Η Κάρμεν Ρουγγέρη μιλά για όλα στην Κουλτουρόσουπα…
Οι τηλεοπτικοί ρόλοι σε επιτυχημένες σειρές εδώ και χρόνια, την «έφεραν» μέσα στο σπίτι του θεατή και την κατέστησαν ένα οικείο και αγαπητό πρόσωπο. Ίσως όμως λίγοι από το πλατύ κοινό γνωρίζουν την μακριά της πορεία στο Εθνικό Θέατρο σε παραστάσεις αρχαίου δράματος ή τις μουσικές σπουδές της πάνω στην όπερα, που κρατά ως πολύτιμές παρακαταθήκες. Ωστόσο, αυτό που σίγουρα γνωρίζουν όλοι είναι η φανατική της ενασχόληση με το παιδικό θέατρο, ανεβάζοντας υψηλού επιπέδου παραστάσεις για παιδιά και ταυτίζοντας το όνομά της με το δύσκολο θεατρικό είδος. Το οποίο αντιμετωπίζει με απίστευτο μεράκι, ενθουσιασμό και σεβασμό, καταφέρνοντας να φέρει σε επαφή το παιδί- θεατή με τον πλούτο των κλασικών δημιουργών. Αεικίνητη και γεμάτη ενέργεια, σταθερά παρούσα στις παραστάσεις της για να βλέπει «τη χαρά στα ματάκια των παιδιών όταν βγαίνουν», δεν σταματά ποτέ να ασκεί τη φαντασία της ετοιμάζοντας μελλοντικά σχέδια. Με αφορμή την παράσταση «Μαγικός αυλός» στις 25/8 στο Θέατρο Κήπου, η Κάρμεν Ρουγγέρη μιλά ανοιχτά για όλα στην Κουλτουρόσουπα…
1. Μια καλλιτέχνις που καταθέτει ψυχή στο παιδικό θέατρο, πόσο άραγε επηρεάστηκε η ίδια ως παιδί ώστε να ακολουθήσει το δρόμο της θεατρικής τέχνης;
Ως παιδί, στα 9 μου χρόνια, η συμμετοχή μου σε μια σχολική παράσταση με έκανε να καταλάβω πως το θέατρο θα μπορούσε να με κάνει ευτυχισμένη.
2. Συνδυάζοντας σπουδές μουσικής και ταυτόχρονα υποκριτικής, είχατε κατασταλάξει σε ποια τέχνη θα στραφείτε ή ψάχνατε αναμεσά τους και καταλήξατε στην πορεία;
Είχα ξεκινήσει να σπουδάσω θέατρο γιατί θα με βοηθούσε να γίνω μια καλή τραγουδίστρια όπερας. Τα πράγματα άλλαξαν όταν γνώρισα τον άνδρα μου, Ανδρέα Κουλουμπή, στην Λυρική Σκηνή όπου είχα προσληφθεί ως χορωδός. Αποφασίσαμε να μην είμαστε στον ίδιο εργασιακό χώρο. Έτσι αποφάσισα να μείνω στο θέατρο.
3. Προφανώς σας κέρδισε η υποκριτική, ωστόσο σε ποιο βαθμό πιστεύετε συνέδραμαν σε αυτό που αποκαλούμε «ολοκληρωμένος καλλιτέχνης», οι μουσικές σπουδές;
Ένας ηθοποιός που τραγουδάει καλά και έχει γνώσεις μουσικής σίγουρα πιο εύκολα βρίσκει δουλειά. Εμένα προσωπικά το τραγούδι με βοήθησε πολύ.
