Οι συνεντεύξεις μας
Η αγάπη του για την ελληνική ιστορία τον οδήγησε να κάνει ιστορικό κινηματογράφο και να μας χαρίσει μια μοναδική τριλογία για το 1821, με τελευταία την ταινία «ΠΕΝΤΕ 5».
Δημοσιογράφος, συγγραφέας-σεναριογράφος, σκηνοθέτης και ηθοποιός. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε δημοσιογραφία, την οποία υπηρέτησε για 17 χρόνια, ενώ από το 2007 και μετά άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα θεάτρου, υποκριτικής και σκηνοθεσίας, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Το 2011 έγραψε το πρώτο του θεατρικό έργο κι έκτοτε συνεχίζει να δημιουργεί, σε θέατρο και κινηματογράφο. Είναι μέλος της ΕΣΗΕΜ-Θ, της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών, της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδος, ενώ είναι υπεύθυνος του Θεάτρου Άρατος, της Aratos Films και της Aratos Music.
Θεωρείται πρωτεργάτης στην επιστροφή του ιστορικού κινηματογράφου στη μεγάλη οθόνη κι έχει βρει αρκετούς μιμητές. Εργάστηκε για 11 χρόνια (2001 – 2012) στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Θεσσαλονίκης FM 100 ως συντάκτης, εκφωνητής δελτίων ειδήσεων και παρουσιαστής εκπομπών και έχει περισσότερες από 2000 τηλεοπτικές εμφανίσεις, Alpha Polis, ΩΜΕΓΑ τηλεόραση, Δημοτική Τηλεόραση Καλαμαριάς ΑΡΓΩ, TV Θεσσαλονίκη, NETNEWS, Γνώμη Τηλεόραση. Διδάσκει τη θεατρική μέθοδο R.IM. βασισμένη σε ασκήσεις Stanislavsky, Grotowski, Boal, Turner και Gestalt καθώς και σενάριο και σκηνοθεσία. Είναι κάτοχος 12 εκπαιδευτικών europasses.
Κινηματογραφικά, με δικά του σενάρια και σε δική του σκηνοθεσία έχουν γυριστεί οι ιστορικές ταινίες μεγάλου μήκους «Έξοδος 1826» (2016), «Πολιορκία» (2018), «Πέντε» (2022) και το «Operation Star – Επιχείρηση Άστρο» (2022).Το 2023 αναμένεται να τρέξει μια νέα διεθνής παραγωγή με τον τίτλο «Eyes to nowhere» και η αισθηματική κομεντί «Απόψε σε θέλω πάλι».Επίσης έχει γράψει το σενάριο κι έχει σκηνοθετήσει την ιστορική ταινία μικρού μήκους «Φρυκτωρία», καθώς επίσης το σενάριο της ταινίας μικρού μήκους «The Keys».Οι ταινίες του έχουν βραβευτεί 9 φορές σε Διεθνή Φεστιβάλ («Πολιορκία» 6 βραβεία, «Φρυκτωρία» 3 βραβεία) και απέσπασαν βραβεία ποιότητας («Έξοδος 1826» 2 φορές).
Στο θέατρο ξεκίνησε το 2011 τη συγγραφή θεατρικών έργων. Τρία από αυτά έχουν πάρει Βραβείο Κοινού στα Θεατρικά Βραβεία Θεσσαλονίκης («Κωδικός Σπασίμπα-Ντα» 2014, «Σουτζούκ Λουκούμ» 2015, «Άδεια πιάτα» 2016), ενώ το «Sorry, λάθος κρεβάτι» πήρε Βραβείο Καλύτερου Κειμένου το 2018. Έργα του είναι: «Ψάρι στα χείλη», «Κωδικός Σπασίμπα-Ντα», «Σουτζούκ Λουκούμ», «Σπαγγέτι αλά Γαλλικά», «Μην πεις όχι μωρό μου», «Άδεια πιάτα», «Μια σφαίρα για την Τζέην», «Sorry, λάθος κρεβάτι», «Το Σεξ αρχίζει στα Σαράντα», «Άδεια πιάτα 2», «Χοντρός παραμυθάς», «Απόψε σε θέλω πάλι», «Έχω θέμα», «Madmix I, II, III».
Έχει σκηνοθετήσει περισσότερα από 25 θεατρικά έργα. Εργάστηκε για 11 χρόνια (2001 – 2012) στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Θεσσαλονίκης FM 100 ως συντάκτης, εκφωνητής δελτίων ειδήσεων και παρουσιαστής εκπομπών.
