H ταινία, σε μουσική του Νίκου Χατζηαποστόλου, βασίζεται στην ομώνυμη οπερέτα των Νίκου Χατζηαποστόλου και Γιάννη Πρινέα και είναι η πρώτη “άδουσα και ηχητική” ελληνική ταινία, που επί δεκαετίες θεωρείτο χαμένη. Η κόπια βρέθηκε, πριν μερικά χρόνια, στην Γαλλική Ταινιοθήκη, το εγχείρημα τέθηκε υπό την αιγίδα του Κώστα Γαβρά, και επειδή πρόκειται για την πρώτη ελληνική ταινία η οποία συνοδευόταν από συγχρονισμένη ηχογράφηση της μουσικής και των τραγουδιών, ο Γιώργος Κουμεντάκης και ο Αλέξανδρος Ευκλείδης συμβούλεψαν την πρόεδρο του της Ταινιοθήκης Μαρία Κομνηνού, να ζητήσει την αποκλειστική χορηγία του ΙΣΝ για την αποκατάσταση της ταινίας, αίτημα που έγινε αποδεκτό.
Η ταινία, στην οποία πρωταγωνιστούν θρυλικές μορφές της ελληνικής οπερέτας όπως ο Πέτρος Κυριακός, η Μαίρη Σαγιάνου, ο Πέτρος Επιτροπάκης, ο Γιάννης Πρινέας, κ.α. αποτελεί έναν σημαντικό, χαμένο μέχρι σήμερα, κρίκο στην ιστορία του πρώιμου ελληνικού κινηματογράφου.
Η κύρια δύναμη της κινηματογραφημένης αυτής οπερέτας, έγκειται στην υψηλή αισθητική της κινηματογράφησης, η οποία καταγράφει έξοχα ορισμένα από τα σημαντικότερα τοπόσημα της Αθήνας και των περιχώρων, και συλλαμβάνει την καθημερινότητα του 1930 στην Πλάκα, στου Ψυρρή, στην Αγορά, στο Θησείο, στο Γκάζι, στα Χαυτεία, στην Πλατεία Συντάγματος, στην Ομόνοια, στην οδό Σταδίου, στην Πανεπιστημίου, αλλά και στα Ανάκτορα του Τατοΐου.
Η ταινία προσφέρει μια πλούσια ιστορία. Στην ταινία συνεργάστηκε η οικογένεια Γαζιάδη. Ο Γιώργος Χριστοφορίδης, ο ηθοποιός που υποδύθηκε τον πλούσιο αστό Αθανάσιο Παραλή, ήταν εξέχων ηθοποιός κατά την Οθωμανική Αυτοκρατορία και μετανάστευσε στην Ελλάδα. Στην ταινία, η πραγματική του κόρη Στέλλα Χριστοφορίδου υποδύθηκε την κόρη του, Βέρα Παραλή. Ένας από τους σεναριογράφους της παράστασης ο Γιάννης Πρινέας εμφανίζεται στην ταινία ως Νικόλας Καρούμπας. Μέρος της ταινίας ουσιαστικά γυρίστηκε στο κτήμα της ελληνικής βασιλικής οικογένειας στο Τατόι. Την εποχή που ο βασιλιάς Γεώργιος Β’ εξορίστηκε με την οικογένειά του και η ελληνική κυβέρνηση επέτρεψε τα γυρίσματα της ταινίας εκεί.
Η ταινία έκανε πρεμιέρα στην Αθήνα στις 28 Απριλίου 1930 στον κινηματογράφο Αττικόν. Είχε μεγάλη επιτυχία στην Ελλάδα και προβλήθηκε σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες όπως η Αγγλία, η Γαλλία, η Σουηδία και η Νορβηγία. Η ταινία προβλήθηκε επίσης σε πόλεις της Αιγύπτου και της Τουρκίας.
Η ταινία έλαβε μικτές κριτικές, κυρίως λόγω του αποτυχημένου συγχρονισμού του ήχου που χρησιμοποιούσε ένα εξωτερικό γραμμόφωνο στις 78 στροφές που μερικές φορές δεν αλληλεπικαλύπτονταν με τα χείλη του ηθοποιού που κινούνταν. Οι ταινίες της Νταγκ Φιλμ δεν μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά το vitaphone, επομένως η εταιρεία δεν παρήγαγε την πρώτη ομιλούσα ταινία στην Ελλάδα, η οποία ολοκληρώθηκε με την ταινία του 1932 Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας.
