λίγα σχόλια….
Σαγηνευτικοί, και πιστοί στο δόγμα τους, δηλαδή στις ιδιαίτερες μουσικές που τους έκαναν διάσημους, η συναυλία των DEAD CAN DANCE χθες βράδυ Παρασκευής στο μισογεμάτο τελικά [και λόγω καιρού, κρύο] θέατρο Γης, ήταν «ως όφειλε» αποκλειστικά και μόνο ακρόασης.
.
Mε την ιέρεια Lisa Gerrard, να κραταει τα σκήπτρα της επιβλητικότητας τόσο στη «μαύρη» εμφάνιση της, αυστηρό κότσο στα μαλλιά και ένα χρυσό [?] σάλι να κρέμεται πίσω της, όσο και στις προσεκτικές κινήσεις της πάνω στη σκηνή και τον πιο «φιλικό» [πάντα όμως συγκρατημένο] και λάιτ με το κοινό, Brendan Perry, την οποία συναυλία όμως, θα προτιμούσαμε να ζήσουμε σε ένα κλειστό, πιο μικρό χώρο, οπότε, δεν μας μάγεψαν όπως είχαν υποσχεθεί στα «μηνύματα» τους πριν έρθουν, χάνοντας έτσι και τη μυσταγωγία των τραγουδιών και του όλου κλίματος…
.
Βέβαια, ήταν μια εμφάνιση που τιμά την πορεία και το εικόνα τους και μιλούμε για τη συνέπεια των πράξεων τους, πρακτικά.
.
Όσο για το πλήθος;
Τι να πούμε; «πραγματικά λουλούδια του μπαξέ…», τόσους πολλούς μαζεμένους…που δεν έχουμε ξαναδεί… πολύ, μα πολύ καιρό…
.
ΔεΙτΕ Τα 7… βΙνΤεΟ
Φωτογραφικό υλικό