4. Με ποια συναισθήματα, ποιες δυσκολίες ή ίσως και ευκολίες θυμάστε τα πρώτα βήματα στο χώρο και τις πρώτες συνεργασίες;
Κατά αρχάς, κάθε φορά που είχα να μελετήσω έναν ρόλο γέμιζα ευτυχία. Αν είχα πονοκέφαλο μου περνούσε. Είχα πολύ μεγάλη εμπιστοσύνη στον εαυτό μου πάντα και ίσως αυτό με βοηθούσε ώστε να κερδίζω τους ρόλους που επιθυμούσα όταν πήγαινα σε κάποια ακρόαση. Ίσως ήταν και άλλες εποχές. Πιστεύω πως είμαι τυχερή, γιατί πάντα πετύχαινα αυτό που ήθελα και είχα δουλειά.
5. Διαγράφοντας μια μεγάλη πορεία σε παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου, πώς αξιολογείτε από την εμπειρία σας το ρόλο και τη λειτουργία της πρώτης κρατικής σκηνής;
Πάντα εξαρτάται από τον διευθυντή και τα πιστεύω του. Στην εποχή μου, ο εκάστοτε διευθυντής έδινε το ελεύθερο στον σκηνοθέτη ώστε να είναι παντοδύναμος. Αν σε ήθελε αυτός δεν χρειαζόταν τίποτε άλλο. Τώρα για να πω την αλήθεια δεν ξέρω πως λειτουργούν τα πράγματα.
6. Πώς κρίνετε επίσης τα λογής «παρατράγουδα» που τα τελευταία χρόνια πλήττουν το κύρος του Εθνικού Θεάτρου και πού οφείλονται κατά τη γνώμη σας;
Πιστεύω ότι θα μπορούσαν να γίνουν πολλά πράγματα που δυστυχώς δεν γίνονται.
7. Πέραν του Εθνικού, όπου υπηρετήσατε κατά βάση το αρχαίο δράμα, δημιουργήσατε και τον θίασο «Ρακοσυλλέκτες». Ποια ανάγκη σας οδήγησε σε αυτό το βήμα και ποια η «σημειολογία» του ονόματος;
Οι «Ρακοσυλλέκτες» ήταν μια θεατρική ομάδα που δημιούργησα για να είναι ευτυχισμένα τα παιδιά μου. Έτσι μάζεψα 30 παιδιά όλων των ηλικιών, κάναμε θέατρο και περνούσαμε καλά τα Σαββατοκύριακα. Έδωσα το όνομα αυτό γιατί μαζεύαμε άχρηστα για άλλους πράγματα και τα μεταμορφώναμε σε χρήσιμα. Έτσι φτιάχναμε τα σκηνικά και τα κοστούμια μας. Η δημιουργία αυτής της ομάδας και η επαφή μου με τα παιδιά, συνηθίζω να λέω, ότι είναι το ντοκτορά μου.
8. Στο εν λόγω σχήμα λειτουργήσατε ως σκηνοθέτης και σεναριογράφος… Πόση δυσκολία και πόση γοητεία αντίστοιχα ανακαλύψατε στους συγκεκριμένους ρόλους;
Το περίεργο είναι ότι δεν συνάντησα δυσκολία. Αντίθετα συνάντησα πολύ μεγάλη γοητεία στους ρόλους του συγγραφέα και του σκηνοθέτη. Ανακάλυψα έναν εαυτό που δεν ήξερα ότι τον έχω.
9. Και μιας και μιλάμε για συγγραφή, συμμερίζεστε την άποψη ότι το νεοελληνικό θέατρο πάσχει από άξιους συγγραφείς με ολοκληρωμένα έργα;
Όχι, πιστεύω ότι υπάρχουν άξιοι συγγραφείς.
10. Από την επί χρόνια επαφή σας με το αρχαίο κείμενο συμμετέχοντας σε παραστάσεις αρχαίου δράματος, ποιο είναι το πιο σημαντικό/ πολύτιμο που αποκομίσατε;
Λάτρεψα το αρχαίο δράμα. Και αισθάνομαι πολύ υπερήφανη που το υπηρέτησα επί χρόνια σαν μέλος χορού και κορυφαία του χορού. Λάτρεψα τους ποιητές μας από τους οποίους μάζεψα ένα σωρό γνώσεις.
