Ο καρποφόρος ψυχισμός του Σταμάτη Κραουνάκη ή αλλιώς «Όλοι ένα» Φίλα με. Πήγαμε στην πρεμιέρα στο Ίδρυμα Κακογιάννη και σχολιάζουμε.
Βρεθήκαμε στην πρεμιέρα της καινούργιας δουλείας του Σταμάτη Κραουνάκη με τον ολιστικό τίτλο (συλλογικό- ατομικό) «Όλοι ένα» Φίλα με στο Ίδρυμα Μ. Κακογιάννη. Μαζί του επί σκηνής οι Χρήστος Γεροντίδης, Σάκης Καραθανάσης, Κώστας Μπουγιώτης, Γιώργος Στιβανάκης και ο Χάρης Φλέουρας. Στη μουσική συνοδεία ο ταλαντούχος Άρης Βλάχος (μουσική διεύθυνση), ο Βάιος Πράπας και ο Γιώργος Ταμιωτάκης.
Κάποτε στο αποκορύφωμα της καλλιτεχνικής δημιουργίας του ο Πάμπλο Πικάσο ανέφερε ότι χρειάστηκε «μια ολόκληρη ζωή για να ζωγραφίσει ως παιδί» δίδοντας γενναιόδωρα το ψυχικό στίγμα μιας ολόκληρης δημιουργικής πορείας και της μόνης εν τέλει ψυχικής καλλιτεχνικής πατρίδας που δεν είναι άλλη από τα παιδικά μας χρόνια, όχι φυσικά μόνο για τους καλλιτέχνες αλλά και για το υπαρξιακό σύνολο. Μοναδική πατρίδα τα παιδικά μας χρόνια…* και ο Σταμάτης Κραουνάκης αποφασίζει και συνθέτει το εναρκτήριο τραγούδι της παράστασης «Για σένα» με ομόκεντρη την άνωθεν αναφορά και πεποίθηση. Είναι η ωριμότητα αλλά κυρίως και η γενναιότητα μιας καινούργιας αρχής που σε μια εαυτό-στροφή, επιθυμεί να υπενθυμίσει και να ξαναγεννήσει προς όφελος της οποιασδήποτε τέχνης ο καθείς στα χέρια του “βαστεί”. Και σίγουρα ο συνθέτης Σταμάτης Κραουνάκης βαστεί στα χέρια του την τέχνη του ως άλλο παιδί και μας το διαθέτει συνωδά με την πολύχρονη κληρονομιά του και φυσικά με την αστείρευτη διάθεσή του για καρποφορία.
Τι ψυχισμός είναι τούτος; Και η παράσταση των δύο ωρών και κάτι παραπάνω που παρακολουθήσαμε είχε εμπνευσμένους προγόνους (Χατζιδάκις, Τσαρούχης) και άξιους συνεχιστές. Το συνονθύλευμα της δραματουργικής –ερμηνευτικής πράξης ήταν ότι ο ίδιος ο δημιουργός θα έπαιρνε μαζί του ως στίγμα/δείγμα καλλιτεχνικό με περιεχόμενο άκρως συγκινητικό: Σεφέρης, Χειμωνάς, Λόρκα, Ντάρι Φό κ.α. ζευγαρωμένα με τα πολύ -λεγμένα στη δική μας χώρα, μην πω ήπειρο, τραγούδια του.
Είχαμε μια μπιγκόνια στη σκάλα αριστερά* και το σκηνικό της δράσης στήθηκε σε ένα άκρως Τσαρουχικό θεατρικό περιβάλλον. Ένα ανδρομάνι επί σκηνής και χάρτινες φωτισμένες σακούλες επί της οροφής σε μια εξαιρετικά συγκεντρωμένη και λιτή σκέψη του Γιάννη Μουρίκη (ο Γ. Τσαρούχης μπορούσε να κάνει θεατρικό σκηνικό απλά με άνδρες/αγγέλους και χαρτόκουτα). Ερμηνευτικά τα παιδιά της Σπείρας- Σπείρας ήταν άρτια, με ειδική μνεία στο Χρήστο Γεροντίδη και στην απόδοση του Λόρκα που μας χάρισε άνευ περισσότερου σχολίου. Υπενθυμίζουμε την πεποίθηση μας για την ετοιμότητα της ομάδας σε μεγαλύτερες πλέον παραγωγές.
Στα συν [+] της παράστασης:
1. Η ίδια η παρουσία του Σταμάτη Κραουνάκη επί σκηνής με όλη του τη διάθεση για μια καρποφόρα περίοδο (και γέννα) με κάποια από τα καλύτερα τραγούδια του.
2. Η σκηνική επιμέλεια του Γιάννη Μουρίκη.
3. Η διάχυτη ελληνική και συγκεντρωμένη ατμόσφαιρα/αίσθημα μιας ελληνικής κληρονομίας στο διφορούμενο της παρακαταθήκης της.
4. Η ερμηνευτική απόδοση του Λόρκα από το Χρήστο Γεροντίδη.
5. Τα κοστούμια της Μαρίας Καραπούλιου.
6. Το σύνολο της μουσικής διεύθυνσης, εκτέλεσης και διασκευής
7. Η υπενθύμιση της μόνης σίγουρης πατρίδας μας, της παιδικής.
Στα πλην[-]
1.Επιθυμούσαμε ένα περισσότερο σκηνοθετικό βασανισμό.
2. Οι όχι πάντα εύστοχοι φωτισμοί.
Εν κατακλείδι[=]
η παράσταση του Σταμάτη Κραουνάκη «Όλοι ένα» Φίλα με, είναι μια θεατρική πράξη/υπενθύμιση για εκείνη την αστείρευτη παιδική μας ηλικία που εν δυνάμει και ανά πάσα στιγμή μπορεί να μας τροφοδοτήσει. Μην το χάσετε !
*φράσεις από το καινούργιο τραγούδι του Σταμάτη Κραουνάκη «Για σένα».
.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΕΔΩ
