και όταν αυτή η συναυλία είναι οι “Κουήνσραηχ” (Queensryche) είναι σαν να έλαβες δώρο από τους θεούς του μέταλ.
Παρασκευή βράδυ λοιπόν και βρίσκομαι στο Φιξ φάκτορυ για να δω την αγαπημένη μπάντα από το Μπέλβιου του Σηάτλ. Αν και δεν ήμουν σίγουρος για την ώρα έναρξης μιας και δεν βρήκα στο δίκτυο κάτι, ευτυχώς έφτασα πριν αρχίσει η πρώτη μπάντα. Δεν μου αρέσει να χάνω τις μπάντες που παίζουν, όσες κι αν είναι αρκεί να έχω χρόνο. Δεν το καταλαβαίνω αυτό που κάνουν κάποιοι. Ενώ πληρώνουν εισιτήριο κάθονται έξω και περιμένουν να τελειώσουν οι πρώτες μπάντες και μπαίνουν στο χώρο λίγο πριν αρχίσει η βασική μπάντα.
Οι καλεσμένοι επί σκηνής ήταν οι Κοζανίτες “Σενς οφ φήαρ”, οι οποίοι μπήκαν πολύ δυναμικά θα έλεγα. Ένα χέβυ – θρας κύμα χτύπησε το κοινό και μας ξύπνησε, γιατί κατά την αναμονή τα χασμουρητά ήταν το κυρίως θέμα συνομιλίας. Ο ήχος κλασσικά στην αρχή ήταν μουντός, αλλά ευτυχώς στα μέσα του πρώτου κιόλας κομματιού είχε γίνει πολύ καλός. Πολύ ωραία και δουλεμένη φωνή ο Ηλίας Κυτίδης, απλά θα κέρδιζαν περισσότερους οπαδούς πιστεύω, αν είχε περισσότερη αλληλεπίδραση με τον κόσμο. Γενικά πολύ καλοί μουσικοί όλοι, χάρηκα που άκουσα το μπάσο, δεν είδα μόνο τον μπασίστα Δημήτρη Γκάτζιαρη στη σκηνή, και ψιλιάζομαι ότι ο ντράμερ Μάρκος Κίκης είναι οπαδός των Σλέηερ, γιατί χτυπιόταν στο “Τορτσουρ οφ μάηντ” που ρυθμικά θύμιζε το “Ντεντ σκιν μασκ”. Πολύ καλοί φυσικά και οι δύο κιθαρίστες, Γιάννης Κίκης και Θέμης Ιακωβίδης, που δεν έκαναν επίδειξη ικανοτήτων αλλά έδωσαν στα κομμάτια το μέταλλο που χρειαζόταν. Να μας ξανάρθετε παιδιά, και μην κάνετε άλλα δύο χρόνια, πιο σύντομα.
.
Και κατά τις 10:30 τη σκηνή κατέλαβαν οι “Κουήνσραηχ”. Μπαντάρα ήταν και μπαντάρα παραμένουν, αν και έχουν περάσει πολλοί μουσικοί από τη σύνθεσή τους, και οι μόνοι από τους αρχικούς ήταν ο μπασίστας Έντυ Τζάκσον και ο κιθαρίστας Μάϊκλ Γουίλτον. Ο ντράμερ Τόντ Λα Τόρε είναι απίστευτος τραγουδιστής. Αντικατέστησε τον Τζεφ Τέητ κάπου το 2012 ο οποίος μπορώ να πω ότι, μόνο συναισθηματικά μου έλειψε επί σκηνής. Τον είχαμε απολαύσει άλλωστε το Φεβρουάριο στην πόλη μας, όταν ερμήνευσε ολόκληρο το Μάηντκράημ και λίγο από το Εμπάηρ. Μόνο που η μπάντα που είχε μαζί του ήταν ανεμομαζώματα σε σύγκριση με την μπάντα που είδαμε και ακούσαμε χθες βράδυ. Φυσικά θα ήθελα να δω και τον καταπληκτικό Σκοτ Ρόκενφηλντ στα τύμπανα αλλά και ο αντικαταστάτης του Κάσεη Γκρίλλο είχε το ίδιο αντίκτυπο στη ρυθμική μας διάθεση.
.
.
Και για να μην αφήσω κανέναν απαρουσίαστο, ο κιθαρίστας Πάρκερ Λούντγκρεν αντικατέστησε επάξια τον ΝτεΓκάρμο και έκανε πολύ καλά δεύτερα φωνητικά. Όλοι καταπληκτικοί μουσικοί, είχαν δουλέψει σίγουρα πολύ αυτό που παρουσίασαν. Το ίδιο συναίσθημα που είχα βλέποντάς τους ζωντανά (σε βίντεο) πίσω στα 1988 -1990, είχα και εχθές. Μια σκοτεινή αλλά δυναμική ατμόσφαιρα, δημιουργήθηκε τόσο ακουστικά όσο και οπτικά, από το βίντεο που προβάλλονταν πίσω από την μπάντα. Ακούσαμε πολλά παλιά κομμάτια (παλαιάς σχολής όπως τα αποκαλεί ο Λα Τόρε) και κάποια πιο καινούρια, και θεωρώ ότι από άποψης λίστας έφυγαν όλοι ικανοποιημένοι. Από το “κουήν οφ δε ράηχ” μέχρι και το πολυβραβευμένο “σάηλεντ λουσίντιτι” που είναι υπερδύσκολο να βγει καλό ζωντανά, το ταξίδι που μας οδήγησαν ήταν πραγματικά φανταστικό. Μισή ωρίτσα ακόμα βέβαια δεν θα μας χαλούσε στο πρόγραμμα αλλά δεν πειράζει, την άλλη φορά.
.
Σίγουρα πάντα σε μια παλιά μπάντα, προτιμάμε να βλέπουμε επί σκηνής την αρχική σύνθεση, αλλά πιστεύω ότι οι Κουήνσραηχ που είδαμε χθες με παλιά και νέα μέλη ήταν απλά κα-τα-πλη-κτι-κοι!!
.
Δείτε & αυτά:
/
–Τι παίζουν τα θέατρα στη Θεσσαλονίκη τώρα, κλικ εδώ.
–Τι παίζουν οι κινηματογράφοι στη Θεσσαλονίκη, κλικ εδώ.
–Συναυλίες: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Σινεμά: Είδαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
–Βιβλίο: Διαβάσαμε & Σχολιάζουμε, κλικ εδώ.
.
–Κερδίστε προσκλήσεις – Βιβλία, κλικ εδώ.
.
—————
————-
———–
.
Ακολουθήστε μας στα social media
Φωτογραφικό υλικό
