Είδε και σχολιάζει για την Κουλτουρόσουπα.
Άλλη μια δύσκολη χρονιά τελειώνει. Μια χρονιά που ήταν όμως πλούσια τόσο σε συναρπαστικές ταινίες όλων των ειδών, όσο και σε… αδιάφορες. Σήμερα λόγο έχουν οι ταινίες της χρονιάς που… δε βλέπονται.
Morbius
του Ντάνιελ Εσπινόζα
Με πρωταγωνιστή έναν σοβαροφανή Τζάρεντ Λέτο στο ρόλο ενός σχετικά άγνωστου κακού του Spider-Man, το “Morbius” είναι περισσότερο διαφήμιση παρά ταινία.
Blacklight
του Μαρκ Ουίλιαμς
Μια ακόμη παντελώς αδιάφορη ταινία δράσης με τον 70χρονο Λίαμ Νίσον που τους δέρνει όλους και τα λοιπά και τα λοιπά.
Πύρινη Οργή
του Κιθ Τόμας
Μια κάκιστη μεταφορά του βιβλίου του Στίβεν Κινγκ με το ίδιο όνομα, αφήνει πράγματα έξω, οι ερμηνείες είναι κακές και γενικά δεν έχει τίποτα που να αξίζει.
Η Εποχή των Παγετώνων: Οι Περιπέτειες
του Μπακ Γουάιλντ του Τζον Σ. Ντόνκιν
Θυμάσαι τον Μπακ Γουάιλντ; Όχι; Εμφανίστηκε πρώτη φορά στο “Η Εποχή των Παγετώνων 3” του 2009 και για κάποιο λόγο αποφάσισαν να κάνουν ταινία γι’ αυτόν μετά από μια δεκαετία και κάτι. Μη το βάλεις ούτε στο παιδί σου.
Blonde
του Άντριου Ντόμινικ
Γεμάτο σεξουαλική και κάθε άλλου είδους βία, το “Blonde” προσπαθεί να σε κάνει να ανατριχιάσεις, αλλά καταλήγει μονότονο και μονοδιάστατο.
BlackAdam
του Ζομ Κολλέτ-Σέρρα
Μια τελείως αδιάφορη ταινία δράσης για άγνωστους υπερήρωες, με τον Ντουέιν “The Rock” Τζόνσον στον ρόλο του πρωταγωνιστή να παριστάνει τον περίπλοκο αντι-ήρωα.
The Bubble
του Τζαντ Άπατοου
Παρά το ταλαντούχο καστ που περιλαμβάνει ηθοποιούς όπως ο Πέντρο Πασκάλ, η Μαρία Μπακάλοβα και Κίγκαν Μάικλ Κι, το “The Bubble” είναι μια τυπική σαχλοκωμωδία που και καλά σατιρίζει το Χόλυγουντ.
Me Time
του Τζον Χάμπουργκ
Άλλο ένα buddy comedy με τον Κέβιν Χαρτ να κάνει παρέα με κάποιον σούπερ σταρ (Αυτή τη φορά τον Μαρκ Γουόλμπεργκ) και να μπλέκει σε μπελάδες και να τσιρίζει και να ουρλιάζει και τσιρίζει ξανά και ξανά και ξανά.
Home Team
του Τσαρλς Κάινεϊν
Μια ταινία παραγωγής Άνταμ Σάντλερ, με πρωταγωνιστή τον κολλητό του Κέβιν Τζέιμς, έχει τα γνωστά χαρακτηριστικά που βρίσκεις σε όλες τους τις συνεργασίες: Βαρεμένες ερμηνείες, σαχλό και συχνά σιχαμερό χιούμορ.
Χαμογέλα
του Πάρκερ Φιν
Έχοντας δανειστεί όλα τα κλισέ των ταινιών τρόμου της εποχής, μοιάζει σχεδόν με παρωδία του είδους, αλλά χωρίς την παραμικρή αυτογνωσία.
Jurassic World: Κυριαρχία
του Κόλιν Τρέβοροου
Μια τελείως κενή ταινία ενός τελείως κενού franchise που καταφέρνει να κάνει τους δεινόσαυρους βαρετούς.
.
Δείτε και αυτό: Οι Καλύτερες ταινίας του 2022
.
Ολα τα τελευταία νέα της Σινεμανίας της “Κ” 
Φωτογραφικό υλικό
