Ο Σιλάχ είναι ένας νέος από το Ιράκ ο οποίος έχει μεγαλώσει στην Ελλάδα έχοντας πάει σε Ελληνικό σχολείο. Αγαπάει τον ελληνικό πολιτισμό και τη χώρα μας και εργάζεται ως υδραυλικός. Η σπασμένη βρύση της Ελένης είναι η αφορμή για τη γνωριμία τους.

 Το φεστιβάλ δίνει ώθηση στην ελληνική δημιουργία, ενισχύει την διαφορετικότητα και υποστηρίζει τις νέες ιδέες και εκτείνεται σε χώρους ολόκληρης της Αθήνα και του Πειραιά:

 Ένας άγνωστος σε πολλούς επτανήσιος καλλιτέχνης στην αυγή μιας νέας εποχής. Με υποστήριξη του Ναπολέοντα, μελέτησε ζωγραφική και αρχιτεκτονική στην Ευρώπη.

 Το έργο της Μιμής Ντενίση «Κι από Σμύρνη…Σαλονίκη», ανεβαίνει στο «ΘΕΑΤΡΟΝ» του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος» σε παραγωγή του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού. Το έργο είναι το πρώτο ελληνικό θεατρικό Sequel. Αποτελεί συνέχεια του έργου «Σμύρνη μου αγαπημένη», που συγκλόνισε χιλιάδες θεατές και έγινε μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου.

 Με μεγάλη χαρά και αίσθημα τιμής, οι Θεατρικές Σκηνές ανακοινώνουν ότι στο θεατρικό τους επιχειρηματικό και καλλιτεχνικό όχημα, μαζί με το Παλλάς και το Ήβη, ανήκει πλέον και για την επόμενη δεκαετία ο ιστορικός κινηματογράφος “Αλκυονίς”.

 Τη σπουδαία προσωπικότητα της Δανάης Στρατηγοπούλου, της δυναμικής γυναίκας που χάραξε την εποχή της, ως τραγουδίστρια, μουσικός, συγγραφέας, ποιήτρια, μεταφράστρια, δημοσιογράφος και αγωνίστρια για την ελευθερία του λαού μας, θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν οι φίλοι του θεάτρου, σε μια παράσταση στην Έδεσσα.

 Η «Αυτοκατηγορία», είναι ένα έργο αγόρευσης, ένα θεατρικό δίχως μύθο. Καμιά ιστορία δεν προβάλλεται, τουλάχιστον καμιά συγκεκριμένη ιστορία ενός συγκεκριμένου ατόμου. Το «Εγώ» στην «Αυτοκατηγορία» δεν είναι το εγώ μιας αφήγησης, αλλά, μονάχα το «εγώ» της δραματικής τέχνης. Εδώ το «Εγώ» καταλύει όλους τους κανόνες, που έχουν προκύψει από την ιστορία της συμβίωσης των ανθρώπων.

 Η παράσταση αυτή μάγεψε αλλά και προκάλεσε με την υπέροχη αισθητική της και τον έντονο ερωτισμό της, καθώς έχει σκηνοθετηθεί με βάση τη διαλεκτική του «κυρίου και του σκλάβου» και το κατά Μαρκήσιο ντε Σαντ ορμέμφυτο του σαδομαζοχισμού.