Είδαμε στο Fix Factory, ακούσαμε, σχολιάζουμε…
Σαββατόβραδο και το Fix Factory of Sound πλημμύρισε από τις πιο σύγχρονες και μοντέρνες εκτελέσεις λαϊκών και ρεμπέτικων τραγουδιών. Imam Baildi κυρίες και κύριοι, σε μια συναυλία που ξεσήκωσε, ενθουσίασε και έκανε το κοινό της Θεσσαλονίκης να ζητάει συνεπαρμένα «κι άλλο». Κοίτα να δεις, η Πρωτοχρονιά στην Αριστοτέλους μάλλον δεν ήταν αρκετή.
Ποιο να είναι εκείνο το μαγικό συστατικό που έκανε τους Imam Baildi τόσο πετυχημένους σε Ελλάδα κι εξωτερικό; Ίσως η μαγκιά τους να μπερδεύουν το παλιό με το καινούριο και να ξυπνάνε μνήμες τραγουδιών σαν να μην έφυγαν ποτέ. Ίσως ο τρόπος που μπλέκουν ηλεκτρονική μουσική με ζωντανή ενορχήστρωση. Ίσως πάλι τα ίδια τα κίνητρα της μπάντας· αγάπη και σεβασμός για το «τότε», ενθουσιασμός και κέφι για το «τώρα». Έχουν βρει την χρυσή τομή και δεν μπορούμε παρά να τους βγάλουμε το καπέλο για το καλύτερο «πείραγμα» ελληνικής μουσικής.
Επιστρέφοντας στα δικά μας, πήγαμε στο Fixμε απαιτήσεις. Η μπάντα που άλλαξε τον χρόνο στη πόλη δεν συνάδει να χαρίσει απλά ένα ευχάριστο σαββατόβραδο, πρέπει να προκαλέσει σαματά. Για καλή τους τύχη, η βραδιά είχε ξεκινήσει από νωρίς δυναμικά, με κάποιους άλλους, με κάποιους μουσικούς βυθισμένους στο swing , στη jazz, στα blues· The Speakeasies’ Swing Band!
Δεν τους ήξερα, μα τους λάτρεψα. Ενέργεια, κέφι, πάθος και ταλέντο. Υπάρχει καλύτερος συνδυασμός; Με συμμετοχές σε φεστιβάλ, με μεγάλη αναγνώριση στο εξωτερικό, με διακρίσεις και βραβεύσεις ε, και με καταγωγή τη Θεσσαλονίκη, οι Speakeasies είναι προορισμένοι για μεγάλα πράγματα. Οι διασκευές τους τρομερές και οι δικές τους παραγωγές ακόμη καλύτερες. Ξεκίνησαν το πάρτι με τους swing ρυθμούς τους και σχεδόν ξεχάσαμε πως η συναυλία δεν ήταν αποκλειστικά δική τους. Μπράβο για τη σκηνική παρουσία, μπράβο για την καταπληκτική φωνή της Κατερίνας Σισίννι, μπράβο για το αθάνατο swing. ( Θα συνιστούσα να μην χάσετε επόμενο live τους).
Και αφού λοιπόν μαγευτήκαμε από την ενέργεια του swing, ήρθε το ρεμπέτικο να πάρει τη θέση του. Είπαμε όμως, δεν πρόκειται για οποιοδήποτε ρεμπέτικο ή οποιοδήποτε λαϊκό, μα για την μουσική των Imam Baildi ό, τι κι αν αυτή συνεπάγεται. Ώρα για το μεγάλο όνομα. Άξιζε; Με τα χίλια.
Ξεκίνησαν με την μεγάλη τους επιτυχία «Δεν θέλω πια να ξαναρθείς» και συνέχισαν ορμητικά για ένα απολαυστικό δίωρο, με την σκυτάλη να εναλλάσσεται ανάμεσα στη μεθυστική φωνή της Ρένας Μόρφη και τους hip hop ρυθμούς του MC Yinka. Άραγε μπορείς να περιγράψεις τη μουσική τους με μια λέξη ή θα πρέπει να δημιουργηθεί καινούριος όρος «μουσική αλά Imam Baildi»;
Όταν το κλίμα είναι τόσο θετικό, όταν βλέπεις γύρω σου ηλικίες απροσδιόριστες και μπλεγμένες να συμμετέχουν με το ίδιο πάθος κι όταν τελειώνει η συναυλία και δεν καταλαβαίνεις πως πέρασε η ώρα, παραδέχεσαι τη μπάντα είτε είσαι μεγάλος φαν είτε όχι. Έχουν βρει τις σωστές αναλογίες κι έχουν καταφέρει να προσφέρουν στο απαιτητικό κοινό του 2018 αυτό που δεν είχε καταλάβει πως χρειάζεται· remix τραγουδιών του ’40, του ’50, του ’60. Και δεν σταματούν εκεί.
Στο συγκρότημα τους κυριαρχεί η μουσική παρά τα λόγια και το κοινό της Θεσσαλονίκης αποδείχθηκε καλύτερος χορευτής παρά ερμηνευτής. Ντεμί η επιυχία στις προσπάθειες των τραγουδιστών να μας κάνουν να τους ακολουθήσουμε, με μεγαλύτερη προφανώς συμμετοχή στα πιο γνωστά κομμάτια και λιγότερη στις λοιπές διαδραστικές προσπάθειες. Δεν πειράζει, τουλάχιστον τα κουνήματα, οι γοφοί και τα χέρια στον αέρα ήταν αδιαμφισβήτητα εντονότερα.
High light της βραδιάς, «Τα παιδιά της γειτονιάς σου» με όλο το συναίσθημα που συνεπάγεται, τα σόλο του σαξοφώνου κι ο χορός της Ρένας Μόρφη που αν μη τι άλλο αποτελεί λαμπερή παρουσία με σπουδαία φωνή κι επιπλέον κίνηση που, αγαπιέται.
Μετά την υπόκλιση και το δεύτερο χειροκρότημα, ακούσαμε και το «Πόσο λυπάμαι».
Καταλαβαίνετε, όλοι φύγαμε ερωτευμένοι από το Fix.
Οι Imam Baildi είναι: Ορέστης Φαληρέας: DJ, μπάσο, Λύσανδρος Φαληρέας: drums, κρουστά, πλήκτρα, Ρένα Μόρφη: Τραγούδι, MC Yinka: Ραπ, Φωνητικά, Γιάννης Δίσκος: Σαξόφωνο, Κλαρίνο, Λάμπης Κουντουρόγιαννης: Ηλ. Κιθάρα, Χρήστος Σκόνδρας: Μπουζούκι, Αγαπητός Καταξάκης: Ηχοληψία
Οι Speakeasies είναι: Κατερίνα Σισσίνι: Τραγούδι, Μανώλης Σταματιάδης: Πιάνο, Παναγιώτης Καρνούτσος: Ηλ. Κιθάρα, Χρήστος Παπαδόπουλος: Κλαρινέτο, Γιάννης Νταλιάνης: Ακ.Κιθάρα, Παναγιώτης Βουλγαράκης: Κοντραμπάσο, Στέργιος Κόιας: Τύμπανα
Φωτογραφικό υλικό
