Καραντίνα #season 2 (?)
.
Μετράμε δυο εβδομάδες (και κάτι μέρες) όταν από τη Δευτέρα 2 Νοεμβρίου η Θεσσαλονίκη και οι πολίτες της τέθηκαν σε αυστηρούς περιορισμούς για την προστασία της δημόσιας υγείας έπειτα από τη ραγδαία αύξηση κρουσμάτων του νέου κορωνοϊού.
Από εκείνη τη μαύρη μέρα σε πανελλαδικό επίπεδο μετράμε δεκάδες νεκρούς καθημερινά, ενώ τα κρούσματα όλο και πολλαπλασιάζονται. Πλέον δεν ισχύει το «δεν ξέρω κανέναν δικό μου να νοσεί», γιατί οι περισσότεροι έχουν κάποιο συγγενικό τους πρόσωπο που έχει κολλήσει τον ιό.
%20(1).jpg)
Παραλλήλως ένα άλλο δράμα «παίζεται» για άλλη μια φορά στον χώρο του πολιτισμού καθώς έχει παύσει κάθε είδους πολιτιστική δραστηριότητα μετρώντας και εκεί άλλου είδους θύματα. Τα θέατρα ίσα που ξεκίνησαν, έκλεισαν, τινάζοντας στον αέρα τον όποιο –επιφυλακτικό- προγραμματισμό είχαν προγραμματίσει. Ακόμη χειρότερα για τους κινηματογράφους. Τη μέρα που είχαν έναρξη χειμερινής σεζόν, έπαυσαν, αφήστε που καμιά σημαντική ταινία δεν διακινδύνευε να κάνει πρεμιέρα σε χώρους που θύμιζαν φαντάσματα. Στον κυκεώνα της πανδημίας δεν θα έλειπαν οι μουσικές σκηνές, το Βιβλίο ακόμη και οι αίθουσες Τέχνης που είδαν τους επισκέπτες τους να εξαφανίζονται. Δίπλα σε όλα αυτά και τα ΜΜΕ που ασχολούνται κυρίως με τον πολιτισμό. Τόσο οι συνθήκες μετάδοσης όσο και «δουλειάς», εγκλώβισαν και περιόρισαν προσαρμόζοντας σχεδόν όλη την υλη τους στην επικαιρότητα.
Σε όλη αυτή τη ζοφερή κατάσταση υπάρχουν και τα καλά νέα. Τα εμβόλια είναι σχεδόν έτοιμα και είναι σε πολύ μεγάλο ποσοστό αποτελεσματικά.
.
.jpg)
.
Η Κουλτουρόσουπα απευθύνθηκε σε 17 προσωπικότητες από τον ευρύτερο χώρο του πολιτισμού να μας περιγράφουν συνοπτικά πως βλέπουν το δεύτερο κύμα της πανδημίας και πως βιώνουν την καραντίνα.
Τους ευχαριστούμε.
Τον λόγο έχει η κ. Έλενα Λεμονίδου, ραδιοφωνική παραγωγός.
Και ο πρώτος εγκλεισμός και αυτός ο δεύτερος έδωσε τον χρόνο να «ακούσω» ραδιόφωνο. Όχι σαν άνθρωπος του ραδιοφώνου που ακούω μόνο FM 100 από επαγγελματική διαστροφή, αλλά σαν απλή ακροάτρια να απολαύσω μουσική. Νέα Υόρκη, Μαϊάμι, Λος Άντζελες… Τα βράδια της δημιουργικής απομόνωσης τα τραγούδια των διαδικτυακών σταθμών τους γεμίζουν το καθιστικό. Αλλά και πάλι… κάθε τραγούδι που μ’ αγγίζει μπαίνει στα υποψήφια για download κι έτσι εμπλουτίζονται οι προσωπικές μου λίστες.
.
(1).png)
.
