Είδε ο Γιάννης Τσιρόγλου και σχολιάζει για την Κουλτουρόσουπα (στο παρόν άρθρο θα προστεθούν νέα βίντεο και φωτό, φυσικά καλύτερης ποιότητας)
Ξεπερνάμε τις διαπιστώσεις, πως το Σάνη Φεστιβάλ έχει ξεφύγει από τη σφαίρα ενός ακόμα μουσικού πανηγυριού στην Ελλάδα καθώς με τις συμμετοχές του προγράμματος ανέβασε πολλά λέβελ, δίνοντας τη δυνατότητα να χαρείς μεγάλες φίρμες που θα έτρεχες στο εξωτερικό να δεις και φυσικά η φυσική τοποθεσία παραμένει αγέρωχη εκεί ψηλά στο λόφο αγναντεύοντας το φεγγάρι, τον ορίζοντα, το Αιγαίο, τη γαλήνη…
Έτσι και η προτελευταία εκδήλωση έκρυβε ένα σπάνιο όνομα με μακρά ιστορία στο χώρο της ντίσκο αλλά πρόκειται για καλλιτέχνιδα που μαζί με το ποικιλόμορφο βροντερό βίο της, πρώτα τραγουδίστρια, ηθοποιός σε μεγάλες χολιγουντιανές παραγωγές, σούπερ μοντέλο φορώντας ρούχα κορυφαίων σχεδιαστών, κολλητή με αστέρες πρώτης γραμμής, παραμένει μύθος στο καλλιτεχνικό στερέωμα άσε που η κυρά Γκρέις Τζόουνς, οδεύει προς τα 80 της, ζωή να’ χει η γυναίκα, με απίστευτη ενέργεια, χάρη και μια αναλλοίωτη φωνή που σε κατακτά.
Για να τα βιώσουμε όλα αυτά αρκετά υπομονετικά περιμέναμε ως τις 10 το βράδυ του Σαββάτου που το ημερολόγιο έδειχνε 2 Αυγούστου 2024, ώστε κάπου στο βάθος της σκηνής και σε αυτοσχέδιο σκηνικό τέχνασμα να εμφανιστεί η ανδρόγυνη μορφή της καθισμένη φυσικά στον χρυσοποίκιλτο θρόνο της αρχίζοντας ένα πρόγραμμα που κατέρριπτε ένα μέρος της ιδιόμορφης κακής της προσωπικότητας. Τουλάχιστον έτσι έλεγαν περιοδικά και εφημερίδες του παρελθόντος, όπως δυσπρόσιτη, περίεργη, ακοινώνητη και βάλε… Τίποτα από αυτά δεν «έπαιξαν» ακόμη και το καλωσόρισμα που δεν μπήκε καν στο κόπο να μάθει μια ελληνική λέξη όπου με χαριτωμενιά αντιπαρήλθε λέγοντας σε άλλες και ίσως, κάπου, κάποτε θα μάθαινε να λέει ένα γεια χαρά…
Άλλωστε ποσώς μας ενδιέφερε καθώς σαγηνευτικά ξεχύθηκε οργώνοντας τη σκηνή και με το …καλημέρα μας κατέκτησε από μια εμφάνιση, κυριολεκτικά χειμαδιό… Που από τη μια τόνιζε τον ντιβίστικο χαρακτήρα της, το σαρωτικό εκτόπισμα που διαθέτει και από την άλλη προσδοκούσε να την ακολουθήσουμε σαν πιστοί υπήκοοι στην μουσική της αυτοκρατορία. Το κάναμε!
Δεν ζήσαμε την εποχή του Στούντιο 54, αλλά σίγουρα μια καλή γεύση εισπράξαμε βλέποντας την να χαριεντίζεται με το κοινό, να συνομιλεί μαζί του, να μεταμφιέζεται σχεδόν επί σκηνής, να πίνει το κρασάκι της δις φορές, να λαχταρά μια μπανάνα και να την τρώει, αλλά κυρίως να αυτοσαρκάζεται χωρίς κανένα κόμπλεξ και στερητικό, άλλη μια διαπίστωση πως οι αυθεντικοί καλλιτέχνες είναι απλοί και ταπεινοί με το κοινό τους, άνετη, κυρίαρχη, απολαυστική, τι να λέμε τώρα… όχι να πούμε, ήταν να την πιείς στο ποτήρι!
Αλλά και το κοινό στάθηκε παθιασμένα δίπλα της λαχταρώντας να την απολαύσει ακόμη περισσότερο που από τα μέσα και μετά πέρασε μπροστά στη σκηνή και κανένας δεν έπαιρνε τα μάτια από πάνω της… Το πάρτυ είχε ανάψει για τα καλά…
Και φυσικά δεν τελειώσαμε, για κάποιους θεατές επιφύλασσε και τυχερά, ανεβάζοντας μια θαυμάστρια που σχεδόν ερωτοτροπούσε μαζί της, υπέγραφε δίσκους βινυλίου, αυτές οι μεγάλες πλάκες… της εποχής των δεινοσαύρων… που κάποιοι κουβάλησαν μαζί τους, σε άλλους αφίσες μέχρι και πίνακα ζωγραφικής με την αφεντιά της και όταν φούντωσε για τα καλά, καβατζάρισε έναν νταβραντισμένο, ανεβαίνοντας στους ώμους του και σουλατσάρισε ανάμεσά μας στέλνοντας χαμόγελα και πολλά φιλιά. Ένιωθε να το γουστάρει πολύ. Φυσικά τα κινητά πήραν φωτιά, τέτοιο αυθεντικό σόου πότε να σου ξανατύχει, μα και πότε να μας ξανάρθει… όχι, όχι δεν εννοώ το αναπόφευκτο.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Μια βραδιά λοιπόν που και μουσικά ξεπέρασε τα προσδοκώμενα, η μπάντα της σούπερ καλοκουρδισμένη και συντονισμένη στην ιέρεια, με πολλές επιτυχίες αλλά και τραγούδια άλλων, φυσικά κουμπωμένα πάνω της αποδίδοντάς τα με απόλυτη λαγνεία, ξέρει αυτή!.
Σαφώς όταν μιλάμε για την Γκρέις Τζόουνς, τα ρούχα, οι περούκες, τα αξεσουάρ και το μακιγιάζ αποτελούν σχολή και μάθημα προς μελλοντικούς σχεδιαστές, δηλαδή πως να ντύσεις ένα είδωλο που υποστηρίζει τη περφόρμανς και της αρέσει το ακραίο και το διαφορετικό μα και σε μελλοντικούς μιμητές ή καλλιτέχνες που της μοιάζουν πως μια σουπερ σταρ μένει αναλλοίωτη στο χρόνο, στα πιστεύω και στη κοσμοθεωρία και με απλά τεχνάσματα εντυπωσιάζει το πλήθος όπως πριν το κλείσιμο πήρε το αγαπημένο της χουλα χουπ και επί δεκάλεπτο λικνιζόταν στους ρυθμούς της.
Με δυο λόγια άψογη, επικοινωνιακή, γεμάτη ενέργεια ή με άλλα λόγια, τη θέλουμε στη παρέα μας, μας κατέκτησε.
Πραγματικά, χάσατε όσοι δεν ήσασταν βράδυ Σαββάτου στο αψεγάδιαστο Σάνη Φέστιβαλ, το οποίο και ευχαριστούμε
