Γράφει ο Μανώλης Ιωαννίδης για την Κουλτουρόσουπα
Το τελευταίο «Ετοιμάζω ταξίδι μοναχά για πάρτη μου» της φετινής σεζόν ξεκινάει και μαζί η περιήγηση στο ολόφρεσκο ravepartyτης CharliXCX, brat.
Πρόκειται για μια μεγαλούπολη κατασκευασμένη για να προσεγγίσει όσον το δυνατόν περισσότερο τουρισμό στα σίγουρα όρια της ποπ, αλλά με ξεκάθαρη ηλεκτρονική danceαισθητική και μια ταυτότητα που το μόνο που αναγράφει είναι η λέξη rave.
ΣΤΑ ΠΕΡΙΧΩΡΑ
360
Το άλμπουμ ξεκινάει και νιώθουμε ότιπρόκειται για μεταμοντέρνο χιουμοράκι για τους chronicallyonline κι αυτούς που εκφράζονταν καλύτερα σε 140 χαρακτήρεςκαι απλώςεμείςπαραείμαστεραμόλια γιανα το καταλάβουμε. Κατά τα αθάνατα ευφυολογήματα των Simpsons «Είμαι τόσο εκτός πραγματικότητας;! Όχι, είναι τα παιδιά που κάνουν λάθος». Οι καθολικά (τουλάχιστον)διθυραμβικέςκριτικές για το άλμπουμ μας κάνουν να αναμένουμε υπερθέαμα ανταγωνιζόμενο του δεύτερου ερχομού του Σωτήρος, αλλάμας αφήνουν ακάλυπτες επιταγές rave μεγαλείων, σε ένα τραγούδι που αδυνατούμε να εκτιμήσουμε στιχουργικά ή μουσικά.Κι ως γνωστόν η αρχή είναι το όλον του παντός.
Αυτολατρεία σε αφαιρετικούς ηλεκτρονικούς ρυθμούς με ένα μπάσο που να μη λέει να αλλάξει συγχορδία.Θυμάμαι που έλεγε ο ΛουλούδηςΡηντ ότι μια συγχορδία είναι αρκετή, στις δύο, το ζορίζεις- δεν ξέρω αν είχε κατά νου αυτό. Παρεμπιπτόντως, αυτός ο ναρκισσισμός που διακινείται αβέρτα στους νεολαίους με κάθε μέσο κι ευκαιρία, είναι το δέντρο το οποίο ποτίζουν και στο οποίο αργότερα θα κρεμαστούν, youcan @ me.
Λίγο αδιάφορα τα πρώτα τοπία για μας, δεν έχει την παραμικρή σημασία αυτό, συνεχίζουμε ακάθεκτοι.
Clubclassics
Ορίστε, εδώ ας πούμε, το αγοράζουμε το προϊόν- γιατί μάλλον αναγνωρίζουμε τις αναφορές και τις φιλοδοξίες του. Μια μεθυσμένη αμφιταλάντευση στο υπνωτικά χορευτικό και το ενοχλητικό με τα επαναλαμβανόμενα samples και στίχους, που σε βγάζει σχεδόν απ’ το σώμα σου- ως οφείλει κάθε εαυτόν σεβόμενο danceκομμάτι.
Επιτακτικό, ορθόδοξο rave, drumsn’ bass σφηνάκι (μπόμπα), που βρομοκοπάει εξαίσια παρελθόν κι εμείς τον νιώθουμε τον ιδρώτα, το βρώμικο πάτωμα, την πιο-ντοπαρισμένη-νεολαία-κι-από-ολυμπιακή-αποστολή, τα φώτα που αναβοσβήνουν στο αιώνιο απόψε που μονοπωλεί την ατμόσφαιρα.
Ανυπότακτο μπάσο να χτυπάει χωρίς έλεοςκαι τηλεμεταφορά σ’ αυτά ταrave πάρτι-φεστιβάλ που λατρεύει κι απ’ τα οποία «κατάγεται» η Charli.Τραγούδι ταιριαστό για άμυαλη επιληπτική χορογραφία, όπως κι είναι ο δικαιότατος σκοπός του άλμπουμ. Μια εξαίρετη χρονοκάψουλα, που δίνει εισιτήριο και στους twentysomethingγια περιπλάνηση σε χώρους που τα παιδιά βλέπουν κύκλους, που γυρνάνε έτσι στα όνειρά τους.
