In Tempo: Κάθε 20 του μηνός στην "Κ"
Είναι ένας καλλιτέχνης με αστείρευτη αγάπη για το έντεχνο και το λαϊκό ελληνικό τραγούδι, που ελπίζει σύντομα να επιστρέψει στη σκηνή και να μας χαρίσει ξεχωριστές ζωντανές εμφανίσεις.
Ο Θεσσαλονικιός Γιάννης Λεκόπουλος μιλά στο In Tempo της Βένιας Αδαμάκου για την Κουλτουρόσουπα
-Πες μου λίγα λόγια για σένα. Πώς θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου;
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη. Η μουσική είναι στη ζωή μου από τα παιδικά μου κιόλας χρόνια. Θυμάμαι πως άκουγα στο ραδιόφωνο όλα τα αγαπημένα τραγούδια της εποχής και μου άρεσε να τραγουδάω στις οικογενειακές μας συγκεντρώσεις. Εκείνη την εποχή έκανα συλλογή από αγαπημένους δίσκους, που αγόραζα με το χαρτζιλίκι μου. Έπειτα, στο σχολείο συμμετείχα σε κάθε μουσική εκδήλωση, ως μέλος της χορωδίας στην αρχή και ως σόλο τραγουδιστής αργότερα. Προς το τέλος της εφηβείας μου αποφάσισα πως θα ήθελα να ασχοληθώ και επαγγελματικά με αυτό που τόσο πολύ αγαπώ και χαίρομαι που δεν το μετάνιωσα καθόλου. Θα έλεγα πως όταν προετοιμάζω μια εμφάνιση ή πρόκειται να ηχογραφήσω ένα τραγούδι είμαι τελειομανής και αγχώδης, αλλά ευτυχώς μου βγαίνει σε καλό! Είμαι αρκετά συνεσταλμένος στο να μπορώ σου απαντήσω πως βλέπω τον εαυτό μου…
-Σε πετυχαίνω σε μια δύσκολη περίοδο για τον πολιτισμό, αλλά και γενικότερα για όλη την Ελλάδα. Πώς αντιμετωπίζεις αυτή τη νέα πραγματικότητα;
Όλοι μας ζούμε πολύ δύσκολα λόγω της πανδημίας και ιδιαίτερα ο κλάδος των καλλιτεχνών και όσοι εργάζονται στο θέαμα-ακρόαμα. Η ανασφάλεια και ο φόβος έχει μπει για τα καλά στην ζωή μας και μας δηλητηριάζει κάθε μέρα. Προσπαθώ να προσαρμοστώ σε αυτή τη νέα πραγματικότητα χωρίς πανικό και κρατώ μέσα από την καθημερινότητα μου μικρές στιγμές ξεγνοιασιάς ώστε να αισθάνομαι όμορφα. Είμαι σίγουρός ότι θα έρθουν σύντομα καλύτερες μέρες, απλώς χρειάζεται λίγο ακόμα υπομονή. Δεν πρέπει να χάσουμε την πίστη μας για ένα καλύτερο αύριο γεμάτο αγάπη και αγκαλιές.
.jpg)
-Έχεις βρει τρόπους να διατηρήσεις επαφή με το τραγούδι και το κοινό σου στην περίοδο της καραντίνας;
Με το τραγούδι ναι, μελετάω στο σπίτι, αλλά η άμεση επαφή με τον κόσμο μου λείπει πολύ. Είναι μοναδικό το κάθε live με τον κόσμο να τραγουδάει και να δημιουργείται μια ατμόσφαιρα μαγική και ταυτόχρονα άκρως συναισθηματική και συγκινητική.
-Από το 1999 έως και σήμερα εργάζεσαι σκληρά και δεν σταμάτησες τις εμφανίσεις μέχρι που το επέβαλλε ο κορονοϊός. Πώς σε έχει επηρεάσει ψυχολογικά η αποχή από τις ζωντανές εμφανίσεις;
Αρνητικά θα έλεγα. Είναι πολύ δύσκολη όλη αυτή η κοινωνική αποστασιοποίηση και ειδικά για μένα που η ψυχαγωγία είναι τρόπος έκφρασης συναισθημάτων και επικοινωνίας με τους ανθρώπους.
