|
|
Είδε για την Κουλτουρόσουπα και σχολιάζει:
Οι σειρές της φετινής τηλεοπτικής σεζόν κυριολεκτικά είναι αμέτρητες με πλήθος προγραμμάτων να κάνουν την εμφάνισή τους αυτές τις μέρες. Αυτή η υπερπροσφορά, όπως είναι φανερό έχει ρίξει κατά πολύ την ποιότητα με κάποιες σειρές να γίνονται απλώς και μόνο για να καλύψουν κάποια τρύπα των προγραμμάτων. Μέσα σε τόσες επιλογές δυστυχώς ξεχωρίζουν λίγες από άποψη τηλεθέασης με όλες τις υπόλοιπες να καταβαραθρώνονται.
Πέρσι την έκπληξη έκανε η ΕΡΤ, παρουσιάζοντας μία ποικιλία σειρών, που τράβηξαν το ενδιαφέρον του κοινού. Αυτήν την παράδοση θέλησε να συνεχίσει η κρατική τηλεόραση και φέτος. Και μέχρι στιγμής το έπραξε με επιτυχία. Μετά την εξαιρετική περσινή σειρά «Καρτ Ποστάλ», η Βικτόρια Χίσλοπ, που λατρεύει την Ελλάδα και δεν διστάζει να το εκφράσει μέσα από κάθε της δουλειά, φέρνει ακόμα ένα βιβλίο της στη μικρή οθόνη.
Πρόκειται για το «Μία νύχτα του Αυγούστου», το οποίο αποτελεί επί της ουσίας τη συνέχεια του «Νησιού», μετά από 12 χρόνια. Αυτό το πολύ ενδιαφέρον ήδη από το άκουσμά του σίκουελ έκανε την εμφάνισή του, φέρνοντας μάλιστα παλιούς γνώριμους από το «Νησί».
Η ιστορία συνεχίζεται έξι χρόνια μετά, παρουσιάζοντας τον Ανδρέα Βανδουλάκη (Γιάννης Στάνκογλου) στη φυλακή για τη δολοφονία της γυναίκας του Άννας Πετράκη (Ευγενία Δημητροπούλου), όταν διαπίστωσε την σχέση της με τον ξάδελφό του, τον Μανώλη Βανδουλάκη (Γιώργος Καραμίχος). Ξαναπιάνει η σειρά το νήμα της ιστορίας, παρουσιάζοντας μία τελείως διαφορετική διαμόρφωση σε σχέση με τον πρώτο κύκλο. Συγκεκριμένα, εδώ δεν υπάρχουν αναφορές στους λεπρούς ούτε η αγωνία για την εξέλιξη των γεγονότων.
Εδώ παρουσιάζεται η επίδραση που έχει η συγκεκριμένη γυναικοκτονία στους ήρωες.
Η σειρά ήδη από την πρώτη της όψη ενθουσιάζειως προς την σκηνοθεσία της Ζωής Σγουρού και τη φωτογραφία. Υπέροχα πλάνα με εξαιρετικά σκηνοθετικά ευρήματα. Ξεχωρίσαμε την αναφορά στην καταγωγή του Μανώλη με την σκιά από τα φώτα να σχηματίζουν πάνω στο κεφάλι του ένα σαρίκι. Αυτές είναι οι μικρές λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά. Η ροή δεν είναι γρήγορη, αλλά αντίθετα εμβαθύνει σε κάθε σκηνή. Η αργή πλοκή φαίνεται να επιδιώκει να χτίσει τους ήρωες βήμα-βήμα. Συγχαρητήρια αξίζουν στην υποδειγματική σκηνογραφία του σπουδαίου Αντώνη Χαλκιά.
Το σενάριο του Παναγιώτη Χριστόπουλου φαίνεται να είναι πολύ σωστά δομημένο, συνδέοντας το παρόν με το παρελθόν και εξηγώντας συνοπτικά τα γεγονότα για τα θυμίσει σε όσους είχα δει το «Νησί» και για να τα επικοινωνήσει σε όσους (ελάχιστους φανταζόμαστε) δεν έτυχε να το δουν. Ωραίοι διάλογοι καλοδουλεμένοι και σμιλεμένοι ανάλογα με τον ήρωα και το παρελθόν του.
Δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στον ενθουσιασμό μας για την επιστροφή των τριών βασικών πρωταγωνιστών, και συγκεκριμένα του Γιάννη Στάνκογλου, της Ευγενίας Δημητροπούλου και της Γιούλικας Σκαφιδά. Ο Στάνγκογλου καταφέρνει να «μιλήσει» με τις εκφράσεις του ακόμα και σεστιγμές σιωπής, η Δημητροπούλου μοιάζει κυριολεκτικά σαν να μην πέρασε μία μέρα από την τελευταία σκηνή του «Νησιού» και η Σκαφιδά εντυπωσιάζει με το εκφραστικό της βλέμμα και την απλότητα στην ερμηνεία της.
Η πρώτη αλλαγή αφορά στον ρόλο του Μανώλη, που δεν τον ερμηνεύει ο Αιμίλιος Χειλάκης, αλλά ο Γιώργος Καραμίχος. Ομολογούμε, πως όταν ακούσαμε για την αντικατάσταση απογοητευτήκαμε, καθώς ο Χειλάκης ξέρει τον τρόπο να σφραγίζει κάθε του ρόλο. Όμως, διαψευστήκαμεπανηγυρικά. Ο Καραμίχος σε αυτήν τη σειρά καταφέρνει να παρουσιάσει τον ρόλο του Μανώλη με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο, μειώνοντας την κυνικότητα που είχε πριν, αλλά διατηρώντας βασικά στοιχεία χαρακτήρα με διαφορετική απόδοση. Στο πρώτο επεισόδιο φάνηκε να κάνει «άλματα» σαν ηθοποιός, εντυπωσιάζοντας!
.
Δεν μπορούμε φυσικά να μην μιλήσουμε για την νέα προσθήκη, που δίνει ένα εξαιρετικό στίγμα. Αυτή δεν είναι άλλη από τη Μαρία Καβογιάννη. Η ίδια, έχοντας στη βαλίτσα της καριέρας της μία ευρεία γκάμα ρόλων καταφέρνει ακόμα και σε έναν μικρότερο ρόλο να κλέβει την παράσταση, με τη μετρημένη της ερμηνεία, που ακροβατεί σε κωμωδία και δράμα. Είναι σπουδαίο να μεταχειρίζεται με τέτοια ευελιξία και τα δύο αυτά είδη… στοίχημα που το έχει πετύχει η Καβογιάννη.
Αναμένουμε τις νέες προσθήκες και την εξέλιξη της ιστορίας, η οποία έδειξε ήδη από την αρχή πολύ θετικά σημάδια. Η τόνωση της πλοκής και η εξέλιξη των χαρακτήρων θα ενισχύσει ακόμη περισσότερο αυτήν την προσπάθεια. Να ευχηθούμε να δοθεί το αντίκρισμα από το κοινό και να στηρίξει τέτοιες σοβαρές προσπάθειες όπως τους αξίζουν. Νισάφι η σαπουνόπερα σε κάθε ζώνη και ώρα!
Ολα τα τελευταία νέα της Σινεμανίας της “Κ”