Έπειτα από ένα πολυδιαφημισμένο κυνήγι ταλέντων για τον ρόλο της Σκάρλετ Ο’ Χάρα στο «Όσα παίρνει ο άνεμος» (1939), η Βίβιαν Λι όχι μόνο πήρε τον ρόλο αλλά κέρδισε και το Όσκαρ της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Το 1951 τιμήθηκε με ένα δεύτερο Όσκαρ για την ερμηνεία της Μπλανς Ντιμπουά στην κινηματογραφική μεταφορά από τον Ηλία Καζάν του αριστουργήματος του Τένεσι Γουίλιαμς «Λεωφορείο ο πόθος», ρόλο που αρχικά είχε ερμηνεύσει στη σκηνή.
Η Βίβιαν Λι συμμετείχε σε μεγάλες τουρνέ με τους θιάσους του Ολντ Βικ και του Στράτφορντ σε έργα του Σέξπιρ. Ανάμεσα στις θεατρικές επιτυχίες της περιλαμβάνονταν και τα έργα «Το δέρμα των δοντιών μας» του Θόρντον Γουάιλντερ, «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, «Καίσαρ και Κλεοπάτρα» του Τζορτζ Μπέρναρντ Σο,«Ο κοιμώμενος πρίγκιπας» του Τέρενς Ράτιγκαν και «Μονομαχία αγγέλων» του Ζαν Ζιροντού. Το 1963 τιμήθηκε με το θεατρικό βραβείο Τόνι για την ερμηνεία της στο μιούζικαλ «Τοβάριτς».
Οι κατοπινές εμφανίσεις της Λι στον κινηματογράφο και στο θέατρο περιορίστηκαν εξαιτίας της υγείας της. Υπέφερε από σοβαρής μορφής φυματίωση, αλλά και από διάφορες ψυχικές διαταραχές. Η τελευταία της παρουσία στην μεγάλη οθόνη ήταν στην ταινία του Στάνλεϊ Κρέιμερ «Το πλοίο των τρελών» (1965).
Φωτογραφικό υλικό