Sympathyisaknife
Συνεχίζουμε την περιδιάβαση στην εξαίσια ηλεκτρονικά χορευτική περιοχή με ένα synthbassπου ακόμη δε λέει να κοπάσει. Έχει και στιχουργικό περιεχόμενοτο άσμα, εκτός από ένα ατέλειωτο περιτύλιγμα που καλύπτει τις ανάγκες για memes και zingers ατόμων που δομούν την προσωπικότητά τους ανάλογα με τις μόδες που ακολουθούν τα είδωλά τους. Μιλάει, λοιπόν, για τη σύγκριση με απλησίαστα πρότυπα που ενσαρκώνει κάποια (μία;) κοπέλα και προκαλεί μια δικαιολογημένη ανασφάλεια στην Charli. Σερί αδαμάντινα στέκια ολόφρεσκης dance, ηλεκτρονικής μουσικής που κάνει το απαραίτητο κλείσιμο του ματιού στο παρελθόν. Banger.
Προσωπικότερο σχόλιο για τους στίχους: αν το τραγούδι απευθύνεται στο ανθρωπόμορφο ρομπότ ονόματιTaylorκάτι, παίρνει ακόμη πιο πολλούς πόντους κι ας είναι ήδη 10/10. Αν και κατά την άποψή μας, οι δράκοι είναι παραδείγματα προς αποφυγήν κι όχι πηγάδια ψαρέματος ψυχοπαθολογίας, επειδή είναι νούμερο ένα σε όλα τα billboardόλων των εποχών (εξαιτίας φανς που είναι ολοζώντανες διαφημίσεις για την έγκαιρη χρήση αντισυλληπτικών).
Imightsaysomethingstupid
Μη μας το χαλάς, ρε Charli, μη μας το χαλάς… Πέφτουν τα ντεσιμπέλ και κατά την άποψή μας, όχι και τόσο επιτυχώς.Είναι η απαραίτητη στιγμή της ενδοσκόπησης και της υπαρξιακής κρίσης… στην τουαλέτα του πάρτι. Εκεί που ένα ποσοστό των κουλ παιδιών φασώνονται μ’ ένα άλλο ποσοστό κουλ παιδιών. Κι ένα τρίτο ποσοστό κάνει τα φθηνής προέλευσης ναρκωτικά του.
Η Charlieαφουγκράζεται τη θέση της στο πάρτι, στο mainstreamστερέωμα και γενικά στο αστείο ονόματι ζωή. Για τους φανς άλλο ένα σημείο που η βασίλισσα βασιλεύει, για εμάς τους αδέσποτους τουρίστες, ένα πιο ήσυχο μέρος να ξαποστάσουμε. Αλλά όχι το βαθυστόχαστο ψυχαναλυτικό αριστούργημα που ίσως να νομίζουν οι υπόλοιποι συνταξιδιώτες.
Talktalk
Όποιος θυμήθηκε το συγκρότημα που μεσουράνησε τη δεκαετία του 80(και) με το μνημειώδες για Life’swhatyoumakeit., να σηκώσει το χέρι. Κάθε φορά που αντιστεκόμασταν στην παρόρμηση να ακούσουμε τους βρετανούς καλλιτέχνες, σεβόμενοι τους σκοπούς του τωρινού ταξιδιού, ήταν ένα μικρό επίτευγμα.
ΛίγοEurovision, λίγο nu-disco,κάπως αξιολησμόνητο τραγούδι- κομμωτηριέ τύπου τραγούδι, που το ξεχνάς περίπου την ίδια στιγμή, που η κομμώτρια είναι έτοιμη να σου καταστρέψει το μαλλί.Ούτε ζέστη ούτε κρύο μουσικά, οκέι στιχουργικά, περιγράφει ικανοποιητικά μια συνάντηση με ένα περιστασιακό αμόρε στα πλαίσια ενός πάρτι κι όπου βγάλει. Συνεχίζουμε.
ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ
VonDutch
Εντάξει, αν υπάρχει νέος άνθρωπος, λάτρης της σύγχρονης ποπ και δεν κουνιέται σ’ αυτό το hyper-banger,θα του προτείναμε να πάει να κοιταχτεί κάπου.