11. Γίνατε ιδιαίτερα αγαπητή μέσα από την τηλεόραση, στην οποία υποθέτουμε χρωστάτε πολλά. Παρά ταύτα και μιλώντας γενικά, νιώθει κάποια στιγμή ο ηθοποιός τον «κίνδυνο» της τυποποίησης, καλούμενος να επαναλαμβάνει ένα επιτυχημένο μοντέλο ρόλου;
Την τηλεόραση την αγαπώ ιδιαίτερα, της χρωστάω πολλά και μου λείπει πολύ όταν δεν την υπηρετώ. Δεν αντιμετώπισα ποτέ τον κίνδυνο της τυποποίησης γιατί είναι κάτι που αντιπαθώ. Με ενοχλεί πάντα όταν ο ηθοποιός φέρνει τους ρόλους στα μέτρα του και δεν πηγαίνει αυτός προς εκείνους.
12. Τελευταία ασχολείστε… φανατικά με το παιδικό θέατρο, εστιάζοντας σε ένα ποιοτικό ρεπερτόριο απαιτήσεων. Πόσο σοβαρή υπόθεση είναι για εσάς το παιδί- θεατής και με ποιο σκεπτικό επιλέξατε το δύσκολο είδος;
Το θέατρο για παιδιά θεωρώ ότι είναι έργο ζωής για μένα. Είναι υπέροχο να το υπηρετείς γιατί είναι και υπέροχο να βάζεις την φαντασία σου να δουλεύει. Μου αρέσουν τα δύσκολα. Σίγουρα είναι το δυσκολότερο είδος, σίγουρα είναι πάντα ένα στοίχημα που καλείσαι να κερδίσεις και όταν το πετυχαίνεις η χαρά είναι πολύ μεγάλη.
13. Τη στιγμή που επιλέγετε ή γράφετε ένα παιδικό θεατρικό, ποια βασικά κριτήρια κυριαρχούν στο μυαλό σας και οδηγούν στην τελική απόφαση;
Αντλώ τα θέματα μου, κυρίως, από την μυθολογία μας, από κλασσική λογοτεχνία, κλασσικά παραμύθια και όπερα. Ό,τι κλασσικό δεν είναι τυχαίο ότι άντεξε στον χρόνο. Επιπλέον είναι γεμάτο θησαυρούς – μηνύματα και έχει να δώσει, εκτός των άλλων και γνώσεις στα παιδιά. Αυτή πιστεύω ότι είναι η αποστολή του θεάτρου που απευθύνεται στα παιδιά. Και γι’ αυτό με ενθουσιάζει.
14. Όλοι ομολογούν ότι το παιδί είναι ιδιαίτερα απαιτητικός θεατής που αντιδρά άμεσα, θετικά ή αρνητικά. Η δική σας εμπειρία επ’ αυτού τί λέει και πώς εισπράττετε τις αντιδράσεις του;
Προσωπικά παίρνω μεγάλη ευτυχία και πολλές αγκαλιές από τα παιδιά. Γι’ αυτό είμαι και πάντα παρούσα. Για να βλέπω την χαρά στα ματάκια τους όταν βγαίνουν από τις παραστάσεις μας. Από την άλλη μεριά νοιώθω τυχερή γιατί μέχρι στιγμής δεν έχω γευτεί την δυσαρέσκεια ούτε ενός παιδιού. Σίγουρα αν είχα αρνητικές κρίσεις από κάποιο παιδί θα με απασχολούσε, θα το συζητούσα μαζί του και θα το λάμβανα υπ’ όψιν μου.
15. Ποια στοιχεία σε μια παιδική παράσταση θεωρείτε ότι μπορούν να κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον ενός παιδιού και ποιος είναι ο πιο πρόσφορος τρόπος για τη μεταφορά μηνυμάτων;
Η ενδιαφέρουσα πλοκή, η καλή ερμηνεία των ηθοποιών, οι σωστές δόσεις χορού και μουσικής, το εικαστικό μέρος και άλλα. Προσοχή όμως. Τα μηνύματα πρέπει να δίνονται χωρίς διδακτισμό.
