Είναι η Καίτη που αγαπούσες! Από τον Ματθαίο Οικονόμου
Είχα αναφερθεί στο προηγούμενο μου άρθρο σε μεγάλα παγκοσμίου βεληνεκούς ονόματα που διατηρούν ακέραιο το καλλιτεχνικό τους εκτόπισμα παρόλο που δεν καταφέρνουν πια να πουλήσουν εκατομμύρια αντίτυπα ή να κατακλύσουν τα ραδιόφωνα με τα νέα τους τραγούδια. Η συγκεκριμένη κατηγορία καλλιτεχνών εντοπίζεται φυσικά και στην ελληνική μουσική πραγματικότητα -τηρουμένων πάντα των αναλογιών- και βλέποντας την Καίτη Γαρμπή στο τελευταίο επεισόδιο του Rising Star συνειδητοποίησα πως αποτελεί μια από τους εκπροσώπους αυτής της κατηγορίας.
Η καριέρα της Καίτης είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την περίφημη για την επίπλαστη αφθονία της δεκαετία του ΄90 καθώς κατάφερε να μεσουρανήσει καλλιτεχνικά σχεδόν στο σύνολό της. Αν και ήταν ήδη γνωστή από τα τέλη του ΄80, η ουσιαστική καταξίωση έρχεται το 1992 με το χρυσό δίσκο «Του Φεγγαριού Αναπνοές». Την επόμενη χρονιά κατακτά την 9η θέση στο διαγωνισμό της Eurovision με το «Ελλάδα Χώρα του Φωτός», μπαίνει στη ζωή της ο πρωτοεμφανιζόμενος τότε Φοίβος και η συνέχεια της καλλιτεχνικής τους σύμπραξης γνωστή. «Ατόφιο Χρυσάφι», «Αρχίζω Πόλεμο», «Ευαισθησίες», «Δώρο Θεού», δεκάδες επιτυχίες, εκατοντάδες χιλιάδες πωλήσεις δίσκων και η Καίτη μεσουρανεί στις μεγαλύτερες πίστες της χώρας ως πρώτο όνομα. Το 2000 συνεργάζεται για τελευταία φορά με το Φοίβο, κυκλοφορούν το τετραπλά πλατινένιο «Το Κάτι» ενώ στα τέλη του ίδιου έτους εμφανίζεται στο “Fever” μαζί με την Άννα Βίσση σημειώνοντας μεγάλη εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία. Στα επόμενα τρία χρόνια, η Καίτη Γαρμπή παραμένει ενεργή, κυκλοφορεί συνεχώς νέα κομμάτια, πετυχαίνει πλατινένιες διακρίσεις αλλά η πτωτική πορεία στις πωλήσεις της αποτελεί πια μια παγιωμένη κατάσταση.
Από τα τέλη του 2003 και μετά η καριέρα της τραγουδίστριας δοκιμάζεται με πρώτο πλήγμα τις αποτυχημένες εμφανίσεις της στο Rex στο πλευρό του Τόλη Βοσκόπουλου. Ακολουθούν αρκετές δισκογραφικές απόπειρες χωρίς να καταφέρουν να συγκινήσουν ιδιαίτερα το κοινό. Παράλληλα, η Καίτη δε διστάζει να πειραματιστεί επαγγελματικά με τη συμμετοχή της στην κριτική επιτροπή του “Fame Story 4”, αργότερα να πρωταγωνιστήσει σε τρία επεισόδια της σειράς «Επτά Θανάσιμες Πεθερές» και έπειτα, συνεργαζόμενη με τον «έντεχνο» Νίκο Αντύπα, να δοκιμάσει νέους ήχους μέσα από τα άλμπουμ «Καινούργια Εγώ» και «Παζλ» (δεν γνώριζα καν την ύπαρξη του δεύτερου) με το κοινό όμως να συνεχίζει να παραμένει αδιάφορο. Στο ίδιο κλίμα πειραματισμού, αλλάζει τις ενορχηστρώσεις σε παλιές της επιτυχίες, τις «ντύνει» με ιταλικό στίχο και κυκλοφορεί το 2013 το “Buona Vita” εξακολουθώντας να αποτυγχάνει σε εμπορικό επίπεδο. Θα πρέπει να σημειωθεί πως την περίοδο αυτής της δισκογραφικής της κρίσης, η Καίτη μένει μακριά από τις μεγάλες πίστες, πραγματοποιεί ωστόσο ζωντανές εμφανίσεις σε μικρότερους χώρους που δεν μπορούν να θεωρηθούν αποτυχημένες, διατηρώντας με αυτόν τον τρόπο την καριέρα της ζωντανή σε έναν αξιοπρεπή βαθμό.