Συνέντευξη του δημοφιλούς σκηνοθέτη, σεναριογράφου και ηθοποιού Βασίλη Τσικάρα στην Ελπίδα Παπαδανιήλ για την Κουλτουρόσουπα.
Ε.Π.: Δημιούργησες μια τριλογία για το 1821 με τις ταινίες «ΕΞΟΔΟΣ», «ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ» και το «ΠΕΝΤΕ 5», η οποία αναφέρεται στο ολοκαύτωμα της Σαμοθράκης, πως ξεκίνησε αυτή η δημιουργία, με ποιο κίνητρο, τι σε οδήγησε στην τριλογία;
Β.Τ.: Όλα ξεκινούν από τα μαθητικά μου χρόνια όταν και αναρωτιόμουν ως λάτρης του κινηματογράφου, για ποιο λόγο δεν γίνονται μεγάλες κινηματογραφικές παραγωγές στη χώρα μας με θέματα από την ελληνική ιστορία. Γιατί κινηματογραφικά δεν είχαμε το δικό μας Alamo, σαν αυτό που σκηνοθέτησε ο μεγάλος John Wayne. Όταν ο χρόνος με έφερε μπροστά σε αποφάσεις, τότε βγήκα και ανακοίνωσα πως θα κάνω μία τριλογία για το 1821. Με θέματα λιγότερο γνωστά. Λίγο η παιδική παρόρμηση, λίγο η δημοσιογραφική έρευνα και πολύ περισσότερο η αγάπη μου για το κινηματογράφο με οδήγησαν στο να ολοκληρώσω μια τριλογία-σταθμό για τον ελληνικό κινηματογράφο.
Ε.Π.: Πώς αποφάσισες να κάνεις ιστορικό κινηματογράφο. Πιστεύω πως δεν είναι εύκολο να καταπιάνεσαι με ταινίες και να προσπαθείς να αναδείξεις ιστορικά γεγονότα τα οποία πολλές φορές έχουν υποβιβαστεί, υποτιμηθεί ή και αποσιωπηθεί;
Β.Τ.: Η αγάπη μου για τον ιστορικό κινηματογράφο και μόνο αυτήν! Η αγάπη μου για την ελληνική ιστορία και μόνο για αυτήν! Η θέλησή μου να ταράξω τα λιμνάζοντα ύδατα…
Ε.Π.: Τι σε δένει με τη Σαμοθράκη; Γιατί επέλεξες αυτό το νησί;
Β.Τ.:Η Σαμοθράκη έχει μεγάλη ιστορία, την οποία ο κόσμος δεν γνωρίζει. Δεν είναι μόνο η αρχαιότητα. Είναι και το 1821. Η Σαμοθράκη επίσης είναι Θράκη. Όλα αυτά δένουν μαζί…
Ε.Π.: Θεωρείσαι ο πρώτος Έλληνας σκηνοθέτης που υλοποίησε ταινία για το 1821, 46 χρόνια μετά την επική ταινία «ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ» του Ερρίκου Ανδρέου, πώς νιώθεις για αυτό;
Β.Τ.:Θεωρούμαι και είμαι. Νομίζω πως είμαι επίσης και ο πρώτος σε αριθμό ταινιών για το 1821. Έχω κάνει τέσσερις (4) κι έρχεται σε λίγο καιρό και μία τελευταία. Αισθάνομαι περήφανος, χαρούμενος και γεμάτος.
Ε.Π.: Πιστεύεις ότι έχεις μια αποστολή; Ένα προσωπικό χρέος;
Β.Τ.:Αν δεν πίστευα σε όλα αυτά δεν θα είχα ξεκινήσει ποτέ. Το γεγονός πως κατάφερα να κάνω τόσες ταινίες για το 1821, 46 χρόνια μετά, φανερώνει και την αποστολή που έφερα εις πέρας. Αυτή η αποστολή έχει αγάπη, ήθος, χρέος, εντιμότητα, Ελλάδα.
Ε.Π.: Συμμετοχή του Μάνου Μπένετ στο «Πέντε 5». Πώς προσεγγίστηκε; Κλείστηκε εύκολα η συνεργασία; Πώς ήταν η συνεργασία του με όλη την ομάδα;
Β.Τ.:Ο Μάνου είναι ένας εξαιρετικός επαγγελματίας και πολύ καλός φίλος. Άνθρωπος της παρέας. Τον Μάνου τον γνώρισα μέσω της πολύ καλής μου φίλης και συνεργάτιδας Γεωργίας Μπιτάκου. Ήμασταν σε ένα οδοιπορικό στην Πελοπόννησο κι εκεί έγιναν όλα. Κάπου μεταξύ αστραπών, βροντών και καταρρακτωδών βροχών. Μπένετ. Σπάρτακος, Θράκη, επανάσταση κι όλα κύλησαν πολύ όμορφα.
