Λίγα λόγια για το τι είδαμε χθες από κάθε χώρα, τι άξιζε και τι πήρε.
Γράφει ο Μανώλης Ιωαννίδης για την Κουλτουρόσουπα
Νορβηγία: Εξαιρετικό, νεανικό, γιουροβιζιονικό νταμπαντούμπα, ταμάμ ξεκίνημα. Χορευτές από περίεργο crossover episode Daredevil-Game of Thrones.
Ήταν για: 15άδα.
Βγήκε: 18ο.
Λουξεμβούργο: Χαριτωμένο alternative girl boss στιγμιότυπο, με αναφορές και δρώμενο.
Ήταν για: 20άδα.
Βγήκε: 22ο.
Εσθονία: Εσπρέσο; Όχι, ευχαριστώ. Λίγο κώνειο, αν θέλετε. Παρόλα αυτά υπέροχη παρουσίαση.
Ήταν για: Κωφούς.
Βγήκε: 3ο.
Ισραήλ: Ζεστή, πολύ ευχάριστη μπαλάντα. Σε όσες γλώσσες και να τραγουδήσει κανείς, μια είναι αυτή που καταλαβαίνει η ανθρωπότητα- της βίας. Που επικρατεί παντού πέραν της εβδομάδας Eurovision και ξεσκίζει αδειανά πουκάμισα ομόνοιας και ανόθευτης υποκρισίας.
Ήταν για: 10άδα.
Βγήκε: 2ο.
Λιθουανία: Απ’ τις ελάχιστες ροκ επιλογές της βραδιάς- αλλά άξια. Ντυμένος σαν αντίπαλος του Yugi Muto (περίμενα ανά πάσα στιγμή να βγάλει τον δίσκο της μονομαχίας!) έδωσε μια καλαίσθητη εναλλακτική κατεύθυνση χωρίς πολλά φρου-φρου, αρώματα ή χαμόγελα. Φαγώθηκε απ’ τον ημιτελικό ο, κατά τ’ άλλα αιωνίως ευφυέστατος και υπερ-συμπαθής, Γιώργος Καπουτζίδης να το τσιγκλάει.
Ήταν για: Μέση και πάνω (κι ας μιλάμε για στεγανά Eurovision).
Βγήκε: Περιέργως όχι τελευταίο- 16ο.
Ισπανία: Την ώρα που άρχιζε νόμιζα ότι θα έλεγε “Evidemment” και αναρωτιόμουν αν μπέρδεψα πάλι τα φάρμακα.
Κατά τ’ άλλα, νταχντιριντί, γκλίτερ και θεάματα- αξιόλογο για Eurovision.
Ήταν για: Κάπου 20άδα.
Βγήκε: 24ο.
Ουκρανία: Απ’ τις πιο “ενήλικες” μουσικές προτάσεις- πάρα πολύ ενδιαφέρον, όμορφο, το τραγούδι μιας ταινίας James Bond που δεν έχει γραφτεί ακόμα. Δυνατή (όχι σε σκληρότητα ή ένταση), μελωδική ροκιά με ύφος και παρουσίαση.
Ήταν για: 10άδα.
Βγήκε: 9ο (όλως περιέργως).
Ηνωμένο Βασίλειο: Χαριτωμένες, τσαχπινογαργαλιάρες κορούες εξ Γηραιής Αλβιώνας, με ένα μίνι μιουζικαλίζον πολύχρωμο κομμάτι, έφεραν λίγο πιο δυτική προσέγγιση στα πράγματα.
Ήταν για: Κάπου στη μέση.
Βγήκε: 19ο.
Αυστρία: Ο νικητής! Το δεύτερο μεγάλο φαβορί οδεύοντας στον τελικό και δικαίως. Τραγούδι ύψιστων φωνητικών τσαλιμιών, με δραματικότητα, ερμηνεία και μεταδοτικότητα.
Ήταν για: 5άδα.
Βγήκε: 1ο! Σίγουρα άξια!
Ισλανδία: Σε κάποια τραγούδια-πάρτι μάλλον δεν είμαι προσκεκλημένος. Οπότε, έμεινα με τις πιτζαμούλες μου να θαυμάζω την ενέργεια και το συγχωρεμένο καρακιτσαριό των νιάτων.
Ήταν για: 30η.
Βγήκε: 25άδα.
Λετονία: Σπάω το κεφάλι μου πώς λέγανε το Πόκεμον που είχα πιάσει στο Nintendo κι ήταν ίδιο με τις ερμηνεύτριες!
