Τηλεοπτικά Μαντάτα #21
Το Λουπέν αποτελεί μία γαλλική σειρά του Netflix, η οποία το προηγούμενο εξάμηνο κέρδισε την εντυπώσεις, εκτοξεύοντας τις τηλεοπτικές της μετοχές. Γρήγορη, σπιρτόζα, με ωραία μουσική, ικανοποιητικές ερμηνείες και ενδιαφέρουσα πλοκή. Αυτά ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά της. Ο πρώτος κύκλος έσπασε σε δύο μέρη, με το δεύτερο να κάνει την εμφάνισή του τον προηγούμενο μήνα… Κράτησε το ενδιαφέρον του πρώτου μέρους ή έχασε το στοίχημα;
Δυστυχώς, τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν καλά για το Λουπέν, το οποίο ακολούθησε μία εντελώς λανθασμένη κατεύθυνση. Διέκοψε την πλοκή στο πρώτο μέρος σε ένα αγωνιώδες σημείο και επανήλθε μετά από ένα εξάμηνο στο ίδιο ακριβώς σημείο σαν να μην είχε περάσει μία μέρα από την πρώτη προβολή. Όμως, μετά από τόσο καιρό τα συναισθήματα αγωνίας και η πρώτη αίσθηση ξεθυμαίνουν, με αποτέλεσμα να χρειάζεται υπέρμετρη προσπάθεια για να αναπτερωθούν.
Η εξέλιξη των επεισοδίων δεν ακολούθησε την ίδια εναλλακτική κατεύθυνση, αλλά συνέχισε να παρουσιάζει σεναριακές «τρύπες», οι οποίες έγιναν σε μερικά σημεία ανυπόφορες. Η γρήγορη εξέλιξη έδωσε τη θέση της σε μία πιο αργόσυρτη πορεία, με την πλειοψηφία των ανατροπών να είναι αναμενόμενες και πληκτικές. Η υπόθεση όσο κι αν «τραβηχτεί» από τα μαλλιά με την ανάλωσή της δεν μπορεί δυστυχώς να φέρει πίσω την προηγούμενη αίγλη.
Ο κορμός της σειράς περιστρεφόμενος γύρω από τον Λουπέν, που είχε διακρίνει την πλοκή σιγά-σιγά υποχώρησε με τις αναφορές να είναι πιο αποσπασματικές.
Ευτυχώς, η παραγωγή κινείται σε ικανοποιητικά επίπεδα, διατηρώντας υψηλό το επίπεδο της εικόνας. Εξίσου προσεγμένη είναι και η σκηνοθεσία, η οποία παρά τις πιο αργές στιγμές αυτού του μέρους, εντούτοις προσδίδει μία πιο γρήγορη ματιά… η οποία είναι -μάλλον- αναγκαία. Πολύ ωραία επιλογή κομματιών, που συνοδεύουν το φινάλε κάθε επεισοδίου και δίνουν έναν άλλον αέρα στην επεξήγηση των γεγονότων με την γέφυρα, που δημιουργεί ο αγγλικός στίχος σε μία γαλλική σειρά, να απευθύνεται σε ένα μεγάλο κοινό.
Οι ερμηνείες κρατούνται σε θετικά επίπεδα με εκείνη του πρωταγωνιστή Omar Sy δικαιολογημένα να τίθεται στο προσκήνιο του ενδιαφέροντος. Πάντως θα ήθελα σε ορισμένα σημεία μία μεγαλύτερη εμβάθυνση στις πτυχές του κάθε ήρωα, στα κίνητρά του, στις επιλογές του. Οι στιγμές με συγκινησιακή φόρτιση δεν πρέπει να διακόπτονται ακαριαία, αλλά να παρουσιάζονται προσεκτικά και μεθοδευμένα.
Αξίζει να αναφερθεί επίσης το μοντάζ, το οποίο είναι πολύ μεθοδικό στο να ανακατέψει την τράπουλα της ιστορίας και να συνδέσει καταστάσεις του παρόντος με φλας μπακς του παρελθόντος. Ίσως, αυτό το στοιχείο του σεναρίου να αποτελεί και το πιο ενδιαφέρον κομμάτι αυτής της σεζόν. Αυτό το δομικό χαρακτηριστικό έπρεπε να αξιοποιηθεί περισσότερο, ώστε να εμβαθύνει στους ήρωες.
Ίσως τελικά να ήταν μέγα λάθος να ακολουθηθεί μία διάσπαση της σεζόν σε δύο μέρη. Ολοκληρωτικά ειδωμένο, ίσως, άφηνε μία εντελώς άλλη αίσθηση από την τωρινή…
Η σειρά ανανεώθηκε για τρίτο μέρος…
Ελπίζουμε να μην μας απογοητεύσει όπως το δεύτερο…
…γιατί η γραμμή από την επιτυχία ενός εγχειρήματος μέχρι την απόλυτη κατρακύλα δεν είναι πολύ μεγάλη.
Φωτογραφικό υλικό
