In Tempo με τους Carmen Venti | Interview

Συνέντευξη στην Βένια Αδαμάκου για την Κουλτουρόσουπα

Πάντα τα Χριστούγεννα μας προκαλούν μια γλυκιά νοσταλγία για το παρελθόν αλλά ταυτόχρονα μας γεμίζουν ελπίδα και για το μέλλον. Εξερευνώντας αυτή τη νοσταλγία ανακαλύψαμε τους Carmen Venti.

Πρόκειται για ένα μουσικό σχήμα της πόλης μας που έχει εστιάσει στην περίοδο του Μεσοπολέμου και τις μουσικές που ακούγονταν τότε που ο κόσμος είχε λίγα αλλά κατάφερνε να ξεπεράσει τις δυσκολίες. Οι Λένα Καραγιαννίδου (ακορντεόν), Δημήτρης Ψαθάς (βιολί και φωνητικά), Άρης Καρακασίδης (κιθάρα και οτοάρπα) και Δημήτρης Χαριτάτος (κοντραμπάσο) μας ταξιδεύουν για λίγο με τις εμφανίσεις τους στις δεκαετίες του 1920 και 1930.

-Ποιοι είναι οι Carmen Venti; Πείτε μας λίγα λόγια για εσάς.

Οι Carmen Venti είναι μια μπάντα που δημιουργήθηκε το 2022 και άρχισε να παίζει το 2023, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Οι βασικοί στόχοι ήταν δύο: η επανεκτέλεση ξεχασμένου ρεπερτορίου του Μεσοπολέμου και η δημιουργία νέων τραγουδιών, επάνω σε παλιές ελληνικές και βαλκανικές φόρμες.

-Πώς προέκυψε το όνομα του συγκροτήματος;

Carmen Venti είναι, στα λατινικά, το «Ταξίδι του Ανέμου». Ένα μουσικό ταξίδι, αφού στο ρεπερτόριό μας συμπεριλαμβάνονται τραγούδια από πολλές χώρες της Μεσογείου, σε κάποια αλληλουχία. Όπως ο άνεμος, που δεν σταματά στα σύνορα, έτσι και η μουσική ταξιδεύει πέρα από τα όλα τα ανθρώπινα όρια και γίνεται κτήμα κάθε ανθρώπου πέρα από έθνη και τάξεις.

-Ποιος είναι ο κεντρικός πυρήνας του ρεπερτορίου σας;

Ο κεντρικός πυρήνας αποτελείται από τραγούδια που ακούστηκαν πολύ, κατά τις δεκαετίες του 1920 και του 1930, αλλά τα οποία έχουν και κάποια ενδιαφέρουσα ιστορία. Πολλές από αυτές τις ιστορίες τις λέμε στις συναυλίες. Το θεματικό πλαίσιο της συναυλίας είναι ένα καράβι που ξεκινά από την Μαύρη Θάλασσα σε κάποια απροσδιόριστη χρονολογία ανάμεσα στους δύο μεγάλους πολέμους, και, πιάνοντας λιμάνια σε διάφορες χώρες, ακούει μουσικές μέχρι να βγει στον Ωκεανό.

-Γιατί αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την περίοδο του μεσοπολέμου;

Για τους μεγαλύτερους της μπάντας, είναι μουσικές που έλεγαν οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας, όταν ήταν πιο νέοι από ό,τι είμαστε εμείς τώρα. Τα άλλα μέλη προσχώρησαν στην ιδέα ασμένως. Σε κάθε περίπτωση, θεωρούμε πως η βραχεία περίοδος του Μεσοπολέμου, περίοδος ιδιαίτερα επαναστατική στη μουσική, αλλά και τραγική, θα μπορούσε να ακούγεται περισσότερο και σήμερα.

