Συνέντευξη στην Βένια Αδαμάκου για την Κουλτουρόσουπα.
Πέρυσι κατόρθωσε με το χιούμορ του να δώσει μια θετική νότα στις γιορτές μας, παρά τους περιορισμούς και τις καραντίνες. Φέτος, μετά τις μεγάλες χριστουγεννιάτικες επιτυχίες του, επιστρέφει ανανεωμένος. Έχει κλειδώσει τις περούκες των μεταμφιέσεων και ετοιμάζει νέα τραγούδια με πιο εσωτερικούς στίχους. Έτσι, στοχεύει να μοιραστεί με το κοινό και άλλες πτυχές του εαυτού του που δεν ήταν τόσο εμφανείς μέσω των χιουμοριστικών τραγουδιών.
.
Λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα, στο In Tempo φιλοξενούμε τον Θέμο «Απίκο» Ρίζο.
-Πεiτε μου λίγα λόγια για εσάς. Πώς και γιατί αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη μουσική;
Μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον γεμάτο μουσικούς και μουσική. Στο σπίτι μας σχεδόν πάντα ακουγόταν μουσική, από Beethoven και Mozart μέχρι έντεχνα, ρεμπέτικα αλλά και ξένη rock. Πολύ μικρός ανακάλυψα στη δισκοθήκη των γονιών μου τον Elvis και τους Beatles, που παραμένουν πολύ βασικές επιρροές μου.
Ξεκίνησα μαθήματα κιθάρας στα 9, αλλά τα περισσότερα τα έμαθα στην πράξη, στα σχολικά συγκροτήματα τα χρόνια του γυμνασίου και του λυκείου. Παρότι δεν πίστευα ποτέ ότι θα καταλήξω να ασχολούμαι αποκλειστικά με τη μουσική, ήδη από τα 18 μου, φοιτητής στη Θεσσαλονίκη, έπαιζα και τραγουδούσα δυο-τρεις φορές τη βδομάδα σε μικρά (ενίοτε παρακμιακά) μπαράκια, μόνος με την κιθάρα μου. Τα χρήματα ήταν λίγα αλλά η εμπειρία πολύτιμη. Το ίδιο διάστημα, των σπουδών στη Θεσσαλονίκη, έκανα και τον DJ σε συνοικιακά μαγαζιά. Από τότε ουσιαστικά δεν σταμάτησα να δουλεύω, έστω part-time, ως μουσικός, παρότι το βασικό μου επάγγελμα ήταν δημοσιογράφος.
Το 2006 φτιάξαμε τους Picos Apicos & The Pina Coladas και το 2013 το tribute μας στα «Σκαθάρια», τους The Peppers Beatles Tribute Band – τα δύο αυτά συγκροτήματα παραμένουν πολύ βασικά projects για μένα. Ένα χρόνο αργότερα δημιούργησα την ομάδα συγκροτημάτων και DJs των No More Artists, με στόχο τη μουσική και ηχητική κάλυψη εκδηλώσεων.
Έτσι, από το 2018 μπόρεσα να αφιερωθώ ολοκληρωτικά στη μουσική. Πριν από ενάμισι χρόνο πραγματοποίησα ένα ακόμη όνειρό μου με τα NMAStudios.
-Το όνομα Απίκος πώς προέκυψε;
Το Μάιο του 2006 είχαμε αρχίσει να «τζαμάρουμε» με τον Παναγιώτη Ζούγρο και τους Χρόνη και Λάζαρο Ηλιάδη. Η νέα μπάντα χρειαζόταν όνομα- κι αυτό μου ήρθε ως δια μαγείας αργά ένα βράδυ. Σκέφτηκα τον Πίκο Απίκο, τον «δαιμόνιο δημοσιογράφο» από την παλιά σειρά της ΕΡΤ «Φρουτοπία». Το “…and the Pina Coladas” κόλλησε απλώς επειδή ακούγεται ωραίο. Χωρίς ιδιαίτερο λόγο, αποφασίσαμε ότι ο Παναγιώτης θα είναι ο Picos και εγώ ο Apicos.