Ε.Π.: Πώς τα καταφέρατε οικονομικά; Υπήρξε κάποια χρηματοδότηση;
Β.Τ.:Χρηματοδότηση από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, την ΕΡΤ, την Επιτροπή «Ελλάδα 1821» κι από τις γνωστές εταιρείες ΟΧΙ δεν υπήρξε. Όλα έγιναν κάτω από την «ομπρέλα» της Μητρόπολης Αλεξανδρούπολης, του Δήμου Αλεξανδρούπολης, του Πολιτιστικού Σωματείου Εκκίνηση, της οικογένειας Παλακίδη, του Δήμου Σουφλίου και της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης.
Ε.Π.: Βασίλη έχεις αναφέρει ότι «η ταινία «Πέντε 5» ίσως είναι η καλύτερη ταινία που έχω κάνει για το 1821», τι είναι αυτό που την κάνει τόσο ξεχωριστή;
Β.Τ.:Η εμπειρία, το εξαιρετικό cast και οι καλοί συνεργάτες! Κάθε φορά προσπαθώ να κάνω ένα βήμα παραπάνω. Με τους προϋπολογισμούς που έχω.
Ε.Π.: Βασίλη πώς νιώθεις όταν μια ταινία σου ολοκληρώνεται και βγαίνει στις κινηματογραφικές αίθουσες;
Β.Τ.:Θα σου το πω με μια φράση. Όπως ακριβώς τη λέω στον εαυτό μου. «Βασίλη, το ολοκλήρωσες και αυτό το ταξίδι. Απίστευτο, απίστευτο». Μεγάλη ευλογία…
Ε.Π.: Πώς βλέπεις τα καλλιτεχνικά δρώμενα αυτή την εποχή;; Υπάρχει άνθιση; Βλέπουμε ωραίες ποιοτικές παραστάσεις; Τι χαρακτηρίζει μια παράσταση ποιοτική; Τα εισιτήρια;
Β.Τ.:Πάντοτε θα υπάρχουν παραγωγές. Πάντοτε θα έχουμε παραστάσεις. Το θέατρο είναι ζωή. Είναι η ίδια η ζωή. Ο χώρος να εκφραζόμαστε και να περνάμε τα μηνύματά μας. Όσον αφορά μια ποιοτική παράσταση αυτό το κρίνει μόνο ο κόσμος! Τι είναι καλό και τί όχι, το κρίνει μόνο το κοινό.
Ε.Π.: Και ως προς την κινηματογραφική παραγωγή;
Β.Τ.:Ανοίγεις μεγάλο θέμα. Η αλήθεια είναι πως ο κινηματογράφος είναι λίγο – πολύ κατευθυνόμενος στη χώρα μας. Υπάρχει μια κατάσταση που δεν μπορείς να κάνεις εύκολα δουλειές. Γι’ αυτό το λόγο κι αναγκαζόμαστε να βγούμε εκτός συνόρων…
Ε.Π.: Τι πιστεύεις ότι λείπει σήμερα από τον κινηματογραφικό χώρο;
Β.Τ.:Λείπουν άνθρωποι που να αγαπούν πραγματικά τον κινηματογράφο, άνθρωποι που να έχουν όραμα και φυσικά…αξιοκρατία. Ο κινηματογράφος στη χώρα μας και κατ’ επέκταση οι κινηματογραφιστές είναι παγιδευμένοι σε μια «παγιωμένη κατάσταση» την οποία έχουν χτίσει φορείς, εταιρείες και άνθρωποι. Υπάρχουν μηχανισμοί ανάδειξης και συνεργασιών. Πιστεύω πως ίσως, ίσως λέω, πίσω από κάποιες αποφάσεις χρηματοδοτήσεων και συνεργασιών να υπάρχουν σκάνδαλα και χοντρά συμφέροντα.
