Κείμενο βασισμένο σε διηγήματα της Βίβιαν Στεργίου
30.03 – 21.04.2024 | Θέατρο στη Μικρή Σκηνή, στις 21:00
Την Παρασκευή 5 & το Σάββατο 6 Απριλίου η παράσταση θα ξεκινήσει στις 18:00.
Στο ελληνικό καλοκαίρι.
Εκεί δεν θα ‘θελες να σε βρει το τέλος του κόσμου;
Γελώντας πικρά με το ελληνικό καλοκαίρι. Μια φαντασιακή εθνογραφία της Ελλάδας, βασισμένη σε ιστορίες καθημερινών ανθρώπων που ακολουθούν τις μικρές τους τελετουργίες. Μέσα σε ένα καυτό 24ωρο. Μέσα σε ένα καυτό καλοκαίρι.
Μια παράσταση για το ελληνικό καλοκαίρι, φτιαγμένη από όνειρα και εφιάλτες, ερωτισμό και ηδονοβλεψία είναι ο «Καύσωνας» του Γιάννη Παναγόπουλου.
Στη διάρκεια μιας καυτής καλοκαιρινής ημέρας, με βρόμικα εξοχικά, ζεστές θάλασσες και γυμνά σώματα, μια ζωντανή πινακοθήκη διαφορετικών προσώπων κάθεται προσεκτικά στα τραπέζια της αγίας ελληνικής οικογένειας, ανάμεσα σε σεμεδάκια, τηλεοράσεις, κουκούτσια, ζουμιά και όσα δεν κάνει να βλέπουμε. Χαζεύουν βίντεο απ’ τη δεκαετία του ‘90, γιατί μετά το πράγμα στράβωσε.
Αντλώντας δραματουργικό υλικό από τις συλλογές διηγημάτων της Βίβιαν Στεργίου, «Μπλε Υγρό» και «Δέρμα», o «Kαύσωνας» συνθέτει μια φαντασιακή εθνογραφία για έναν κόσμο που οδεύει με ιλιγγιώδη ταχύτητα προς το τέρμα.
Μικρές ιστορίες καθημερινών ανθρώπων, σ’ ένα πλαίσιο που διαρκώς στενεύει. Με τα πρόσωπα να γραπώνονται απ’ τις τελετουργίες τους. Με την επικοινωνία τους να θρυμματίζεται. Μια παράσταση για το μεγάλο άραγμα κάτω από τον καυτό μεσογειακό ήλιο μέχρι τη μεγάλη στιγμή ή το μεγάλο τέλος.
- Ο Γιάννης Παναγόπουλος είναι απόφοιτος του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου και υποψήφιος διδάκτορας του τμήματος Θεατρικών Σπουδών (Σχολή Καλών Τεχνών) του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Ήταν ο καλλιτεχνικός επιμελητής των Τελετών Έναρξης και Λήξης των Special Olympics που έγιναν στην Αθήνα το 2011. Έκανε το υποκριτικό του ντεμπούτο στο θέατρο το 2009, ενώ το 2019 προκάλεσε αίσθηση ως σκηνοθέτης με την παράστασή του, «Μπλε υγρό ή ο ουρανός δεν φαίνεται καλά από τη Σόλωνος», στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Νέων Δημιουργών.
- Είναι η δεύτερη φορά που ως σκηνοθέτης αντλεί έμπνευση από διηγήματα της Βίβιαν Στεργίου. Για τις ανάγκες του «Καύσωνα» επανέρχεται στο βιβλίο της, «Μπλε υγρό», ενώ στρέφεται και στο «Δέρμα». Σκοπός του σκηνοθέτη είναι η ανάδειξη της νεοελληνικής δραματουργίας, αλλά και η εξέλιξη της έρευνάς του, που ξεκίνησε το 2019. Δανειζόμενος από τα κείμενα της Στεργίου, σχολιάζει: «Έτσι είναι η ζωή: “Προχωράει, κι αυτό δεν είναι παρηγοριά, αλλά αλήθεια καλυμμένη με κλισέ. Κάνει κύκλους, μετά χάνεται και δημιουργείται πάλι, κάνει ξανά κύκλους, μετά χάνεται και δημιουργείται πάλι”».
- Οι χαρακτήρες του «Καύσωνα» είναι στην πραγματικότητα άνθρωποι ανώνυμοι, καθημερινοί, που δεν τα κατάφεραν στη ζωή ή η ζωή δεν στάθηκε γενναιόδωρη μαζί τους. «Άνθρωποι μέσα σε βρόμικα εξοχικά και ζεστές θάλασσες, που περνούν το καυτό τους καλοκαίρι αναπολώντας τα όσα έχουν περάσει» όπως γλαφυρά τους περιγράφουν οι συντελεστές της παράστασης. Διατηρούν, πάντως, όλες τις καλοκαιρινές τους ιεροτελεστίες: τον πρωινό ελληνικό καφέ, μια παρτίδα τάβλι το απόγευμα στο μπαλκόνι, τις συζητήσεις με θέμα τη ζωή όλων που, ενώ ξεκινούν, δεν βρίσκουν τρόπο να τελειώσουν.
- Το θέμα του ελληνικού καλοκαιριού με τους χαρακτηριστικούς του ανθρωπότυπους έχει απασχολήσει ξανά παραγωγή της Στέγης στο πρόσφατο παρελθόν. Το 2020, ο Ανέστης Αζάς σκηνοθέτησε το έργο της Λένας Κιτσοπούλου, «Ερωτικές καρτ ποστάλ από την Ελλάδα», ένα σαρκαστικό αντιαφιέρωμα στα –made in Greece– καλοκαίρια μας.
- Και στον «Καύσωνα», ο μύθος του ελληνικού καλοκαιριού αποδομείται. Αξιοποιώντας το δόγμα της συλλογικής καλοκαιρινής ανάμνησης σε ζεστά, ξηρά τοπία, συνυφασμένης με τους ανηλεείς καύσωνες, η παράσταση σχολιάζει την τρέλα της ανυπόφορης θερμοκρασίας που μεταφράζεται στο «όνειδος» του γυμνισμού, στην παραλυσία των ανθρώπινων σωμάτων και δραστηριοτήτων, μέχρι και στον ιδρωμένο έρωτα.
- Οι συλλογές διηγημάτων της Βίβιαν Στεργίου, «Μπλε υγρό» και «Δέρμα», κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Πόλις.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
