Nouvelle Vague: Ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ «σκηνοθετεί» τη γέννηση του Γκοντάρ | Στα σινεμά

| Στα σινεμά

Ο Αμερικανός σκηνοθέτης Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ, γνωστός για το ρεαλισμό του, τους διαλόγους του και τις φιλοσοφικές του αναζητήσεις (από το «Dazed and Confused» μέχρι την τριλογία «Πριν το…» και το «Μεγαλώνοντας»), κάνει μια απροσδόκητη αλλά ενθουσιώδη στροφή. Η νέα του ταινία, “Nouvelle Vague”, δεν είναι απλώς ένα ιστορικό δράμα. Είναι μια ασπρόμαυρη, γαλλόφωνη ερωτική επιστολή στο Γαλλικό νέο κύμα και, κυρίως, στη στιγμή που γεννήθηκε ο μύθος του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ.

Η ταινία, η οποία έκανε την πρεμιέρα της στο επίσημο διαγωνιστικό του Φεστιβάλ Καννών 2025 με ενθουσιώδεις κριτικές, έρχεται στις ελληνικές αίθουσες στις 30 Οκτωβρίου.

Στο Παρίσι του 1959: Το Πνεύμα του Godard

Το «Nouvelle Vague» μεταφέρει το κοινό στους δρόμους του Παρισιού του 1959, στην καρδιά του πολιτιστικού αναβρασμού που έμελλε να αλλάξει τον κινηματογράφο για πάντα. Ο Λινκλέιτερ δεν αφηγείται απλώς την ιστορία: αναπαριστά (re-enactment) τη χαοτική, αυθόρμητη και επαναστατική διαδικασία δημιουργίας του θρυλικού «Με κομμένη την ανάσα» (À bout de souffle, 1960).

Κεντρικό πρόσωπο είναι ο νεαρός Ζαν-Λυκ Γκοντάρ (τον υποδύεται ο εξαιρετικός Guillaume Marbeck), ο κριτικός των Cahiers du Cinéma που βιάζεται να αποδείξει την αξία του ως σκηνοθέτης. Νιώθει ότι πρέπει να ξεπεράσει τους φίλους του, Φρανσουά Τρυφώ και Κλοντ Σαμπρόλ, οι οποίοι έχουν ήδη ξεκινήσει τις δικές τους επιτυχημένες ταινίες.

Με έναν κυνισμό και μια διανοητική αλαζονεία που τον χαρακτήριζαν, ο Γκοντάρ πείθει τον παραγωγό Ζορζ ντε Μπωρεγκάρ να του επιτρέψει να γυρίσει μια ταινία βασισμένη σε ένα σενάριο-πρόταση του Τρυφώ – ένα όχημα για να εφαρμόσει τις δικές του, ριζοσπαστικές, ιδέες.

🎥 Μια Ταινία στο Ύφος της Επανάστασης

Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο του «Nouvelle Vague» είναι η πλήρης υιοθέτηση της φόρμας του κινήματος στο οποίο αναφέρεται:

• Ασπρόμαυρη Αισθητική: Η ταινία είναι γυρισμένη σε ασπρόμαυρο φιλμ, αποτίνοντας άμεσο φόρο τιμής όχι μόνο στον Γκοντάρ, αλλά σε ολόκληρη τη φιλμογραφία του «Κύματος».
• Αναλογία 4:3: Χρησιμοποιείται η παλιά αναλογία οθόνης 4:3, μεταφέροντας τον θεατή στην εμπειρία προβολής της εποχής.
• Γαλλική Γλώσσα: Η παραγωγή γυρίστηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου στα Γαλλικά, μια τολμηρή επιλογή για τον Αμερικανό σκηνοθέτη, που ενισχύει την αυθεντικότητα της αναπαράστασης.
• Αυθορμητισμός: Η αφήγηση υιοθετεί τη ρυθμική ελευθερία και τον «αντάρτικο» τρόπο κινηματογράφησης (guerrilla filmmaking) που καθιέρωσε ο Γκοντάρ στους δρόμους, με τη χρήση φορητών καμερών και φυσικού φωτός. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, η ταινία είναι «αφηγείται με το στυλ και το πνεύμα με το οποίο ο Γκοντάρ γύρισε το ‘Με κομμένη την ανάσα’».

⭐ Οι Ήρωες και οι Σταρ

Ο Λινκλέιτερ παρουσιάζει τη δυναμική μεταξύ των βασικών συντελεστών της ταινίας του Γκοντάρ:

Η ταινία αναδεικνύει την ένταση ανάμεσα στον οραματιστή Γκοντάρ, που ήθελε να χρησιμοποιήσει τον άγνωστο Μπελμοντό, και την ανάγκη του παραγωγού να προσλάβει την ήδη διάσημη Σίμπεργκ, ώστε να πάρει το έργο το «πράσινο φως».

💡 Καλλιτεχνική Εξέγερση και Κινηματογραφική Ιστορία

Η «Nouvelle Vague» είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα χρονικό. Είναι μια διεισδυτική μελέτη για:

• Τη Δύναμη της Νεότητας: Πώς μια ομάδα νέων, παθιασμένων καλλιτεχνών, οπλισμένοι με κάμερες και θεωρίες, ήταν έτοιμοι να αμφισβητήσουν και να ανατρέψουν το κατεστημένο του «Πατέρα» του Κινηματογράφου.
• Τον Αυθορμητισμό: Πώς η έλλειψη παραδοσιακού σεναρίου και ο αυτοσχεδιασμός οδήγησαν σε μια πρωτόγνωρη ενέργεια στο πανί, που καθόρισε τον σύγχρονο κινηματογράφο.

Ο Λινκλέιτερ, με το δικό του ιδιαίτερο στυλ, τιμά τη γενιά που του άνοιξε τον δρόμο, υπενθυμίζοντας μας ότι η τέχνη είναι, στην ουσία της, μια πράξη εξέγερσης.

Συμπέρασμα:

Η «Nouvelle Vague» αποτελεί μια μαγική μηχανή του χρόνου για κάθε σινεφίλ, μεταφέροντάς μας στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι του παγκόσμιου κινηματογράφου. Είναι μια τρυφερή, αστεία και βαθιά ενημερωτική ταινία για το πώς ένα «κύμα» (vague) μπορεί να γίνει ένας κατακλυσμός (tidal wave) που αλλάζει για πάντα την τέχνη.