Λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα, στο InTempo φιλοξενούμε τον Γιώργο Γελαράκη, έναν καλλιτέχνη που παραμένει αισιόδοξος και δημιουργικός, ακόμα και κατά τη διάρκεια της καραντίνας. Εν αναμονή της κυκλοφορίας του νέου του δίσκου «Ανασαίνω», ο Γιώργος μοιράζεται μαζί μας τις ανησυχίες και τις σκέψεις του, ενώ ταυτόχρονα μας αποκαλύπτει τα μελλοντικά του σχέδια.
-Σε πετυχαίνουμε σε μια δύσκολη περίοδο. Πώς αντιμετωπίζεις τον ιό;
Είναι μια πρωτόγνωρη εποχή για όλους μας. Οι δραστηριότητες μας έχουν περιοριστεί σχεδόν ολοκληρωτικά. Η ενασχόληση με τις τέχνες προσδίδει πάντα μια αίσθηση ελευθερίας και αισιοδοξίας και την περίοδο αυτή προσπαθούμε όλοι να διατηρούμε την επαφή μας, είτε μελετώντας, είτε συνθέτοντας κτλ.
-Σου έχουν λείψει οι ζωντανές εμφανίσεις; Έχεις βρει τρόπο να επικοινωνείς με το κοινό σου;
Οι ζωντανές εμφανίσεις μας έχουν λείψει πάρα πολύ. Τα τελευταία χρόνια πηγαίναμε σε όλη την Ελλάδα και αυτό είχε γίνει τρόπος ζωής. Είναι μια μορφή επικοινωνίας και επαφής πολύ ιδιαίτερη και μοναδική και δε θεωρώ ότι μπορεί να αντικατασταθεί με καμία παρόμοια προσπάθεια μέσω διαδικτύου.
-Πώς θα περιέγραφες τον εαυτό σου σε κάποιον που δε σε γνωρίζει;
Γενικά έχω μια αδυναμία προσθήκης οποιαδήποτε ταμπέλας, πόσο μάλλον για τον εαυτό μου. Μάλλον θα τον προέτρεπα να συνομιλήσει μαζί μου για να μπορέσουμε να ανταλλάξουμε απόψεις και ιδέες και έπειτα να μου καταθέσει εκείνος τη γνώμη που έχει σχηματίσει.
-Τι πιστεύεις ότι σε ξεχωρίζει ως καλλιτέχνη;
Κάθε άνθρωπος που ενδιαφέρεται για τις τέχνες, είτε ως παρατηρητής είτε ως καλλιτέχνης είναι ξεχωριστός. Ο καθένας χρησιμοποιεί το δικό του μοναδικό πρίσμα,σύμφωνα με το οποίο έρχεται σε επαφή και συναντά τις τέχνες. Θα έλεγα ότι με χαρακτηρίζει μια μόνιμη εγρήγορση για οτιδήποτε ανήκει στο πεδίο και στο εύρος που μπορώ να διαχειριστώ, όπως πιστεύω ότι συμβαίνει και σε κάθε άνθρωπο της μουσικής.
-Ο κλάδος σας έχει πληγεί σοβαρά. Πώς βλέπεις το μέλλον των καλλιτεχνών;
Μια σημαντική παράλειψη που κάνουμε όλοι μας όταν αναφερόμαστε στις τέχνες είναι ότι αναφερόμαστε μόνο στα επαγγέλματα του ηθοποιού και του μουσικού, χωρίς να συνυπολογίζουμε ότι υπάρχουν πολλά είδη καλλιτεχνικών επαγγελμάτων που είτε δεν τα γνωρίζουμε, είτε τα υποτιμούμε, είτε δεν τα αναγνωρίζουμε ως κράτος. Η οικονομική συγκυρία είναι πολύ δύσκολη για όλους μας και ο κλάδος μας έχει πληγεί ανεπανόρθωτα. Η χώρα μας δεν ήταν προετοιμασμένη για να μπορέσει να ενεργήσει κατάλληλα και να εφαρμόσει τα απαραίτητα μέτρα υποστήριξης. Μόλις πρόσφατα δημιουργήθηκε ένα ηλεκτρονικό μητρώο καλλιτεχνών, κάτι που έπρεπε να έχει γίνει εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες υπάρχουν ελλείψεις και σε νομικό επίπεδο. Ελπίζω η πανδημία να γίνει η αφορμή να βελτιωθεί η κατάσταση.
-Έχει υπάρξει στιγμή που σκέφτηκες να αλλάξεις επάγγελμα και να τα παρατήσεις;
Δεν έχει υπάρξει τέτοια στιγμή, ούτε πιστεύω ότι πρόκειται να υπάρξει ποτέ. Αυτό που πιθανόν μπορεί να αλλάζει κατά καιρούς, θα είναι ο ρόλος που θα αναλαμβάνω κάθε φορά ή οι συνθήκες. Από τα πρώτα χρόνια της ενασχόλησής μου, καλώς ή κακώς είχα τη νοοτροπία να μην ορίζω το επάγγελμα του μουσικού ως πηγή εσόδων και επιβίωσης, αλλά ως οικονομική πηγή επανατροφοδότησης της ίδιας της προσπάθειάς μου. Κατά καιρούς απασχολούμαι με πολλούς τομείς έχοντας διαφορετικές ιδιότητες κάθε φορά, ως μηχανολόγος μηχανικός, ως εκπαιδευτής κ.ά.