Ίσως το πιο εκκεντρικό τραγούδι της βραδιάς με το πιο ιδιαίτερο και ελκυστικό κιτς επί σκηνής.
Ήταν για: Μέση.
Βγήκε: 13η (και μπράβο).
Ολλανδία: Αν έτσι είναι la la la la la vie, καλύτερα νεκρός. Αυτοί που το ψήφισαν διαθέτουν συναισθηματικό εύρος αντίστοιχο των ηρώων του Κυνόδοντα.
Ήταν για: 20άδα.
Βγήκε: 12ο. Στα στοιχήματα φιγούραρε και 3ο. Μάλλον οι στοιχηματικές διαθέτουν χιούμορ που δεν αντιλαμβάνομαι.
Φινλανδία: Σεξουαλική απελευθέρωση, ίσως υπερ-σεξουαλική. Απ’ τα πάρτι-τραγούδια που εγώ ψοφάω να βρω πρόσκληση. Μεγάλη απογοήτευση απ’ τη σοδειά του κοινού (για τα πονταλάκια, ντε).
Ήταν για: 5άδα.
Βγήκε: Απρόσμενα 11ο.
Ιταλία: Ένα από τα καλύτερα τραγούδια. Η μουσική; Οι στίχοι; Θαυμάσιο. Δε θα το ψάξω να το ξανακούσω, αλλά όταν το ακούω δεν υπάρχει τίποτα άλλο γύρω μου.
Ήταν για: Τουλάχιστον 10άδα.
Βγήκε: 5ο (άκουσον-άκουσον).
Πολωνία: Έχετε δει Game of Thrones; Μπράβο, ούτε εγώ. Κάπως έτσι φαντάζομαι ότι ήταν. Φήμες λένε ότι έξω απ’ το στάδιο του τελικού, ακούγεται ακόμη μια κορώνα- είναι η τραγουδίστρια που κρατάει τη νότα του ρεφρέν.
Ήταν για: 15άδα.
Βγήκε: 14ο.
Γερμανία: Αν τα μπιτσόμπαρα της Χαλκιδικής ίδρυαν σύλλογο, αυτό το τραγούδι θα ήταν ο ύμνος τους. Κλαρινογαμπρίζει μη-απολογητικά, σε σημείο που νιώθω ότι θα πεταχτεί στο δωμάτιό μου κάποια υπο-υποαμειβόμενη σερβιτόρα να μου χρεώσει 79 ευρώ που κάθομαι στο κρεβάτι μου. Η ερμηνεύτρια είναι κιόλας η μέλλουσα σύζυγός μου (τα μάθατε, τα μάθατε, χωριανοί), απλώς ακόμα δεν το ξέρει η ίδια.
Ήταν για: 15άδα- αν το έβλεπες σε κανονική ένταση.
Βγήκε: 15o.
Ελλάς: Απίστευτο αποτέλεσμα, πραγματικά… Υπέροχη Κλαυούσκα, τα ‘κανε όλα φανταστικά η Αστερογάτα!
Ήθελαν μερικοί να τα κάνει Αστεροσαλάτα, για να πουν “Τι Αστεροπατάτα στείλαμε”. Δε σας βγήκε, better luck next time! Anyways, φαίνεται και φοβερά κουλ τυπάκι και μακάρι να χαρεί όσα πέτυχε και τα Αστερονιάτα της μαζί. Το μόνο που δεν κατάλαβα ήταν τα σπερματοζωάρια στο video wall.
Ήταν για: Μέση και πάνω.
Βγήκε: 6ο!!!
Αρμενία: Υπήρξε. Συνασπίζει μάλλον το γκέι ανδρικό με το straight γυναικείο κοινό. Εκείνη την ώρα έκανα ένα διάλειμμα, γιατί όπως έχω ξαναναφέρει δε θα πάθω προστάτη για Eurovision.
Ήταν για: 30άδα.
Βγήκε: 20.
Ελβετία: Παραμυθένιο. Απλώς πανέμορφο. Απλά. Διαμαντάκι. Αυτά που ‘κανε με τα χέρια η ερμηνεύτρια θύμιζαν και μίμηση Μαρινέλλας από Δήμητρα Παπαδοπούλου στο “Σ’ αγαπώ, μ’ αγαπάς”, αλλά συγχωρεμένη. Με βάση τις ελβετικές κοστολογήσεις, κατά με τον Γιώργο Καπουτζίδη, ελπίζω να μη χρεώθηκα τίποτα και μόνο που έγραψα για Ελβετία.