16. Είναι γεγονός ότι τελευταία συναντούμε παιδικές παραστάσεις αρκετά αξιόλογες, ωστόσο εσείς ως έμπειρη στο είδος, πιστεύετε ότι διακρίνονται από το κατάλληλο επαγγελματικό επίπεδο; Αντιμετωπίζουν το παιδί- θεατή με τη δέουσα σοβαρότητα και ευθύνη;
Άλλες ναι, και άλλες όχι. Σίγουρα όμως αυτές που αντιμετωπίζουν τα παιδιά με σεβασμό, θα έχουν και επιτυχία.
17. Γνωρίζοντάς σας κανείς από κοντά, εντυπωσιάζεται από την ενέργεια και τη ζωντάνια μιας αεικίνητης παρουσίας κι αναρωτιέται αν υπάρχει κάποιο «μαγικό» μυστικό γι αυτό…
Αγαπώ την ζωή αλλά και την δουλειά. Και αυτό τα λέει όλα.
18. Ως καλλιτέχνις, που σημαίνει (και) ενεργός πολίτης, πόσο πιστεύετε στη δύναμη του πολιτισμού σε κρίσιμα χρόνια και πόσο θεωρείτε ότι σήμερα επιτελεί το ρόλο του;
Η δύναμη του πολιτισμού είναι τεράστια, αλλά φαίνεται ότι από αυτούς που κυβερνούν, κανένας δεν το ξέρει…..
19. Σε προσωπικό επίπεδο και πέραν της δουλειάς, ποια πράγματα μπορούν να σας φτιάξουν τη μέρα και ποια μπορούν ίσως να την καταστρέψουν;
Όταν όλα γύρω μου είναι καλά, είμαι και εγώ καλά. Όταν κάποιος από το περιβάλλον μου δεν είναι καλά, δεν είμαι και εγώ καλά.
20. Κλείνοντας θα θέλαμε μια αναφορά για την παράσταση «Μαγικός Αυλός» που θα δούμε στη Θεσσαλονίκη στις 25 Αυγούστου, σχετικά με το περιεχόμενό της, το σκεπτικό, την μέχρι τώρα πορεία, τις αντιδράσεις μικρών και μεγάλων θεατών… Και βεβαίως μια αναφορά σε μελλοντικά σχέδια, που είμαστε σίγουροι ότι υπάρχουν!
Η αλήθεια είναι ότι το έργο αρέσει πάρα πολύ. Και στους μικρούς και στους μεγάλους. Είναι ένα υπέροχο παραμύθι με πολλή ενδιαφέρουσα πλοκή, με παραμυθένια σκηνικά και κοστούμια, με εξαιρετικούς τραγουδιστές – ηθοποιούς, που καταθέτουν την ψυχή τους σε κάθε παράσταση. Τέλος είναι ένα μουσικό αριστούργημα που γνωρίζει στα παιδιά ένα μοναδικό συνθέτη.
Μελλοντικά μας σχέδια;;;
·Στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης όλο το χειμώνα θα παρουσιάζεται «ο Μαγικός Αυλός», με Θεσσαλονικείς ηθοποιούς – τραγουδιστές.
·Στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης ετοιμάζουμε για πρώτη φορά την «Γέννηση του κόσμου… και ιστορίες των θεών του Ολύμπου».
·Συνεχίζοντας την γνωριμία των παιδιών με κλασικούς συνθέτες στο θέατρο Κιβωτός, ανεβάζουμε το παραμύθι των αδελφών Γκρίμ «Χένσελ και Γκρέτελ».
Σας ευχαριστώ
Πληροφορίες για τη παράσταση θα βρείτε εδώ
