Γράφει ο Ιωάννης Κυφωνίδης για την Κουλτουρόσουπα.
Και μπήκαμε σε Eurovision περίοδο θυμήθηκα μια ιστορία από τον Ελληνικό προκριματικό του 1988 με παρουσιαστή τότε τον αείμνηστο Κώστα Καρρά. Ηταν η πρώτη χρονιά με ίντριγκα γύρω από το αποτέλεσμα καθώς και το επίπεδο ήταν κάτω του μετρίου, αλλά και οι αποδοκιμασίες του κοινού μέσα στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά έντονες για την τελικη επιλογή.
Εκείνο όμως που μου έμεινε είναι ότι ένα τραγούδι με τίτλο ΤΟ ΣΥΝΑΙΝΕΤΙΚΌ με ερμηνευτή και συνθέτη τον Χρήστο Γκάρτζο σε στίχους της Νίνας Ναχμία, που μάλλον ήρθε τελευταίο εκείνη τη βραδιά έχει από πίσω του μια ιστορία που μοιάζει σα θεωρία συνομωσίας .
Αν και σύμφωνα με κάποιες άλλες μαρτυρίες, ήταν το μοναδικό που θεωρήθηκε ότι είχε αρετές έστω έντεχνης μουσικής, θεωρήθηκε ότι δεν ταίριαζε στο διαγωνισμό, καθώς ο συνθέτης και ερμηνευτής το ερμήνευε ως συνθέτης παρά ως καθαρόαιμος ερμηνευτής . Λέχθηκε κάποτε ότι αρχικά ως demo κατατέθηκε με τη φωνή της μεγάλης ερμηνεύτριας Δήμητρας Γαλάνη με τη συνοδεία μόνο ενός πιάνου και πως στην προεπιλογή των 8 του τότε τελικού κατετάγη 1ο . Διόλου απίθανο εάν όντως το είχε ερμηνεύσει η Δήμητρα Γαλάνη.
Αλλά σύμφωνα πάντα με αυτόν τον αστικό μύθο ή και θρύλο η εμπλοκή της περιορίστηκε μόνο σε αυτό , στο να κατατεθεί το demo. Τότε στην πρώτη φάση των demos η ερμηνεύτρια ή ο ερμηνευτής δεν ηταν αναγκαία και η τελική επιλογή. Κι αυτό συνέβαινε με τη συναίνεση των ιδιων των ερμηνευτών. Στην πρώτη φάση, προτού ακουστούν δημόσια τα υποψήφια τραγούδια, κρίνονταν μόνο ο συνθέτης και ο στιχουργός. Κάπως έτσι βγήκε λοιπόν αυτή η ιστορία που βέβαια δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ , αλλά και ούτε διαψεύστηκε.
Ο Γκάρτζος πάντως είχε ήδη συνεργαστεί με τη Δήμητρα Γαλάνη τόσο σε ηχογραφήσεις όσο και σε live ως συνθέτης ή μουσικός.
Ενώ έγραψε και την επιτυχία της Ελπίδας ” Έλα να παίξουμε “
Σε μια από τις εκπομπές του Νότη Μαυρουδή που μεταδόθηκαν το 1985 από το Δεύτερο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, παρουσιάστηκαν δεκατρία τραγούδια, που έγραψαν, ειδικά για το Δεύτερο Πρόγραμμα, Έλληνες συνθέτες και ελληνικά συγκροτήματα και τα ηχογράφησαν στα studio της Ελληνικής Ραδιοφωνίας.
Ένα από τα ξεχωριστά τραγούδια της εκπομπής ήταν «Το Μοναστηράκι», σε μουσική του Χρήστου Γκάρτζου και στίχους του Κώστα Κινδύνη, που τραγούδησε με ιδιαίτερη ευαισθησία ο ίδιος ο Χρήστος Γκάρτζος, με τη συνοδεία της Ορχήστρας Ποικίλης Μουσικής της ΕΡΤ, που διηύθυνε ο Κώστας Κλάββας.
Ο ταλαντούχος μουσικός και συνθέτης δεν το είχε και τόσο με τη σκηνική παρουσία που πάντοτε είναι ένα ζητούμενο στη Eurovision όχι ότι ήταν και κακός όμως. Απλά ήταν πολύ σεμνός, έντεχνος αλά 80ς , του έβγαινε το στυλ του συνθέτη και μουσικού που ερμηνεύει το κομμάτι σωστά μεν, διεκπαιρεωτικά δε…
Για την ιστορία να θυμίσουμε ότι τελικά πήγε ο Κλόουν με την Αφροδίτη Φρυδά που κατετάγη μόλις 17η στους 21 παρά την καλή της φωνή και την ωραία της παρουσία , καθώς το τραγούδι ήταν ανύπαρκτη . Υποψήφιοι για την Ελλάδα το 1988 ΄ήταν επίσης η Άντζελα Δημητρίου με εμφάνιση Εβίτα Περόν, η Ηλέκτρα και ο Γιώργος Μελέκης με στιχουγό το Γιάννη Πάριο , αλλά και ο επεισοδιακός Χρήστος Κάλλοου που του είχε αποδοθεί ότι έκανε καταγγελία περί αρσενικών πορνών του Κολωνακίου .
Πάντως τώρα που το ακούω ξανά TO ΣΥΝΑΙΝΕΤΙΚΟ και το φαντάζομαι με τη φωνή της Γαλάνη , δε μου κάθεται απίθανό όντως να το ηχογράφησε μόνο ως demo για να βοηθήσει το συνθέτη . Σκέφτομαι μάλιστα ότι εάν το ερμήνευε τελικά και επί σκηνής θα κέρδιζε τον Ελληνικό τελικό και θα τα πήγαινε καλά στο Δουβλίνο.
Αλλά επειδή μου αρέσει να είμαι πάντα ειλικρινής επαναλαμβάνω ότι η πληροφόρησή μου περί αυτής της ιστορίας είναι στα όρια του αστικού μύθου ή της θεωρίας συνομωσίας.
