Το Παζλ της Καραμέλας ή αλλιώς Candy Puzzle vol. 14
«Σαρμάκο δια χειρός Μάρκου Παπαδόπουλου»
Συνομιλεί (και γράφει) η Ζωή Ταυλαρίδου για την Κουλτουρόσουπα.
Τα κομμάτια του Παζλ είναι ανακατεμένα και πολύχρωμα επάνω στο τραπέζι μας, μας περιμένουν να τα συνθέσουμε. Φαίνεται πως δεν έχουν νόημα εξαρχής, πως χρειάζεται να συμπληρωθούν με άλλα κομμάτια, για να αποκτήσουν μορφή κι υπόσταση. Στην πραγματικότητα, τα κομμάτια αυτά έχουν τη δική τους αξία, μια ποιότητα ξεχωριστή που απλά αναδύεται, όταν μπει σε ένα κάδρο.
Έτσι είμαστε κι εμείς οι άνθρωποι. Έχουμε τη δική μας ποιότητα κι αξία, που εξαρχής μένει μυστική κι αδιόρατη. Όταν όμως συνδεθούμε ουσιαστικά με τους Άλλους, ξαφνικά κι αμετάκλητα παίρνουμε τη θέση μας, αναγνωριζόμαστε, και αναδύεται η μορφή και το σχήμα της προσωπικότητάς μας, σταδιακά και με απαλότητα.
Είναι ωραίο που στην αρχή δεν μας καταλαβαίνουν, καθώς η χαρά της ανακάλυψης αποτελεί συνδετικό κρίκο της κάθε κοινωνίας. Δεν είμαστε μόνοι σε αυτό το παζλ. Άνθρωποι της τέχνης, της επιστήμης, της ψυχαγωγίας και του πολιτισμού γενικότερα θα αποτελέσουν τα κομμάτια ενός παζλ με καραμέλες, που θα γλυκάνει τη ζωή μας.
Σας προσκαλώ λοιπόν και σε αυτό το κέρασμα…
Ο Μάρκος Παπαδόπουλος ζει στο Bochum της Γερμανίας, όπου και γεννήθηκε. Η μητέρα του είναι Γερμανίδα, ενώ ο πατέρας του, Έλληνας από το Φανάρι του Κιλκίς, μετανάστευσε στη Γερμανία τη δεκαετία του 60΄. Ο Μάρκος σπούδασε κινηματογραφικές επιστήμες και αγγλική φιλολογία στο Ruhr-Universität του Bochum. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του εργαζόταν ως βοηθός σκηνοθέτη, κυρίως για τους Μίχαελ Φερχόφεν και Κρίστιαν Γκρούντλινγκ, ενώ στη συνέχεια δούλεψε στο Μόναχο ως συντάκτης σειρών στο τηλεοπτικό δίκτυο Sky Germany, μια πολύτιμη και συναρπαστική εμπειρία για τον ίδιο.
Ο Μάρκος Παπαδόπουλος είχε έρθει πριν από μερικά χρόνια στη Θεσσαλονίκη ως μεταπτυχιακός φοιτητής Erasmus στο τμήμα κινηματογράφου ΑΠΘ. Όταν επέστρεψε στη Γερμανία, αποφάσισε ότι ήθελε να κάνει μια ταινία μεγάλου μήκους κι άδραξε την ευκαιρία που του έδωσε ένα ακόμη ταξίδι στη Θεσσαλονίκη, όπου τον έστειλαν από το πανεπιστήμιο του Bochum για μια έρευνα σχετικά με τον ελληνικό κινηματογράφο στη Θεσσαλονίκη. Το 2018 ξεκίνησε η παραγωγή του Σαρμάκο, μιας ταινίας η οποία ολοκληρώθηκε δύο χρόνια μετά και βγήκε στις κινηματογραφικές αίθουσες του 61ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου στη Θεσσαλονίκη. Λόγω ωστόσο των περιοριστικών μέτρων που επιβλήθηκαν εν μέσω πανδημίας, η ταινία προβλήθηκε διαδικτυακά, για να λάβει τη θέση που της αξίζει φέτος το φθινόπωρο. Προβλήθηκε με επιτυχία στο κινηματοθέατρο Αθήναιον στη Θεσσαλονίκη και ήδη ταξιδεύει σε κινηματογραφικές αίθουσες εκτός επικράτειας.
Το 2022 ο Μάρκος ίδρυσε μια εταιρεία παραγωγής ταινιών στη Γερμανία, με την οποία πραγματοποίησε τη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία „Langhans“. Πρόκειται για ένα σουρεαλιστικό ντοκιμαντέρ που πραγματεύεται τον πιο διάσημο Γερμανό χίπη του κινήματος του ’68. Το 2023 έλαβε χρηματοδότηση από το Υπουργείο Πολιτισμού Γερμανίας για τη νέα του ελληνογερμανική ταινία μικρού μήκους, “Σίδηρο και Χάλυβα”, που έχει ως θέμα τους φιλοξενούμενους εργάτες/Gastarbeiter στα εργοστάσια της Γερμανίας, το Κυπριακό ζήτημα και το τέλος της χούντας το 1974, η οποία και λειτουργεί ως προοίμιο μιας μεγάλου μήκους ταινίας που ο ίδιος έχει ήδη δρομολογήσει.
Ο Μάρκος μάς ανοίγει την ψυχή του, καταθέτει τη σκέψη και το συναίσθημα που τον οδήγησαν να δημιουργήσει το Σαρμάκο, μια ταινία που αναφέρεται στον εμφύλιο και το ρεμπέτικο τραγούδι, όπου συμμετείχαν πολλοί νέοι ηθοποιοί της πόλης μας. Μας μιλάει επιπλέον και για τις νέες ταινίες που έπονται, το “Langhans“ και το “Σίδηρο και Χάλυβα”, και η αλήθεια είναι πως τις περιμένουμε με ανυπομονησία. Ο Μάρκος διαθέτει μια σπάνια ελληνική ψυχή, μια μειλίχια ηρεμία, ένα σπινθηροβόλο βλέμμα και μια αψεγάδιαστη ιστορική κριτική σκέψη. Και την αγάπη του για την Ελλάδα τη διοχετεύει στις ταινίες του, με τις οποίες μας ταξιδεύει στην ιστορία της πατρίδας μας και στα βάσανα του Νεοέλληνα διαχρονικά.
Ελπίζουμε οι ταινίες του να έχουν και την ανάλογη υποστήριξη από την ελληνική Πολιτεία, καθώς έχουν μεγάλη ιστορική αξία και αισθητική, αποτελούν ταυτόχρονα σπουδή και ιστορική πηγή.
Βιντεοσκόπηση και μοντάζ: Τάσος Πέππας
Παρακολουθήστε τη συνέντευξη