Αν ακούγαμε ραδιόφωνο, θα περιμέναμε να μονοπωλεί τα ραδιοκύματα- και δικαίως. Πλήρως αντιπροσωπευτικό τραγούδι του άλμπουμ, της ατμόσφαιρας, της τρέχουσας φάσης της Charli. Ήδη σε liveγίνεται της τρελάρας με το τραγούδι κι εμείς το χαιρόμαστε ακραιφνώς.
Χαοτικό, αδέσποτο, ψιλοασυγκράτητο, κλασικό danceκομμάτι για κούνημα μέχρι τελικής και αναπόφευκτης πτώσης. Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, οι σκέψεις παράσιτα απ’ τους αιθέρες και αυτό το τραγούδι αποτελεί μια καλή απενεργοποίηση του εγκεφάλου και ενεργοποίηση του θυμικού που τόσο πρέπει να έχουν ανάγκη όλοι. Παρεμπιπτόντως, αυτήν την καθόλου-ειρωνική μανία με το τι νούμερο είσαι (ο στίχος «I’myournumber 1»ακούγεται περίπου εφτά τρισεκατομμύρια φορές), τη βρίσκουμε κάπως ενοχλητική- αυτά σε φάγανε, βρε Charliμου, και μετά θες να κάνεις rewindσε πιο απλές εποχές (τα παλιά πώς γίνεται, να ‘ναι πάντα και καλά;) ή αναρωτιέσαι αν θα πεις κάτι χαζό, εξομολογούμενη τα εσώψυχά σου.
Υπέροχο βίντεοκλιπ, να σημειωθεί.
Everything is romantic
Raveεπιστρέψαμε! Κι έχουμε ροζ-μαύρες ζαλισμένες καρδούλες και βέλη ζωγραφισμένα, στα μπράτσα μας, που αχνοφαίνονται απ’ τα ημίτρελα φωτορυθμικά που σταματάνε μόνο όταν κάνεις εφτά εμετούς. Στίχοι αδιάφοροι, αλλά είναι τόσο ωραία ντυμένο το τραγούδι, που σε παίρνει απ’ τα ιδρωμένο, γλιστερό χεράκι και σε πηγαίνει σε 90s’ πάρτι που ο λιγότερα συχνός θαμώνας σε αυτό έχει πάθει επίπεδο αλκοόλ στον οργανισμό 69,0.
Όσοι εκτιμάμε την ενέργεια της jungleμουσικής, βρίσκουμε ένα ευχάριστο απομεινάρι σε τέτοια τραγούδια και τα κοιτάζουμε όπως ο Ryanτην Emmaστο τέλος του LalaLand (σπόιλεραλέρτ, είπα;).
Rewind
Οκέι, είναι σκληρή η ζωή των διασήμων, το καταλαβαίνουμε. Λίγο ατσούμπαλο στην εκτέλεση. Υπέροχα, πάντα λατρεμένα, synths σε ένα ακόμη τραγούδι προορισμένο για κλαμπ, απλώς αυτό θα το βάζαμε λίγο πιο αργά, όταν όλοι είναι αρκετά μεθυσμένοι για να μην καταλαβαίνουν αν παίζει CharliXCXή Βασίλης Τερλέγκας.
Γειτονιά που συνάδει με τις υπόλοιπες αλλά δεν μπορούμε να πούμε ότι καταφέραμε να την εκτιμήσουμε ιδιαιτέρως. Επίτηδες τοποθετημένο στο κέντρο για να βιώσουμε την πιο διανοούμενη πλευρά της Charli. Όχι ακριβώς για μας, αλλά καμιά σημασία δεν έχει.
SoI
Ένας ύμνος στη φιλία που χάθηκε, με την πρώην συνεργάτιδά της και ετεροχρονισμένα πουλέν των κριτικών, SOPHIE, η οποία πέθανε πριν λίγα χρόνια. Όμορφη εξομολόγηση, χωρίς να χάνει τον ηλεκτρισμό του υπόλοιπου άλμπουμ. Καταλαβαίνουμε για τους φανς και των δύο καλλιτεχνών πρόκειται για αξεπέραστη στιγμή. Για μας μένει μια πιο ευάλωτη στιγμή που την εκτιμάμε ειλικρινά για τις προθέσεις.
