«Την λένε Εύα»: Ο συγγραφέας & σκηνοθέτης Αντώνης Μποσκοίτης μιλά για τη παράσταση. 13-14/11, θέατρο Αυλαία.
Μια ιδιαίτερη παράσταση που προκάλεσε αίσθηση και αποτέλεσε ένα υπόγειο θεατρικό hit την περασμένη σαιζόν στην Αθήνα, ο βίος της τρανσέξουαλ Εύας Κουμαριανού με την ίδια επί σκηνής, θα έχει την ευκαιρία να δεί και το θεατρόφιλο κοινό της Θεσσαλονίκης.
Για την παράσταση "Την λένε Εύα...(και ήταν αγόρι)" που θα παρουσιαστεί στα πλαίσια του φεστιβάλ "Το αυλαία… πάει αυλαία" (δείτε αναλυτικά όλο το πρόγραμμα ΕΔΩ), 13 & 14 Νοεμβρίου στο θέατρο Αυλαία, o συγγραφέας & σκηνοθέτης Αντώνης Μποσκοίτης μιλά στην «Κ», ώστε να ξέρετε τι θα δείτε…
---------------------------------------------------------------------------------
Και σημειώστε: Τη Δευτέρα 14 Νοεμβρίου μετά το τέλος της παράστασης ακολουθεί θεατρική Κουλτουροβραδιά: συζήτηση με τους συντελεστές συνοδεία κρασιού για όλους τους θεατές.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ποιο είναι με δυο λόγια το θέμα που πραγματεύεται η παράσταση;
Η παράσταση αυτή είναι κατά 90% ρεαλισμός. Η κατάθεση ψυχής δηλαδή από πλευράς της γνωστής τρανσέξουαλ Εύας Κουμαριανού που εν είδει συνέντευξης θυμάται τη ζωή της ολόκληρη μπροστά στο κοινό. Τόσο απλά.
Τί θα μπορούσατε να αποκαλύψετε από την υπόθεσή της;
Ειλικρινά δεν ξέρω αν έχει νόημα να ‘’αποκαλύψω’’ κάτι. Στις τωρινές παραστάσεις προσθέσαμε κάποια επιπλέον κομμάτια που είχαν μείνει εκτός λόγω χρονικής διάρκειας κυρίως. Κατά τα άλλα, η Εύα συνεχίζει να είναι ο εαυτός της επί σκηνής.
Ποια ήταν η αφορμή που ενέμπνευσε τη συγγραφή ή το ανέβασμά της;
Η παράσταση δεν είναι τίποτα άλλο παρά η θεατροποίηση μίας συνέντευξης που μου είχε παραχωρήσει η Κουμαριανού για το freepress ‘’Fagazine’’ μερικά χρόνια πριν. Φεύγοντας μάλιστα από εκείνη τη συνέντευξη, της είχα πει ‘’Σας ευχαριστώ που μου χαρίσατε εν αγνοία σας ένα θεατρικό μονόλογο’’. Με απασχολούσε λοιπόν για αρκετό καιρό η μετατροπή αυτής της συνέντευξης σε θεατρική παράσταση. Έτσι και έγινε.
Μιλώντας για τον στόχο, τί θα θέλατε να μεταφέρετε στον θεατή;
Ο στόχος είναι ένας και λογικός, νομίζω: Η κατάρριψη των τρανσοφοβικών ταμπού μέσα από την ιστορία μίας αξιαγάπητης – θα μου επιτρέψετε – τρανς, που πέρασε δια πυρός και σιδήρου κυριολεκτικά. Δεν είναι τυχαίο που σε μία από τις παραστάσεις μας στην Αθήνα ήρθαν ένα ζευγάρι μεσήλικων παντρεμένων ανθρώπων: ‘’Δε θα πήγαινα ποτέ να δω μία παράσταση με τραβεστί’’, μας είπε μετά η γυναίκα, ‘’τώρα όμως θέλω να πάρω μιαν αγκαλιά την Κουμαριανού για ότι μας χάρισε απόψε’’.
Υπάρχει αναφορά στο σήμερα και πόσο σημαντικό θεωρείτε αυτό το στοιχείο;
Σαφώς και υπάρχει αναφορά στο σήμερα. Το έργο, η συνέντευξη δηλαδή, διαδραματίζεται σήμερα, οπότε είναι λογικές και κάποιες αναφορές – χιουμοριστικές πινελιές.
Αν σας ζητούσαμε να την «κατατάξετε σε κατηγορία», πώς θα τη χαρακτηρίζατε;
Βιογραφία και θεατρικός μονόλογος. Η παρουσία του δημοσιογράφου – εμού εν προκειμένω – στο πλευρό της Κουμαριανού είναι καθαρά ‘’βοηθητική’’ για την ίδια.
Ποιο θεωρείτε το πιο δυνατό της σημείο και γιατί;
Σε αρκετά σημεία της παράστασης, κυρίως εκεί που η Εύα καταφέρνει να αποσπάσει το γέλιο και το δάκρυ του θεατή.
Τί σας δυσκόλεψε περισσότερο κατά την προετοιμασία;
Η Εύα, ως γνωστόν, είναι αναλφάβητη – το λέει κι η ίδια μεσ’ στο έργο. Μου φαινόταν άθλος γι’αυτή τη γυναίκα να αποστηθίσει 23 σελίδες κείμενο κι ας ήταν η ίδια της η ζωή, που εγώ απλά είχα βάλει σε μία τάξη και είχα φτιάξει σαν κείμενο. Τελικά, με πρόβες τριών μηνών τα καταφέραμε. Αυτή τη στιγμή η Εύα ζει κυριολεκτικά για να είναι στη σκηνή κάθε φορά, κάτι που, αν μη τι άλλο, εμένα με συγκινεί βαθύτατα.
Θέλετε να μοιραστείτε κάτι ενδιαφέρον από τα παρασκήνια της παράστασης;
Καλύτερα όχι, αν και υπάρχουν πολλές ιστορίες ξεκαρδιστικές. Πάντως, θα θυμόμαστε πάντα τις τρεις επιτυχημένες παραστάσεις που δώσαμε στην Κύπρο με τον νεαρόκοσμο να κάνει ουρές στο τέλος για να αγκαλιάσει και να χαιρετίσει την Κουμαριανού.
Αν ήσασταν θεατής για ποιους λόγους θα την επιλέγατε;
Καταρχάς εμένα μού αρέσουν οι βιογραφίες, μια και στον κινηματογράφο ασχολούμαι δημιουργικά όλα αυτά τα χρόνια με το ντοκιμαντέρ. Και το έργο ‘’Την λένε Εύα’’ σαν ένα ντοκιμαντέρ δείτε το αντεργκράουντ κατευθύνσεων. Σας ευχαριστώ.
.
Σας ευχαριστώ.
.
-Πληροφορίες για τη παράσταση, θα βρείτε ΕΔΩ
-Διπλές προσκλήσεις για τη παράσταση ΣΕ ΛΙΓΟ