Ε.Π.: Γράφεις κείμενα, σκηνοθετείς και παίζεις…και όλα αυτά με απόλυτη επιτυχία…πώς το καταφέρνεις; Τι σου αρέσει περισσότερο;
Β.Τ.:Όλα! Κάθε μορφή Τέχνης εκφράζει τη ψυχή και το μυαλό μου. Στη δική μου περίπτωση ό,τι έχω κάνει το οφείλω στην αγάπη του κόσμου. Αυτός μου δίνει την ώθηση να βελτιώνομαι κάθε μέρα. Δεν θέλω να τον διαψεύσω.
Ε.Π.: Ποιο έχει τις μεγαλύτερες δυσκολίες, θέατρο ή κινηματογράφος;
Β.Τ.:Ο κινηματογράφος ασυζητητί! Θέατρο μπορείς να κάνεις με μια καρέκλα και μία λάμπα που λέει ο λόγος. Ο κινηματογράφος είναι απαιτητικός και ακριβό σπορ.
Ε.Π.: Είναι εύκολο να βιοποριστείς μόνο από αυτή τη δουλειά;
Β.Τ.: Νομίζω πως είναι δύσκολο γενικά. Ειδικά αυτές τις εποχές. Εγώ δουλεύω 365 μέρες το χρόνο για να μπορώ να ζω με μία σχετική άνεση.
Ε.Π.: Και παρά τις δυσκολίες επιμένεις και θέτεις το στίγμα σου στα πολιτιστικά δρώμενα με επιτυχία κάθε φορά…
Β.Τ.:Το κάνω; Αν ναι, χαίρομαι πραγματικά! Η αναγνώριση είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή για τον καλλιτέχνη! Το χειροκρότημα, το χαμόγελο, το δάκρυ…
Ε.Π.: Ποιο είναι το κόστος της επιτυχίας; Ποιο είναι το τίμημα;
Β.Τ.:Το κόστος της επιτυχίας ή της υπερεργασίας είναι να απολαμβάνεις λιγότερες οικογενειακές στιγμές. Πολλές φορές δεν έχεις χρόνο να πιείς καφέ με έναν φίλο σου. Υπάρχουν όμως φίλοι που το καταλαβαίνουν αυτό κι επιδιώκουν να σε δουν στο θέατρο ή όπου αλλού δίνεις τον καλλιτεχνικό σου αγώνα…
Ε.Π.: Υπάρχουν συμπεριφορές ή σχόλια που σε πικραίνουν;
Β.Τ.:Τα σχόλια δεν με επηρεάζουν. Οι συμπεριφορές ναι. Αλλά στο τέλος της ημέρας, το θέμα είναι τι έχω κάνει εγώ. Τι έχω πει εγώ. Και στην αγορά, στην πιάτσα όπως λέμε, ο Βασίλης Τσικάρας έχει χτίσει εδώ και πολλά χρόνια το όνομά του και οι περισσότεροι ξέρουν ποιος είμαι…
Ε.Π.: Βασίλη είσαι ένας άνθρωπος χαμογελαστός, ευγενικός και πάντα πρόθυμος να βοηθήσει.. για την Θεσσαλονίκη είσαι ο «Βασίλης μας», πώς αισθάνεσαι με όλα αυτά που εισπράττεις από τον κόσμο; Τι ονειρεύεσαι για τη Θεσσαλονίκη;
Β.Τ.: Εισπράττω πολλή αγάπη. Αυτό με κάνει πολλές φορές και ευσυγκίνητο! Υπάρχουν άνθρωποι που μέσα από το συνολικό μου έργο έχουν εμπνευστεί. Τι να πω άλλο… η φράση «ο Βασίλης μας» είναι ό,τι ωραιότερο μπορεί να ακούσει ένας άνθρωπος που αγωνίζεται καθημερινά στην πόλη του. Για τη Θεσσαλονίκη ό,τι είχα προτείνει προ δεκαετίας αρχίζει σιγά – σιγά και υλοποιείται. Έχω βάλει το χεράκι μου σε πολλές αναπτυξιακές προσπάθειες στην πόλη, ενώ είχα καταθέσει κι ένα σενάριο για την ιστορία της πόλης το 1821. Η Θεσσαλονίκη θα πρέπει να βρει ξανά την ταυτότητά της και αυτό θα επιτευχθεί κατά πολύ, μέσω του πολιτισμού.
Ε.Π.: Τι περιμένουμε στη συνέχεια;
Β.Τ.:Από μένα θα περιμένετε πολύ θέατρο, καλές κωμωδίες και φυσικά νέες κινηματογραφικές παραγωγές. Να έχουμε την υγεία μας και μέσα στο 2023 θα έρθουν καινούργιες παραγωγές και συνεργασίες.
Φωτογραφικό υλικό