Ήταν για και Βγήκε: Θα ήθελα να γράψω πολλά πράγματα σχετικά με το τι άξιζε αυτό το τραγούδι και τι πήρε. Δεν αξίζει. Μόνο θα πω ότι αρχίζω ν’ απολαμβάνω την ύπαρξη κριτικών επιτροπών. Ελπίζω να βγάζουν άλλον νικητή απ’ αυτόν του κοινού κάθε χρονιά. Κάθε χρονιά. Δηλαδή αυτοί που ψηφίζουν, να χάνουν τα λεφτά τους ψηφίζοντας και να βγαίνουν άλλα πράγματα. Πολύ θα μου αρέσει. Πάρα πολύ όμως.
Μάλτα: Σέρβιρε αυτό που έπρεπε. Περιμέναμε μεγαλύτερο tip. Αλλά τουλάχιστον κουνηθήκαμε και λίγο (μερικοί, ελάχιστοι).
Ήταν για: 10άδα Eurovision άνετα.
Βγήκε: 17ο.
Πορτογαλία: Πολύ γήινο τραγούδι, που υπενθύμιζε ότι Eurovision είναι και μουσική, εκτός από φτιασίδια. Όσο και να θέλουν να επιβάλλουν και να δικαιολογήσουν στα αποτελέσματα οι ψηφοφόροι την εικόνα της Eurovision ως πανηγύρι, θα υπάρχουν και τέτοια τραγούδια, που μες τη χαλαρουήτα τους, θα δέχονται την χαλαρουήττα τους χωρίς μεγάλη στεναχώρια.
Ήταν για: Κάπου στη μέση.
Βγήκε: 21ο.
Δανία: Θυμάμαι τη χαρά της ερμηνεύτριας στον ημιτελικό, όταν έμαθε απρόσμενα ότι πέρασε τελικό.
Και ότι χαίρομαι, όταν βλέπω τους ερμηνευτές να απολαμβάνουν το όλο drill ονόματι Eurovision.
Ήταν για: 25άδα.
Βγήκε: 23ο.
Σου(α)ηδία: Το μεγαλύτερο φαβορί του φετινού διαγωνισμού. Διορθώνω: το μεγαλύτερο φαβορί κάθε χρονιάς. Κι εγώ να κατέβω και τραγουδήσω γαβγίζοντας, αν από κάτω γράφει “Σουηδία”, φαβορί θα είμαι. Εσείς που ψηφίζετε Σουηδία, υποστηρίζετε και Ρεάλ Μαδρίτης στην μπάλα; (Τουλάχιστον η Ρεάλ κατεβάζει κάθε χρονιά δυνατή ομάδα)
Ήταν για: 20άδα.
Βγήκε: 4ο… Τουλάχιστον δε βγήκε 1ο.
Γαλλία: Οι περισσότερες μανάδες δημιουργούν ψυχολογικά κι η ερμηνεύτρια της έγραψε και τραγούδι από πάνω. Και μπράβο της! Θαυμάσιο, συναισθηματικό τραγούδι που υποτίμησα.
Ήταν για: 5άδα.
Βγήκε: 7ο.
Σαν Μαρίνο: Σαν να θέλω τα τρία λεπτά της ζωής μου πίσω.
Ήταν για: 30άδα.
Βγήκε: Τελευταίο.
Αλβανία: Απ’ τις καλύτερες συμμετοχές- φρέσκο πάντρεμα ηλεκτρονικού ήχου με έθνικ πινελιές και νόστιμη μελωδία.
Ήταν για: 5άδα.
Βγήκε: 8ο.
Ως κάτοχος παροιμιωδών ικανοτήτων μελλοντολογίας παραθέτω και τις προβλέψεις που έκανα ΠΡΙΝ τον τελικό μαζί με κάποια hot takes. Για τα μέτρα μου τα πήγα, θαυμάσια.
Hot takes
* Σου(α)ηδία: εκτός 3άδας
* ΤΕΛΙΚΗ 5άδα: Αυστρία, Γαλλία, Φινλανδία, Σουηδία, Ισραήλ
* Ελλάδα πάνω από Ουκρανία
* Φινλανδία νικητής κοινού
* Αλβανία: εκτός 10άδας (Satan’s foreskin take)
* Ελβετία: θέσεις 10-14
* Ουκρανία: θέσεις 16-20
* Ελλάδα: θέσεις 12-16
Και το δικό μου τοπ-5.
1. Ελβετία (μακράν του 2ου),
2. Φινλανδία
3. Αλβανία
4. Ελλάδα (ή Ουκρανία)
5. Νορβηγία/Μάλτα
+Γερμανία (dis)honorable mention