-Όλες οι εκδηλώσεις που σχετίζονται με τον πολιτισμό έχουν παγώσει. Ποιες θεωρείς ότι θα είναι οι επιπτώσεις της απουσίας της μουσικής, του θεάτρου και των υπόλοιπων τεχνών από την καθημερινότητά μας;
Όλες οι δράσεις που σχετίζονται με τον πολιτισμό, διευρύνουν τους ορίζοντές μας και διατηρούν σε εγρήγορση το πνεύμα μας. Άμεσο επακόλουθο είναι να προκύψει αισιοδοξία και διάθεσή για δημιουργία. Όταν με τον ερχομό της πανδημίας η μόνη προτεραιότητά είναι η οικονομική επιβίωση, δυστυχώς είναι μοιραίο οι τέχνες να υπαναχωρούν.
-Σε λίγες μέρες έχουμε Χριστούγεννα. Παραμένεις αισιόδοξος; Τι θα ήθελες να σου φέρει η νέα χρονιά;
Η αισιοδοξία είναι ένα αίσθημα το οποίο είμαστε υποχρεωμένοι να διατηρούμε με κάθε τρόπο. Είναι ο κινητήριος μοχλός για τα οτιδήποτε. Η νέα χρονιά θα ήθελα να φέρει σε όλους μας πίσω τη χαμένη μας ισορροπία.
-Σύντομα περιμένουμε και τη νέα σου δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Ανασαίνω». Θα ήθελες να μας αποκαλύψεις το ύφος του νέου δίσκου και την πηγή έμπνευσής σου;
Ο τίτλος «Ανασαίνω» προέκυψε αυθόρμητα και έπειτα από πολλές ζυμώσεις. Έχει την έννοια του συνεχίζω να ζω, να αγωνίζομαι να ελπίζω.Είναι ένας δίσκος που ετοιμάζεται εδώ και πάρα πολύ καιρό, χωρίς όμως κάποιο ορισμένο πλάνο, υπό την έννοια ότι δεν υπήρχε συγκεκριμένος στόχος ως προς τη δομή και την έκδοσή του. Ηχογραφήσεις γίνονται κάθε βδομάδα με διαφορετικό κάθε φορά σκοπό και χωρίς να υπάρχει η άμεση ανάγκη κυκλοφορίας κάποιου δίσκου. Έτσι με τον τρόπο αυτό έχει συγκεντρωθεί πολύ υλικό, περισσότερα από 20 έτοιμα τραγούδια αλλά και ιδέες-προσχέδια για άλλα τόσα. Η έμπνευση έρχεται απρόσκλητη, αλλά ακόμα κι όταν εκλείπει, αισθάνομαι πολύ τυχερός γιατί έχω γνωρίσει πολλά αξιόλογα άτομα που γράφουν υπέροχα, όπως για παράδειγμα ο Νίκος ο Παπακώστας και ο Αντώνης ο Βάμβουκας. Συγκεκριμένα ο δίσκος «Ανασαίνω» θα περιέχει και πάλι πολλά διαφορετικά είδη και πειραματισμούς με νέους ρυθμούς και ήχους, funk, blues, μπαλάντες κ.ά.
-Πώς αισθάνεσαι κάθε φορά που μοιράζεσαι ένα κομμάτι σου με το κοινό; Δέχεσαι την κριτική;
Είναι μια διαδικασία πολύ ευχάριστη η οποία με κάνει νααισθάνομαι πληρότητα κάθε φορά, ανεξάρτητα από την οποιαδήποτε κριτική.Η κριτική φυσικά και είναι το ζητούμενο, κυρίως όταν συμβαίνει από απλούς ακροατές που ενδιαφέρονται να αφιερώσουν χρόνο. Είναι κάτι πολύ τιμητικό. Ταυτόχρονα είναι πολύ σημαντικό να αφουγκράζεσαι τον απόηχο της όλης προσπάθειάς και να αναζητάς το αποτύπωμα που έχει αφήσει.
-Ποια θα είναι τα επόμενα μουσικά σου βήματα; Πού στοχεύεις;
Με το δεδομένο ότι δεν θα μπορέσουμε να πραγματοποιήσουμε ζωντανές εμφανίσεις στο άμεσο μέλλον, στις προτεραιότητές μου είναι η συνεργασία δισκογραφικά με πολλούς αξιόλογους τραγουδοποιούς, στιχουργούς κ.ά. που τόσο καιρό δεν είχαμε τον χρόνο να ολοκληρώσουμε, καθώς δεν μας το επέτρεπαν τα συνεχόμενα ταξίδια.
-Κι ένα μήνυμα προς τους αναγνώστες μας;
Αισιοδοξία και το κεφάλι ψηλά. Θα περάσει κι αυτό, όπως λέμε συχνά.
Ευχαριστούμε!
.
.
.