Από τότε έχουν περάσει 15 χρόνια, έχουμε αλλάξει αρκετά μέλη και πειραματιστεί με διάφορες μουσικές κατευθύνσεις, αλλά οι Picos Apicos & The Pina Coladas συνεχίζουν να γράφουν τη δικιά τους μικρή ιστορία με το βασικό στόχο να παραμένει σταθερός: να κάνουμε τον κόσμο να χορεύει και να περνάει καλά.
Μέχρι την πρώτη καραντίνα δεν είχα σκεφτεί τον Απίκο ως solo project- ή μάλλον δεν είχα το χρόνο ή/και το θάρρος να το κάνω. Αυτό συνέβη εξ ανάγκης, όταν το lockdown με άφησε χωρίς καθόλου δουλειά και με πάρα, πάρα πολύ ελεύθερο χρόνο. Όλη αυτή η ιστορία ξεκίνησε ως ένα αστείο, αλλά η επιτυχία που είχε το «Αχ Ντίνα (Η Καραντίνα)» με ώθησε να γράψω περισσότερα κομμάτια και ταυτόχρονα να αναπτύξω τις πολλαπλές προσωπικότητες του Απίκου.
-Ποια από τις μεταμφιέσεις είναι η αγαπημένη σας;
Δεν μπορώ να ξεχωρίσω μία. Έχω καταλήξει ότι ο κάθε χαρακτήρας εκφράζει μια διαφορετική πτυχή μου που δεν είναι πάντα ευδιάκριτη στην πραγματική ζωή. Ο Καπετάνιος, με το καπελάκι του, τα απαίσια 80s γυαλιά και το ολόσωμο κολλητό μαγιώ του είναι φοβερά γελοίος, αλλά ταυτόχρονα αξιαγάπητος, καθώς είναι σαφές ότι δεν έχει καμία επίγνωση της γελοιότητάς του- νιώθει frontman και αυτό αρκεί. Η Ξανθιά είναι ο θηλυκός Απίκος: συμπεριφέρεται σαν σταρ παρότι συνήθως κυκλοφορεί με μπουρνούζι, ονειρεύεται δόξα σε μεγάλες πίστες αλλά τελικά περνάει μια χαρά στην αλλοπρόσαλη αυτή φανταστική «μπάντα». Ο Μπασίστας είναι ο κλασικός μουσικός που νομίζει ότι είναι πολύ πιο σπουδαίος –και πολύ πιο ωραίος- από ό,τι είναι στην πραγματικότητα. Το παίζει σέξυ, κλείνει το μάτι στην κάμερα, νομίζοντας ότι απευθύνεται σε πολυπληθείς φανς, οι οποίες όμως –αν υπάρχουν- πιθανότατα τον αγνοούν παντελώς, όπως συμβαίνει συνήθως με τους μουσικούς. Ο Αφάνας είναι ο ρολίστας που θα κάνει οτιδήποτε –παίζει ντραμς και πλήκτρα, τραγουδάει δεύτερες φωνές, κάνει τον DJ- ελπίζοντας (εντελώς μάταια) ότι κάποια στιγμή θα του δοθεί πρωταγωνιστικός ρόλος. Ο Μαυροφορεμένος Κιθαρίστας δεν βρίσκει τίποτα από όλα αυτά ιδιαίτερα αστείο, γι’ αυτό και είναι μονίμως βλοσυρός. Θέλει απλώς να γίνει η δουλειά- και δεν έχει καμία υπομονή με τους ψεκασμένους.
Περάσαμε πάρα πολύ ωραία με αυτούς τους τύπους στο στούντιο και στο κεφάλι μου, αλλά όπως έγραψα πρόσφατα ήρθε ο καιρός να τους αποχαιρετήσω και να δοκιμάσω πράγματα «χωρίς περούκες».
-Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και δε γινόταν να μη σας σκεφτούμε μετά τα περσινά σας χιτ για την καραντίνα. Πώς εμπνευστήκατε αυτά τα τραγούδια;
Τα δύο χριστουγεννιάτικα corona-medley γνώρισαν πράγματι πολύ μεγαλύτερη επιτυχία από όση θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ. Υπάρχει κόσμος που τα παρακολουθούσε καθημερινά ακόμη και μέσα στο κατακαλόκαιρο. Τώρα που πλησιάζουν τα Χριστούγεννα τα views έχουν ανέβει πολύ και πάλι. Ευχαριστώ πολύ τον κόσμο αλλά παραμένω έκπληκτος διότι, για να είμαι ειλικρινής, δε νομίζω ότι υπάρχει κάτι ιδιαίτερα αξιοσημείωτο στην ιδέα: πήρα απλώς πολύ γνωστές και αγαπημένες χριστουγεννιάτικες μελωδίες και τις συνδύασα με χιουμοριστικούς στίχους για ένα θέμα που μας αφορά όλους –την πανδημία.
-Μέσω του χιούμορ προσπαθείτε να περάσετε το μήνυμα πως όλοι πρέπει να τηρούμε τα μέτρα και τονίζετε τη σοβαρότητα της κατάστασης. Ποιες ήταν οι αντιδράσεις του κόσμου;
Στη συντριπτική τους πλειοψηφία, τα σχόλια και μηνύματα που έχω λάβει είναι θετικά έως υπερβολικά, σε βαθμό που νιώθω αμήχανα- διότι εγώ συνεχίζω να βλέπω τον εαυτό μου ως ένα μέτριο μουσικό που ξέρει να γρατζουνάει 3-4 ακόρντα, ενίοτε γράφει κάποιο αστείο, αλλά σίγουρα όχι βαθυστόχαστο, στιχάκι και τραγουδάει, στην καλύτερη περίπτωση, αξιοπρεπώς.
Υπάρχουν φυσικά και τα λίγα αρνητικά σχόλια, κυρίως από τους φωνακλάδες αρνητές της πανδημίας, του εμβολίου, της ζωής, των πάντων γενικώς. Διασκεδάζω πολύ μαζί τους- πρόσφατα τους αφιέρωσα ένα ολόκληρο βίντεο.
-Το χιούμορ είναι κάτι που κυριαρχεί γενικότερα στη ζωή σας;
Μου αρέσει να κάνω τους άλλους να γελούν και όλοι οι άνθρωποι που αγαπώ έχουν κοινό χαρακτηριστικό το χιούμορ. Δεν είναι βέβαια όλα τα είδη χιούμορ ίδια. Προσωπικά θεωρώ ότι χρειαζόμαστε λιγότερα «εύκολα» αστεία με προφανείς στοχεύσεις και περισσότερο αυτοσαρκασμό- πρέπει να παίρνουμε πρώτα απ’ όλα τον εαυτό μας λιγότερο στα σοβαρά.
Τούτων λεχθέντων, δεν σας κρύβω ότι ένας βασικός λόγος που αποφάσισα να σταματήσω να γράφω –σε αυτή τη φάση τουλάχιστον- χιουμοριστικά τραγούδια, είναι γιατί έκανα για πολύ καιρό τον κλόουν, αλλά δεν είμαι, ή έστω δεν θέλω να είμαι, μόνο αυτό.
.
-Διαβάσατε αρκετά σχόλια «αγάπης» του κόσμου. Τελικά τι κρύβεται πίσω από τον Απίκο;
Σε τυχαία σειρά: η Astra Zeneca, η Νέα Τάξη Πραγμάτων, ο Σόρος, ο Bill Gates, ο διεθνής σιωνισμός, ο διεθνής κομουνισμός, ο διεθνής ιμπεριαλισμός, ο Νίκος ο Χαρδαλιάς και ο εξωγήινος πολιτισμός των Ανουνάκι. Στόχος μας είναι να ελέγξουμε τον Τάκη απ’ τη Λαμία. Προς το παρόν δεν τα έχουμε καταφέρει.