-Ποιους καλλιτέχνες θαυμάζετε;

Μα, πάρα πολλούς καλλιτέχνες του Μεσοπολέμου που, συχνά άσχημα αμειβόμενοι, με πολύ πενιχρότερα μέσα από τώρα, σε περιόδους μεγάλης κοινωνικής και πολιτικής αναταραχής, πήγαιναν και έπαιζαν μουσική, χωρίς μικρόφωνα και ενισχυτές, αλλά με μεγάλη δύναμη και πάθος.

-Τι αποτελεί πηγή έμπνευσης για εσάς;

Έμπνευση αποτελούν όλες αυτές οι μουσικές που αναφέραμε, και πολλές άλλες ακόμη. Έμπνευση αποτελούν, όμως, και οι νύχτες της πόλης τώρα, στην μουσική των οποίων καθένας από εμάς, είτε ως μουσικός, είτε, πολύ περισσότερο, ως ακροατής βυθίζεται συχνά. Είναι όλοι οι φίλοι μουσικοί που, λιγότερο ή περισσότερο γνωστοί, διαμορφώνουν τον μαγικό ήχο της πόλης.

-Μια βραδιά που παίξατε και έχει χαραχτεί στη μνήμη σας;

Κάποιες βραδιές που, ανάμεσα στο κοινό, υπήρχαν άνθρωποι που είχαν ζήσει τον Μεσοπόλεμο. Είναι τόσο σπάνιοι πια.

-Είναι εύκολο να αναδειχθεί ένα νέο συγκρότημα στις μέρες μας; Έχετε συναντήσει εμπόδια που σας αποθάρρυναν;

Ένα συγκρότημα σαν το δικό μας έχει συγκεκριμένο ρεπερτόριο, οπότε δεν αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα. Επειδή, όμως, είμαστε όλοι μουσικοί και γνωρίζουμε από άλλα σχήματα και μουσικά είδη, θα μπορούσαμε να πούμε πως υπάρχουν πολλοί και καλοί μουσικοί, καλές μπάντες και σχήματα, αλλά λίγες μουσικές σκηνές, στη Θεσσαλονίκη.

-Ποια θα είναι τα επόμενα μουσικά σας βήματα;

Αυτόν τον καιρό έχουμε ξεκινήσει την ηχογράφηση δικών μας τραγουδιών, όχι ακριβώς στο ύφος του Μεσοπολέμου, αλλά μάλλον στην μετεξέλιξη της βαλκανικής και ελληνικής μουσικής, όπως την αντιλαμβανόμαστε εμείς.

-Γιατί θα προτείνατε σε κάποιον να έρθει να δει ζωντανά τους Carmen Venti;

Γιατί παίζουμε ωραία τραγούδια. Αλλά, κυρίως, διότι στη συναυλία, ακούγοντας ζωντανά τα όργανα και τις ερμηνείες, είναι πολύ πιο εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί η εποχή εκείνη είχε και πάθος και ζωντάνια, κάτι που μπορεί να χάνεται στις ελάχιστες ηχογραφήσεις τραγουδιών του Μεσοπολέμου, που σπανιότατα πλέον παίζονται.

-Πού θα σας βρούμε αυτή την περίοδο;

Σε κάποια από τις μουσικές σκηνές και τα μπαρ, του κέντρου της Θεσσαλονίκης, συνήθως. Στις 20 Δεκεμβρίου στον Παλμό, στην Αρετσού, στις 27 στο Σπίτι Μου, στην Ιουστινιανού, και μετά, όποιος επιθυμεί να μας βρει, τον προτρέπουμε ναμας ακολουθήσει στα κοινωνικά μέσα.

-Κι ένα μήνυμα προς τους αναγνώστες μας;

Μια προτροπή: η πόλη μας έχει πολλούς μουσικούς, που γράφουν ενδιαφέροντα τραγούδια και που παίζουν πάρα πολλά μουσικά είδη. Ας δοκιμάσουμε, όσο μπορούμε, να ανοιγόμαστε συνεχώς και σε διαφορετικά πράγματα.

Ευχαριστούμε!