Girl, soconfusing
Ω, ας θάψουμε τα πληκτρολόγια του πολέμου κι ας γίνουμε όλοι frenemies. Ε, Lorde/RandyMarsh; Μάλλον στην έτερησγουρομαλλούσαποπ σταρ, Lorde,αναφέρεται η Charlieκαι τη σχέση τους που μάλλον είναι στην καλύτερη σιβυλλική και λίγο θέλεις ή δε θέλεις,μη μου πεις απόψε, τα μυστήρια κόψε (ή κι όχι), φτάνει ως εδώ (ή εκεί). Αλλά αναφέρεται και στην περιπλοκότητα του να είσαι κορίτσι σε τούτη την άδικη εποχή και το πόσο ζαλιστική είναι η επιτέλεση αυτής της ταυτότητας. Όλα αυτά σε απόλυτα πιασάρικους, ηλεκτροπόπ-πάρτι ρυθμούς. Ίσως το περικείμενο να είναι ακόμη πιο απαραίτητο απ’ όσο συνήθως για να εκτιμήσουμε τούτη τη γειτονιά.
CharliXCXκαι Lorde έκαναν εν τέλειremixτου τραγουδιού, οπότε όλα καλά, μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι ότι τα βρήκαν.
Apple
B-side. Αν πρέπει να γνωρίζουμε όλη τη δισκογραφία και τα deepcuts κάθε καλλιτέχνη, για να αποκρυπτογραφήσουμε κάθε τσιτάτο… όχι, ευχαριστούμε. Προς το παρόν. Ούτε τα λατρεμένα synth σώζουν την κατάσταση.
ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ
B2b
Επαρκώς ιδρωμένοι απ’ το κούνημα, φτάνουμε σε μια καλοκαιρινή, ίσως υπερβολικά καλοκαιρινή συνοικία- αν το υπόλοιπο άλμπουμ είναι μια δυνατή raveπεριήγηση, εδώ ίσως και μπορούμε να φανταστούμε το τραγούδι να κλαρινογαμπρίζει σε μπιτσόμπαρα παραλίας που η θάλασσα αποτελεί διακοσμητικό, παρασκηνιακό στοιχείο στις selfiesαπολύτως συνηθισμένων ανθρώπων.
Πιασάρικο, μπορούμε να ακούσουμε αυτό που υποθέτουμε τουλάχιστον ότι είναι η επιρροή του συμπαθή Gesaffelstein στη σύνθεση-παραγωγή. Έχει μια σκοτείνιαμουσικά και στιχουργικά το τραγούδι αλλά η δική μας πρόθεση είναι να μην υπεραναλύσουμε κάτι το οποίο από μια υπερβολικά κριτική σκοπιά μπορεί να παρερμηνευθεί.
Meangirls
Περίεργο τραγούδι με απρόσμενο πιάνο ουρανοκατέβατο, μέσα σε μια ωδή για τα κακάκορίτσια, στα οποία και αφιερώνει το άσμα η Charlie. Lady-Gagίζει το τραγούδι, βγαλμένο από την προπροηγούμενη δεκαετία, με αμφιλεγόμενα αποτελέσματα. Αλλού ξεκινάει, κάνει μια ζαλισμένη πιρουέτα και αλλού καταλήγει, συμβολικό για την όλη κατάσταση του άλμπουμ. Δεν καταλαβαίνουμε αν πρόκειται ειρωνεία, μετα-ειρωνεία ή πολύ απλά κουνήσου και μην σκέφτεσαι, αλλά έχει μια τάδε εκκεντρικότητα το κομμάτι, έχει ένα τάδε βλέμμα, και το αγοράζουμε. Συνδυάζει στα μάτια μας μια φθήνια και μια γοητευτική διάθεση.
I think about it all the time
Ε, ορίστε που είναι ακόμη ένα στρατηγικά τοποθετημένο εσωτερικό τραγούδι. Το προσωπικό, το υπαρξιακό, το μαλακό σημείο του άλμπουμ.«Εγώ πότε θα γίνω μάνα;» κατάσταση η Charli, που βλέποντας τη Σουηδέζα συνεργάτιδά της να γίνεται γονέας, ξύπνησε κατά λάθος το μητρικό της ένστικτο.Παρένθεση: το ότι υπάρχει τόσα χρόνια αυτό το κατασκεύασμα ως έννοια, το λες κι επίτευγμα- απλώς, δεν ξέρουμε ποιου (της βλακείας, ίσως). Γιατί να το κάνεις αυτό στον εαυτό σου, ρε Charlie; Σκέψου όλα τα meangirlsπου θα χάσεις απ’ το κοινωνικό παρασκήνιό σου.Όλα τα ravesπου δε θα μπορείς να χτυπιέσαι, γιατί θα ξεσκατίζεις.