.
-Σχολιάζετε με τον δικό σας μοναδικό τρόπο τα κακώς κείμενα. Πώς κρίνετε τη διακοπή της παράστασης του Χριστόφορου Ζαραλίκου;
Ήταν μια κατάπτυστη απόπειρα λογοκρισίας που ευτυχώς πήρε την απάντηση που άξιζε. Αν δεν συμφωνεί κανείς με έναν καλλιτέχνη, ας μην πάει να τον δει ή ας αποχωρήσει ήσυχα. Κι επιτέλους, ειδικά στο stand-up comedy και ευρύτερα στο κωμικό περιεχόμενο, ας αρχίσουμε να ξεχωρίζουμε την ποιότητα της κωμωδίας από τυχόν πολιτικές θέσεις που μπορεί να εκφράζει ο κωμικός. Στην περίπτωση του Ζαραλίκου, για παράδειγμα: τον έχω δει, είναι εξαιρετικός σε αυτό που κάνει και το λέω αυτό παρότι πολιτικά διαφωνώ μαζί του. Τόσο δύσκολο είναι;
-Να περιμένουμε νέες Χριστουγεννιάτικες επιτυχίες;
Όχι. Όπως ανέφερα και παραπάνω, η παρέα του Καπετάνιου και της Ξανθιάς έχει πάρει άδεια άνευ αποδοχών και επ’ αόριστον. Έχω βάλει τις περούκες στο συρτάρι και προσπαθώ να γράψω τελείως διαφορετικά πράγματα, άσχετα με τον κορωνοϊό και όχι απαραίτητα χιουμοριστικά.
-Ποια θα είναι τα επόμενα μουσικά σας βήματα; Πού στοχεύετε;
Μετά την απόφασή μου να κλείσω το κεφάλαιο «Ημέρες Καραντίνας» (έτσι είχα ονομάσει τη συλλογή τραγουδιών για τον κορωνοϊό), πέρασα ένα διάστημα παρατεταμένης «αγρανάπαυσης». Τον τελευταιο καιρό προσπαθώ να γράψω νέα τραγούδια με στίχους πιο εσωτερικούς και πιο ειλικρινείς, χωρίς βέβαια να έχω καμία ψευδαίσθηση ότι θα αφορούν πολύ κόσμο. Δεν είναι καθόλου εύκολη διαδικασία, αλλά το παλεύω.
Όσον αφορά στις ζωντανές εμφανίσεις, αν το επιτρέψει η πορεία της πανδημίας, έχουμε προγραμματίσει ένα live με τους αγαπημένους μου Picos Apicos & The Pina Coladas το Σάββατο, 15 Ιανουαρίου στο Lazy Club.
-Κι ένα μήνυμα προς τους αναγνώστες μας;
Να στηρίζετε έμπρακτα τους μουσικούς. Τα like και τα share δεν ταΐζουν κανέναν, ενώ τα έσοδα από πλατφόρμες όπως το YouTube και το Spotify είναι μηδαμινά. Γι’ αυτό να πηγαίνετε σε live, ιδίως σε μικρούς και μεσαίους χώρους, και να κατεβάζετε νόμιμα τα τραγούδια και τα άλμπουμ που σας αρέσουν.
.
Ευρύτερα: να κάνετε υπομονή και να δείχνετε κατανόηση στην τρέλα που φαίνεται να κυριαρχεί. Δεν είναι λίγο αυτό που περνάμε, όλοι μας, δυο χρόνια τώρα. Θα τελειώσει όμως.
Ευχαριστούμε!
.
Θέμος «Απίκο» Ρίζος sosial medial:
..
Ακολουθήστε το Kulturosupa.gr στα social media
..