Από τον Φώτη Τουμανίδη.
Πόσο μπορεί να σε επηρεάσει η προσωπική ζωή ενός μουσικού και οι απόψεις του, στο αν θα συνεχίσεις να ακούς τη μουσική του;
Επηρεασμένος από μια δήλωση του τραγουδιστή των Celtic frost Tom Gabriel Fisher για τους Metallica, θυμήθηκα ανάλογες συζητήσεις που συμμετείχα πάνω σε αυτό το θέμα και είπα να τα μοιραστώ μαζί σας. Ο αγαπητός Tom τσατίστηκε όταν οι Robert Trujilo και Kirk Hammet, σε ένα τζαμάρισμα επί σκηνής, προσπάθησαν να παίξουν το ριφ του “The Userper”. Κάπου εδώ βέβαια τα μπέρδεψε λίγο. Δεν είμαι σίγουρος αν τον πείραξε το ότι το έπαιξαν χάλια μαύρα ή αν απλά δεν γουστάρει γενικά τους Metallica, επειδή ο James Hetfield κυνηγάει αρκούδες. Αυτός είναι ένας πολύ καλός λόγος να τον αντιπαθήσεις μια και καλή και κατά την προσωπική μου άποψη. Δεν πρόκειται να συμπαθήσω κάποιον που σκοτώνει για χόμπυ, είναι απλά άρρωστο. Αυτό όμως δεν χαρακτηρίζει σε καμία περίπτωση τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας, ούτε μειώνει στο ελάχιστο την αξία της μουσικής που έχουν γράψει.
Παραδέχομαι ότι έχω επηρεαστεί κι εγώ από κάτι ανάλογο. Όταν ο Ted Nugent έκανε μια άσχημη, ρατσιστική αναφορά στον αγαπημένο Phil Lynott, (πολλά χρόνια πριν), ήταν αρκετό για να μην θέλω ούτε να τον βλέπω ούτε να τον ακούω. Λίγα λόγια για τον Phil φιλαράκι γιατί θα φάμε τα μουστάκια μας. Η αντιπάθειά μου προς το άτομό του δεν άλλαξε ποτέ αλλά ο κύριος λόγος που δεν ακούω τα τραγούδια του, είναι ότι δεν μου αρέσουν.
.
.
Και εναντίον του πολέμου είμαι επίσης, αλλά Manowar ακούω πωρωμένα. Αυτό το επικό ύφος απευθύνεται και στους μεταφορικούς πολέμους που βιώνεις στην καθημερινότητά σου, όχι μόνο στον πραγματικό πόλεμο. Ο De Maio βέβαια γνωρίζουμε όλοι ότι είναι πολύ άσχημος χαρακτήρας. Έχω ακούσει από τραγουδιστή γνωστής μπάντας που ήταν περιοδεία μαζί τους να λέει τα χειρότερα. Και φυσικά όταν παίρνει το μικρόφωνο επί σκηνής και αρχίζει να μιλάει οι περισσότεροι από κάτω λέμε “ωχ όχι πάλι”. Παρόλα αυτά εύχομαι να τους ξαναδώ ζωντανά σύντομα και είμαι σίγουρος ότι, το αυτό επιθυμείται και εσείς.
.
Έχω ακούσει άσχημα πράγματα για αρκετούς μουσικούς. Κάποιοι είναι απλά δύσκολοι χαρακτήρες, κάποιοι είναι τελειομανείς που περιβάλλονται από ανθρώπους που θέλουν να εργαστούν το ελάχιστο δυνατό και κάποιοι είναι απλά γνήσια άσχημοι εσωτερικά άνθρωποι που δεν θα ήθελες ποτέ να γνωρίσεις. Σε γενικές γραμμές όμως, θεωρώ ότι η μουσική κάποιου είναι κάτι ξεχωριστό από τον ίδιο. Ένα μουσικό κομμάτι είναι ένα ξεχωριστό δημιούργημα γι’ αυτό και οι περισσότεροι συνθέτες αποκαλούμε τα τραγούδια μας παιδιά μας. Όσο λοιπόν ευθύνεται ένα παιδί για τη συμπεριφορά του πατέρα του άλλο τόσο ευθύνεται ένα κομμάτι για τον συνθέτη του.
Συνεχίστε λοιπόν να ακούτε τα κομμάτια που σας αρέσουν χωρίς δεύτερη σκέψη όσο αντιπαθητικοί κι αν είναι οι συνθέτες των.
Φωτογραφικό υλικό
