|
|
Από τη στήλη Τηλεοπτικά Μαντάτα #24 του Γιώργου Μπαστουνά για την Κουλτουρόσουπα.
Η θετική έναρξη της φετινής τηλεοπτικής σεζόν ανήκει αδιαμφισβήτητα στην ΕΡΤ, η οποία άνοιξε γενναία την πόρτα στη μυθοπλασία. Μετά από τους σχολιασμούς για τις άλλες δύο σειρές, που προβλήθηκαν πρώτα στη διαδικτυακή σελίδα του -εξαιρετικού- Ertflix, και συγκεκριμένα τον «Βαρδιανό στα Σπόρκα» (δες εδώ) και τις «Κάρτ Ποστάλ» (δες εδώ), θα αναφερθούμε στην τρίτη και τελευταία σειρά, η οποία έκανε τη Δευτέρα επίσημη πρεμιέρα και στην τηλεόραση. Η σειρά αυτή είναι το "Σε ξένα χέρια", που θα προβάλλεται σε καθημερινή βάση, προσπαθώντας να διεκδικήσει μερίδιο σε μία τηλεοπτικά άγρια σεζόν.
Η σειρά χαρακτηρίστηκε ως δραμεντί, ως μία δηλαδή κωμωδία με αρκετά δραματικά στοιχεία. Και πράγματι σαν περιεχόμενο αποτέλεσε κάτι, που δεν συνηθίζουμε να βλέπουμε, με την πλειοψηφία των σειρών να ακολουθούν τον εύκολο δρόμο της κωμωδίας (με πολλές ενίοτε να ακολουθούν τον μονόδρομο της σαχλοκωμωδίας). Η υπόθεση της σειράς περιστρέφεται γύρω από ένα αθώο βρέφος, το οποίο γεννήθηκε σ’ ένα δύσκολο περιβάλλον, που ο ίδιος ο πατέρας του είχε προαποφασίσει ότι θα το πουλήσει, βάζοντας να το απαγάγουν. Όμως, κατά τη διάρκεια της απαγωγής, όλα μπερδεύονται κι έτσι, το βρέφος φτάνει στην έπαυλη του μεγαλοεπιχειρηματία Χαράλαμπου Φεγκούδη (Γιάννης Μπέζος) ως από μηχανής… εγγονός του.
Η ιστορία βασίζεται για ακόμα μία φορά πάνω σε ένα γνώριμο μετά την «Φριτέζα» και το «Παρουσιάστε» περιβάλλον για τον Γιάννη Μπέζο και συγκεκριμένα στις κοκορομαχίες ανάμεσα σε δύο μεγαλοεπιχειρηματίες, που μέσα από τις διαμάχες επιδιώκουν να προσφέρουν γέλιο. Δυστυχώς, όμως, αυτό το γέλιο τις περισσότερες φορές εκβιάζεται μέσα από ένα σενάριο, που μοιάζει να επαναλαμβάνεται. Ο Γιώργος Κρητικός στενός συνεργάτης του Γιάννη Μπέζου τον συνοδεύει στα τηλεοπτικά βήματα των τελευταίων χρόνων (βλ. «Πέτα την Φριτέζα»), τα οποία δυστυχώς μοιάζουν αργά και κουρασμένα.
Η σειρά έπεσε στην γνωστή λούπα, να δημιουργήσει ένα πραγματικά πολύ ενδιαφέρον τρέιλερ, το οποίο μας γέμισε προσμονή για την αρχή. Το ενδιαφέρον, όμως, του τρέιλερ σταμάτησε εκεί, με την ιστορία στο πρώτο επεισόδιο να κινείται βασανιστικά αργά. Συνήθως, οι καθημερινές σειρές ξεκινούν με γρήγορο ρυθμό για να ρίξουν παλμούς στη συνέχεια. Εδώ τα πράγματα, όμως, ήταν εξαρχής αργοκίνητα. Το πρώτο επεισόδιο εξαντλήθηκε στο να παρουσιάσει ακριβώς κάποια κωμικά στιγμιότυπα σε ένα συρφετό ανούσιων στοιχείων. Το σενάριο πάσχει και καλό είναι να αλλάξει γρήγορα ροή, τόσο για να αντέξει, όσο και για να ανταποκριθεί και στα πιο δραματικά -και ίσως πολυαναμενόμενα- στοιχεία.
Η σκηνοθεσία, αντίθετα, του Στέφανου Μπλάτσου προσπάθησε να αντιμετωπίσει με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αξιοπρέπεια το σενάριο και τους πρωταγωνιστές, παράγοντας ένα πολύ όμορφο οπτικά αποτέλεσμα, που θύμιζε εβδομαδιαία οικογενειακή σειρά ιδιωτικού καναλιού. Τα πλάνα δεν έμειναν σε μία στερεοτυπική αναπαράσταση, αλλά ήταν ευκρινή, αρκετά εναλλασσόμενα και με προσεγμένη απόδοση.
Πέραν της σκηνοθεσίας, το περιτύλιγμα των πρωταγωνιστών αποτέλεσε ένα επιτυχές στοιχείο, το οποίο όμως έμεινε ανεκμετάλλευτο και αναλωμένο σε έναν αργό ρυθμό. Ο Γιάννης Μπέζος με τον Γεράσιμο Σκιαδαρέση γνωστό δίδυμο από την «Φριτέζα», είχαν αρκετή χημεία μεταξύ τους, κοπιάροντας προσφιλείς στους ίδιους μανιέρες, που άλλοτε έβγαζαν γέλιο και άλλοτε βαρεμάρα. Άξιο αναφοράς, πως ο Γιάννης Μπέζος τουλάχιστον για αρχή απείχε από τις γνώριμες μούτες. Κάτι μου λέει, πως σύντομα θα επανέλθουν…
Ένα άλλο επίσης δουλεμένο δίδυμο ήταν η Ρένια Λουιζίδου με τη Βάσω Λασκαράκη, οι οποίες μετέφεραν την σχέση μαμάς και κόρης και σε αυτήν την σειρά μετά το «Σόι». Έχουμε την αίσθηση, πως δεν ξεδιπλώθηκαν όσο θα έπρεπε στο πρώτο επεισόδιο. Αναμένουμε να δούμε αν θα σηκώσουν το βάρος του δραματικού… Αν και η Λουιζίδου ήδη έδωσε θετικά σημάδια στον «Βαρδιανό στα Σπόρκα».
Η Χριστίνα Αλεξανιάν επέστρεψε στην τηλεόραση και ήδη εξαρχής φάνηκε να κλέβει τις εντυπώσεις από το καστ σε ένα σουρεάλ ρόλο, που διακρίνεται από τους άλλους.
Τα σκηνικά και ο ήχος κινήθηκαν σε μέτρια πλαίσια και φάνηκαν εκτοπισμένα από το συνολικό αποτέλεσμα. Μία όμως σειρά, έστω και καθημερινή πρέπει να βγάζει όλα τα όπλα από τα φαρέτρα της… Γιατί αλλιώς μοιάζει ήδη νικημένη…
Συνολικά, θα λέγαμε, πως το σε «Ξένα χέρια» δυστυχώς ακολούθησε σε πολλά σημεία την πεπατημένη. Παρά το ενδιαφέρον τρέιλερ αναλώθηκε σεναριακά σε πιο αδύναμα σημεία, με την προσεγμένη εικόνα να σώζει την κατάσταση και τους ηθοποιούς να στέκονται αμήχανα στη ροή αυτής.
..
Ακολουθήστε το Kulturosupa.gr στα social media
..