Στιχουργικά νομίζουμε έως και πολύ αδύναμο και όπου λάχει εμείς οι βλάχοι το τραγούδι. Μουσικά λίγο ακόμη πιο αδύναμο. Αλλά κάθε προσωπική ανησυχία είναι όμορφη και καλοδεχούμενη. Μα, σίγουρα, θα την προτιμούσαμε καλύτερα συσκευασμένη.
365
Όπως ξεκινήσαμε τελειώνουμε. Και λίγο πιο επιθετικά. Με το πιο μεγάλο αδερφάκι του 360, που κάνει λίγο πιο δυνατά ναρκωτικά.
ΕΝ ΚΑΤΑΝΤΕΙΚΛΙΔΙ
Η πρώτη περιδιάβαση δε μας επέτρεψε να ενθουσιαστούμε όσο άπαντες οι μουσικοκριτικοί και φανς, είναι η αλήθεια.Κυρίως, και αυτό είναι ξεκάθαρα δικό μας ζήτημα, επειδή παραθερίζουμε σε τελείως διαφορετικά φέρετρα. Δεν καταλαβαίνουμε από πού προκύπτουν οι σπουδαίες κριτικές, χωρίς βέβαια να σημαίνει ότι δε μας αρέσει η αποδοχή που φαίνεται να έχει καθολικά το άλμπουμ. Αλλά ειδικά όταν καλλιτέχνες κερδίζουν εκτός απ’ το κοινό (τους) και τους μουσικοκριτικούς (ξέρετε, αυτούς τους τύπους που όταν ήταν παιδιά, οι γονείς τους τούς έδεναν στο καλοριφέρ τα βράδια, για να μην κατασπαράξουν κάνα μέλος της οικογένειας), εμείς το απολαμβάνουμε ειλικρινά.
Το άλμπουμ είναι κατά την άποψή μας, κάτι σαν να φοράς γυαλιά ηλίου μέσα στο σπίτι για να φανείς κουλ. Έχει ξεκάθαρα τις στιγμές του που ξεσηκώνουν και εξαγριώνουν (ευχάριστα), αλλά η έλλειψη κλασικά νοούμενης μελωδικότητας και κάποιου βάθους, δε μας επιτρέπει να το θαυμάσουμε όσο θα θέλαμε. Αλλά μάλλον εδώ φταίμε εμείς, ζητώντας σαν Karenσούσι σε κρεοπωλείο στο χωριό της ορεινής Αρκαδίας.
Στιχουργικά, δεν μπορούμε να πούμε ότι περιμέναμε και πολλά (και κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, δικαίως) αλλά το ζητούμενο δε νομίζω να ήταν η παραγωγή σαιξπηρικού λόγου για να πλαισιώνει ογκώδη synthμπάσα και. Μουσικά, πρόκειται για μια τιμιότατη επαναφορά του ήχου άλλων δεκαετιών στο προσκήνιο, κρατώντας τα κλασικά ηλεκτρονικά στοιχεία της σύγχρονης ποπ παραγωγής στο προσκήνιο.
Συμπερασματικά, αν το άλμπουμ προωθεί λίγο Eat, sleep, rave, repeat σε άτομα που ήταν αγέννητα όταν ένας άλλος Charlieδάγκωνε τον αδερφό του, εμείς το καμαρώνουμε από μακριά- κρατώντας πάντα ανοιχτή την πόρτα της επιστροφής σε αυτό.Πρόκειται για το αδέσμευτο, μη απολογητικό παρόν στο οποίο εμείς δεν αναγνωρίζουμε βαθιές αξιώσεις ή καινοτομίες και αριστουργήματα, αλλά την εμφιάλωση του 2024 σε άλμπουμ με πνεύμα ευχάριστα παρελθοντολάγνο.