ΡΟΜΠΑ ΓΙΝΑΜΕ
Lockdown2 - the sequel. Να εδώ! Απέναντι από την τηλεόραση. Βλέπω παντογνώστες δημοσιογράφους χωρίς μάσκες να μου κουνάνε το δάχτυλο να φοράω την δική μου. Δεν περίμενα να μου το πείτε εσείς να φοράω τη μάσκα μου. Τρομαγμένη είμαι! Και μάσκα θέλω να φοράω και μια στολή υπερπροστατευτική να μην την διαπερνάει τίποτε… Αλλά ελλείψει τέτοιων στολών βρέθηκε άλλη λύση: Η ρόμπα! Κάτσε σπίτι, φόρα την ρόμπα σου και θα σε προστατέψει απ’ τα πάντα. Και κάπως έτσι η ρόμπα από μια ζεστή αγκαλιά που αντιπροσώπευε την σπιτική θαλπωρή, έγινε στολή υπερήρωα. Η στολή που θα με κάνει άτρωτη απέναντι σ’ αυτήν την δυστοπική πραγματικότητα που μας προέκυψε. Η στολή που φοράω για να μπω στο φιλοσοφικό συμπόσιο των ΜΚΔ για να αφήσω κι εγώ εκεί το δικό μου αποτύπωμα στις αμήχανες αμπελοφιλοσοφίες που ξεπηδούν στο σκρολάρισμα, όσο η μακαρονάδα κρυώνει δίπλα στο mousepad. Η στολή που θα με πάει στην Ιθάκη της σκέψης όσο η καρδιά επιμένει να ταξιδεύει στη Μύκονο. Γιατί εκεί είναι θαμμένος ο δικός μου κρυπτονίτης έτοιμος να φωνάξει “YOLO”… Να μου πει «Μην θυμώνεις.. Εξοργίσου!» …
Όχι! Όχι! Η ρόμπα μου… Πού είναι η ρόμπα μου;… Α, τη φοράω! Ευτυχώς!.
/
Δημοσιεύτηκαν:
-Βάσω Γουλιελμάκη: «Απαγορευτικό… Όταν το έχεις ξαναζήσει φοβάσαι περισσότερο!
-Γιάννης Ζαφειρίου : «Η αισιοδοξία έχει αρχίσει να χάνεται δυστυχώς».
-Γιώργος Λυκιαρδόπουλος : «Η δουλειά μας προϋποθέτει ψυχικές δεξιότητες και αντοχές τζόγου με τον ιό να κερδίζει μέχρι τώρα».
-Δέσποινα Σαρόγλου: «Νοέμβρης 2020. Δεύτερη καραντίνα. Λοβοτομή…»
-Έλενα Λεμονίδου: «Lockdown2 - the sequel - Ρόμπα γίναμε..»
-Ιφιγένεια Μανώλα: «Με υπομονή και αισιοδοξία… θα περάσει κι αυτό!»
-Καλλιόπη Ευαγγελίδου: «Απ’ τα μπουλούκια άντλησα δύναμη για την καραντίνα».
-Κωνσταντίνος Καβακιώτης: «Post Covid Theatre».
-Κώστας Κιμούλης: «Καραντίνα Νο2 - Φόβος ή επιβίωση;»
-Κώστας Παρχαρίδης-Chalkos Gallery: «Κοιτάζουμε το μέλλον με αισιοδοξία παρά και τη 2η καραντίνα».
-Λένα Πετροπούλου: «Στόχος δεν είναι η δημιουργία, αλλά η δημιουργική επιβίωση»
-Μαίρη Ανδρέου: Δεν είναι εδώ.. Αλλά ΕΙΝΑΙ... ΕΔΩ... Σ΄ αυτό το "join the meeting"...
-Μηνάς Βιντιάδης: «Οι «Αφανείς Ήρωες» της Καραντίνας»…
-Ναυσικά Γκράτζιου: «Ραδιοφωνικά χαμόγελα, το εννοώ και το μεταδίδω, θα περάσει κι αυτό»
-Νίκος Ψαρράς: «Aς γίνει ο εγκλεισμός ευκαιρία να αναλογιστούμε πως θέλουμε να είμαστε στη ζωή.
-Σταύρος Παρχαρίδης: «Δεν έμαθα τίποτα, γι’ αυτό μπορώ και επιβιώνω στους αιώνες».
-Τάσος Ρέτζιος: «Χαμένοι στη μετάφραση».
..
Ακολουθήστε μας στα social media
..