Μετά από μια δεκαετία ύφεσης και πειραματισμών, η Καίτη Γαρμπή συνεργάζεται με ένα πλήθος αξιόλογων δημιουργών όπως οι Γιώργος Σαμπάνης, Νίκος Γρίτσης, Ελένη Γιαννατσούλια, Βίκυ Γεροθόδωρου κ.α. και κυκλοφορεί στα τέλη του 2013 το άλμπουμ «Περίεργες Μέρες», το οποίο μαρτυρά την επιστροφή της στο είδος του σύγχρονου-λαϊκού με το οποίο και καθιερώθηκε. Το πρώτο single «Ανεμοδαρμένα Ύψη» επαναφέρει την τραγουδίστρια στους ραδιοφωνικούς μας δέκτες ενώ η επιτυχημένη συνεργασία της με τον Γιώργο Μαζωνάκη σηματοδοτεί την επανεμφάνιση της στις μεγάλες αθηναϊκές πίστες. Έκτοτε, η Καίτη είναι κάθε σεζόν παρούσα μέσα από τις επιτυχημένες ζωντανές εμφανίσεις της ενώ δισκογραφικά συνεχίζει να το παλεύει κυκλοφορόντας προσεγμένα κομμάτια (συνήθως και video clips) όπως τα «Ελεύθερη», «Κοίτα σ’ αγαπάω» και «Αύριο» τα οποία αν και δεν έχουν σημειώσει τρελή επιτυχία σίγουρα δεν την βλάπτουν καλλιτεχνικά.
Και για να είμαστε ειλικρινείς, τίποτα από όσα έχει δοκιμάσει δεν την έχει ζημιώσει καλλιτεχνικά. Κάθε καλλιτέχνης έχει το δικαίωμα να δοκιμάζει τις δυνάμεις του και να πειραματίζεται ανεξάρτητα από το εμπορικό αποτέλεσμα. Εκείνη το έπραξε αρκετές φορές, πάντα με αξιοπρέπεια, χωρίς να καλλιεργεί μεγάλες προσδοκίες και κυρίως χωρίς να προκαλεί με οποιοδήποτε τρόπο. Ακόμη και στην δύσκολη επαγγελματικά δεκαετία 2003-2013 φρόντιζε να παραμένει δραστήρια και να υπενθυμίζει διακριτικά την παρουσία της. Έτσι, λοιπόν, φτάνουμε στο σήμερα με την Καίτη να εμφανίζεται ως πρώτο όνομα στο «Φως» για πέμπτο συνεχόμενο μήνα. Επίσης, με την Καίτη να βρίσκεται στο Rising Star της προηγούμενης Κυριακής όμορφη και προσιτή, ερμηνεύοντας μεγάλες επιτυχίες μιας άλλης εποχής στην οποία και κατάφερε να μας ταξιδέψει για λίγα λεπτά. Κάτι που θα ήταν αδύνατο να πράξει αν δεν παρέμενε σε μεγάλο βαθμό η ίδια Καίτη που αγαπήσαμε δύο δεκαετίες πριν, ούσα όμως παράλληλα πιο ώριμη (εξωτερικά και εσωτερικά) και συνειδητοποιημένη σε σχέση με την καλλιτεχνική της ταυτότητα και το εύρος των εύστοχων επαγγελματικών επιλογών που αυτή συνεπάγεται.
Καίτη, συνεχίζεις αναμφισβήτητα να διαθέτεις αυτό «το κάτι».
Φωτογραφικό υλικό
