Συνέντευξη στην Βένια Αδαμάκου για την Κουλτουρόσουπα.
Αυτόν τον μήνα φιλοξενούμε τον τραγουδοποιό και παραγωγό Βασίλη Φλώρο, ο οποίος αποδεικνύει την αυθεντική αγάπη και ενασχόληση του με τον λαογραφικό πλούτο, τη μουσική και την ελληνική γλώσσα μέσω των δημιουργιών του. Η τελευταία του δισκογραφική εργασία έχει τον τίτλο “Αυθαίρεση”.
-Πείτε μου λίγα λόγια για εσάς. Τι σας χαρακτηρίζει ως άνθρωπο;
Αφού σας ευχαριστήσω αρχικά για την τιμή της φιλοξενίας, επιτρέψτε μου την έμμεση σύσταση μέσω της γραφής μου, ίσως, του πιο εκφραστικώς ενδιαφέροντος και άφθαρτου μέρους του εαυτού μου, μιας και η αυτοαναφορικότητα δεν ωφελεί κανέναν, ούτε το υποκείμενο, ούτε τον αναγνώστη, κατά τη γνώμη μου. Το δημιουργικό αποτύπωμα κάθε ανθρώπου κουβαλά αισθητικό και ιδεολογικό φορτίο, αυτό που ο Γάλλος φιλόσοφος Μισέλ Φουκώ αποκαλούσε “discourse”. Το συγκείμενο του λόγου, που χρωματίζει το αισθητικό περιβάλλον, φανερώνει το φιλοσοφικό και ιδεολογικό σύμπαν κάθε υποκειμένου, ενώ κριτήριο αλήθειας και ειλικρίνειας αποτελεί η αντιστοιχία λόγου και έργου, κάτι που δεν θα συναντήσετε στην πλειοψηφία του ανοργασμικού πολιτικού προσωπικού. Αυτό που θα μπορούσα να σας διαβεβαιώσω πάντως, είναι πώς στη δημιουργική μου πρόθεση ζητούν ποιητική, ει δυνατόν, έκφραση οι έννοιες του ανθρωπισμού και του διεθνισμού, ζητούμενα στο σύγχρονο φοβικό κόσμο.
-Γιατί αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη μουσική;
Το χωροχρονικό σύμπαν της ποίησης και της μουσικής είναι το απάγκιο μου στο αμείλικτο της μέρας, που γίνεται ρεμβασμός τις νύχτες. Εκεί μέσα επιστρέφω, κάθε φορά, αγνός ανιχνευτής ψηγμάτων της χαμένης αθωότητάς μου, απαλλαγμένος από κάθε ίχνος επικαιρικής στερεοτυπίας. Μέγιστη πράξη αλληλεγγύης είναι ο παρηγορητικός λόγος των δασκάλων μου, των παραμυθητών. Πόσο, αλήθεια, θέλησα να τους μοιάσω;
-Πώς θα περιγράφατε τη μαθητεία σας δίπλα στον σπουδαίο δάσκαλο της μουσικής Ανδρέα Τσεκούρα;
Ο Ανδρέας Τσεκούρας αποτέλεσε έναν εκ των πρώτων αυτών παραμυθητών για εμένα. Φόρτωσε την δημιουργική μου αποσκευή με θάρρος και άφθονη γύρη των ανέμων. Μέσα από τη φιλοσοφία της τέχνης της σποράς, με την οποία με έφερε σε επαφή, μου φανέρωσε την σπουδαιότητα της αυθυπαρξίας. Και θα του είμαι πάντα ευγνώμων γι’ αυτό.