-Eίσαι ένας καλλιτέχνης που αγαπά το έντεχνο και το λαϊκό τραγούδι και έχεις αρκετές δισκογραφικές δουλειές που το αποδεικνύουν. Τι σε ώθησε σε αυτά τα είδη μουσικής;
Έχω ακούσματα από αρκετά είδη μουσικής, αλλά με κέρδισε το καλό ελληνικό τραγούδι. Οι μεγάλοι ποιητές, στιχουργοί, συνθέτες και οι σπουδαίοι τραγουδοποιοί μας, κατάφεραν με την δύναμη της τέχνης τους, να με συγκινήσουν και να συνεχίζουν να με συγκινούν βαθύτατα.
-Ποια θεωρείς ότι είναι η κινητήρια δύναμή σου;
Η αγάπη και η στήριξη της οικογένειάς μου, των φίλων μου και του κοινού.
-Μέσα στα χρόνια έχεις συνεργαστεί με αρκετούς καταξιωμένους καλλιτέχνες και έχεις τραγουδήσει σε μικρές και μεγάλες μουσικές σκηνές. Θυμάσαι την πρώτη φορά που κλήθηκες να τραγουδήσεις; Πώς είχες νιώσει; Έχεις ξεχωρίσει κάποια συνεργασία;
Θυμάμαι πως την πρώτη φορά που τραγούδησα σε κόσμο είχα πολύ άγχος. Το άγχος βέβαια μέχρι να ανέβεις στη σκηνή δεν φεύγει ποτέ! Όλες οι συνεργασίες που έχω κάνει μέχρι τώρα είτε δισκογραφικά, είτε σε ζωντανές εμφανίσεις είναι όλες εξίσου σημαντικές για εμένα και δεν μου είναι εύκολο να ξεχωρίσω κάποια.
.png)
-Πρόσφατα συμμετείχες στη διαδικτυακή συναυλία «Μια κιβωτός με ποίηση και τραγούδια». Θα ήθελες να μου πεις δυο λόγια για αυτή την εμπειρία;
Ήταν μεγάλη χαρά που ο κόσμος αγκάλιασε την συγκεκριμένη συναυλία και έτσι, με το δικό μας τρόπο, μπορέσαμε να βοηθήσουμε τα παιδιά της «Κιβωτού του κόσμου». Μου είχαν λείψει το live και οι συναντήσεις - μετά από τόσο καιρό – με αγαπημένους συναδέλφους. Θεωρώ πως κάθε καλλιτέχνης οφείλει να στηρίζει τέτοιες προσπάθειες.
-Έχεις ταχθεί υπέρ του ελληνικού κινήματος #metoo και μάλιστα δήλωσες πως στο παρελθόν είχες δεχθεί συναισθηματικούς εκβιασμούς. Θεωρείς ότι θα βελτιωθεί η κατάσταση στον καλλιτεχνικό χώρο μετά από τις αποκαλύψεις που έγιναν; Τι πρέπει να αλλάξει;
Η οποιαδήποτε μορφή βίας εκδηλώνεται δυστυχώς καθημερινά σε όλους τους χώρους εργασίας και θα πρέπει να είναι καταδικαστέα σε κάθε κοινωνία. Πιστεύω ότι θα βελτιωθεί η όλη κατάσταση, γιατί τα θύματα δεν θα νιώθουν πλέον ότι είναι μόνα. Όλοι όσοι έχουν την όποια εξουσία, θα το σκεφτούν πολύ καλά προτού παρενοχλήσουν λεκτικά ή σωματικά από εδώ και πέρα. Πρέπει να μην φοβόμαστε να μιλήσουμε όταν νιώσουμε πως κάποιος προσπαθεί να "προσβάλει" την προσωπικότητά μας.
-Ποια θα είναι τα επόμενα μουσικά σου βήματα; Πού στοχεύεις;
Όταν και όποτε με το καλό ανοίξουν την εστίαση και τις ζωντανές εμφανίσεις, θα προγραμματίσω κάποια live, που τόσο καιρό σκέφτομαι. Μου έλειψε πολύ η επαφή με τον κόσμο, το να γινόμαστε μια όμορφη παρέα και να τραγουδάμε όλοι μαζί.
-Κι ένα μήνυμα προς τους αναγνώστες μας;
Να προσέχουμε τους εαυτούς μας και να μην ξεχνάμε να επικοινωνούμε με τους ανθρώπους που είναι μόνοι τους. Να είμαστε αισιόδοξοι και να μην σταματήσουμε να χαμογελάμε, αυτό δεν μπορούν να μας το περιορίσουν.
Ευχαριστούμε!
Φωτογραφίες: Αγγελική Παπαϊωάννου, Αρείων Στεφανίδης
.