-Εκτός από κιθάρα, παίζετε παραδοσιακά όργανα όπως στεριανό λαούτο, ούτι, τρίχορδο μπουζούκι, τζουρά και μπαγλαμά. Η ενασχόλησή σας με όλα αυτά τα όργανα προέκυψε από την αγάπη σας για τη λαογραφία;
Οι ιστορίες κάθε τόπου, μέσα από την ανωνυμία του δημιουργού τους, αποδιδόμενες με τη μέγιστη δυνατή αφαίρεση, απόρροια του χρόνου, αποτελούν το πιο άδολο ποιητικό συλλογικό αποτύπωμα, πηγή που εμπνέει και κινητοποιεί. Μέσα από τις παραλλαγές του μύθου και των παραδοσιακών οργάνων, οι εντόπιες αναθυμιάσεις γίνονται γλώσσα παγκόσμια, που κουβαλά την κοινή βιωμένη εμπειρία των λαών του κόσμου, τη φωνή των λογοκριμένων.
-Ο θαυμασμός για την ελληνική γλώσσα και τον Λόγο από πού πηγάζει;
Από την επαφή με τη γλώσσα των ποιητών και των παραμυθάδων, των τροβαδούρων και των στιχοπλόκων. Η γλώσσα είναι πολιτισμικός ιδιοσυγκρασιακός κώδικας, πλούτος κάθε τόπου. Η ελληνική, η γλώσσα που έτυχε να μιλώ, είναι χαρακτηριστικός φορέας μουσικότητας, ρυθμολογίας και ποιητικής.
-Τον Μάιο του 2010 κυκλοφόρησε το πρώτο σας προσωπικό άλμπουμ με τίτλο «Στις όχθες της αυγής» στο οποίο συμμετείχαν ως ερμηνευτές οι Γιώργος Νταλάρας, Δημήτρης Ζερβουδάκης, Δημήτρης Μυστακίδης και Ανατολή Μαριόλα. Πώς ήταν η συνεργασία μαζί τους; Πώς νιώσατε που σας εμπιστεύτηκαν και στήριξαν την πρώτη σας δουλειά;
Η αποδοχή της δημιουργικής μου υπόστασης από σημαντικές προσωπικότητες του χώρου, μουσικούς και ερμηνευτές, ήταν σημαντικό εφαλτήριο για τον καθορισμό και τον προσανατολισμό της μετέπειτα καλλιτεχνικής και επαγγελματικής μου πορείας. Η συνεργατική μας διαντίδραση έγινε με όρους αμοιβαίας εκτίμησης και ισοτιμίας, δίχως τις αποστάσεις που δημιουργεί το τέρας του δημογεροντίας και της μυθοποίησης, βιομηχανικό και τεχνοκρατικό αποκύημα, που λειτουργεί ως ανασταλτικός παράγων στην ουσία της δημιουργικής διαδικασίας.
-Πόσο εύκολο ήταν να ιδρύσετε την ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία σας Aganda Music Productions;
Ως απόφαση ήταν μονόδρομος, αποτέλεσμα επαγγελματικής και ανθρώπινης αξιοπρέπειας, αυτοπροστασίας και αυτοσεβασμού. Η ελευθερία καλλιτεχνικής έκφρασης, φορέας αισθητικής και ιδεολογίας, οφείλει να είναι αυτοδιαχειριζόμενη, να μην είναι διαπραγματεύσιμη και να μην λογοκρίνεται. Μια απόπειρα διάσωσης της καλλιτεχνικής ιδιοσυγκρασιακής αυθυπαρξίας, η οποία πασχίζει να υπάρξει σε ένα περιβάλλον πλήρους ομογενοποιητικής αισθητικής αναπαραγωγής. Υπό αυτό το φιλοσοφικό πρίσμα, γεννήθηκε τον Ιούνη του 2017 η Αγάντα, ο δισκογραφικός και καλλιτεχνικός μου παραπόταμος, υπό τη σκέπη του οποίου έχω τη χαρά και την τιμή να στεγάζονται ιδιαίτερα έργα, άξιων συναδέλφων δημιουργών. Ο δύσκολος δρόμος είναι επιλογή, αλλά κρύβει θησαυρούς ανεκτίμητους για τον ανιχνευτή που θα τον επιλέξει.
-Από πού αντλείτε έμπνευση για να συνθέσετε μουσική;
Η αναπόφευκτη εσωτερική συγκρουσιακή συνομιλία μεταξύ ρεαλισμού και ουτοπίας, βιωμένης εμπειρίας και ασυνείδητου, απόρροια ενός κόσμου γεμάτου ανισότητες και αντιθέσεις, αλληλομάχονται καθημερινά ζητώντας εκφραστικές διεξόδους. Η συνισταμένη τους γεννά τον μύθο, αχθοφόρο ποιητικής. Μέσα του υπάρχουν τα συστατικά του λόγου, του ρυθμού και της αρμονίας. Η κερκόπορτα του ονειρικού κόσμου ανοίγει διακριτικά για τους άδολους κι ανήσυχους εξερευνητές.
-Πρόσφατα κυκλοφόρησε η νέα σας δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Α Υ Θ Α Ι Ρ Ε Σ Η». Πόσος καιρός χρειάστηκε μέχρι να φτάσετε στο επιθυμητό αποτέλεσμα;
Η ιδέα της Αυθαίρεσης γεννήθηκε σε ένα ταξίδι από Αθήνα για Κομοτηνή πριν από τρία περίπου χρόνια. Ένα τυχαίο παιχνίδι λέξεων δημιούργησε τον όρο “Αυθαίρεση”, ο οποίος βρήκε άμεσα και ανεπαίσθητα την εννοιολόγησή του, ως το φέρον μέσο ανάμεσα στη δημιουργική “Αυθαιρεσία” και τον δημιουργικό προορισμό της “Αφαίρεσης”. Στο διάστημα που ακολούθησε επιδίωξα με τους συνεργάτες μου, με όρους συνομιλίας διαφορετικών μουσικών ειδών, οπτικών και φιλοσοφιών, τη δημιουργία ενός ποιητικού ambient folk περιβάλλοντος. Το αν τα καταφέραμε και σε τι βαθμό, έγκειται στην γνώμη των ακροατών.
-Τι επιθυμείτε να αποκομίσει το κοινό από την ακρόαση της Α Υ Θ Α Ι Ρ Ε Σ Η Σ;
Η δημιουργία ενός αυθύπαρκτου αισθητικά κόσμου, μια στιγμιαία ανθρωπογεωγραφία μέσα από το ουσιαστικό μοίρασμα με το κοινό, της συγκινησιακής αφορμής που τσιγκλά την αίσθηση και δομεί από το μηδέν το χώρο είναι η πρόθεσή μου. Το αποτέλεσμα, μένει να φανεί στην αρένα των ζωντανών εμφανίσεων.
-Ποια θα είναι τα επόμενα σας βήματα; Πού στοχεύετε;
Στόχος μου είναι η αυθαιρεσία που κινεί τα δημιουργικά νήματα κάθε φορά και τρέφει την έμπνευση. Η αυθαιρεσία που αυθαιρετεί στον ίδιο της τον εαυτό, δημιουργώντας συνεχώς νέες αισθητικές αρχιτεκτονικές, νέους ποιητικούς κόσμους. Επίσης, πρόθεσή μου είναι η δημιουργία ενός, όσο το δυνατόν, διακριτού καλλιτεχνικού χαρακτήρα μέσω αυτής της φιλοσοφικής θεώρησης, ο οποίος θα βρίσκει συναφουγκραστές να μοιράζεται και να εκφράζεται.
-Κι ένα μήνυμα προς τους αναγνώστες μας;
Αυθαιρεσία στην εξουσία,
αποκαθήλωση της κοινής υποκρισίας
στον προθάλαμο της ανείπωτης αλήθειας.
Αντέχεις;
Σας ευχαριστώ ειλικρινά για τη φιλοξενία.
Ευχαριστούμε!
1
–Δείτε όλα τα τελευταία άρθρα της Βένιας Αδαμάκου με μια ματιά εδώ
Ακολουθήστε το Kulturosupa.gr στα social media